Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλοι και φίλες.
Εχθές, στην Θεσσαλονίκη, την ώρα που μιλούσε ο πρωθυπουργός, έγινε μια πολύ μεγάλη διαδήλωση. Μια διαδήλωση για την υπεράσπιση της εργασίας, για την υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους, των δημοσίων αγαθών, του περιβάλλοντος, των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Ήταν η απάντηση σε μια πολιτική, που με τη μία ή την άλλη μορφή, εδώ και πολλά χρόνια, διευρύνει την αδικία και τις κοινωνικές ανισότητες, υποθηκεύει το μέλλον της νεότερης γενιάς, υπονομεύει το δικαίωμα των ανθρώπων στην αξιοπρέπεια, καταστρέφει το περιβάλλον, μετατρέπει τα κοινωνικά αγαθά σε κερδοφόρο εμπόρευμα.
Αυτή την πολιτική υπηρετεί ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση της ΝΔ με δογματική προσήλωση τα τελευταία χρόνια. Αλλά το μήνυμα της χθεσινής συγκέντρωσης, ήταν οτι τα πράγματα αλλάζουν, οι εποχές της απάθειας και της εξαπάτησης βαδίζουν στο τέλος τους. Το μήνυμα της χθεσινής διαδήλωσης ήταν ότι η κοινωνία δε μπορεί πια να πνίγει το θυμό και την αγανάκτησή της. Και ότι από εδώ και εμπρός, τίποτα δεν θα μένει αναπάντητο.
…
Έχω την εντύπωση οτι ο πρωθυπουργός, κάθε πρωϊ που ξυπνάει, ανάβει δύο μεγάλες λαμπάδες. Μια στις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και μία στην παγκόσμια οικονομική κρίση.
Είναι τα δύο ακαταμάχητα άλλοθί του για το γεγονός ότι τα έχει κάνει θάλασσα. Άλλωστε αυτά το δύο επικαλείται μονίμως για να αθωώνει την πολιτική του. Μια πολιτική που μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότερο λεηλατεί την κοινωνία και την ζωή των ανθρώπων.
Δεν φταίει ο Καραμανλής, φταίει το χάος που παρέλαβε και η παγκόσμια κρίση που μας επιτίθεται απο το υπερπέραν. Γι αυτό οι εργαζόμενοι και οι νέοι πρέπει να κάτσουν ήσυχοι, πρέπει να βυθιστούν στην απάθεια και στην παραίτηση. Και να ανεχθούν χωρίς δεύτερες σκέψεις μια πολιτική, η οποία στο όνομα της συνέπειας και της υπευθυνότητας εξαγγέλλει ακόμα περισσότερη φτώχεια για τους εργαζόμενους, ακόμα περισσότερη βαρβαρότητα απέναντι στα αδύναμα κοινωνικά στρώματα, ακόμα λιγότερη αξιοπρέπεια στην δουλειά, στις συντάξεις και στην ζωή των ανθρώπων, και κυρίως ακόμα περισσότερα κέρδη για τις τράπεζες, ακόμα πιο πλούσια μερίσματα στους μεγαλομετόχους.
(ο κ.Καραμανλής) Μπορεί να μεταμορφώσει την μαύρη εργασία χωρίς μισθό χωρίς ωράριο και χωρίς ασφάλιση, σε «χιλιάδες νέες θέσεις απασχόλησης».
Ξέρετε δεν είναι καθόλου απλό αυτό. Θέλει τέχνη. Ξέρετε πως τιτλοφορείται το περίφημο νομοσχέδιο με το οποίο ο κ. Αλογοσκούφης επιβάλλει κεφαλικούς φόρους; Ονομάζεται «Ενίσχυση της διαφάνειας του κρατικού προϋπολογισμού, έλεγχος των δημοσίων δαπανών, μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις».
Σας το λέω άλλη μια φορά για το ακούσετε: «Ενίσχυση της διαφάνειας του κρατικού προϋπολογισμού, έλεγχος των δημοσίων δαπανών, μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις».
Δέκα ψέματα σε δεκαπέντε λέξεις. Είναι να απορεί κανείς, πως αντέχουν τον εαυτό τους.
Μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης λοιπόν: Η φορολογία των εισοδημάτων κάτω απο 10 χιλάδες ευρώ, δηλαδή των 700 ευρώ το μήνα, είναι μέτρο φορολογικής δικαιοσύνης.
Το σχέδιο να πληρώουν τις τρύπες του προϋπολογισμού και την φοροδιαφυγή οι μισθωτοί με το μπλοκάκι, οι απασχολούμενοι με την πιό μεσαιωνική μορφή εργασιακών σχέσεων, είναι φορολογική δικαιοσύνη.
Η φορολογία με το μάτι – θα πληρώσετε όλοι γιατί δεν μπορώ να πιάσω αυτούς που κλέβουν, είναι φορολογική δικαιοσύνη.
ΟΙ έμμεσοι φόροι, αυτοί που καταβάλλουν εξ ίσου ο συμβασιούχος οδοκαθαριστής και ο διευθυντής της τράπεζας, είναι φορολογική δικαιοσύνη.
Το αφορολόγητο των μεγάλων επιχειρήσεων, των οφσορ εταιρειών και του χρηματιστηριακού τζόγου είναι φορολογική δικαιοσύνη.
Ποτέ στα οικονομικά αυτής της χώρας δεν είχαμε δει τόση πολλή «δικαιοσύνη».
Το ξέρετε ότι από το παράβολο που πληρώνουν οι μετανάστες για να βγάλουν άδεια παραμονής, το κράτος εισπράττει περισσότερα χρήματα, απο ότι απο την φορολογία των εφοπλιστών;
Αυτό, ο κ. Καραμανλής το αποκαλεί δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών. Έλα μωρέ, λένε στο επιτελείο του, ποιός θα ασχοληθεί; Σε τόση υπόληψη έχουν την νοημοσύνη του κόσμου.
Ποιά είναι η εξυγείανση των δημόσιων οικονομικών στην οποία αναφέρεται ο κ. Καραμανλής;
Τα θηριώδη εξοπλιστικά προγράμματα με τις θηριώδεις μίζες;
Οι αγοραπωλησίες του ΟΤΕ, του οποίου σας υπενθυμίζω οτι ο διοικητής κ. Βουρλούμης παραπέμπεται για απιστία σε βαθμό κακουργήματος;
Οι χαριστικές ρυθμίσεις στις τράπεζες και στους μεγαλοεργολάβους;
Τα δομημένα ομόλογα;
Το αφορολόγητο της εκκλησιαστικής περιουσίας;
Τα οικόπεδα και τα ακίνητα που παραχωρούνται στις διάφορες μονές Βατοπεδίου;
ΟΙ επιδοτήσεις των κολλητών με το αζημίωτο στις άγονες γραμμές;
Τα αναδρομικά σε ισχυρές κοινωνικές ομάδες, που εντελώς κατά τύχη συμπαρασύρουν και τους ίδιους που τα νομοθετούν;
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Θέλω να κλείσω με μια ακόμα αναφορά στην χθεσινή συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης. Θα ήταν ενδιαφέρον να βάλει κανείς τις δύο εικόνες δίπλα δίπλα. Απο τη μιά ο πρωθυπουργός της χώρας, να μιλάει σαν ένας ηθοποιός, που προσπαθεί να συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του, την ώρα που το σκηνικό γύρω του καταρρέει. Και απο την άλλη, ένας κόσμος, εντυπωσιακός σε πλήθος και σε παλμό, ένας κόσμος που σιγά σιγά ξυπνάει, καταλαβαίνει τη δύναμή του, αντιστέκεται στην προσπάθεια να υποτιμηθεί η νοημοσύνη του.
Απο αυτό τον κόσμο, θα προκύψει κάτι διαφορετικό, γιατί σήμερα, περισσότερο απο ποτέ, το έχει ανάγκη η κοινωνία. Από αυτόν τον κόσμο θα προκύψει ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο για την υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων, της εργασίας, του περιβάλλοντος. Μια οικονομία των αναγκών και όχι μια οικονομία της απληστίας, που σήμερα βουλιάζει μέσα στα αδιέξοδά της.
Ένα τέτοιο εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο, πριν απο μερικά χρόνια θα μπορούσε να τοποθετηθεί μόνο στην σφαίρα του αδύνατου. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το πολιτικό σκηνικό αλλάζει με πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς. Τα δύο κόμματα εξουσίας δεν μπορούν πλέον να παίζουν με τις προσδοκίες, τις ανάγκες και τα όνειρα των ανθρώπων.
Σε αυτή την αλλαγή πρέπει να παρέμβουμε εμείς, οι αριστεροί και οι αριστερές, μαζί με ολόκληρο το κομμάτι της κοινωνίας που ελπίζει και αντιστέκεται, ένα κομμάτι που συνεχώς μεγαλώνει και υψώνει τη φωνή του.
΄Ήρθε η ώρα, οι διεκδικήσεις και οι κοινωνικές αντιστάσεις να μετατραπούν σε ένα πολιτικό πρόγραμμα, που θα συσπειρώσει το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας.
Ας είμαστε αισιόδοξοι, ας έχουμε το κεφάλι ψηλά και ας αποφασίσουμε να αναμετρηθούμε με τα δύσκολα. Η Αριστερά μεγαλώνει, η κοινωνία δυναμώνει και σε λίγο καιρό τίποτα δεν θα είναι όπως είναι σήμερα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS