ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, μετείχα της Διασκέψεως. Ενδεχομένως να μου διέφυγε, αλλά δεν έχει σημασία εγώ πέντε λεπτά θα χρειαστώ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πράγματι η Εξεταστική Επιτροπή επί μακρόν, θα έλεγα ομολογουμένως, με τη συμβολή όλων των συναδέλφων όλων των κομμάτων παρήγαγε ένα έργο.
Ήρθαν στην επιφάνεια, κυρία Πρόεδρε, αρκετά στοιχεία. Βεβαίως τα πορίσματα ήταν πέντε. Θα ήταν ευχής έργο να ήταν ένα το πόρισμα, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι τα κόμματα, οι εκπρόσωποι των κομμάτων στην Εξεταστική Επιτροπή δεν θα είχαν τη διάθεση της κομματικής διελκυστίνδας και του κομματικού ανταγωνισμού. Αυτό είναι ένα γενικότερο ζήτημα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πώς εμφανίζεται η Βουλή των Ελλήνων -θα έλεγα διαχρονικά και όχι μόνο σήμερα- απέναντι σʼ ένα μεγάλο ζήτημα που έχει σχέση με μία δημόσια υπόθεση και με την εκχώρηση, κύριε Υπουργέ, του δημοσίου συμφέροντος που εκχωρήθηκε.
Κυρία Πρόεδρε, απʼ όλη αυτήν την υπόθεση για όποιον προσεκτικά μελετήσει το αξιόλογο υλικό –εγώ θεωρώ ότι είναι αξιόλογο το υλικό της Εξεταστικής Επιτροπής- αυτό τι μαρτυρά; Ότι υπάρχει ένας διάτρητος δημόσιος κρατικός μηχανισμός, ρηγματωμένος, έτοιμος να ανεχθεί και να υιοθετήσει και να υποθάλψει ενέργειες και συμπεριφορές οι οποίες κατά την εκτίμησή μου και παράνομες είναι και βαρύτατα προσβλητικές του δημόσιου αγαθού και του δημόσιου συμφέροντος.
Κύριε Υπουργέ, τίθεται το ερώτημα: Με την ανοχή ποίου, με την υπόθαλψη ενδεχομένως ποίου, με την παρότρυνση ποιών αυτός ο μηχανισμός αρνείται να προστατεύσει και δεν προστατεύει εν τέλει το δημόσιο αγαθό, το δημόσιο συμφέρον; Αυτό είναι ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα, ένα πολιτικό ζήτημα το οποίο δεν είναι δυνατό να τελειώνει με την Εξεταστική Επιτροπή.
Εμείς καταθέσαμε συγκεκριμένες προτάσεις προκειμένου να υπάρξουν θεσμοί διαφάνειας στη διαχείριση του δημοσίου αγαθού, αλλά και θωράκισης του δημοσίου αγαθού και απομένει πολύ υπεύθυνα όλες οι πολιτικές δυνάμεις να πάρουν θέση και να μας πουν αν δέχονται να υπάρξουν αυτές οι θεσμικές αλλαγές.
Βεβαίως, κυρία Πρόεδρε, η επανάληψη είναι χρήσιμη. Το πρόβλημα στην πολιτική ζωή του τόπου δεν είναι μόνο θεσμικό, είναι και θεσμικό, είναι και πολιτικό και η αντιμετώπισή του πρέπει να γίνεται και στα δύο αυτά επίπεδα. Βεβαίως από κει και πέρα καταγράφεται ως έντονα αρνητικό στοιχείο ότι απουσιάζει χρόνια ολόκληρα η πολιτική βούληση η οποία θα επιβάλει πρώτον την πολιτική συμπεριφορά η οποία θα προστατεύει το δημόσιο αγαθό και δεύτερον θα προχωρήσει η πολιτική στη διαμόρφωση σαφών κανόνων διαφάνειας της διαχείρισης του δημοσίου χρήματος έτσι ώστε να είναι χρηστή.
Εγείρονται ερωτήματα, κύριοι συνάδελφοι όλων των πτερύγων και ιδιαίτερα της Νέας Δημοκρατίας. Ακούσαμε σήμερα, κυρία Πρόεδρε, και τον καινοφανή όρο «αντικειμενική πολιτική ευθύνη». Προσπαθώ να οριοθετήσω την έννοια της αντικειμενικής πολιτικής ευθύνης. Από παρθενογένεση προκύπτει η πολιτική ευθύνη; Το αντικείμενο παράγει την πολιτική ευθύνη με προηγούμενες ελεγχόμενες ως ανάξιες πράξεις; Προφανώς όχι. Παρούσα είναι η πολιτική επιλογή για να προκύπτουν όλα εκείνα τα ζητήματα που στην προσπάθειά τους κάποιοι να τα οριοθετήσουν μʼ έναν ανώδυνο τρόπο τα αποδίδουν στην αντικειμενική πολιτική ευθύνη. Ας χαρούμε λοιπόν. Έχουμε εισαγωγή και νέου όρου στην πολιτική ζωή και ενδεχομένως και στο ποινικό μας δίκαιο.
Κυρία Πρόεδρε, ολοκληρώνω, συνεπής μʼ εκείνο που σας είπα. Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς επικοινωνεί η πολιτική με τους πολίτες, με αυτήν την κοινή γνώμη η οποία βλέπει Εξεταστική Επιτροπή να έχει γίνει, έρευνα να έχει γίνει, να αποδίδονται πολλά σε αντικειμενική πολιτική ευθύνη και το μέγα σκάνδαλο να βρίσκεται σε ασφυξία στην έννοια της αντικειμενικής πολιτικής ευθύνης. Ύστερα ρωτάμε γιατί κινητοποιούνται οι νέοι και οι νέες, γιατί κινητοποιούνται μεγάλες μερίδες του ελληνικού λαού.
Γιατί αυτήν την ασφυξία την ζουν και οργίζονται, αγανακτούν και έχουν και θυμό. Η οποιαδήποτε άλλη ανάλυση φοβάμαι ότι παρωθεί στο περιθώριο του πολιτικού ενδιαφέροντος -και μάλιστα κάνει ζημιά που τα παρωθεί έτσι- κρίσιμα ζητήματα.
Σας ευχαριστώ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS