Γιάννης Μακαντάνης
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο μοντέλο διοικητικής περιφερειακής ανασυγκρότησης;
Αυτό το διάστημα στον ΟΤΕ βρίσκεται σε εξέλιξη η αναδιοργάνωση των υπηρεσιών του, ώστε να ακολουθήσει η υλοποίηση της εθελουσίας εξόδου μεγάλου μέρους του προσωπικού του. Το ενδιαφέρον για την ελληνική περιφέρεια, ευρύτερα, δεν έγκειται τόσο στην ανασυγκρότηση του ΟΤΕ όσο στον καθορισμό της περιφερειακής του οργάνωσης: Οι έως σήμερα 12 περιφέρειές του -όσες και οι διοικητικές περιφέρειες της χώρας- γίνονται μόλις 4. Πρόκειται για την περιφέρεια Βόρειας Ελλάδας η οποία θα περιλαμβάνει Μακεδονία-Θράκη-Θεσσαλία, την περιφέρεια Κεντρικής Ελλάδας με Πελοπόννησο-Στερεά-Ιόνιο-Ήπειρο, την περιφέρεια Αττικής και την περιφέρεια Νήσων (Κρήτη και όλα τα νησιά). Ταυτόχρονα τα Διαμερίσματα (διοικητικές μονάδες, μέχρι σήμερα, σε επίπεδο Νομού) μειώνονται κατά 50% και περιλαμβάνουν πλέον περισσότερους του ενός Νομούς της χώρας.
Γνωρίζουμε ότι στη νέα διοικητική διάρθρωση του ΟΤΕ δεν ελήφθησαν υπ' όψιν μόνο επιχειρησιακά κριτήρια. Αυτή έγινε μετά από πολλές διαβουλεύσεις με την κυβέρνηση και πρωτίστως με τα υπουργεία Οικονομίας και Εσωτερικών - Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Αν δε ληφθεί υπ' όψιν ότι στον ΟΤΕ την τελευταία δεκαετία πραγματοποιήθηκαν πολλές και σημαντικότατες μεταβολές, οι οποίες στη συνέχεια γενικεύθηκαν σ' όλη την οικονομία και τη διοίκηση (μετοχοποίηση, εργασιακές σχέσεις, κλπ), η διοικητική αυτή ανασυγκρότηση στον μεγαλύτερο Οργανισμό είναι ενδεικτική ή μάλλον αναγγελτική της νέας διοικητικής διαίρεσης της χώρας. Μιας διοικητικής μεταβολής η οποία χρόνια τώρα σχεδιάζεται αλλά για λόγους αναποφασιστικότητας και μικροπολιτικής δεν θεσμοθετείται.
Σημαντικότατες διοικητικές μεταβολές λοιπόν είναι προ των πυλών και όσοι τις αναμένουν και σχεδιάζουν την πολιτική τους παρέμβαση έγκαιρα και με επάρκεια, θα τις επηρεάσουν και θα παρέμβουν πολιτικά. Όσοι απλώς αναμένουν την εξαγγελία τους για να διατυπώσουν την εξ ορισμού αντίθεσή τους, θα διαλέξουν το ρόλο του πολιτικού εκφραστή όσων θα υπερασπίζονται την διατήρηση του «ηρωικού Μοριά», των «πολιτισμικά ενιαίων Ιονίων» ή της «Κέρκυράς μας» ως διοικητικών μορφωμάτων.
Την τετραετία 2007-2010 (τους αιρετούς της οποίας θα εκλέξουμε μετά από ένα περίπου χρόνο) θα υλοποιηθεί η μετάβαση στη νέα διοικητική διαίρεση και η διαδικασία αυτή θα ανατρέψει όλα όσα μέχρι τώρα ξέραμε. Δεν πρόκειται μόνο για την μετεξέλιξη της διοικητικής γραφειοκρατίας, όπως ίσως νομίζουν ορισμένοι, αλλά για σοβαρότατες πολιτικές, θεσμικές, διοικητικές, οικονομικές, κοινωνικές, χωροταξικές, πολιτισμικές αλλαγές.
Οι σημερινοί δήμοι, είτε μέσω των συμπολιτειών είτε με ένα σχέδιο τύπου «Καποδίστρια ΙΙ», αναμένεται να συνενωθούν σε μεγάλες Α' Βαθμού αυτοδιοικήσεις, όσο για τις νομαρχίες, αυτές στην ηπιότερη των εκδοχών θα αποτελούν διαμερίσματα μιας εκ των τεσσάρων περιφερειών της χώρας. Αναμένεται δε στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 να εκλεγούν για πρώτη φορά ο περιφερειάρχης και το Περιφερειακό Συμβούλιο, η τοπική Βουλή, όπως έχει γραφεί... Αναμένεται επίσης τα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να συνομιλούν και να διαπραγματεύονται τα ζητήματα της περιφερειακής πολιτικής απευθείας με την εκάστοτε Περιφέρεια.
Οι φορείς της Αριστεράς πολύ λίγο έχουν παρακολουθήσει και παρέμβει σε μια τέτοια συζήτηση. Για την Αριστερά, η οποία πάσχει και πολιτικά και οργανωτικά στις επαρχίες, είναι ευκαιρία και καθήκον να επιδιώξει ρόλο στη διαμόρφωση των επερχόμενων διοικητικών αλλαγών και να διατυπώσει θέσεις για το χαρακτήρα τους. Θα παρέμβει ουσιαστικά, με θέσεις και προτάσεις, με συγκροτημένο και επεξεργασμένο λόγο, ή θα εγκλωβιστεί σε μια «μάχη οπισθοφυλακών» με έντονα τοπικιστικά χαρακτηριστικά; Το ότι ο ΣΥΝ έχει ήδη πραγματοποιήσει σε κάποιες περιφέρειες Περιφερειακά Συνέδρια και προγραμματίζει σε άλλες τέτοια Συνέδρια για το φθινόπωρο, το ότι επίσης προσπαθεί να ενεργοποιήσει τα Περιφερειακά οργανωτικά του σχήματα και τις Περιφερειακές του Επιτροπές, είναι ένα πρώτο αναγκαίο βήμα.
Γιάννης Μακαντάνης
μέλος της ΝΕ Κέρκυρας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
