- Να μας κάνετε ένα σχόλιο για το γεγονός που μας έχει συγκλονίσει όλους……..
Είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός. Και αν ξεφύγουμε λίγο από αυτό καθ΄ αυτό το γεγονός, θα διαπιστώσουμε πόση περίσσεια υποκρισία έχει ξεχειλίσει όλο το προηγούμενο διάστημα το δημόσιο λόγο και την πολιτική ζωή του τόπου σε σχέση με το πραγματικό πρόβλημα της εγκληματικότητας, της βίας, το πραγματικό πρόβλημα της βίας που αγγίζει τις ψυχές των νέων ανθρώπων σήμερα, το οποίο το εντοπίζαμε όλο το προηγούμενο διάστημα σε μεμονωμένα περιστατικά που είχαν να κάνουν με τις διαδηλώσεις των νέων, με την εξέγερση του Δεκέμβρη. Η βία είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που έχει ριζώσει στις ψυχές των νέων ανθρώπων και είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός στην καθημερινότητά μας. Κι όσο κλείνουμε τα μάτια ή προσπαθούμε να αποκομίσουμε μικροκομματικά οφέλη, τόσο δεν θα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε στην ουσία αυτό το τεράστιο πρόβλημα…
- Θεωρείτε ότι υπάρχει κοινός παρονομαστής σε όλες αυτές τις ενέργειες βίας που βλέπουμε το τελευταίο διάστημα;.. Οι άνθρωποι που σπάνε μια βιτρίνα ή βάζουν έναν εκρηκτικό μηχανισμό.. έχουν σχέση με κάποιον 18χρονο σπουδαστή από τη Ρωσία ο οποίος…
Το αν είναι από τη Ρωσία ή από την Ελλάδα έχει πολύ μικρή σημασία. Ένα 18χρονο παιδί ήταν. Από εκεί και πέρα να σας πω το εξής. Προχθές έγινε στη Βουλή μια συζήτηση για τη βία. Και ο ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε την προηγούμενη ημέρα να κάνει μια ημερίδα στο Κοινοβούλιο, καλώντας καθηγητές, πανεπιστημιακούς, ψυχιάτρους, ποινικολόγους, εκπροσώπους αστυνομικών, εκπροσώπο9υς νεολαίας, για να συζητήσει τις αιτίες που δημιουργούν και γεννούν τη βία και να διαπιστώσουμε το μέγεθος του προβλήματος και να διαπιστώσουμε αν υπάρχουν λύσεις, προτάσεις που θα δώσουν μια θετική διέξοδο. Λοιδορήθηκε την επόμενη μέρα στο Κοινοβούλιο ο Αλ. Αλαβάνος, ακόμα και από την Αλ. Παπαρήγα, η οποία των ρωτούσες αν με τους ψυχολόγους θα λυθεί το πρόβλημα.
Ναι, βεβαίως και με τους ψυχολόγους. Το 2008 ευτυχώς δεν είχαμε νεκρό από την τρομοκρατία. Όχι ότι το ζήτημα της τρομοκρατίας δεν μας αφορά και δεν μας απασχολεί και δεν είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα. Ευτυχώς δεν είχαμε νεκρό στις διαδηλώσεις. Είχαμε νεκρό τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο από σφαίρα αστυνομικού. Το 2008 όμως είχαμε 150 νεκρούς σε εργατικά ατυχήματα, 320 αυτοκτονίες, κυρίως νέων ανθρώπων, και 240 νεκρούς από ναρκωτικά. Γι αυτούς τους νεκρούς και γι αυτή τη βία που ξεχειλίζει στην καθημερινότητά μας θα συζητήσουμε ποτέ;
Και να δούμε πώς μπορούμε να λύσουμε αυτά τα προβλήματα. Μπορούμε να τα λύσουμε με περισσότερους αστυνομικούς; Χρειαζόμαστε περισσότερα ΜΑΤ και ενίσχυση της αστυνόμευσης; Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΙΝΤΕΡΠΟΛ η Ελλάδα διαθέτει σήμερα τη μεγαλύτερη αναλογία αστυνομικών ανά πολίτη απ΄ όλα τα μέλη της Ε.Ε.
- Από την άλλη εντείνεται και η ανασφάλεια του πολίτη το τελευταίο διάστημα.. Βλέπουμε οργανωμένα χτυπήματα…. Εσείς μιλάτε για τις αιτίες της βίας και έχετε δίκιο… Υπάρχει όμως κι ένα θέμα, αν περιμένουμε πρώτα να αντιμετωπίσουμε τις αιτίες και μετά να αντιμετωπίσουμε τα αποτελέσματα, ενδεχομένως μέχρι τότε τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά….
Δεν λέμε να αντιμετωπίσουμε πρώτα τις αιτίες. Λέμε ότι δεν πρέπει να κάνουμε μια συζήτηση με στόχο να αποκομίσουμε ο καθένας για το κόμμα του, για την πολιτική του δύναμη μικροκομματικά κέρδη. Και δεν μπορούμε να σπεκουλάρουμε σ΄ ένα πολύ σοβαρό κοινωνικό ζήτημα και πρόβλημα και να το εντάσσουμε σε μια συζήτηση που δεν αφορά τους πολίτες.
Εμείς αυτό που λέμε είναι ότι δεν αντιμετωπίζεται έτσι το πρόβλημα. Όσες κάμερες κι αν γεμίσεις, όσους αστυνομικούς κι αν βάλεις, ο 18άρης, ο οποίος αντιμετωπίζει το πρόβλημα της αποξένωσης, το πρόβλημα της ψυχολογικής βίας που τον περιβάλλει για τη ζωή του, για το αύριο που τον απασχολεί, μπορεί να πάει στον ΟΑΕΔ, στον χώρο που εργάζεται, να βγάλει το πιστόλι και να καθαρίσει τον συμμαθητή του και να αυτοκτονήσει μετά.
Δεν το αντιμετωπίζεις έτσι το πρόβλημα.
- Αυτό πάντως που λέτε ως διαπίστωση είναι αρκετά υπεραπλουστευμένο.. Επειδή όμως αναφερθήκατε στο ζήτημα των μικροκομματικών κερδών ή σκοπιμοτήτων που μπορεί να κρύβονται πίσω από συζητήσεις, όπως αυτή που είδαμε στη Βουλή, θέλω να θέσω δύο ζητήματα. Το πρώτο, ο ΣΥΝ κι εσείς προσωπικά έχετε κατηγορηθεί ότι στα γεγονότα του Δεκεμβρίου, στην εξέγερση, όπως την ονομάζετε.. εσείς σπεκουλάρατε πάνω σ΄ αυτή την οργή των νέων -αυτό σας το είπαν σε όλους τους τόνους οι πολιτικοί σας αντίπαλοι- και το δεύτερο είναι ότι κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή ο Πρωθυπουργός έκανε μια προσωπική επίθεση σε εσάς…
Κατʼ αρχήν να σας πω ότι δεν την ονομάσαμε εμείς εξέγερση, έχει καταγραφεί ότι ήταν εξέγερση από τα σπουδαιότερα ειδησεογραφικά πρακτορεία του εξωτερικού από όλους τους αντικειμενικούς παρατηρητές.
- Η κα. Παπαρήγα σας είχε ρωτήσει εφόσον είναι εξέγερση που είναι αυτό το κίνημα τώρα.
Οι εξεγέρσεις, ακριβώς επειδή είναι εξεγέρσεις και είναι αυθόρμητες και καμιά φορά δεν έχουν και πολιτικούς στόχους πολύ συγκεκριμένους οδηγούνται σε ύφεση και το κίνημα αυτό χάνεται. Όμως ως εξέγερση υπάρχει στην συνείδηση όλων αυτών των ανθρώπων, όλων όσοι συμμετείχαν σε αυτές τις μαζικές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις –διότι δεν ήταν μόνο οι σπασμένες βιτρίνες και οι κουκούλες τον Δεκέμβρη οι οποίες υπήρχαν και πριν, υπήρχαν και τον Δεκέμβρη υπάρχουν και σήμερα- υπήρχαν χιλιάδες νέοι άνθρωποι 16ρηδες και 17ρηδες που βγήκαν στους δρόμους σε όλες τις πόλεις της χώρας. Κι είναι αδιανόητο να θεωρούμε ότι σε κάθε ελληνικό σπίτι υπάρχει κι ένας τρομοκράτης κι ένας κουκουλοφόρος διότι εκεί θα μας οδηγήσει η λογική δυστυχώς και της κας Παπαρήγα, η οποία έρχεται σήμερα και λέει «είπαμε για τους κουκουλοφόρους αλλά όχι κι έτσι, όχι και νόμους από το παρελθόν κι από το χρονοντούλαπο της ιστορίας περί περιύβρισης αρχής ή νόμους για την ποινικοποίηση της γκαρνταρόμπας και της κουκούλας» αλλά όμως είναι αργά για την κα Παπαρήγα τώρα. Όταν τότε σε συνεννόηση με όλο το πολιτικό σύστημα και κυρίως με την κυβέρνηση κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ δεν της πέρναγε από το μυαλό πως προετοιμάζονταν σκληρότερα κατασταλτικά μέτρα εις βάρος των εργαζόμενων και της νεολαίας.
- Υπήρξαν σχόλια πως με την δήλωσή σας για τη βία των τραπεζών καλύπτετε ή στοχοποιείτε ένα συγκεκριμένο χώρο.
Στοχοποιούμε βεβαίως. Στοχοποιούμε την πολιτική της κυβέρνησης για τις τράπεζες είναι προφανώς. Στοχοποιούμε την πολιτική της κυβέρνησης που γεννάει βία. Διότι βεβαίως είναι μια απόλυτα καταδικαστέα πράξη αυτό που αναφέρθηκε πριν ως έκτακτη είδηση σχετικά με το σπάσιμο τζαμαρίας τράπεζας, όμως πράξη βίας είναι και οι απολύσεις , βία είναι και τα πανωτόκια των τραπεζών, βία είναι και οι κατασχέσεις ακινήτων και περιουσιών για 2000 και 3000 ευρώ, όπως βία είναι και τα 28 δις που δόθηκαν στις τράπεζες χωρίς αυτές να μειώνουν τους τόκους των δανείων σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, όπως είναι βία και η πολιτική που γεννάει τις κοινωνικές ανισότητες και την ανασφάλεια. Διότι πρέπει να μιλήσουμε και επί της ουσίας.
Κι εμείς βεβαίως επαρκώς καταδικάζαμε και συνεχίζουμε να καταδικάζουμε την βία της σπασμένης τζαμαρίας. Όμως πέρα από αυτήν την βία υπάρχει και η βία της απόλυσης, υπάρχει και η βία των ληστειών που γίνονται χωρίς κουκούλα. Διότι το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου έγινε χωρίς κουκούλα. Η ληστεία των ομολόγων από τα ασφαλιστικά ταμεία έγινε χωρίς κουκούλα, η ληστεία της Siemens έγινε χωρίς κουκούλα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS