Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
08/05/2009

Πρωτολογία και δευτερολογία του Προέδρου της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκου Αλαβάνου, στην προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή για τα δικαιώματα της Νεολαίας

Κύριε Πρωθυπουργέ, χαίρομαι που σας βλέπω στο έδρανό σας, γιατί μερικές φορές, όπως χθες, είχαμε την αίσθηση ότι η Νέα Δημοκρατία είναι εξωκοινοβουλευτικό κόμμα. Αλλά θα έλεγα, να πείτε στους βουλευτές σας ότι τελειώνει ο συναγερμός, δεν έχουμε ψηφοφορία σήμερα γιατί δεν είδα σε ομιλία σας τόσους  λίγους βουλευτές όσους είδα σήμερα. Και επειδή εσείς βέβαια ήσασταν δικαιολογημένος απών θέλω να πω ότι εμείς ανησυχούμε για την παρουσία σας στην Πράγα. Ανησυχούμε  τη στιγμή που είδαμε ότι υπήρξαν ηγέτες μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως της Γαλλίας, όπως της Γερμανίας, οι οποίοι δεν ήθελαν να συμβάλλουν σε μια Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, η οποία θα μπορούσε να επιδεινώσει τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) με τη Ρωσία. Και ανησυχούμε ακόμη περισσότερο για το γεγονός ότι υπάρχουν Έλληνες στρατιώτες που συμμετέχουν στα γυμνάσια στη Γεωργία. Για ποιο λόγο; Όταν υπάρχει αυτή η κατακραυγή, όταν έχει υπάρξει διάβημα, αν θέλετε ειδοποίηση, προς το Υπ. Εξωτερικών  εκ μέρους της Ρωσικής κυβέρνησης. Όταν ξέρουμε ότι η Γεωργία έχει ένα καθεστώς ακραίου αυταρχισμού, τυχοδιωκτικό, το οποίο απ΄ ότι όλοι κατανοούμε έχει λίγες βδομάδες ή λίγους μήνες ζωής. Λυπούμαστε για όλα αυτά.

Επειδή μιλάμε για νέους θέλω να τονίσω το εξής και αυτό είναι το πρώτο ζήτημα, δηλαδή την κρίση εμπιστοσύνης που υπάρχει σήμερα ανάμεσα στους πολιτικούς θεσμούς και τη νεολαία, την αποξένωση, την αποστασιοποίηση, την απογοήτευση, την εχθρότητα, την αδιαφορία. Θέλω να πω, ακούγονται οι λόγοι σήμερα όλων μας, όλων  των πολιτικών χώρων πάνω στα θέματα της νεολαίας. Ξέρετε όμως υπάρχει η γλώσσα η οποία πολλές φορές στην πολιτική γίνεται ξύλινη και υπάρχει η γλώσσα των πράξεων. Σας λέω για παράδειγμα κινήσεις, πρωτοβουλίες που παίρνουμε  σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, λένε πάρα πολλά στους νέους. Όταν για παράδειγμα η Νέα Δημοκρατία σε μια ψηφοφορία που θα μπορούσε να ήταν δύσκολη για αυτήν, όπως ήταν η μυστική ψηφοφορία για την υπόθεση Παυλίδη 2, την κοπανάει, το μήνυμα που βγαίνει στο μαθητή όταν έχει να δώσει δύσκολες εξετάσεις είναι, κοπάνα την. Ή το μήνυμα που βγαίνει στο νέο εργαζόμενο, όταν θα θέλει να κάνει κάτι άλλο αντί να πάει στη δουλειά του, είναι κοπάνα τη.

Και θέλω να πω επίσης, ότι τα μηνύματα τα οποία βγαίνουν  μέσα από τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος αυτού  είναι μηνύματα απώθησης. Επί τόσους μήνες γίνονται σκάνδαλα, έχουμε ένα θεσμικό πλαίσιο το οποίο κάνει τη Βουλή δικαστήριο, συζητούμε συνεχώς σκάνδαλα και δεν βγαίνει κανένα αποτέλεσμα. Τη στιγμή που η οικογένεια έχει πρόβλημα με το παιδί από μικρό, αν θα βρει παιδικό σταθμό, αν θα είναι δωρεάν ο παιδικός σταθμός, τι θα γίνει με το σχολείο, όταν δεν είναι ολοήμερο το σχολείο τι θα γίνει, σε ποιο γυμνάσιο και λύκειο θα πάει, πώς θα τα βγάλουμε πέρα με το φροντιστήριο, σε ποιο Πανεπιστήμιο θα μπει, μήπως πρέπει  να φύγει έξω, μήπως θέλει να πάει στα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών στις παρόδους της Ομόνοιας, ώστε να έχει ένα χαρτί το παιδί, όταν τελειώσει που θα βρει απασχόληση, τι έγιναν όλα αυτά τα πτυχία ή τα διδακτορικά που μάζεψε; Όλα αυτά τα ζητήματα είναι ζητήματα στα οποία έπρεπε η πολιτική ζωή να απαντήσεις και να ασχολείται. Αντί να ασχοληθούμε με αυτά ασχολιόμασταν με όλα αυτά τα θέματα των σκανδάλων. Και ξαναλέω ότι υπάρχουν μεγάλες ευθύνες και από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑΣΟΚ διότι υπάρχει ένα θεσμικό πλαίσιο σε σχέση με τα ζητήματα ποινικών ευθυνών Υπουργών και πρώην Υπουργών, το οποίο πρώτο και κυριότερο δεν παραπέμπει κανέναν, διότι έχει αφεθεί στην κυβερνητική πλειοψηφία με βάση την τροποποίηση που έγινε συναινετικά από τις δύο δυνάμεις, να αποφασίζει και δεύτερον απασχολεί συνεχώς τη Βουλή με το να μην έχει άλλα θέματα να συζητήσει. Με αυτή την έννοια επαναλαμβάνουμε και θα θέλαμε μία τοποθέτηση από τους επικεφαλής των Κοινοβουλευτικών Ομάδων των διαφόρων κομμάτων.

Επαναλαμβάνουμε. Ελάτε για τη νεολαία, για τους εργαζόμενους, για την ανάπτυξη, για την αγροτική οικονομία κλπ να απαλλάξουμε την Βουλή, να αυτοδεσμευτούμε για μια αυτόματη πια διαδικασία, η οποία να είναι εναρμονισμένη με το Σύνταγμα. Γρήγορη σύγκλιση της Προκαταρκτικής Επιτροπής και απευθείας επαναπομπή του φακέλου στα Δικαστήρια, ώστε και αποτελέσματα να υπάρξουν και η Βουλή να μπορεί να δουλέψει. Εμείς θεωρούμε θετική τη χθεσινή τοποθέτηση του Προέδρου του κ. Σιούφα και ζητάμε μία τοποθέτηση και επ΄ αυτού. Μίλησε για συνάντηση των πολιτικών αρχηγών. Δεν ξέρω αν χρειάζεται να γίνει συνάντηση, να υπάρξει τουλάχιστον μία πρόταση που θα δώσει λύση στο θέμα. Αν η πρόταση που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και που βρήκε στήριξη από βουλευτές άλλων κομμάτων, δεν είναι καλή ή υπάρχει καλύτερη, φτιάξτε  μία άλλη πρόταση για να απαλλαγούμε, έτσι ώστε να μπορέσουμε να δουλέψουμε. Αυτό νομίζω ότι είναι ένα χαρακτηριστικό της πολιτικής ζωής. Δηλαδή, μόλις είδαμε και υπάρχει – οφείλω να το ομολογήσω – μια αναζωπύρωση του δικομματισμού, τα κεντρικά θέματα γύρω από τα οποία κινούνταν η πολιτική ζωή και χωρίς κανένα αποτέλεσμα, ήταν τα σκάνδαλα. Μόλις βλέπει κανείς να ενισχύεται ο ρόλος της Αριστεράς, κι εγώ θα έλεγα ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από πραγματικά ζητήματα, πολλά από τα οποία αφορούν στη νεολαία.

Η ίδια η διαδικασία ενδυνάμωσης του ΣΥΡΙΖΑ συνδέεται και με τους μεγάλους αγώνες που δώσαμε για τους συμβασιούχους, στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους νέους.

Συνδέθηκε με το κίνημα για άρθρο 16. Που είτε αρέσει είτε όχι, οι δικές μας θέσεις έφεραν στο επίκεντρο τα θέματα του Πανεπιστημίου.

Συνδέθηκε με το θέμα των κινητοποιήσεων για να σπάσουν τα τείχη στις ακτές της Αττικής, προκειμένου απʼ αυτόν εδώ τον χώρο των 5 εκατομμυρίων κατοίκων να μπορούν οι νέοι άνθρωποι, χωρίς να πληρώνουν, να αξιοποιούν την ελληνική θάλασσα.

Επιμένω. Υπάρχει θέμα εμπιστοσύνης κι αυτό πρέπει να σπάσει και πρέπει να σπάσει και με αλλαγή της πολιτικής ημερήσιας διάταξης και με μέτρα που θα ληφθούν υπέρ της νεολαίας.

Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι αντί όλα αυτά τα χρόνια της διακυβέρνησης της Ν.Δ. να έχουμε μια πολιτική, η οποία να συμβάλλει στην ανάπτυξη των δικαιωμάτων, των κατακτήσεων, ένα βήμα μπροστά έστω και μικρό, που έχουν οι νέοι, στην πραγματικότητα έχουμε μία οπισθοχώρηση. Αντίστοιχα στοιχεία είχαμε και κατά τη διάρκεια των διακυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και θέλω να πω ότι είναι ασύλληπτο το βάρος, που φορτώνεται σήμερα ένας νέος άνθρωπος.

Παλιά υπήρχε η συνήθεια, όταν ένα παιδί γεννιόταν εφόσον υπήρχε δυνατότητα, να του κάνουν δώρο ένα χρυσό σταυρό ή ένα φλουρί, για καλή τύχη. Σήμερα όταν γεννιέται ένα παιδί στην Ελλάδα φορτώνεται με συναλλαγματικές, που έχουν σχέση με την κάλυψη του ελλείμματος, που σχετίζονται με την εξόφληση ενός τεράστιου δημόσιου χρέους που έχει δημιουργηθεί, που έχουν σχέση με την κάλυψη των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων, την οποία τους παραδίνουμε. Σήμερα δόθηκαν νέα στοιχεία. 3,8 δις ευρώ μέσα σε συνθήκες κρίσης και δημοσιονομικής στενότητας είναι η εισφοροδιαφυγή, η οποία γίνεται ανεκτή συνειδητά. Γίνεται ανεκτή λόγω έλλειψης επιθεωρητών εργασίας στη χώρα μας και απʼ αυτή την άποψη βλέπουμε ασφαλιστική κάλυψη, παιδεία, κοινωνικό κράτος, όλα αυτά σε σχέση με τους νέους να οπισθοχωρούν και να οδηγούν σε χειρότερες καταστάσεις.

Ας προβληματιστούμε.

Όταν έχεις τη βία της φτώχειας, θα έχεις τη βία των φτωχών.

Όταν έχεις τη βία της ανεργίας, θα έχεις τη βία των ανέργων.

Όταν έχεις τη βία της σχολικής απόρριψης, θα έχει τη βία των παιδιών που γυρνούν στο δρόμο.

Ας αναρωτηθούμε. Γιατί είναι γενικευμένο πια το φαινόμενο ενός σημαντικού τμήματος της νεολαίας να απαντάει με βίαιες ή ακόμη και με αυτοκαταστροφικές ενέργειες, στην κοινωνία, στον αθλητισμό, στο σχολείο, στην οικογένεια, ακόμη και στην πολιτική δράση. Με αυτή την έννοια να συγκεντρώσουμε το ενδιαφέρον στις πηγές αυτών των προβλημάτων, στα κοινωνικά θερμοκήπια που δημιουργούν τη βία, αντί να φέρνουμε εδώ νομοσχέδια για τις κουκούλες.

Το τρίτο σημείο, στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ είναι το ζήτημα της κρίσης. Αναφερθήκατε σʼ αυτό και είναι ασφαλώς υπαρκτό.  Υπάρχει όμως ένα ερώτημα. Βλέπουμε με την κρίση να διαμορφώνονται δυσμενώς όλες οι συνθήκες σχετικά με την εργασία, την εκπαίδευση, των νέων, να μην υπάρχουν κονδύλια για την παιδεία, να επιδεινώνονται οι εργασιακές σχέσεις, γιατί; Ποιος έκανε το αδίκημα; Τι σχέση έχουν τα νέα παιδιά με το γεγονός ότι σε παγκόσμιο, σε ευρωπαϊκό, σε ελληνικό επίπεδο, στο όνομα δήθεν της ελευθερίας της αγοράς, αναπτύχθηκαν τα πιο πλεονεκτικά, τα πιο καταστροφικά, τα πιο «τζογαδόρικα» συμφέροντα και συμπαρέσυραν όλες τις οικονομίες, με όλα αυτά τα ανύπαρκτά χαρτιά και με το «καζίνο», το οποίο δημιουργήθηκε ως οικονομία  στην Ευρώπη και σʼ όλο τον κόσμο. Γιατί να πληρώσουν οι νέοι; Για ποιο λόγο να δώσουν οι νέοι άνθρωποι το τίμημα. Πρέπει να δούμε εδώ ότι όχι μόνο η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση έφερε αυτά τα αποτελέσματα, αλλά ο κλονισμός της, τον οποίο προσπαθεί με κάθε τρόπο να ξεπεράσει  και η διαδικασία της προσπάθειας αυτής αντί να συνοδεύεται από μεταμέλεια και αντί να γονατίζει μπροστά στις εικόνες και να ζητάει συγγνώμη, έχει ανοίξει μια επιθετική διάθεση πάρα πέρα αμφισβήτησης των δικαιωμάτων της νέας γενιάς. Βλέπουμε και στην Ελλάδα μια σειρά μέτρα που παίρνονται από επιχειρήσεις, μέτρα που διατυπώνονται και διαφημίζονται από στελέχη της Ν.Δ. σε διάφορους κοινωνικούς φορείς, τα οποία καταργούν κατακτήσεις του εργατικού κινήματος. Λένε ότι θα δουλεύεις 4 ή 5 μέρες, θα δουλεύεις χωρίς ασφάλιση, θα δουλεύεις 3 ώρες, θα δουλεύεις όπως γουστάρουμε εμείς. Αυτός ο τρόπος απάντησης στην κρίση δεν είναι αποδεκτός και είναι ένας από τους σοβαρούς λόγους αυτός, γιατί δεν ζούμε σε μια εποχή άνθησης της παγκόσμιας οικονομίας, που η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που υπάρχουν στην Ελλάδα.

Το τέταρτο σημείο, έχει σχέση με την εξάρτηση των προβλημάτων της νεολαίας από τις γενικές πολιτικές που ακολουθούμε. Οι γενικές πολιτικές έχουν αντίκρισμα στην  κατάσταση που αντιμετωπίζει η νεολαία. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα. Προχθές ήμουν στο Ηράκλειο στην Κρήτη, είδα αγροτικά, κτηνοτροφικά, στελέχη, αγρότες, κτηνοτρόφους  κ.λπ. Ήρθαν, ένα ολόκληρο καράβια, 1500 άτομα να διαδηλώσουν ειρηνικά, όπως ήθελαν και την προηγούμενη φορά, για τις διεκδικήσεις τους. Εντελώς βάσιμες διεκδικήσεις. Η αμπελουργία έχει καταρρεύσει. Το λάδι πουλήθηκε 1,8 ευρώ ή δεν πουλήθηκε καθόλου. Η κτηνοτροφία τους βρίσκεται σε αδιέξοδο και βέβαια από την ημερήσια διάταξη αυτά  έλειπαν. Γιατί εκείνη τη μέρα ασχολούμαστε με τη SIEMENS, με την υπόθεση Παυλίδη; Δεν θυμάμαι.

Ρωτώ, για ένα ζήτημα πολύ σοβαρό. Όταν μέσα στις πόλεις έχουν δημιουργηθεί στρατιές ανέργων, με ποιόν τρόπο θα κρατήσουμε τον κόσμο στην περιφέρεια; Όταν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες πολιτικές, όταν ακολουθούμε απαράδεκτες κατευθύνσεις. Αυτή η υπόθεση των αυτοκινήτων υψηλού κυβισμού, μαζί με τα 28 δις στις τράπεζες, είναι τα μόνα ορατά μέτρα που πήρε σε οικονομικό επίπεδο η κυβέρνηση.

Ρωτάω κι ας απαντήσει ο κ. Πρωθυπουργός, πόσες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν απʼ αυτό το μέτρο. Ποιος ωφελήθηκε απʼ αυτό το μέτρο; Γιατί δεν κινηθήκατε στην κατεύθυνση αναπτυξιακών παρεμβάσεων, στον αγροτικό τομέα, στον τομέα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, σε όλα αυτά τα ζητήματα, τα οποία θα μπορούσαν να βελτιώσουν την κατάσταση στη νεολαία. 

Έρχομαι στο πέμπτο σημείο, που αφορά στις εργασιακές σχέσεις.  Ζούμε σε μια εποχή που όχι μόνο έχει κλείσει ένας κύκλος επιδείνωσης των εργασιακών σχέσεων, αλλά στο όνομα της κρίσης οξύνονται οι επιθέσεις οι οποίες γίνονται είτε από την εργοδοσία είτε από την ίδια την κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ποσοστό ανεργίας των νέων μέχρι 29 χρονών είναι διπλάσιο από το γενικό ποσοστό ανεργίας. Για να δούμε τον παραλογισμό του συστήματος, το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας ανάμεσα στους νέους το έχουν οι πτυχιούχοι. Για να δείτε ότι είναι ένα σύστημα το οποίο σου λέει μην αγαπήσεις την μόρφωση. Μην φας χρόνια και κόπο μέσα στη μόρφωση. Δεν υπάρχει αν δεν πάρεις πτυχίο. Τι σημαίνει το διδακτορικό; Τι σημαίνει το μεταπτυχιακό, το Master. Εδώ πέρα μπορείς πιο εύκολα να βρεις δουλειά όσο λιγότερα προσόντα έχεις. Κι αυτόν τον παραλογισμό του συστήματος τον βλέπει κανείς σε ακραίο σημείο, το οποίο εκδηλώνεται πάνω στα θέματα ανεργίας και εργασιακών σχέσεων.

Προχθές στο Ηράκλειο επισκέφθηκα μία σειρά πολιτιστικά μνημεία από το μουσείο του Ηρακλείου, τη Φαιστό, τη Γόρτυνα και άλλα. Ένα πρόβλημα το οποίο υπάρχει εκεί κι υπάρχει παντού είναι το εξής. Κύριε Παυλόπουλε έχετε την ευθύνη εσείς προσωπικά γιʼ αυτό. Ότι μόλις περάσει το 24μηνο από τότε που σε προσλάβανε σε πετάνε από τον Αρχαιολογικό χώρο, διότι υπάρχει ο κίνδυνος της μονιμοποίησης. Σκεφθείτε ένα σύστημα το οποίο παίρνει κάποιον, τον καταρτίζει, τον  εξειδικεύει, τον μαθαίνει να λειτουργεί μέσα στα πλαίσια της ομάδας και είναι ωραία  η ομάδα που δουλεύει μέσα σʼ ένα αρχαιολογικό χώρο, τον κάνει να αγαπήσει τον τόπο και τη δουλειά του και μόλις κάνει αυτό τον μικρό κύκλο της γνωριμίας, στα δύο χρόνια, του λέει σε πετάω, διότι αλλιώς θα πρέπει να σε μονιμοποιήσω. Μʼ αυτή την έννοια το δημόσιο έχει γίνει ένας από τους χειρότερους εργοδότες και μʼ αυτή την έννοια οφείλουμε να δώσουμε λύσεις σε απαράδεκτα φαινόμενα, όπως είναι η ύπαρξη των ενοικιαζόμενων εργαζομένων, όπως είναι η ύπαρξη του STAGE, αυτή η άγρια εκμετάλλευση νέων ανθρώπων, όπως είναι το θέμα των συμβασιούχων και θέλετε δεν θέλετε θα αναγκαστείτε να ανοίξουν πάλι τα δικαστήρια στις υποθέσεις των συμβασιούχων μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που είχατε καταργήσει εσείς μαζί με την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Για να διευκολύνετε την κατάσταση, και για τους ίδιους αλλά και τη δικαιοσύνη, προχωρήστε άμεσα σε νομοθετική λύση του προβλήματος.

Το επόμενο σημείο που θα ήθελα να αναφέρω είναι το θέμα της παιδείας. Κεντρικό ζήτημα σε όλη την πολιτική σας για την παιδεία, κεντρικό θέμα των μεταρρυθμίσεων της Ν.Δ. ήταν η νομιμοποίηση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών και η δυνατότητα σε διάφορες εταιρίες να ανοίξουν πανεπιστήμια μέσα στη χώρα μας. Ουδεμία προσπάθεια να βελτιωθεί η κατάσταση, να αυξηθούν οι δαπάνες, ουδεμία προσπάθεια να γίνουν αλλαγές, οι οποίες δεν κοστίζουν, όπως είναι η αλλαγή του εξεταστικού συστήματος, όπως είναι η ελεύθερη πρόσβαση στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης, όπως είναι η αυτονόμηση και ενίσχυση του Λυκείου. Δεν είδαμε τίποτα απʼ αυτά. Αυτό που είδαμε είναι μια εκδικητική διάθεση της κυβέρνησης απέναντι στον φοιτητικό κόσμο και απέναντι στην πανεπιστημιακή κοινότητα.

Διότι η πανεπιστημιακή κοινότητα και ο φοιτητικός κόσμος ήταν αυτοί που περισσότερο από κάθε άλλον όρθωσαν το ανάστημά τους, απέναντι στις πολιτικές μεταρρυθμίσεων της Ν.Δ. πριν έρθει η κρίση και αντιληφθεί συνολικότερα ο ελληνικός λαός το πραγματικό περιεχόμενο. Είπαν θα υπερασπίσουμε το δημόσιο τομέα, θα υπερασπιστούμε το κοινωνικό κράτος, θα υπερασπιστούμε τη δημόσια και δωρεάν παιδεία, δεν είναι όλα για να τα αξιοποιούν κερδοσκοπικά οι επιχειρήσεις. Μπορεί το Πανεπιστήμιο να είναι εστία γνώσης, εστία έρευνας, εστία διακίνησης των ιδεών. Και αντί να δώσετε λύσεις, το αντιμετωπίσατε μʼ αυτόν τον τρόπο, προσπαθώντας να το καταβαραθρώσετε και θέλω να ελπίζω, ειλικρινά, ότι μετά την κατανόηση του προβλήματος, μετά τις φοιτητικές εκλογές, να υπάρχει κάθε φοιτητικός σύλλογος σε κάθε σχολή και κάθε τμήμα, θα μπορεί να υπάρξει η Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας ξανά, την οποία δεν γνωρίζουν οι σημερινοί φοιτητές. Δεν είχαν την ευκαιρία να τη γνωρίσουν οι σημερινοί φοιτητές, μόνο σαν παραμύθι την ακούν. ΕΦΕΕ, που σημαίνει μια οργάνωση σε πανελλαδικό επίπεδο, η οποία θα μπορεί να διαμορφώνει μια νομιμότητα ολόκληρου του κινήματος, για να σπάσει σήμερα αυτή η παραταξιακή παρουσία της αυθαιρεσίας μέσα στα Πανεπιστήμια, που τα κάνει   ανοχύρωτα σʼ αυτούς που τα εχθρεύονται και κύρια αξιοποιούν αυτή την ευαίσθητη και δύσκολη υπόθεση αυτής της μεγάλης δημοκρατικής κατάκτησης, του Ασύλου.

Θα ήθελα να πω άλλο ένα σημείο κι αυτό έχει σχέση μʼ ένα μεγάλο πρόβλημα της νεολαίας. Είναι οι ουσίες και η εξάρτηση. Όταν μιλάμε για βία στη νεολαία να ξέρουμε ότι είναι 1500 άνθρωποι, που έχασαν τη ζωή του από τροχαία πέρσι, είναι 250 άνθρωποι που αυτοκτόνησαν, 150 έχασαν τη ζωή τους από εργατικά ατυχήματα και 150 περίπου, που έχασαν τη ζωή τους από χρήση ουσιών. Να δούμε αυτό το θέμα  και να το δούμε αποφασιστικά. Να σταματήσει αυτή η μάστιγα, που στρέφεται ενάντια σε κάθε οικογένεια. Αυτό σημαίνει πολιτικές πρόληψης, πολιτικές παρέμβασης, θεραπευτικές κοινότητες και όχι μόνο τιμωρία. Εδώ οφείλει να απαντήσει η Κυβέρνηση. Ενώ φέρνει στο Νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης μία διάταξη, η οποία λέει ότι όσοι έχουν καταδικαστεί για υποθέσεις ουσιών και εμπορίας ουσιών θα έχουν ακριβώς την ίδια μεταχείριση, που έχουν οι άλλοι καταδικασμένοι, εγκληματίες κλπ. και στα 3/5 της ποινής θα  εξετάζεται η δυνατότητά τους να φύγουν από τη φυλακή κλπ.

Εμείς αναγνωρίζουμε πόσο βαρύ πρόβλημα είναι ο έμπορος και πόσο βαριές πρέπει να είναι οι ποινές στον «επαγγελματία» έμπορο και την καταστροφή που δημιουργεί. Αλλά δεν καταλαβαίνουμε, όταν υπάρχουν χιλιάδες νέοι  στις φυλακές για χρήση, οι οποίοι έχουν κατηγορηθεί, σωστά προφανώς από τα δικαστήρια, για εμπορία μιας μικρής ποσότητας ναρκωτικών ουσιών. Γιατί αυτοί να έχουν χειρότερη μοίρα απʼ αυτούς οι οποίοι κάνουν επαγγελματικά δολοφονίες. Δεν σας λέω να έχουν καλή μοίρα, αλλά σας λέω να σκεφτούμε.

Γιατί τραβιούνται τόσοι πολλοί στις ουσίες; Γιατί πολλοί που κάνουν χρήση ουσιών, γίνονται και «βαποράκια»; Πώς θα αντιμετωπίσουμε εμείς το πρόβλημα. Πώς οφείλουμε να είμαστε πολλοί αυστηροί στο θέμα της εμπορίας ναρκωτικών αλλά την ίδια στιγμή να κάνουμε παρεμβάσεις και να απαλλάξουμε όλον αυτό τον κόσμο.

Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω ότι πιστεύουμε και καταθέτω τις προτάσεις μας τα θέματα των εργασιακών σχέσεων, της ανεργίας, της εκπαίδευσης κλπ στο χώρο της νεολαίας.

Πιστεύουμε ότι για να υπάρξουν ουσιαστικές λύσεις θα πρέπει να  υπάρξει και αλλαγή του τοπίου. Θεωρούμε ότι οι Ευρωεκλογές που έρχονται, δίνουν μια τέτοια δυνατότητα να μιλήσει η νεολαία. Να ακούσει. Να σπάσουμε αυτό το τοίχος αδιαφορίας. Να ακούσει και να επιλέξει.

Φοβάμαι ότι η κατάσταση σε σχέση με την νεολαία, επιδεινώνεται διαρκώς και θα επιδεινώνεται και θα έλεγα ότι από την πρώτη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί. Βλέπουμε έγκυες γυναίκες να απολύονται ακριβώς επειδή είναι έγκυες, πριν καν ο νέος άνθρωπος εμφανιστεί στη ζωή. Βλέπουμε το ρατσισμό από κούνια . Δηλαδή την ανάγκη κύριε Υπουργέ, όπως γίνεται σε άλλες χώρες – Ευρωπαϊκή χώρα είμαστε κι εμείς – μόλις γεννιέται το παιδί στην Ελλάδα, να γράφεται στο δημοτολόγιο, να έχει ανθρώπινα δικαιώματα, να ενσωματώνεται, να γίνεται κι αυτός καλός μαθητής, να μην οδηγείται στη σκιά και στον υπόκοσμο και την εγκληματικότητα και να μπορέσουμε να δώσουμε μια άλλη χώρα, μια άλλη προοπτική και ορίζοντες, που νομίζω ότι αξίζουν στη νέα γενιά.

Κατά τη δευτερολογία του, ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε:

Το πρώτο που θα΄θελα να πω, μια και βλέπω και νέα παιδιά πάνω, είναι, τι έχει η νεολαία; Γιατί φοβίζει; Γιατί απωθεί; Για ποιο λόγο η σημερινή συζήτηση σε μεγάλο βαθμό, δεν είχε επίκεντρο τη νεολαία.

Είναι σημαντικά όλα τα ζητήματα και της οικονομίας και της παγκόσμιας κατάστασης και της εξωτερικής πολιτικής. Γιατί σήμερα, που ήταν μια ευκαιρία να ανοίξουν κάποια παράθυρα, δεν λέω πόρτες,. Κάποιοι φεγγίτες επαφής ενός απαξιωμένου πολιτικού συστήματος με τη νέα γενιά, γιατί δεν έγινε αυτό;

Και βλέπουμε πάλι, μέσα στα πλαίσια του δικομματισμού αυτή την αντιπαράθεση.

Πιστεύετε ειλικρινά ότι μια εργαζόμενη σε σούπερ-μάρκετ, που θα γυρίσει στις 8 στο σπίτι της ή ένας νέος ο οποίος κάνει δυο δουλειές, ένας φοιτητής, ένας επιστήμονας που έχει δίπλα του τα βιβλία που πρέπει να διαβάσει θα κάτσει να ακούσει αυτή τη συζήτηση στη Βουλή. Πιστεύω πως όχι. Απλούστατα, γιατί δεν είχε επίκεντρο τη νεολαία.

Κι εγώ αναρωτιέμαι πολλές φορές. Το κάνει επίτηδες αυτό το σύστημα του δικομματισμού; Είναι μια συνέπεια την οποία και το ίδιο δεν θέλει και προσπαθεί να την αντιμετωπίσει, δηλαδή αυτή η αποστασιοποίηση, δυσφορία, η αδιαφορία αγοριών\ κοριτσιών, μεγαλύτερων νέων απέναντι στο πολιτικό σύστημα;

Εγώ θεωρώ ότι το κάνει επίτηδες τελικά. Δεν γίνεται να μην μπορεί να συγκεντρωθεί ο Πρωθυπουργός πάνω στα θέματα νεολαίας. Δεν γίνεται να μην μπορούν να συγκεντρωθούν άλλοι πολιτικοί αρχηγοί πάνω στα θέματα της νεολαίας. Γιατί η άλλη επιλογή είναι η συμμετοχή της νεολαίας. Η συμμετοχή στην πολιτική ζωή. Η συλλογική της έκφραση/. Η ανάδειξη ενός δικού της προγράμματος κοινωνικού. Η διεκδίκησή της. Και το είδαμε αυτό. Την είδαμε τη νεολαία και θα τη ν ξαναδούμε. Νομίζετε ότι δεν θα την ξαναδούμε; Νομίζετε ότι θα κοιμάται;

Το είδαμε με το άρθρο 16, όπου ανατρέπονται τα πάντα, ανατρέπεται το πολιτικό σκηνικό, ανατρέπεται οι μεταρρυθμίσεις της Ν.Δ., δεν περνάει η συνταγματική αναθεώρηση. Το βλέπουμε με τις κινητοποιήσεις των μαθητών, όπου μια σειρά πολιτικές δυνάμεις, μια συμμαχία εντελώς παράδοξη πολιτικών δυνάμεων στρέφονται και κάνουν τον εισαγγελέα στους μαθητές και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Το δεύτερο είναι ότι η Κ.Ο. της Ν.Δ., που παρακολουθεί τον Πρωθυπουργό και θα παρακολουθήσει την τριτολογία, είναι μικρότερη από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό δείχνει μια πολύ μεγάλη αδιαφορία γι αυτά τα ζητήματα. Και έξω οι διάδρομοι βουίζουν,, τριγυρνάνε όλοι και συζητάνε πάλι σκάνδαλα.

Στο όνομα της νεολαίας και στο όνομα όλου του λαού ας δώσουμε διέξοδο σ΄ αυτό το πρόβλημα που έχει σχέση με υπαρκτά και πολύ μεγάλα σκάνδαλα σε όλους τους τομείς. Που σημαίνει να οδηγούνται οι ένοχοι στη δικαιοσύνη. Και σημαίνει να ασχολείται η Βουλή με τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα.

Άκουσα σήμερα τη διόρθωση της κυβερνητικής θέσης στην πρότασή μας. Τη συζητάει είπε. Αυτοδέσμευση όλων των πολιτικών δυνάμεων και όλοι οι φάκελοι οι οποίοι έρχονται από τη δικαιοσύνη μέσα από τη διαδικασία που προβλέπει το Σύνταγμα για τη δημιουργία προκαταρκτικής επιτροπής εξέτασης αμέσως να αποστέλλονται στο ειδικό δικαστικό συμβούλιο το οποίο μπορεί να εξετάσει αν ο κατηγορούμενος ή αυτός για τον οποίον υπάρχουν υποψίες, υπάρχουν ενδείξεις, δεν υπάρχουν αποδείξεις, ή απαλλάσσεται και είναι αθώος πριν καν οδηγηθεί στην τελική απόφαση του δικαστηρίου.

Μ΄ αυτή την έννοια θεωρούμε ότι είναι σημαντικό ότι έγινε αυτή η στροφή από την πρώτη θέση που εμφάνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Περιμένουμε όμως κάτι συγκεκριμένο. Όχι τη γενικολογία, τη γενική διάθεση που ανέφερε ο κ. Παυλόπουλος.

Και δείχνω για μια ακόμη φορά ότι εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, ξέροντας ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε το Σύνταγμα, αυτό το εκτεταμένο άρθρο 86 του Συντάγματος. Προσπαθούμε να βρούμε μια λύση προκειμένου να ανοίξουμε τα προβλήματα στα θέματα της κοινωνίας.

Το τρίτο. Είναι το θέμα των συμβασιούχων. Αναφέρθηκε ο κ. Υπουργός, ο κ. Παυλόπουλος. Αλλά δεν έθεσε την πραγματική διάσταση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου καταργεί την απαγόρευση του Αρείου Πάγου και της κυβέρνησης σε σχέση με την εκδίκαση υποθέσεων συμβασιούχων. Οι υποθέσεις πια των συμβασιούχων θα ξανασυζητούνται και θα ξαναποφασίζουν τα δικαστήρια. Το ευρωπαϊκό δικαστήριο υπογραμμίζει ότι, η οδηγία της Ε.Ε. έχει δημοσιευθεί πριν από το άρθρο 103 του Συντάγματος. Άρα δεν μπορείτε να αγνοείτε τα δικαιώματα των εργαζομένων, επικαλούμενοι το άρθρο  αυτό. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο -και είναι λυπηρό για την Ελλάδα- φέρνει στην επιφάνεια το νόμο του 1920 του Βενιζέλου, που λέει πάγιες και διαρκείς ανάγκες εάν καλύπτονται από έναν εργαζόμενο, αυτός έχει αορίστου χρόνου σύμβαση σχέση εργασίας.

Και μ΄ αυτή την έννοια, για να διευκολυνθούν τα πράγματα, για να μην αρχίσει να γονατίζει η δικαιοσύνη από το βάρος των υποθέσεων για όλους τους νέους ανθρώπους, πάρα πολλοί στο δημόσιο τομέα, στους ΟΠΤΑ, σε δημόσιες επιχειρήσεις, να υπάρξει μια νομοθετική ρύθμιση.

Εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ, μόνοι μας, από το 1999, με την έκδοση της Οδηγίας επιμένουμε σ΄ αυτή την υπόθεση. Και ξέρουμε ότι έχουμε δίκιο.

\Άκουσα την κα Παπαρήγα να λέει ότι γράφει στα παλιά της τα παπούτσια το ευρωπαϊκό δικαστήριο. Εντάξει. Εμείς αντιστεκόμαστε και αντιπαρατιθέμαστε με τις αποφάσεις της Ε.Ε., είτε του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, είτε άλλου, που θεωρούμε ότι είναι σε βάρος των εργαζομένων, σε βάρος της κοινωνικός δικαιοδύνης. Κι όταν υπάρχουν αποφάσεις οι οποίες δίνουν δυνατότητες αξιοποίησης για να βελτιωθεί η ζωή των εργαζομένων, τότε μαχόμαστε έντονα γι αυτές. Κι αυτό μας διαχωρίζει, αυτός ο τρόπος προσέγγισης των πραγμάτων. Πραγματικά μας διαχωρίζει. Γιατί, για παράδειγμα, εμείς δεν θα πούμε στους αγρότες, στα παλιά μας τα παπούτσια τι θα γίνει με την αναθεώρηση του 2ς013 και τι θα κάνει η Ε.Ε., αν σας κόψει τις επιδοτήσεις ή όχι. Θα πούμε, θα αγωνιστούμε μαζί με τους άλλους εργαζόμενους, μαζί με τα άλλα κινήματα στις άλλες χώρες της Ε.Ε. προκειμένου να διευρυνθεί το σύστημα ενισχύσεων. Θα πούμε στους νέους συμβασιούχους. Θα αγωνιστούμε μπροστά στις αντιστάσεις της κυβέρνησης να εφαρμόσει την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, που αυτή τη φορά είναι θετική. Θα αγωνιστούμε για να εφαρμοστεί και να βελτιωθούν τα ζητήματα.

Το τέταρτο σημείο αφορά στο θέμα των ουσιών. Έγινε μια συζήτηση . Θεωρώ θετικό ότι ένα θέμα που θέσαμε και που ξέρετε ότι απασχολεί χιλιάδες και δεκάδες χιλιάδες οικογένειες, ξέρετε ότι η χρήση αρχίζει πια στα πρώτα χρόνια της εφηβείας, ξέρετε τα τεράστια προβλήματα στις ελλείψεις πρόληψης, περίθαλψης, αντιμετώπισης, χρήσης υποκατάστατων που υπάρχουν στη χώρα μας.. Φέραμε αυτό το ζήτημα.,

Η Ν.Δ., το Υπουργείο Δικαιοσύνης είχε φέρει, στα πλαίσια του νομοσχεδίου ια τη δικαιοσύνη μια ρύθμιση σε σχέση μες τα θέματα ποινών κλπ, γιατί υπάρχει ο χρήστης, υπάρχει ο έμπορος, ο μεγαλέμπορος πολλές φορές είναι απ΄ έξω και πολλές φορές τον βλέπουμε στις δεξιώσεις. Υπάρχει μια γκρίζα ζώνη. Είναι ένα θέμα που πρέπει να συζητηθεί,.

Προτείνουμε εμείς, πριν έρθει το νομοσχέδιο για ψήφιση στην ολομέλεια της Βουλής, να γίνει μια ειδική  ακρόαση εγκληματολόγων και όλων των σχετικών επιστημόνων, που θα προτείνει η κυβέρνηση, θα προτείνουν και τα άλλα κόμματα της Βουλής, προκειμένου να συζητηθεί αυτό το θέμα. Να έχουμε μια έγκυρη και σωστή τοποθέτηση, που στόχος της θα είναι να διευκολύνει τους νέους ανθρώπους είτε να απαλλαγούν είτε να μην προχωρήσουν σʼ αυτήν την πολύ επικίνδυνη και αρνητική ατραπό.

Προτελευταίο σημείο. Ξαναλέω, κάνουμε μια νέα γενιά και της κάνουμε δώρο συναλλαγματικές μόλις γεννιέται. Και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι τεράστιες ελλείψεις των Ταμείων. Μίλησε ο πρωθυπουργός για τα ταμεία, σαν να βρισκόμαστε σε άλλη χώρα. Σήμερα δημοσιεύονται στις εφημερίδες τα στοιχειά για τα τεράστια ελλείμματα και για την εισφοροδιαφυγή που φτάνει τα 3,8δις ευρώ. Και μην μας λέτε, κ. Πρωθυπουργέ, τι έκαναν οι προηγούμενοι και τι κάνατε εσείς. Θα σας αναφέρω ένα παράδειγμα. Θυμάμαι τους παπάδες που είχαν έρθει στα γραφεία μας και μας ζητούσαν να μην γίνει αυτή η ρύθμιση της κυβέρνησης που προέβλεπε ότι, μαζί με την ένταξή τους στο Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων από το ανεξάρτητο Ταμείο που είχαν, οι περιουσία τους θα αποσπασθεί από το Ταμείο που είχαν και θα δοθεί στην Εκκλησία. Αυτά. Έτσι ενισχύονται τα Ταμεία, μαζί με τα μέτρα που πήρατε δυστυχώς τα στήριξε και το ΠΑΣΟΚ για την Εκκλησία ΑΕ που είδαμε στο προχθεσινό νομοσχέδιο.

Κλείνοντας, θέλω να πω ότι εμείς πιστεύουμε ότι μπορεί να υπάρξει ημερήσια διάταξη για τη νεολαία. Πιστεύουμε ότι πρέπει να μιλήσουμε για τη νεολαία. Πιστεύουμε ότι θα κάνει αισθητή την παρουσία της η νεολαία. Πρέπει  στη θέση της ιδιοτέλειας και του γιάπη και του golden boy και του ατομισμού, να υπάρξουν οι αρχές της συλλογικότητας, της φιλίας, της ανεκτικότητας, της δημιουργικότητας, αυτά τα μαθήματα δίνουν και όλες οι κινήσεις εργαζόμενων νέων, φοιτητών, μαθητών, που είναι η μεγάλη ελπίδα για τη χώρα μας.