Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
23/11/2008

Αποσπάσματα από την ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ.Αλαβάνου στη Θεσσαλονίκη

Η λσση ειναι αρισσερα

Έχουμε κάνει μια ολόκληρη προσπάθεια να βγάλουμε την Αριστερά που επί δεκαετίες βρίσκονταν όρθια στη γωνία.

Θέλω να σας πω ότι, παρά την προσπάθεια, όσοι είμαστε εδώ στο Προεδρείο χαιρόμαστε να βλέπουμε τόσους αριστερούς όρθιους σ΄ αυτή τη μεγάλη αίθουσα που δείχνει τελικά ότι το μήνυμά μας είναι ισχυρό και βιάστηκαν να χαμογελάσουν ορισμένοι, κατανοώντας βέβαια ότι όντως μπαίνουμε σε μια κατάσταση με νέα πολιτικά στοιχεία, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ένα φαινόμενο πρόσκαιρο, ένας κομήτης ο οποίος θα εξαφανιστεί από τον ορίζοντα. Δεν είναι έτσι.

Χαίρομαι κατ΄ αρχήν που απευθύνομαι σε φίλους, φίλες της Θες/νίκης, της Θεσσαλονίκης κι όλης της Μακεδονίας που θα περίμενε κανείς να ήταν κέντρο τεχνολογικής ανάπτυξης, να ήταν οικονομική πρωτεύουσα του ευρύτερου χώρου, να ήταν ατμομηχανή των Βαλκανίων, να ήταν μια ευθεία άμυνας απέναντι στη διεθνή κρίση στην περιοχή μας. Δυστυχώς η Θεσσαλονίκη πρωταγωνιστεί. Αλλά δεν πρωταγωνιστεί σε τίποτα απ΄ όλα αυτά. Βλέπουμε ότι, εάν η Θες/νίκη κατάφερε τελικά επί μέρες δημοκρατίας να γίνει συμπρωτεύουσα, έγινε μόνο συμπρωτεύουσα, την κάνανε συμπρωτεύουσα στα θέματα των σκανδάλων, της διαφθοράς και του τέλματος που υπάρχει στη χώρα μας. 

Είναι τυχαίο ότι σ΄ όλα τα μεγάλα σκάνδαλα, τα οποία παρουσιάστηκαν το ένα μετά το άλλο επί Ν.Δ. παράγοντες, φίλοι, πολιτευτές, στελέχη, εργολάβοι σε μεγάλο βαθμό προέρχονται από τη Θεσσαλονίκη; Γιατί η Θεσσαλονίκη της Ν.Δ. … τέτοιο ρόλο έπαιξε στο μεγάλο σκάνδαλο των κουμπάρων, των καρτέλ; Γιατί η Θεσσαλονίκη της Ν.Δ. και του Μακεδόνα, του κ. Καραμανλή, είχε κεντρικό ρόλο στο σκάνδαλο του Υπ. Πολιτισμού; Και γιατί σήμερα επί μήνες, επί βδομάδες και τις τελευταίες μέρες ακόμη πιο έντονα, βλέπουμε όλη αυτή την εξουσιαστική ομάδα της Θες/νίκης να παρελαύνει στα πρωϊνάδικα, τα μεσημεριανάδικα και τα βραδινά; 

Δυστυχώς αυτό που βλέπουμε είναι ότι, αντί να υπάρχει μια συμμαχία για την ανάπτυξη, για την τεχνολογία, για την πρόοδο, για τη Μακεδονία, βλέπουμε μια συμμαχία εκβιαστών, εκβιαζομένων, εργολάβων, πολιτευτών του δικομματισμού, παπάδων, μοναχών γιάπηδων, off shore εταιρειών, εφοπλιστών.

Αυτή είναι η δική τους Θεσσαλονίκη. Είναι μια Θεσσαλονίκη και μια Μακεδονία την οποία την κάνουν κατ΄ εικόνα και ομοίωσή τους. Που όχι μόνο δεν αξίζει στην ιστορία της, αλλά δεν ανταποκρίνεται στις μεγάλες δυνατότητες τις οποίες θα μπορούσε να έχει. Τίποτα δεν έμεινε όρθιο. Τίποτε απολύτως.

Θα περίμενε κανείς, ακόμη και μια επιδημία .. κοινωνική, πολιτική κ.λπ., ότι θα υπήρχε κάτι το οποίο θα είχε το άβατο, θα ήταν απροσπέλαστη. Κι αυτό είναι ο Άθως, το Άγιον Όρος, όπου το Σύνταγμα το δικό μας, η Ε.Ε., η νομοθεσία προβλέπει ειδικό καθεστώς, προβλέπει ζώνες ελέγχου, προβλέπει ένα… συνόρων, εξασφαλίζει την αυτονομία για να μείνει έξω από τους πειρασμούς, τις παγίδες και τις αμαρτίες της σύγχρονης ζωής, όπως τη βιώνουμε .  Κι όμως τι βλέπουμε; Βλέπουμε ότι  το Άγιον Όρος το κάνουν ότι  θα επιθυμούσε ο χειρότερος εχθρός του. Να έχει μια εικόνα σαν να είναι Σόδομα και Γόμορα του σημερινού καπιταλισμού, από Οίκος του Θεού, να έχει γίνει οίκος εμπορίου. Βλέπουμε τον εκπρόσωπο Τύπου της κυβέρνησης να έχει ως εξομολόγο τον αρχι-υπεύθυνο του σκανδάλου, τον επικεφαλής του Βατοπεδίου. Βλέπουμε του μεγαλοεργολάβους που είναι μπλεγμένοι στο σκάνδαλο των ανταλλαγών να έχουν ως εξομολόγο τον υπεύθυνο Τύπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Μέχρι πού θα πάει το πράγμα; Ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα; Γιατί αυτή η εικόνα, αυτή η παρακμή; Γιατί αυτή η χρεοκοπία, σ΄ένα τόπο ο οποίος θα μπορούσε να έχει παλμό και δυνατότητες; …..

Κι εμείς όσοι ήμαστε εδώ από τη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ θέλουμε να πούμε με πλήρη συνείδηση ότι εμείς είμαστε περήφανοι, νιώθουμε περήφανοι για όσα πράγματα έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στα μεγάλα ζητήματα της Μακεδονίας, της Θες/νίκης τόσα χρόνια. Ξεχνάει κανείς ότι, όταν ήταν κυβέρνηση Σημίτη, όταν η Ν.Δ. παρακολουθούσε υποστηρίζοντας τις πρώτες πράξεις του σκανδάλου στο Βατοπέδιο, ήταν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες, μαζί με άλλους ενεργούς πολίτες της Χαλκιδικής, οι οποίοι ενεργοποίησαν τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ,προκειμένου από τότε από το 2003 να αρχίσουν έναν αγώνα, να αναδειχθεί το μεγάλο σκάνδαλο, όπου η γη των ακτημόνων, η γη των Δήμων, η γη του κράτους δίνονταν για εκμετάλλευση στις μονές.

Είμαστε περήφανοι γιατί είχαμε συντρόφους και συντρόφισσες μέσα σε κοινά ενωτικά σχήματα στη Χαλκιδική και αλλού, στη Θεσσαλονίκη, όπου έδωσαν τον αγώνα και φτάσαμε μέχρι το σημείο για να προειδοποιήσουμε, για να τραβήξουμε το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, που το αγνοούσαν, να υπάρξουν μια σειρά συντρόφισσες από τη Διαδημοτική Επιτροπή… με τη βουλευτή μας τη Λίτσα Αμμανατίδου, που έσπασαν το άβατο, για να σπάσουμε εμείς το άβατο της κάλυψης, της συνενοχής, της σιωπής απέναντι σ΄ αυτά τα συμβαίνοντα.

Και αυτό το θέμα έχει έρθει ως ένα δείγμα, όχι ως μια εξαίρεση, στην επιφάνεια για το πώς σε κάθε περίπτωση που έχουμε την περιουσία του δημοσίου, είτε με τη μορφή κτηματικής περιουσίας, είτε με τη μορφή δημόσιας επιχείρησης, είτε με τη μορφή του δημόσιου πανεπιστημίου, αναπτύσσεται ένας κύκλος μαφιόζικων συμφερόντων, αρπακτικών, κορακιών προκειμένου να τις αξιοποιήσουν, να τις καταληστεύσουν.

Και μ΄ αυτή την έννοια πρέπει να σκεφτούμε τώρα και πρέπει να σκεφτούμε όλοι και μπορούμε να σκεφτούμε, ακόμη και άνθρωποι που αντιμετώπιζαν με επιφύλαξη τις δικές μας θέσεις, πόσο δίκαιο είχε ο ΣΥΡΙΖΑ όταν έβαζε τα θέματα σε σχέση με τα ζητήματα της εκκλησίας και του κράτους και των σχέσεών τους.

Είναι ένας αγώνας ο οποίος συνεχίζεται. Είναι κάτι που ξεκινήσαμε απ΄ αυτό το χώρο και σήμερα έγιναν κτήμα όλου του ελληνικού λαού. Καταλαβαίνει κανείς ότι για να καταληστεύει ο ένας την περιουσία του άλλου, να καταληστεύουν οι μονές την περιουσία των ακτημόνων ή του δήμου ή του δημοσίου είναι κάτι διαφορετικό. Κι ο καθένας πρέπει να βρει εδώ το ρόλο του. 

Και γι αυτό συνεχίζουμε αυτή την προσπάθεια. Και λυπόμαστε που σ΄ αυτή την προσπάθεια, που θα έπρεπε να ήταν μια δημοκρατική προσπάθεια, πολλές φορές αισθανόμαστε μόνοι. Και είμαστε μόνοι. Όπως έγινε για παράδειγμα σε μια σειρά πρωτοβουλίες που πήραμε, νομοθετικές, σε σχέση με τα ζητήματα αυτά μέσα στη Βουλή. Και που περιμέναμε ότι και οι άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης θα συμπαρασταθούν και  θα σταθούν μαζί μας. Και καταθέτουμε την πρόταση για μέτρα χωρισμού, διακρίσεων του ρόλου της εκκλησίας και τους κράτους στα πλαίσια του Συντάγματος -αφού δεν αλλάζει το Σύνταγμα- που έχουν σχέση με την ισοτιμία, με την ανεξιθρησκεία, με τον θρησκευτικό όρκο, με μια σειρά άλλα ζητήματα, και βλέπουμε την αξιωματική αντιπολίτευση να αρνείται να ψηφίσει. 

Και καταθέτουμε πριν από λίγες μέρες το νομοσχέδιο σε σχέση με την κατάργηση όλων εκείνων των ρυθμίσεων οι οποίες δίνουν αυτό το φορολογικό παράδεισο στην εκκλησία…

Θέλω να πω ότι επιμείναμε. Κάναμε το νομοσχέδιο αυτό. Κάναμε το νομοσχέδιο σε σχέση με τις εισφοροαπαλλαγές. .. της Ν.Δ. που έχουν σχέση με τους φόρους υπερτιμημάτων, ακίνητης περιουσίας κ.λπ., άλλες από το ΠΑΣΟΚ, όπως αυτό το ακραίο, δηλαδή λίγες μέρες πριν από τις εκλογές του 2004 καταργείται πρώτη φορά η φορολογία 35% σε σχέση με τους πόρους της εκκλησίας. 

Και αυτή την προσπάθεια συνεχίζουμε και τώρα. Και τη συνεχίζουμε και τώρα σε σχέση με την εξεταστική επιτροπή. Σας θυμίζω ότι εδώ και μήνες, όταν ξαναήρθε στην επιφάνεια το θέμα του Βατοπεδίου, ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή πρότεινε τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής. Η Ν.Δ. μας είπε, δεν χρειάζεται γιατί ασχολείται η δικαιοσύνη. Και το ΠΑΣΟΚ δια του βουλευτή της Θες/νίκης του κ. Βενιζέλου, μας απάντησε, τι είχαμε, τι λέγαμε κι ότι τόσες εξεταστικές επιτροπές έχουν .. και για το Βατοπέδι, ακόμη εξεταστική επιτροπή θα κάνουμε. Και παρά το γεγονός ότι αυτό το κόμμα του 5%, των 14 βουλευτών ήταν μόνο του όταν το πρότεινε, είδαμε ότι κάτω από την επιμονή μας και κάτω από την εξέλιξη των πραγμάτων, για πρώτη φορά στην ιστορία την πολιτική της Ελλάδας γίνεται εξεταστική επιτροπή η οποία ψηφίζεται ομόφωνα από τη Βουλή, απ΄όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Ενώ όλα τα παραδείγματα που είχαμε είναι οι κυβερνητικές πλειοψηφίες να κάνουν εξεταστικές επιτροπές ενάντια στις πρώην κυβερνητικές πλειοψηφίες που είναι τώρα πια στην αντιπολίτευση.

Και δεύτερο, βλέπουμε για πρώτη φορά να γίνεται εξεταστική επιτροπή η οποία να έχει ως αντικείμενο διερεύνησης όχι μόνο την παλιά κυβέρνηση αλλά και τη νυν κυβέρνηση.

Είναι μια σημαντική κατάκτηση για τη δημοκρατία αυτή. Και γι αυτό είναι και σημαντική κατάκτηση να προχωρήσει η εξεταστική επιτροπή. Κι αυτό που έχουμε μπροστά μας είναι συνεχή εμπόδια. Και από ποιους προέρχονται τα εμπόδια αυτά; Δεν προέρχονται από άλλους, παρά απ΄ αυτούς που δεν την θέλανε. Κι απ΄ αυτούς που εξετάζεται η δράση τους, δηλαδή της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κι έχουμε δει εικόνες όπου οι μεν παρουσιάζουν τη Θύρα 7, όταν κάποιος μάρτυρας βγει και πει ότι έοχυν ευθύνη τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ, οι άλλοι παρουσιάζουν τη Θύρα 13,μ όταν βγει και πει ότι έχουν της Ν.Δ., διακωμωδώντας και εξευτελίζοντας μια διαδικασία η οποία μπορεί να είναι χρήσιμη.

Εμείς συναισθανόμαστε τη δυσφορία, την πικρία, την απογοήτευση όλης της κοινωνίας, διότι υπάρχουν αναθυμιάσεις ενός φοβερού οχετού από το οποίο δεν προστάτευσαν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ ούτε τα κόμματά τους, ούτε την ίδια τη χώρα. Όμως, την ίδια στιγμή θα υπερασπιστούμε την εξεταστική επιτροπή, γιατί πιστεύουμε ότι είναι ένας θεσμός που πρέπει να δώσει κάποια αποτελέσματα. Αποτελέσματα κι όσον αφορά στις ευθύνες των προσώπων. Και, κυρίως, όσον αφορά στη μη δημιουργία των προϋποθέσεων για να επαναληφθούν αυτά τα θέματα. 

Και την ίδια στιγμή κατανοούμε όμως τους περιορισμούς που υπάρχουν. Είναι δύσκολο, ανθρώπινα. Ακόμη κι αν έχεις εσωτερική ψυχική γενναιότητα, να συνδυάσεις το ρόλο του βουλευτή, ανώτατου στελέχους ενός κόμματος, και το ρόλο του δικαστικού, όπως απαιτείται από μια επιτροπή που έχει ανακριτικό ρόλο και ρόλο εισαγγελέα πλημμελειοδικών, όπως η εξεταστική επιτροπή. .

Γι αυτό λέμε, Να σταματήσει αυτή η διαδικασία. Ο κάθε υπουργός, το κάθε μέλος της κυβέρνησης να κρίνεται όπως κάθε πολίτης, όπως γίνεται σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Όχι πια ειδικές χαριστικές διατάξεις για τα μέλη της κυβέρνησης. Κανονικά η ποινική διαδικασία, όπως προβλέπεται για όλους τους άλλους. Και προτείνουμε ακόμη, να σταματήσει αυτή η απαράδεκτα σύντομη περίοδος παραγραφής…… που μπορεί να είναι κι ένα εξάμηνο, αν έχεις συνεχείς εκλογές… και να αξιοποιήσουμε τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τη Διαφθορά που ζητάει απ΄ όλες τις χώρες-μέλη να έχουν μακρές περιόδους, όπου η κυβερνητική  ..θα είναι υπόλογη. Έτσι ….

… Σας μίλησα για την εικόνα αυτή. Αξίζει η Θεσσαλονίκη. Όλοι μας το πιστεύουμε βαθιά. Έχει μέσα στο κύτταρό της ένα DNA δράσης και ακμής, που οφείλεται στη γεωγραφική της θέση, οφείλεται στον ιστορικό της ρόλο, οφείλεται στη σύνθεση την πληθυσμιακή την οποία έχει. Αλλά δεν είναι μόνο αυτή. Είναι και η εικόνα της Μακεδονίας ολόκληρης στα συνθήματα που έχουν σχέση με την οικονομική και την κοινωνική της ανάπτυξη, κι όχι μόνο με τα θέματα ηθικής και πολιτικής που είδαμε προηγουμένως.

Αυτός ο χώρος τι είναι σήμερα, ένα μουσείο. Ένα μουσείο από κουφάρια βιομηχανικά. Είδαμε τώρα που ερχόμασταν από το αεροδρόμιο τις μαύρες σημαίες στη ΒΙΑΜΥΛ και λέει, βουλευτές της Θεσσαλονίκης τι κάνετε; Κι εμείς είμαστε περήφανοι διότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσ/νίκη, είτε για τη ΒΙΑΜΥΛ πρόκειται, είτε για τη Siemens, είτε για τον Λαναρά, είτε για τους κτηνοτρόφους, είτε για τους καπνοπαραγωγούς είναι πάντα παρόντες, δίπλα τους.

Ένα μουσείο με κουφάρια. Κι ένα λούνα-παρκ με παραμορφωτικούς καθρέφτες. Ακούμε και ακούγαμε για μετρό, για παρεμβάσεις στο λιμάνι, για λύση του συγκοινωνιακού της Θεσσαλονίκης, για μέτρα ενάντια στις ρυπογόνες βιομηχανίες… Τόσα πολύ τα ακούγαμε ,πού νομίζαμε ότι τα βλέπαμε. Πού είναι όλα αυτά;.. Τίποτα.. Και βλέπουμε την ύπαιθρο, τη μακεδονική ύπαιθρο να γίνεται σήμερα ένα ΚΑΠΗ,. το οποίο δεν έχει καν την κοινωνική στήριξη. ..

Η Μακεδονία έγινε ένας χώρος από τον οποίο περνούσαν τα κεφάλαια για να πάνε στους γείτονές μας. Για να πάνε όχι σε μια πραγματική διαδικασία αναπτυξιακή, γιατί εμείς θέλουμε την ενότητα και τη συνεργασία όλων των λαών… Απλώς για να κυνηγήσουν το εξευτελιστικό μεροκάματο και για να παίξουν το ρόλο του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. 

Κι αυτά όλα βέβαια σήμερα πληρώνονται. Και γι αυτό είναι ζωτικό θέμα να υπάρξει μια μεγάλη στροφή, γιατί υπάρχει αυτή η διεθνής κρίση, η οποία κρίση δεν είναι μια καταιγίδα που ήρθε από το εξωτερικό. Συναντήθηκε με την ελληνική εσωτερική οικονομική κρίση και στηρίζεται ακριβώς στην ίδια συνταγή. Αγορές χωρίς έλεγχο, ξεκαθάρισμα του δημόσιου τομέα, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, ανεξέλεγκτες κινήσεις των κεφαλαίων.. 

Και ήρθαμε στο μεγάλο κραχ, που κανείς δεν ξέρει το μέγεθός του. Κι γι αυτό έχει μεγάλη σημασία, έστω καθυστερημένα, ας δώσουμε τα συγχαρητήριά μας, στη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, που, όταν είχε ανέβει ο Καραμανλής….. στη Θεσσαλονίκη για να μιλήσει, σήκωσαν ένα πανό, που έλεγε, αυτοί μιλάνε για κέρδη και ζημιές, κι εμείς μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Και τότε λέγανε ότι είμαστε ουτοπιστές και ότι είμαστε στον κόσμο μας, ότι είμαστε μια δύναμη από το παρελθόν, γιατί μιλούσαμε εμείς για το δημόσιο, μιλούσαμε για τη συλλογικότητα.

Αλλά δεν φτάνει το ένα σκάνδαλο, έρχεται και το δεύτερο σκάνδαλο από πάνω. Δεν φτάνει όλα αυτά που έγιναν, αλλά με τα χρήματα των φορολογουμένων έρχονται να στηρίξουν τις τράπεζες. Εδώ θυμίζει ότι κάποιος ληστεύει ένα περίπτερο, παίρνει τις εισπράξεις, τις χάνει στο τζόγο κι έρχεται μετά ο φορολογούμενος να τον πληρώσει γιατί έχασε τις εισπράξεις. Αυτό γίνεται. Αυτό γίνεται παγκοσμίως κι αυτό γίνεται στην Ελλάδα.

Φαίνεται απλουστευτικό. Αυτός όμως είναι ο μηχανισμός. Κι εμείς λέμε γιατί 28 δις; Γιατί 28 δις ? στις διάφορες τράπεζες που υπάρχουν στην Ελλάδα. Τι έκαναν οι τράπεζες; Για τον κοινωνικό τους ρόλο; Για το πώς αντιμετώπισαν τους καταναλωτές, όσους είχαν ανάγκη τις υπηρεσίες τους; Για το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα καταπατούν τη νομοθεσία με τον πιο εύκολο τρόπο, όταν επιτρέπεται το υψηλότερο επιτόκιο να μην περνάει το 10% κι αυτοί στις πιστωτικές κάρτες στη νεολαία, σε όσους έχουν πιστωτική κάρτα μπορούν και βάζουν 22%; Γιατί 28 δις στις τράπεζες; 

Και τι έχει αποδειχθεί από τα αντίστοιχα προγράμματα των άλλων χωρών; Ότι τα λεφτά τα οποία έδωσαν στις τράπεζες για να στηρίξουν με δάνεια τους μικροεπιχειρηματίες, όσους είχαν πάρει στεγαστικό, τους φοιτητές κ.λπ., πήγαν σε εξαγορές άλλων τραπεζών ή στο να καλύψουν τις τρύπες που υπήρχαν. 

Γι αυτό θέλω να πω το εξής. Ότι ο κ. Καραμανλής έχει την εξής χαρακτηριστική ικανότητα. Να μαγειρεύει τώρα το φαί και το πιάτο που σου φέρνει να είναι με μπαγιάτικο φαί. Μας φέρνει τώρα το πιάτο εκείνο το οποίο ήδη οι Αμερικάνοι εγκαταλείπουν, δηλαδή ρευστό στις τράπεζες, διότι δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Και είναι πρόκληση. Διότι όταν δίνουμε 28 δις στις τράπεζες και την ίδια στιγμή προχτές δίνεται στη δημοσιότητα ο προϋπολογισμός και βλέπουμε για την απασχόληση και την κοινωνική πρόνοια 11,3 δις ?. Βλέπουμε για την Παιδεία πάνω από τρεις φορές λιγότερα, 7,2 δις. 28 δις για την Eurobank, για την Πειραιώς, για την Alpha, για την ιδιωτικοποιημένη Εθνική και 7,2 για σας παιδιά. Βλέπουμε για την υγεία 6,4 δις.

… Βλέπουμε επίσης την αξιωματική αντιπολίτευση να λέει, όχι έτσι, να εφαρμόσουμε την πολιτική Μπράουν, να υλοποιήσουμε την πολιτική Μπράουν και στην Ελλάδα. Όμως ο πρωθυπουργός της Μεγ. Βρετανίας αυτή ακριβώς την πολιτική… Το σχέδιο Καραμανλή είναι το σχέδιο Μπράουν. Δεν είναι το σχέδιο το αρχικό των αμερικάνων που αγόραζαν τοξικά ομόλογα… Είναι να ρίξουμε λεφτά στις τράπεζες. Και τι αποτέλεσμα έφερε το σχέδιο Μπράουν που ζητάει ο κ. Παπανδρέου να εφαρμόσουμε εδώ.

Την περασμένη βδομάδα 20 χιλ νέοι άνεργοι στη Μεγ. Βρετανία, μέσα σε μία εβδομάδα. Την περασμένη βδομάδα σε ακρόαση του Κοινοβουλίου της Μεγ.Βρετανίας η Νothern Rock μια από τις μεγάλες τράπεζες, 4100 σπίτια τα πήρε στα χέρια της. ….

Πάνω σ΄ αυτά νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει μια απάντηση. Και η απάντηση είναι μία τομή

Το πρώτο είναι ότι δεν μπορούμε με τα ίδια εργαλεία. Άρα, χρειάζεται να έχουμε τράπεζες που ασκούν κοινωνικό ρόλο . Κι επειδή όσο κι αν ψάξουμε δεν μπορούμε να βρούμε τραπεζίτη που να ασκεί κοινωνικό ρόλο, έχει σημασία να ενισχύσουμε ένα δημόσιο πυρήνα μέσα στο τραπεζικό σύστημα. Με την Αγροτική, το Τ.Τ. και την επανεθνικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας.

Χρειάζεται ειδικά μέτρα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Με δημιουργία τράπεζας μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Χρειάζεται δημόσιες επενδύσεις.

Χρειάζεται παρεμβάσεις στον πραγματικό εργαζόμενο.

Μια σειρά προτάσεις τις οποίες δεν σας τις λέω τώρα αναλυτικά. Επανειλημμένα έχει αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.

Και χρειάζεται και κάτι άλλο. Είναι απαράδεκτο η Ελλάδα να είναι τέταρτη στον κόσμο, όχι στους Ολυμπιακούς, όχι στην Παιδεία, όχι στην έρευνα, όχι στην υγεία, όχι στην κοινωνική προστασία, όχι στο επίπεδο των πτυχίων, όχι στον τουρισμό. Να είναι τέταρτη στον κόσμο η Ελλάδα στην αγορά εξοπλισμών. Πρώτη δύναμη με 11% της παγκόσμιας αγοράς όπλων το έχει η Κίνα με ένα δις πληθυσμό. 9,5% το έχουν οι Ινδίες με 1 δις πληθυσμό. 7% το έχουν τα Ενωμένα Αραβικά Εμιράτα, με τρισεκατομμύρια δολάρια, πετροδολάρια. Και τέταρτη με 6% στην αγορά όπλων να είναι η Ελλάδα. Γιατί; Για να βγουν οι μίζες, για να δούμε ελικόπτερα και αεροπλάνα να πέφτουν, συμπαρασύροντας ανθρώπους που μπορεί να χάσουν τη ζωή τους και για να λείπουν αναγκαίοι πόροι για την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική προστασία. Και γι αυτό έχει μεγάλη σημασία για μας ιδιαίτερα το θέμα της μείωσης των δαπανών των εξοπλισμών. Ένα κεντρικό ζήτημα, που την ίδια στιγμή, με αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, με σύγχρονες μεθόδους, με διαφάνεια, μπορεί να έχουμε μια πολλαπλάσια ικανή άμυνα αποτρεπτική για τη χώρα μας.

Τέλος, να αναφέρω ότι το μεγάλο πρόβλημα το οποίο δείχνει ότι ήδη σε άλλες χώρες έχει δημιουργηθεί, είναι το πρόβλημα της νέας γενιάς, της νεολαίας. Είναι η κρίση αυτή έρχεται σαν η νεολαία πηγαίνει στον πόλεμο. Έχει έναν χαρακτήρα σαν να είναι ένα κοινωνικό aids. Δηλαδή διαπερνάει όλους τους τομείς της οικονομίας και οι πιο ευάλωτοι, οι πιο ευάλωτες δυνάμεις είναι αυτές οι οποίες είναι τα πρώτα θύματα. Και μ΄ αυτή την έννοια βλέπουμε ήδη και στην Ελλάδα τις δυσκολίες να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας, τη μείωση των θέσεων εργασίας που υπάρχουν. Και κυρίως τις απαράδεκτες εργασιακές σχέσεις. Είναι ντροπή για τους νέους της χώρας μας να δουλεύουν με stage, δηλαδή με μειωμένα εργασιακά δικαιώματα, σε σχέση με τον άλλον που δουλεύει δίπλα τους. Είναι ντροπή να υπάρχει έστω και η έννοια του ενοικιαζόμενοι εργαζόμενου. Τι είναι η νέα γενιά; Ποδήλατα, μοτοσυκλέτες;.. Από που κι ως πού μια εταιρεία μπορεί να τους νοικιάζει σε μια τράπεζα ή σε μια άλλη εταιρεία; Το πρόβλημα των συμβασιούχων που αυξάνεται; Το πρόβλημα με τα μπλοκάκια; Το πρόβλημα της κατακράτησης από τον μειωμένο μισθό. Είναι όλα αυτά μια σειρά ζητήματα στα οποία χρειάζεται να υπάρξει άμεση απάντηση.

Την είχαν υποτιμήσει τη νεολαία. Είχαν πει ότι είναι φυτά, καριερίστες, ότι είναι ατομιστές, ο καθένας για την πάρτη του, ότι ρέπουν προς τις ουσίες κ.λπ. Μέχρις ότου είδαν ότι είναι μια δύναμη με ευαισθησίες, με δυνατότητες, με συλλογική δράση. Κι αυτή η νέα γενιά είναι αυτή που κατάφερε κάτι το οποίο πάλι δεν είχε ξαναγίνεις την Ελλάδα. Δηλαδή να ματαιώσει μια συνταγματική αναθεώρηση που ήταν προαποφασισμένη από τους δύο μεγάλους πολιτικούς χώρους της Βουλής και να κρατήσει το άρθρο 16, που πιστεύω ότι θα το κρατήσει και απέναντι στα ΚΕΣ, τα οποία σήμερα έρχονται να ολοκληρώσουν την αδιέξοδη πολιτική ιδιωτικοποιήσεων της Ν.Δ.

.. Μας κατηγορούν ότι είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας. 

.. Θέλω να διαβεβαιώσω ότι  αυτό που δεν πρόκειται να γίνει είναι να γίνουμε δύναμη θεατής, δύναμη η οποία πάει για καρέκλες, κόμμα-τσόντα στα προβλήματα του δικομματισμού και κόμμα των γραφείων.

Και θέλω να πω ότι, αν είναι κάτι το οποίο έχουμε και πρέπει να το κρατήσουμε ως κόρη οφθαλμού και πρέπει να το αναπτύξουμε, είναι η ικανότητα σε όποιες συνθήκες κι αν βρισκόμαστε, είναι η  ικανότητά μας να επικοινωνούμε με τους πολίτες, να πυροδοτούμε τη συλλογική παρουσία και έκφραση και να έχουμε συνεχώς ένα κινηματικό χαρακτήρα στην παρουσία μας. Και πάνω εκεί μονάχα μπορεί να στηριχτεί ένα συγκροτημένο, αιχμηρό, ριζοσπαστικό πρόγραμμα, το οποίο θα αλλάξει την κατάσταση και θα ανοίξει την πορεία της χώρας μας σε μεγαλύτερους μετασχηματισμούς και αλλαγές, σε όλα τα ζητήματα, την υγεία, την παιδεία, την εκκλησία, τα αγροτικά, την οικονομία κ.λπ.

Και γίνεται μια σοβαρή δουλειά. Κι επειδή πολλά λέγονται για το πρόγραμμά μας, σας ανέφερα το άρθρο 16, σας ανέφερα το θέμα των φυλακών και πώς αλλάζει τη νομοθεσία η Βουλή, σας ανέφερα το θέμα των εξεταστικών επιτροπών.. Όχι μόνο έχουμε προγραμματικές θέσεις, αλλά προσπαθούμε και τώρα μ΄ αυτές τις .. δυνάμεις που έχουμε, να τις αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο, ώστε να είμαστε αποτελεσματικοί και να είμαστε μια δύναμη η οποία είναι χρήσιμη στη χώρα μας και στην κοινωνία ολόκληρη.

Δεν μας λένε όμως μόνο ότι είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας. Μας λένε ότι δεν καταλαβαίνουμε την κατάσταση. Ότι αλλάζουν τα πράγματα κι εμείς δεν καταλαβαίνουμε., Ότι καλά, εντάξει, μέχρι εδώ, αλλά τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Έχει γίνει τούμπα ανάμεσα στις δύο δυνάμεις του δικομματισμού, στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ. Γιατί δεν προσαρμοζόμαστε σ΄αυτή την κατάσταση κι εμείς; Και σκέφτεται κανείς, στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 περίπου φεύγει το ΠΑΣΟΚ μέσα στο σκάνδαλο των μεγαλοεκδοτών που είχε παρουσιαστεί τότε και στην όξυνση των λαϊκών προβλημάτων και έρχεται με ελπίδες, υποσχέσεις η Ν.Δ. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 … πριν, φεύγει η Ν.Δ. εν μέσω του σκανδάλου του ΟΤΕ και με όξυνση των λαϊκών προβλημάτων και έρχεται όλο ελπίδες το ΠΑΣΟΚ. Στα μέσα της δεκαετίας του 2000 φεύγει το ΠΑΣΟΚ εν μέσω του σκανδάλου του χρηματιστηρίου και με όξυνση των λαϊκών προβλημάτων και έρχεται όλο ελπίδες και υποσχέσεις η Ν.Δ. Και μας λένε ξανά την ίδια συνταγή.. Το 2008 στα τέλη της δεκαετίας του 2000 να φύγει η Ν.Δ, της οποίας η κατάρρευση είναι χωρίς επιστροφή, εν μέσω του σκανδάλου του Βατοπεδίου και με όξυνση των λαϊκών προβλημάτων και να έρθει όλο υποσχέσεις και ελπίδες το ΠΑΣΟΚ;

Δεν πάει άλλο. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε μ΄  αυτόν τον τρόπο. Πρέπει να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο. Πρέπει να μπει το νέο στην πολιτική ζωή. Έρχεται η ώρα της Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ.

Ξέρουμε βέβαια ότι τα πράγματα έχουν έστω και μικρές αλλαγές τις οποίες εμείς δεν πρέπει να υποτιμούμε. … και δυσκολίες .. και δεν το κρύβουμε. Διότι, ίσως για πρώτη φορά μετά το 2000 εμφανίζεται η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση να είναι πάνω από τη Ν.Δ., δηλαδή να αλλάζει κάπως το τοπίο. Και είδαμε ανθρώπους που μας πλησίαζαν, που μας έβλεπαν με ελπίδα, να σκέφτονται, να αναζητούν ξανά διάφορα πράγματα, να προβληματίζονται κ.λπ. 

Μας λένε ότι τελείωσε η χρυσή περίοδος για σας. Κάνουν λάθος. Δεν μας ξέρουν. Δεν μας ξέρετε. Δεν μπορούν να μας καταλάβουν. Αυτοί που στις περασμένες, στις τελευταίες εκλογές πιστεύανε ότι θα δώσουμε τη μάχη και θα την χάσουμε για το αν θα μπορέσουμε απλώς να έχουμε μια παρουσία του 3% στη Βουλή. Και καταφέραμε σ΄ αυτές τις εκλογές να εμφανιστεί ένας ΣΥΡΙΖΑ με δυναμισμό, με δυνατότητες, με διάθεση και απόφαση να αλλάξει την πολιτική ζωή της χώρας μας.

Κάνουν λάθος, γιατί κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει ότι αυτή η μικρή δύναμη, αυτή η μικρή πολιτική δύναμη θα μπορούσε να γίνει το σημείο αναφοράς στην αντιπολίτευση απέναντι στη Ν.Δ. και να γίνει ο κριός ο οποίος σπάει τις πόρτες του φρουρίου της Ν.Δ. 

Κάνουν λάθος, γιατί δεν πιστεύανε ότι αυτή η δύναμη θα μπορούσε να πυροδοτήσει, μαζί με όλη την Αριστερά, αυτό το μεγάλο κίνημα το οποίο ξανάφερε τη νέα γενιά μέσα στη ζωή της χώρας μας.

Εμείς αντέξαμε. Επιμείναμε., Κάναμε συγκεντρώσεις . σαν κι αυτήν εδώ. Σταθεροποιούμαστε σ΄ένα νέο τοπίο και είμαστε έτοιμοι για νέες πορείες και νέες κατακτήσεις μέσα στην κοινωνία.

Βέβαια πρέπει να είμαστε ανοικτοί και να είμαστε δίπλα στους πολίτες και στους προβληματισμούς τους. Όταν έρχεται ένας πολίτης, για παράδειγμα, από τον σοσιαλιστικό χώρο, και μας λέει, ξέρετε κάτι, εγώ θέλω τη συνεργασία για να δώσουμε απάντηση στη Ν.Δ. ,τη συνεργασία ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.  Ο ένας τρόπος είναι να κάνουμε τον εισαγγελέα.. Ο άλλος τρόπος είναι να μιλήσουμε μαζί του και να καταλάβουμε ότι από τα τρία βήματα π ου είχε να κάνει προκειμένου να στηρίξει αυτό το μεγάλο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, έχει κάνει τα δύο. Το πρώτο, ότι κατανοεί ότι δεν υπάρχει πια απάντηση από το δικομματισμό με τον τρόπο που λειτουργεί. Σημαντικό βήμα. Ξέρουμε όλοι τι είναι η θρησκευτική ψήφος. Τι είναι η ενσωμάτωση σ΄έναν πολιτικό χώρο, πόση τόλμη και γενναιότητα και μερικές φορές και πόνο θέλει να κάνεις ένα βήμα και να πας σ΄ έναν άλλο πολιτικό χώρο. Καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί ο δικομματισμός κι αν δεν μπορεί να λειτουργήσει, δεν αντέχει να τον στηρίξει.

Δεύτερον ,κατανοεί ότι ό,τι κι αν γίνει χρειάζεται την παρουσία της Αριστεράς. Κι αυτό είναι τιμή για μας. Όταν μας μιλάει και λέει συνεργασία μαζί σας, παρότι είναι έξω από τη δική μας πολιτική λογική, είναι τιμή ότι αυτοί από τη μεριά τους μας αναθέτουν έναν τέτοιο ρόλο. 

Να  μιλήσουμε μαζί τους και να πούμε ότι, μπράβο, έχεις κάνει βήματα, ότι μπορούμε να συζητήσουμε, έλα να βρεθούμε σ΄όλους αυτούς τους κοινούς αγώνες, που δυστυχώς η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ αρνείται να γίνουν, στον αγώνα να γίνει δημόσια η Εθνική, στον αγώνα για να σταθεί η Ολυμπιακή, στον αγώνα για να έχουμε δημόσια πανεπιστήμια, στον αγώνα για να χωριστεί η εκκλησία από το κράτος, στον αγώνα για να μην περάσουν οι νέες εγκαταστάσεις στις αμερικάνικες βάσεις στη Σούδα. Και κάνε το επόμενο βήμα. Έλα μαζί, με την Αριστερά, με τον ΣΥΡΙΖΑ για μια νέα κοινωνική πλειοψηφία, για μια άλλη πορεία στη χώρα μας, η οποία θα την βγάλει από το τέλμα του δικομματισμού.

Και νομίζω ότι εδώ βρισκόμαστε. Ως ΣΥΡΙΖΑ αναλάβαμε ένα μεγάλο εγχείρημα. Όχι να μείνουμε στις διαμάχες της Αριστεράς του παρελθόντος. Όχι να εξασφαλίσουμε απλώς  δύο βουλευτές ή τρεις βουλευτές παραπάνω, παρότι κάθε τέτοια κίνηση είναι σημαντική. Αναλάβαμε το εγχείρημα να είμαστε ο καταλύτης, να είμαστε η δύναμη εκείνη η οποία θα αμφισβητήσει ένα σύστημα το οποίο δεν αντέχει και λόγω της ίδιας της εσωτερικής του φθοράς αλλά και λόγω της αμφισβήτησης με τη διεθνή κρίση των βασικών αρχών στις οποίες είχε στηριχτεί.

Είναι ένα μεγάλο εγχείρημα. Είναι τολμηρό εγχείρημα. Είναι δύσκολο εγχείρημα. Και γι αυτό πρέπει να αναπτύξουμε στο έπακρο τη συλλογικότητά μας, τη συντροφικότητά μας, την αλληλεγγύη μεταξύ μας, την ικανότητά μας να διαλεγόμαστε, την ικανότητά μας να προωθούμε το πρόγραμμά μας και κυρίως να βρεθούμε κοντά στην κοινωνία και στα προβλήματά της Τελικά.. θα νικήσουμε και θα νικήσουμε πηγαίνοντας σε μια νέα πλειοψηφία κοινωνική, όπου η Αριστερά θα έχει να παίξει κεντρικό ρόλο.

To Γραφείο Τύπου