Σπύρος Βλαχόπουλος
Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν ...
Ο τίτλος ‘’σκοτώνουν τα άλογα, όταν γεράσουν ‘’ θα ταίριαζε στο νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που προσπαθεί η κυβέρνηση να περάσει αυτές τις μέρες από τη Βουλή και αυτό γιατί με πολλές από τις διατάξεις του αφαιρούνται προς τα κάτω μεγάλο μέρος των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων. Οι διαδικασίες εξπρές που επέλεξε η κυβέρνηση να περάσει το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό από τη Βουλή φανερώνουν την έκταση του πανικού στον οποίο έχει περιέλθει ολοκληρώνοντας ήδη το πρώτο εξάμηνο της δεύτερης τετραετίας της και μην έχοντας τίποτε ουσιαστικό να επιδείξει ως κυβερνητικό έργο σε κανέναν από τους βασικούς τομείς της πολιτικής ζωής.
Οι βαρύγδουποι χαρακτηρισμοί περί «Μεταρρύθμισης» του ασφαλιστικού συστήματος που διατυμπανίζει ο πρωθυπουργός κάθε άλλο παρά την πραγματικότητα αποτυπώνουν, αφού οι ειδικοί μας λένε ότι η υποχρεωτική ενοποίηση των Ταμείων γίνεται χωρίς καμιά μελέτη και ότι τα οφέλη από τη συγκεκριμένη ενέργεια είναι μηδαμινά. Ο μόνος στόχος αυτής της ενοποίησης είναι η καταλήστευση των αποθεματικών των Ταμείων, ο περιορισμός των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων και η ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης.
Παρακολουθώντας κανείς τις εξελίξεις στο συγκεκριμένο θέμα και διαβάζοντας κάποιες από τις διατάξεις του περιβόητου νομοσχεδίου το οποίο μέχρι πριν από λίγες μέρες φυλασσόταν ως επτασφράγιστο μυστικό δεν είναι δυνατό να μην κάνει κάποιες επισημάνσεις και παρατηρήσεις τόσο σε σχέση με την ουσία του νομοσχεδίου όσο και με τους χειρισμούς γύρω απ’ αυτό.
Πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να επισημάνουμε ότι με το νέο νόμο τινάζονται στον αέρα τα τρία δεν που ο πρωθυπουργός με περισσή υποκρισία επαναλάμβανε στο παρελθόν ακόμη και από το βήμα της Βουλής. Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι στόχος του νέου νομοσχεδίου είναι ο περιορισμός της πρόωρης συνταξιοδότησης με απώτερο σκοπό την αύξηση του μέσου όρου συνταξιοδότησης, μια στρατηγική που συμφωνήθηκε στη Λισσαβώνα. Φαίνεται ξεκάθαρα και συγκεκριμένα ότι για κάθε έτος πρόωρης συνταξιοδότησης το τελικό ποσό της σύνταξης θα μειώνεται κατά 8% έναντι 4,5% που προέβλεπε ο νόμος Ρέπα. Στον τομέα των εκπαιδευτικών αυτό σημαίνει ότι καταργείται το δικαίωμα να βγαίνει σε σύνταξη ένας εκπαιδευτικός με τα 30/35 στα 30 χρόνια εργασίας σε ηλικία 60 ετών. Είναι επίσης φανερό ότι οι εκπαιδευτικοί που ανήκουν ηλικιακά στην κατηγορία των 35-55, λόγω της αδιοριστίας για την οποία φυσικά οι ίδιοι δεν ευθύνονται, δε θα συμπληρώνουν εύκολα τα 35 χρόνια εργασίας στο 65ο έτος για πλήρη σύνταξη, έτσι στην περίπτωση αυτή η μείωση της σύνταξης θα είναι μεγάλη.
Για τις γυναίκες η αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση με ανήλικο παιδί από τα 50 στα 55 καταργεί αυτό το δικαίωμα για 8 στις 10 γυναίκες που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Μια επίσης δημαγωγική και παραπλανητική δέσμευση της κυβέρνησης είναι και η δημιουργία Ταμείου Αλληλεγγύης Γενεών το οποίο θα περιλαμβάνει πόρους από ΦΠΑ(4%), από τις αποκρατικοποιήσεις (10%) και κάποιων άλλων Ταμείων. Η λύση αυτή που με τόσο στόμφο παρουσίασε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής δεν καλύπτει σε δέκα χρόνια το χρέος που έχει σήμερα το κράτος προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Εκείνο που είναι ιδιαίτερα εξοργιστικό είναι πράγματι το γεγονός ότι ενώ υπάρχουν τεράστιες ευθύνες για την κακή διαχείριση των αποθεματικών των Ταμείων, κανένας δεν έχει βγει μέχρι τώρα να τις αναγνωρίσει. Γνωρίζουμε καλά πόσα παίχτηκαν από τα αποθεματικά στο χρηματιστήριο την περίοδο της διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ για να τονώσουν τη χρηματιστηριακή αγορά και πόσα επενδύθηκαν πρόσφατα σε ομόλογα με απεριόριστες μίζες που ζημίωσαν τα Ταμεία με αποφάσεις στελεχών των Ταμείων που είχαν την πλήρη κάλυψη από την κυβέρνηση της Ν.Δ. Δεν μπορούμε επίσης να παραβλέψουμε τις χαριστικές διακανονιστικές ρυθμίσεις ασφαλιστικών χρεών σε εκατοντάδες επιχειρήσεις που η κυβέρνηση έχει κάνει εις βάρος των Ταμείων ούτε τις τροπολογίες για τους ασφαλισμένους σε τράπεζες με τις οποίες χαρίστηκαν εκατομμύρια στους μεγαλοτραπεζίτες για να περάσουν ως χρέη στο ΙΚΑ. Για όλες αυτές τις αστοχίες το τίμημα καλείται να πληρώσει μόνο ο εργαζόμενος.
Σε αυτή τη χρονική στιγμή η Αριστερά πρέπει όχι μόνο να σηκώσει το βάρος των κινητοποιήσεων για την απόσυρση αυτού του νομοσχεδίου αλλά και να παρουσιάσει τη δική της πρόταση που θα περιλαμβάνει ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα με δημόσιο χαρακτήρα, με σταθερούς πόρους, που δε θα ξεχωρίζει τους εργαζόμενους σε παλιούς και νέους και που θα εξασφαλίζει συνθήκες αξιοπρεπούς ζωής. Οι δυνατότητες υπάρχουν αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση.
Σπύρος Βλαχόπουλος
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ Κέρκυρας
