Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
08/04/2009

Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκου Αλαβάνου στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση της Βουλής για τη βια και την εγκληματικότητα

Κατ΄αρχήν θα ήθελα και εγώ εκ μέρους όλου του ΣΥΡΙΖΑ να εκφράσω τη βαθειά μας λύπη και οδύνη για όλους αυτούς που χάσαν τη ζωή τους, χάσαν συγγενείς, χάσαν τα σπίτια του στην Ιταλία, για τον έλληνα φοιτητή και να αναλογισθούμε πόσο πολύτιμη είναι η ζωή του καθενός και πολύ περισσότερο ενός νέου ανθρώπου και πόσο από την πλευρά των νόμων και της διαχείρισης της καθημερινότητας θα πρέπει να υπάρχει  ως κεντρικός άξονας ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή.

Έρχομαι τώρα στο θέμα που συζητάμε. Πιστεύω ότι ο κ. Πρωθυπουργός ήταν άψογος. Αψογος εκφραστής της παράδοσης της Δεξιάς για το νόμο και την τάξη. Μια παράδοση η οποία μέσα στις δεκαετίες που έχουν περάσει έχει οδηγήσει πολλές φορές τη χώρας μας σε συνθήκες μικρής και μεγάλης ανωμαλίας. Γιατί η προσέγγιση και το γεγονός ότι αφιέρωσε πάνω από τη μισή του ομιλία στα γεγονότα του Δεκέμβρη, ήταν απλώς και μόνο δημαγωγική. Μια προσέγγιση δημιουργίας φόβου απέναντι στους πολίτες και χωρίς τρόπους προσέγγισης ενός πολύ σύνθετου ζητήματος.

Υποθέτω ότι ο κ. Πρωθυπουργός ξέρει τον Εθνικό Υμνο ή τουλάχιστον την πρώτη στροφή, η οποία λέει «σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή, σε γνωρίζω από την όψη που με βία μετράει τη γη».

Δεν είναι τόσο απλό να κάνουμε εδώ πέρα καλλιστεία καταγγελίας της βίας. Να μην σκεφθούμε σε κάθε συνθήκη σε κάθε χρόνο την άλλη διάσταση που μπορεί να έχει. Και φυσικά για να μην υπάρχουν παρερμηνείες, για μας, σε πεδίο κοινοβουλευτικής δημοκρατίας δεν έχει θέση η χρήση βίας για την προώθηση των πολιτικών αιτημάτων. Και εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ για τη σημερινή συζήτηση κάναμε μια ημερίδα με καλεσμένους καθηγητές Πανεπιστημίου, διαπρεπείς Ποινικολόγους, ψυχιάτρους, εκπροσώπους αστυνομικών, εκπροσώπους της νεολαίας, για να προσεγγίσουμε αυτό το θέμα της βίας, της εξτρεμιστικής δράσης της εγκληματικότητας. Και κρατάμε μερικά πράγματα για να πούμε ότι δεν είναι απλά τα ζητήματα. Κρατάμε αυτά που μας είπε η ψυχίατρος η Φρ. Μουρελή, ότι σήμερα η προσφυγή στη βία από τη νεολαία, πολλές φορές, πάει να λύσει τραύματα και ζητήματα και ματαιώσεις, που αφορούν στην οικογένεια, στους παππούδες τους του εμφυλίου, απ΄ όποια πλευρά και αν ήταν ή τους πατεράδες και τις μανάδες της δικτατορίας. Δεν ξεχνάμε αυτό που μας είπε ο ψυχαναλυτής Ν. Σιδέρης ότι το παιδί μπαίνει μέσα στην κοινωνία έχοντας στοιχεία βίας τα οποία εντείνονται από τη διάρρηξη των δεσμών ανάμεσα στις γενιές και των δεσμών αλληλεγγύης μέσα στην κοινωνία.

Γιατί λοιπόν αυτή η υποκρισία; Γιατί είστε γραμματείς και φαρισαίοι. Υποκριτές είστε. Και να σας πω γιατί;  Γιατί ο Πρωθυπουργός αφιερώνει  τη μισή του ομιλία στη βία η οποία έχει πολιτική διάσταση. Και σας λέω το εξής για το 2008, δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός, χωρίς να υποτιμάω τον κίνδυνο και την ανάγκη να προστατευθεί η δημοκρατία μας από όλες αυτές τις ενέργειες, δεν υπήρξε ούτε ένας νεκρός από τρομοκρατία στη χώρα μας. Και την ίδια χρονιά υπήρξαν 1522 νεκροί, η πλειοψηφία νέοι άνθρωποι από τροχαία,  οικογένειες έχασαν τα παιδιά τους , αποκτήσαν τραύματα τα οποία δεν επουλώνονται. Την ίδια στιγμή χάθηκαν  περίπου 150 άνθρωποι πολλοί από αυτούς νέοι, από εργατικά ατυχήματα. Την ίδια στιγμή είχαμε 320 περίπου αυτοκτονίες, οι περισσότερες νέων ανθρώπων. Την ίδια στιγμή είχαμε 240 περίπου νεκρούς από ναρκωτικά. Γιατί λοιπόν δεν προσεγγίζουμε σωστά και δεν βάζουμε τις σωστές ιεραρχήσεις, αλλά αντίθετα οι προσεγγίσεις που υιοθετούμε υποτάσσονται  στην ανάγκη αύξησης της εκλογικής πολιτικής επιρροής και σ΄αυτή την επίθεση η οποία δεν γίνεται με ευθύ τρόπο, αλλά την είδαμε ;ακόμη μια φορά του Πρωθυπουργού απέναντι στην ΣΥΡΙΖΑ. Στην πραγματικότητα όμως δεν ήταν επίθεση ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ. Πίσω από αυτό ήταν επίθεση ενάντια στην πολιτική δράση των νέων  ανθρώπων, στα κινήματα των συμβασιούχων, στα κινήματα του άρθρου 16, στην απόγνωση και τον θυμό των μαθητών και μαθητριών του Δεκέμβρη για το χάσιμο του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Θέλουμε μια πιο ειλικρινή, πιο αποτελεσματική και απαλλαγμένη από δημαγωγίες προσέγγιση από τη μεριά της κυβέρνησης στο πρόβλημα αυτό. Τι σημαίνει αυτή η προσέγγιση; Σημαίνει ότι  η βία η οποία σήμερα γεννιέται για πολλούς λόγους με έναν πολλαπλασιαστικό τρόπο πρέπει να αντιμετωπισθεί μέσα από τα θερμοκήπια και μέσα από τις μήτρες που τη γεννάνε.

Έρχομαι στο δεύτερο σημείο. Ειπώθηκε και από άλλους ομιλητές ότι μια από τις μήτρες που γεννάει τη βία και την αυξάνει σήμερα είναι η οικονομική κρίση, είναι η δημιουργία στρατιών καταφρονημένων, απελπισμένων, καταστρεφόντων και αυτοκαταστρεφομένων. Κάντε μια βόλτα στην οδό Πειραιώς το βράδυ για να δείτε τι κοινωνία έχουμε αφήσει να αναπτυχθεί μέσα στο κέντρο του Δήμου της Αθήνας, όπου συνάδελφός σας ασκεί τη δημαρχεία. Τι κάνετε γι΄αυτό το θέμα; Τι μας λέτε; Ότι αυτά τα κοινωνικά ζητήματα που εκδηλώνονται με μορφές παραβατικότητας, θα έρθει η αστυνομία να τα λύσει; Κατ΄ αρχήν η αστυνομία δεν μπορεί να τα λύσει, πέρα από το ότι αυτό δεν είναι θέμα της αστυνομίας.

Τι κάνετε για να μειώσετε αυτό το θερμοκήπιο για να μην παράγει ειδικά σήμερα όλα αυτά τα άνθη του κακού και της αυτοκαταστροφής και καταστροφής που έχουμε. Τι κάνετε; Τίποτα δεν κάνετε. Το αντίθετο κάνετε. Αντί να πάει εκεί όπου υπάρχει ανάγκη, το χρήμα πηγαίνει στις τράπεζες. Αυτές τις μέρες πέρασαν από εδώ οι κλωστοϋφαντουργοί του Λαναρά, οι οποίοι είναι στο Σύνταγμα, οι κτηνοτρόφοι, οι αγρότες είχαν κινητοποιήσεις πριν λίγο καιρό. Αντί να πάρετε μέτρα για να εξασφαλίσετε απασχόληση, να εξασφαλίσετε δουλειά, να αισθανθεί ασφάλεια η οικογένεια, να αισθανθεί ότι έχει λόγο ύπαρξης ο νέος ή η νέα, ότι δεν έχει τελειώσει Πανεπιστήμια ή σχολεία και ξαφνικά βρίσκεται σε μια κοινωνία η οποία δεν τον χρειάζεται. Τι κάνετε; Μας λέτε 50% μείωση του τέλους ταξινόμησης αυτοκινήτων. Για να βοηθήσουμε την βιομηχανία του κ. Σαρκοζί και της κας Μέρκελ; Ρίχνετε λίπασμα στο θερμοκήπιο της κρίσης.

Μετανάστες. Δεν παίρνουμε τα μηνύματα από τη Γαλλία. Στη Γαλλία έχουμε δεύτερη και τρίτη γενιά των μεταναστών. Η μεγάλη τους πλειοψηφία είναι ήδη Γάλλου πολίτες, οι οποίοι όμως επειδή περιθωριοποιήθηκαν και εξοβελίστηκαν από την αγορά εργασίας στα λαϊκά προάστια του Παρισιού, βλέπουμε σε τι βίαια ξεσπάσματα προχωρούν. Τι κάνουμε εμείς; Γιατί τους αντιμετωπίζουμε έτσι; Γιατί δεν βλέπουμε και παρεμβαίνουμε σε γειτονιές όπως είναι ο Αγ. Παντελεήμονας, ή η Κυψέλη, όπου ο μετανάστης που έχει συμβάλλει στην ανάπτυξη της χώρας μας όλα αυτά τα χρόνια, συναντιέται με τον έλληνα που χάνει τη δουλειά και όπου δημιουργείται μια κατάσταση δηλητηρίου την οποία προσπαθούν να αξιοποιήσουν διάφοροι δημαγωγοί πάνω στα θέματα του εθνικισμού. Σαν να φταίνε αυτοί που έχουν την ίδια κακομοιριά με τους δικούς μας πολίτες.

Πηγαίνετε στην Κρήτη να δείτε ομάδες μεταναστών, οικογένειες, να αναγκάζονται  μέσα από αυτό τον εκφυλισμό και την ταπείνωση να λειτουργούν ως οίκοι ανοχής. Γιατί; Γιατί έχουμε αυτό το πρόβλημα της κρίσης. Τι κάνετε; Γιατί δεν προχωρούμε σε ελληνοποιήσεις; Γιατί δεν έχουν χαρτιά; Για ποιο λόγο δεν έχουν δικαιώματα;Για ποιο λόγο δεν περνάνε στη ζωή μας με τα δικαιώματα που έχει ο έλληνας πολίτης ακριβώς γιατί όλοι χρειαζόμαστε.

Φυσικά υπάρχουν προβλήματα και ειπώθηκαν. Υπάρχουν προβλήματα με τους δρόμους του δουλεμπορίου όπως αυτούς που ανέχεται η Τουρκία και για τους οποίους κλείνει τα μάτια η ΕΕ και πρέπει να αντιμετωπισθούν.

Υπάρχει η μήτρα της παιδείας. Έχετε δει τη σχολική διαρροή; Έχετε τη σχολική αποτυχία; Έχετε δει χτες δημοσιεύματα σε μια εφημερίδα τα ποσοστά αποτυχίας στους νομούς με τους χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης μέσα στη χώρα μας; Τι κάνετε για όλα αυτά; Έχετε δει την τραγική έλλειψη στήριξης ανηλίκων και αντιμετώπισης της παραβατικότητας; Χρειάζεστε τα ΜΑΤ εδώ πέρα; Χρειάζεστε τα ΜΑΤ για να μην βγουν οι Ολιβερ Τουίστ,  ή χρειάζεται στο σχολείο ψυχολόγο, ολοήμερο σχολείο, εξατομικευμένη προσέγγιση, ένα σχολείο που να είναι πραγματικά ανοικτό στον φτωχό, ένα σχολείο που να μαθαίνει τη μάθηση, ένα δημόσιο σχολείο που πρέπει να στηριχθεί, αντί όλη σας η ενεργητικότητα να περάσει στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας.

Υπάρχει πέμπτον η μήτρα με τις αξίες που παράγει ο πολιτικός κόσμος και η κυβέρνηση, η οποία έχει ένα μητρώο ακραία βεβαρυμμένο. Όλες αυτές οι υποθέσεις που είδαμε, όπως χθες τον πρ. Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας να μας λέει ότι 20 εκατ. πήρε, θέλει και άλλα;    Από ποιον τα πήρε τα 20 εκατομμύρια; Και γιατί είναι μόνο το πλιάτσικο που είδαμε σε κάποιες στιγμές έντασης σε κάποια μαγαζιά και δεν είναι το πλιάτσικο που έχουμε δει από κορυφαία πολιτικά στελέχη ή που ανέχονται ενάντια στην περιουσία του δημοσίου και τα λεφτά του φορολογούμενου; Να απαριθμήσει κανείς τις υποθέσεις από Μονή Τοπλού, Βατοπέδιο, γαλακτοβιομηχανίες, εμπορική ναυτιλία; Πουθενά δεν σταματάει. 

Και βέβαια είναι τα ΜΜΕ, το έκτο σημείο, απ΄τα οποία ορισμένα μας κάνουν τους εισαγγελείς. Με εξαιρέσεις και ανθρώπων , με εξαιρέσεις και εκπομπών κάνουν τους εισαγγελείς στον ΣΥΡΙΖΑ ή κάναν  την εποχή του Δεκέμβρη σε σχέση με τη βία. Μα τι γλώσσα μαθαίνουν; Τι πρότυπο έχουν πάρει; Τι είναι αυτό το αμερικάνο πρότυπο της βίας, που τουλάχιστον στην Αμερική είναι και ο καλός σερίφης που καθαρίζει, εδώ δεν υπάρχει καλός σερίφης για να καθαρίσει. Υπάρχει κι ο καλός Αμερικανός πολίτης, δεν υπάρχει εδώ ο καλός Ελληνας πολίτης. Όλοι έχουμε βουλιάξει μέσα στη βία. Κάποιος, ο οποίος βάζει ένα γκαζάκι έξω από ένα μαγαζί, έχει τη δημοσιότητα που δεν μπορούν να έχουν 10.000 εργαζόμενοι, διαδηλωτές, οι οποίοι διεκδικούν καλύτερο μεροκάματο, ασφάλεια στη δουλειά, να δουλεύουν πέντε ημέρες την εβδομάδα. Ένας καθηγητής χρειάζεται σχεδόν να χάσει το μάτι του, για να γίνει περιζήτητος από την τηλεόραση.

Τι βλέπει κανείς στην τηλεόραση μετά τις 11; Ταινίες, σήριαλ, με μίνιμουμ 15 ή 20 νεκρούς από γήινους ή εξωγήινους. Αυτή  η γλώσσα μεταφέρεται κι όχι μόνο μέσα από τις ταινίες, αλλά και μέσα από τα θέματα συζήτησης σε πρωινές ή μεσημεριανές εκπομπές, ξαναλέω με εξαιρέσεις, τις οποίες εμείς τιμάμε. Και γιατί αυτή η ίδια παρανομία μέσα στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, γιατί δεν σέβονται τους κανόνες και τους νόμους; Γιατί υπάρχει μια ασύδοτη αγορά Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης; Γιατί δεν υλοποιούν τις οικονομικές υποχρεώσεις, που έχουν απέναντι στην πολιτεία;  Γιατί αυτό το σύστημα της διαπλοκής και της ιδιοκτησίας, που δίνει τη δυνατότητα σε ένα ή σε δύο ΜΜΕ να επιτίθενται σε ένα κόμμα, επειδή έχει μια θέση σε σχέση με το πώς θα γίνει το γήπεδο του Παναθηναϊκού και επειδή στη διοίκηση του Παναθηναϊκού υπάρχει η επιχείρηση εκείνη, η οποία ελέγχει ένα και είναι μεγαλομέτοχος σε άλλο πολύ μεγάλο μέσο μαζικής ενημέρωσης. Γιατί βλέπαμε επί βδομάδες και μήνες κηρύγματα ενάντια στον πολιτικό μας χώρο, επειδή θέλαμε να σεβαστούμε το περιβάλλον της Αθήνας και ζητούσαμε το γήπεδο να είναι μέσα στο πράσινο. Σʼ αυτά πρέπει να απαντήσει η Κυβέρνηση. Δεν απαντάει όμως. Η Κυβέρνηση νομίζει ότι το μόνο που μπορεί να κάνει  μπροστά στην πλήρη αποτυχία που είχε στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων είναι να ενισχύσει τα ποινικά μέτρα.

Ήταν χθες εδώ, στην Ημερίδα που οργάνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ για τα θέματα που σήμερα συζητάμε, ο Πρόεδρος των Ελλήνων ποινικολόγων ο κ. Χριστόφορος Αργυρόπουλος, ο οποίος μας είπε ότι το Ποινικό Δίκαιο είναι επικουρικό μέσο. Ότι δεν μπορεί το Ποινικό Δίκαιο να επιστρατεύεται για να λύσει τα προβλήματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων. Ο Φώτης Κουβέλης μας είπε στην ομιλία ότι οι κανόνες αυτοί  πρέπει να στηρίζονται στην αρχή της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας και βλέπουμε ότι εσείς αραδιάζεται τα μέτρα που θα πάρετε.

Κουκούλα. Θα πάρετε μέτρα για την κουκούλα  Μα η κουκούλα φταίει; Είναι το μέσο που φταίει ή η διάπραξη ενός αδικήματος όταν υπάρχει το αδίκημα. Είναι επικίνδυνο, αλλά είναι και γελοίο, να έχουμε προτάσεις από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό, που υλοποιούνται από τη Ν.Δ.  και τι θα κάνετε; Αν οι διαμαρτυρόμενοι γιʼ αυτό το γελοίο μέτρο διαδηλώσουν και φορούν κουκούλες, τι θα κάνετε; Θα τους συλλάβετε; Κι αν βρεθούμε εμείς, οι βουλευτές, σε διαδήλωση που πέφτουν χημικά και κρύψουμε, όπως το έχουμε κάνει πολλές φορές, με το κασκόλ τη μύτη και το στόμα μας, θα μας συλλάβετε; Και τι θα κάνετε γιʼ αυτούς που κλέβουν και φοράνε γάντια; Το αντίστοιχο και πολύ σοβαρότερο της κουκούλας, θα απαγορέψετε και τα γάντια; Εκεί θα φτάσετε;

Αυτό θυμίζει τη δικτατορία του Πάγκαλου. Σε λίγο θα βλέπουμε την Ν.Δ. να κυκλοφορεί στους δρόμους με ψαλίδια. Να κόβει τις κουκούλες και να κόβει και τα γάντια, θυμίζει και τα πανηγύρια που είχαν γίνει με τον κ. Παπαθεμελή για το ωράριο.

Μας λέτε για την περιύβριση αρχής. Όχι απέναντι σε συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά και απέναντι στην εξουσία γενικά. Που το πάτε. Για ποιο λόγο φτιάχνετε αυτό το οπλοστάσιο, το οποίο στα χέρια κάποιου μπορεί να καταστεί επικίνδυνο για τη δημοκρατία στη χώρα μας. Έχουμε εμπειρίες ως Αριστερά και ως Ελλάδα. Θυμόμαστε πάντα τις εποχές των κινημάτων. Θυμάστε το Ν. 4000 για τον τεντυμποϊσμό, πώς είχε στραφεί ενάντια στα παιδιά της Αριστεράς, ενάντια στους Λαμπράκηδες.

Αποσύρετε αυτά τα μέτρα. Δώστε  πολιτικές λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα. Είναι κατάντια να ακούμε τον Πρωθυπουργό να εμφανίζει ως στοιχείο διάκρισης ενός κόμματος τη σύγκριση με το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ποιος έχει χτίσει περισσότερες φυλακές. Κατά τη γνώμη μας το κόμμα και ο Πρωθυπουργός που θα πετύχει θα είναι αυτός που θα δημιουργήσει μια χώρα, η οποία θα έχει ανάγκη λιγότερες φυλακές.

Όγδοο έρχομαι στο  θέμα της Αστυνομίας. Πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Δεν θέλουμε την Αστυνομία, ως κατασταλτικό μηχανισμό των λαϊκών κινητοποιήσεων και γιʼ αυτό και η αντίθεση μας στα ΜΑΤ και σε άλλα τέτοια, στεγανοποιημένα, σώματα της Αστυνομίας ενάντια στο Λαό. Ο λαός θέλει τις απαντήσεις του και οι εργαζόμενοι λύσεις. Εγώ να δεχτώ ότι όλες οι διεκδικήσεις δεν μπορούν να γίνουν δεκτές. Χρειάζεται πειθώς, δεν χρειάζεται η αστυνομία. Από την άλλη εμείς πιστεύουμε ότι η Αστυνομία χρειάζεται για την καθημερινή ασφάλεια του πολίτη. Να είναι αποτελεσματική και δημοκρατική και μάλιστα σήμερα που το έγκλημα είναι διεθνοποιημένο, είναι ακραίο, δεν έχει όρια και κανόνες, δεν έχει καν τους κανόνες του εγκλήματος που βλέπουμε στις ταινίες. Είναι μεταλλαγμένο, έχει σύγχρονες τεχνολογίες. Είστε ευχαριστημένοι;

Γιατί δεν λέτε ότι η Αστυνομία έχει γίνει έδρα μιας μαζικής παρανομίας. Γιατί δεν το λέτε αυτό; Και ποια είναι αυτή η παρανομία; Αναγκάζετε και το ξέρετε μεγάλο αριθμό αστυνομικών να είναι ταξιτζήδες, να είναι μπάρμαν, να είναι σεκιουριτάδες, να είναι ασφαλιστές.

Παίρνουν 700 ευρώ. Δεν έχουν βαρέα και ανθυγιεινά. Γιατί για τους δικαστές είπατε ότι πρέπει να έχουν αυτά τα δυσθεώρητα ύψη αποδοχών για να είναι αδέκαστοι. Γιατί δεν ισχύει το ίδιο πράγμα για παιδιά που προέρχονται από λαϊκές ή άλλες οικογένειες και έχουν μπει στην Αστυνομία;

Το ξέρετε ότι κάνουν δεύτερη δουλειά. Το ξέρετε ότι όταν δουλεύει στη βάρδια σκέφτεται τη δεύτερη δουλειά κι όταν ξαναγυρίσει στη βάρδιά του είναι κουρασμένος.

 Και πολλά άλλα βέβαια. Εκπαίδευση. Γιατί στρατιωτικοποιημένη εκπαίδευση στη Θήβα και τον Αυλώνα. Ο  λαός, η κοινωνία δεν είναι εχθροί. Γιατί να πεθάνει αυτό το παιδί προχθές, μετά από κρίση από ουσίες που είχε πάρει, έξω από Αστυνομικό Τμήμα του Πειραιά και δεν είχε κανείς αστυνομικός τη γνώση να δώσει τη βοήθεια και να τον πάει στο Τζάνειο να σωθεί.

Χρειάζεται εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση της Αστυνομίας. Μία Αστυνομία που θα είναι δημοκρατική, έξω από κομματισμό, εκπαιδευμένη, προσανατολισμένη στην καταστολή του εγκλήματος και όχι της πολιτικής δράσης.

Εμείς κάναμε πρόταση να γίνει Ειδική Επιτροπή με βάση το άρθρο 44 του Κανονισμού της Βουλής. Είναι σημαντικό ότι η Αξιωματική Αντιπολίτευση την υιοθέτησε και την υποστηρίζει.

Από το Δεκέμβρη ο ΣΥΡΙΖΑ, ζητάει Διακομματική Επιτροπή. Να υπάρξει ένα πεδίο συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων για το θέμα της Αστυνομίας. Κάνατε μισό βήμα μπροστά, λέγοντας μια γενική επιτροπή που θα συζητάει … Όχι. Εμείς θέλουμε να έχει όρους, κανόνες, να στηρίζεται στον Κανονισμό της Βουλής, στο αρ. 44. Και γιʼ αυτό επιμένουμε, και περιμένουμε μια απάντηση και διευκρινήσεις. Μισό βήμα ξαναλέω. Μην φοβάστε. Κάντε ένα ολόκληρο βήμα μπροστά. Δεχθείτε αυτήν την πρόταση.

Τα προτελευταίο σημείο στο οποίο θʼ αναφερθώ, έχει σχέση με το θέμα του ασύλου. Είναι μια μεγάλη ελευθερία. Ο κ. Παυλόπουλος, ως καθηγητής, οφείλει να γνωρίζει ότι το Πανεπιστήμιο γεννήθηκε μαζί με το άσυλό του. Ότι  την Οξφόρδη, ένα Πανεπιστήμιο από τα καλύτερα του κόσμου και σήμερα, την ίδρυσαν φοιτητές και δάσκαλοι διωγμένοι από την εκκλησία του Παρισιού, επειδή ήθελαν έναν χώρο, όπου δεν παρεμβαίνει κανείς.

Υπάρχει πρόβλημα με το άσυλο. Δεν είμαστε κουφοί. Ακούμε απεγνωσμένες φωνές  ακόμη και καθηγητών, όπως του Αντώνη Μανιτάκη, ενός καθηγητή δοκιμασμένου, και ξέρουμε ότι έχουν δημιουργηθεί προβλήματα με το άσυλο, ότι χάνει την εμπιστοσύνη και τη στήριξη της  κοινωνίας. Γιατί αυτό που χρειάζεται για να σταθεί το άσυλο είναι πρώτα απʼ όλα η στήριξη της κοινωνίας. Τι γίνεται όμως. Άλλοι θέλουν να  δημιουργήσουν προσχήματα και να αξιοποιήσουν προσχήματα για να σπάσει το άσυλο, γιʼ αυτό ευνοούν και συχνά μεγαλοποιούν όλες τις δραστηριότητες. Για μας το άσυλο είναι ζωή μας. Μέσα από κει βγήκαμε. Οι γενιές της Αριστεράς.  Ξέρουμε το τανκ που μπήκε στο Πολυτεχνείο. Ξέρουμε ότι η γενιά του 114, του Κυπριακού, του «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» ξεκίνησε σε μεγάλο βαθμό τους μεγάλους αυτούς αγώνες, που σημάδεψαν θετικά την πορεία της χώρας, μέσα από τα Πανεπιστήμια.

Γιʼ αυτό σας λέω ότι πρέπει να πάρουμε όλα τα μέτρα, που να μην επιτρέπουν αυτά τα φαινόμενα μέσα στο χώρο του Πανεπιστημίου.

Κύριε Πρωθυπουργέ, απευθύνομαι σε σας και θα ήθελα μια απάντηση. Γιατί όλοι θα καταλάβουν ότι η σιωπή σας θα είναι απάντηση. Γιατί η κυβερνητική παράταξη η ΟΝΝΕΔ, δεν δέχεται να γίνει Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Να συγκροτηθεί η ΕΦΕΕ. Να συγκροτηθούν οι φοιτητικοί σύλλογοι, ώστε να υπάρχει δημοκρατική νομιμότητα όσον αφορά τους φοιτητές μέσα στο Πανεπιστήμιο και να ξέρουν όλοι ότι όποιος αποπειράται να λειτουργεί ως παράταξη ή ως ομάδα στη Σύγκλητο μέσα στο Πανεπιστήμιο, ή οπουδήποτε αλλού, δεν έχει εξουσιοδότηση.

Θα ήθελα να κλείσω, λέγοντας ότι εμείς δεν είμαστε μια παράταξη που πιστεύει ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ίσα ίσα πιστεύουμε ότι μέσα μπορεί να απαξιώνουν τον σκοπό. Κι έχει γίνει αυτό και στην ιστορία της Αριστεράς. Διότι για την Ελευθερία και τη Δικαιοσύνη δεν μπορείς να αγωνιστείς με ανελεύθερες μεθόδους και άδικα  μέτρα. Τα γνωρίζουμε πολύ καλά αυτά. Ξέρουμε επίσης πολύ καλά ότι αν υπάρχει ένα δέντρο ελευθερίας και δημοκρατίας στη χώρα μας, έχει, σε μεγάλο βαθμό ποτιστεί με το αίμα των αγωνιστών της Αριστεράς. Λαμπράκης, Πέτρουλας, Καισαριανή, νεκροί Πολυτεχνείου, νεκροί διαδηλώσεων. Αυτό είναι το δικό μας σόι. Αυτή είναι η ιστορία μας. Αυτοί είναι η οικογένειά μας. Αγωνιζόμαστε για την ελευθερία και τη δημοκρατία και το στοιχεία της ασφάλειας του πολίτη, είναι ένα στοιχείο της ελευθερίας.

Μας κατηγορείτε, κύριε Πρωθυπουργέ, ότι τα λέμε αυτά για να κολακέψουμε τη νεολαία. Αυτό που είπατε, με το δικό σας τρόπο, κολακεύει εμάς. Κι έχετε δίκιο. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς και η πορεία του είναι δεμένη με την πορεία και την παρουσία της νέας γενιάς. Εργαζόμενης, φοιτητικής, μαθητικής. Αν η νέα γενιά σπρωχθεί στη γωνία, θα σπρωχθούμε κι εμείς στη γωνία. Αν η νέα γενιά μείνει στάσιμη, θα μείνουμε κι εμείς στάσιμοι. Αν όμως η νέα γενιά συνεχίσει αυτή την προσπάθεια, με όλα αυτά τα σκαμπανεβάσματα και τις δυσκολίες που παρουσιάζονται, τότε πιστεύουμε ότι θα ανοίξουν παράθυρα στο μέλλον και απʼ αυτούς και από μας. Κι όλα αυτά που ζούμε με τα κινήματα της νέας γενιάς, δεν είναι το κύκνειο άσμα. Εγώ  πιστεύω ότι είναι οδύνες τοκετού για μια νέα γενιά έξω από τον ατομισμό, που τον είδαμε να συντρίβεται με την κρίση, με συλλογικότητα, αλληλεγγύη, αίσθημα ευθύνης, με αγάπη στην ελευθερία, στη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη, που θα σφραγίσει μια άλλη πορεία της χώρας.