1. Η Ευρώπη των κινημάτων και των αντιστάσεων: Η «άλλη» Ευρώπη είναι εδώ.
1. Σε ολόκληρη την Ευρώπη αναπτύσσεται ένα ρεύμα αγανάκτησης, διαμαρτυρίας και αντίστασης. Μισθωτοί εργαζόμενοι, φοιτητές και μαθητές, νέοι και νέες της ανασφάλιστης και επισφαλούς εργασίας, αγρότες, μετανάστες και μετανάστριες με ή χωρίς χαρτιά, άνεργοι, γυναίκες και άνδρες που αγωνίζονται για την ειρήνη, την ισότητα, για τα δικαιώματα, για το περιβάλλον, για τον πολιτισμό, δίνουν ζωή σε μεγάλα κοινωνικά κινήματα. Το όραμά μας για την Ευρώπη προβάλλει μέσα από αυτούς τους αγώνες. Από την εποχή του 1ου Ευρωπαϊκού Φόρουμ της Φλωρεντίας (2002), τη νίκη του ΟΧΙ στο ευρωσύνταγμα το 2005 σε Γαλλία και Ολλανδία και την περήφανη άρνηση των Ιρλανδών στη Συνθήκη της Λισσαβόνας το 2008, μέχρι τους πιο πρόσφατους αγώνες της νεολαίας στη Γαλλία και Ελλάδα, τις απεργίες στην Ελλάδα, το Βέλγιο, τη Γερμανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία, τα κινήματα αμφισβήτησαν τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και εμπόδισαν αντιλαϊκά μέτρα σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Η «άλλη» Ευρώπη συνιστά ήδη μια κοινωνική δύναμη που εκφράζει μια έντονη πολιτική βούληση: οι πολίτες, τα κοινωνικά κινήματα, οι δυνάμεις της Αριστεράς να επιβάλουν, σε σύγκρουση με τις κυρίαρχες τάξεις, την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, τη διεθνή αλληλεγγύη, την κοινωνική και πολιτική ισότητα, το σεβασμό της οικολογικής ισορροπίας του πλανήτη και την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
2. Στην Ελλάδα οι αγώνες για να αποτραπεί η κατεδάφιση των κοινωνικών ασφαλίσεων, η πάλη για την προάσπιση της δημόσιας Παιδείας, ιδιαίτερα το νικηφόρο πείσμα κατά της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, ο ξεσηκωμός των αγροτών, τα κινήματα για την πόλη και το περιβάλλον, η δυναμική αντίδραση της νεολαίας ενάντια στον αυταρχισμό και την υπονόμευση κάθε ονείρου για το μέλλον (σπουδές, δουλειά, ελεύθερος χρόνος, εργασιακή και κοινωνική αξιοπρέπεια), και πρόσφατα η νεανική εξέγερση τον περασμένο Δεκέμβρη –όλοι αυτοί οι σημαντικοί αγώνες άλλαξαν το τοπίο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την ίδρυση του, στηρίζει και ενισχύει αυτούς τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες.
3. Καρπός αυτού του νέου τοπίου είναι οι προσπάθειες για την ενότητα των δυνάμεων της Αριστεράς, που στην Ελλάδα εκφράζονται με τον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις προσπάθειες για ενότητα της Αριστεράς σε ολόκληρη την Ευρώπη. Συμμετέχουμε στο κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, στο Ελληνικό, το Ευρωπαϊκό και το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ. Σήμερα μπορούμε να ισχυριστούμε, με πραγματικούς όρους κίνησης εκατομμυρίων ανθρώπων, ότι μια άλλη Ευρώπη, εκτός από αναγκαία, είναι και εφικτή. Η «άλλη» Ευρώπη χρειάζεται να εκφραστεί στο πολιτικό πεδίο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο διάλογος και η κοινή δράση των μεγάλων ευρωπαϊκών πολιτικών οικογενειών της Αριστεράς, του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και της Αντικαπιταλιστικής Συσπείρωσης, όπως και η στήριξη του κοινού αριστερού εγχειρήματος της GUE/NGL. Αυτή η πεποίθηση καθορίζει την ευρωπαϊκή πολιτική μας, τη στάση μας απέναντι στους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ευρώπη της κρίσης: Τα αδιέξοδα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και η δυναμική της αμφισβήτησης
4. Η παγκόσμια οικονομική κρίση, που εκδηλώθηκε με ένταση στον χρηματοπιστωτικό τομέα, εξελίσσεται ραγδαία σε γενικευμένη δομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Αναδεικνύει το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγήσει το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης. Είναι ταυτόχρονα κρίση περιβαλλοντική, κοινωνική, αξιών και θεσμών. Κρίση στρατηγικής και ηγεμονίας των δυνάμεων του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού. Παράγοντας ανακατάταξης δυνάμεων στον κόσμο.
5. Τριάντα χρόνια κυριαρχίας του νεοφιλελευθερισμού σφράγισαν τους θεσμούς και την πολιτική της Ε.Ε. και των χωρών μελών της. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί χρησιμοποιούνται για να επιβληθούν μέτρα που αυξάνουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, επιδεινώνοντας τις συνθήκες ζωής και εργασίας των εργαζομένων και μειώνοντας δραματικά το εισόδημά τους. Χρησιμοποιούνται επίσης για να περιοριστεί η δημοκρατία, ο λαϊκός έλεγχος των κυβερνώντων. Οδηγίες, αποφάσεις του Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου χρησιμεύουν για την επιμήκυνση του χρόνου εργασίας και την καταστρατήγηση εργατικών δικαιωμάτων, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, για την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, για την απάνθρωπη μεταχείριση προσφύγων και μεταναστών. Τα αιτήματα και οι κατακτήσεις του γυναικείου κινήματος, προπάντων η ισότητα των γυναικών στην εργασία, αφυδατώνονται και οι γυναίκες των λαϊκών τάξεων μετατρέπονται σε εφεδρείες ευέλικτου εργατικού δυναμικού. Η επισφαλής και ανασφάλιστη εργασία, η σεξουαλική εκμετάλλευση, πλήττουν τους/ις μετανάστες/ριες, την πιο αδύναμη ομάδα της εργατικής τάξης. Η Οικονομική και Νομισματική Ένωση με τα θεμελιώδη της Σύμφωνα και τους όρους που αυτά επιβάλλουν, είναι το όχημα για τις ιδιωτικοποιήσεις, την περικοπή των κοινωνικών δαπανών, τη διάλυση της Δημόσιας Παιδείας, της Δημόσιας Υγείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.
6. Τα χρόνια αυτά είναι και χρόνια της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, των πολέμων στα Βαλκάνια, στην Ασία και στον Καύκασο, της βάρβαρης καταπίεσης των Παλαιστινίων, του ψευδεπίγραφου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Είναι τα χρόνια της έντονης στρατιωτικοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της στενής σύνδεσής της με το ΝΑΤΟ, της ευθυγράμμισης με τα δόγματα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, της συμμετοχής των κρατών μελών της ΕΕ, μαζί και της Ελλάδας, σε επιθετικούς πολέμους και επεμβάσεις στα Βαλκάνια, στην Ασία και την Αφρική. Είναι τα χρόνια της αύξησης των εξοπλισμών, της συντονισμένης προσπάθειας για δημιουργία Ευρωστρατού. Είναι τα χρόνια που εντάθηκε ο αυταρχισμός και η τρομολαγνεία και αφυδατώθηκαν τα δικαιώματα. Αυτή τη διαδικασία τη ζούμε στην Ελλάδα με την αστυνομική αυθαιρεσία που μετατρέπει τα κέντρα των πόλεων σε πεδίο μάχης, όποτε γίνονται διαδηλώσεις, με τη διασύνδεση τμημάτων της Αστυνομίας με νεοφασιστικές οργανώσεις, με την αδιαφορία των διωκτικών αρχών απέναντι σε δολοφονικές επιθέσεις εναντίον συνδικαλιστριών και απέναντι σε παρακρατικούς που επιτίθενται σε εστίες αντίστασης.
7. Η Ε. Ε. του νεοφιλελευθερισμού, με μοναδικό κριτήριο το κέρδος, προκρίνει και συντηρεί ένα παγκόσμιο πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης ανεξάρτητο από τις κοινωνικές ανάγκες, το οποίο εξαντλεί τη φύση και θέτει σε κρίση τη δυνατότητα αναπαραγωγής των ανθρώπινων κοινωνιών. Η μόλυνση των εδαφών, των νερών και του αέρα, η κλιματική αλλαγή και η κατασπατάληση των φυσικών πόρων, ο πυρηνικός κίνδυνος με το μανδύα της ενεργειακής «λύσης», συνέπειες αυτού του προτύπου με δραματικές επιπτώσεις σε άλλες περιοχές του πλανήτη, είναι πολύ αισθητές και στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση του νεοφιλελευθερισμού δεν μπορεί να αντιστρέψει την οικολογική κρίση, καθώς σήμερα αποστασιοποιείται ακόμα και από τους ανεπαρκείς στόχους του Κιότο και εξάγει την περιβαλλοντική υποβάθμιση στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου.
Δεν θα πληρώσουμε την κρίση τους
8. Σήμερα, σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, οι μύθοι του νεοφιλελευθερισμού και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης καταρρέουν. Η «ελεύθερη αγορά», ο «ανταγωνισμός παντού», η «ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου» αποδείχτηκαν συνώνυμα του νεοφιλελεύθερου δόγματος «τα κέρδη πάνω από τους ανθρώπους και το περιβάλλον». Η κρίση σάρωσε τις δοξασίες που διαπερνούν τις ευρωπαϊκές συνθήκες, από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και το Σύμφωνο Σταθερότητας μέχρι τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Παράλληλα, η κρίση αναδεικνύει σήμερα μια διπλή δυναμική: Από τη μια πλευρά, η «απάντηση» του καπιταλισμού στην κρίση, που εύκολα «ξεχνά» τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα της προηγούμενης περιόδου. Στις καπιταλιστικές μητροπόλεις η κρατική παρέμβαση, ακόμα και οι κρατικοποιήσεις, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Αποσκοπούν, όμως, στη διάσωση μεγάλων επιχειρήσεων με σκοπό την επανιδιωτικοποίησή τους, αφού προηγούμενα κοινωνικοποιηθούν οι ζημιές. Τρισεκατομμύρια δαπανώνται για να εξαγοραστούν τα χρέη τραπεζών, ενώ έλειπαν και λείπουν όταν πρόκειται για τα σχολεία, για νοσοκομεία, για μισθούς και συντάξεις, για την παραγωγική ανασυγκρότηση των χωρών σε οικολογική κατεύθυνση. Οι κυρίαρχες πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις επιδιώκουν με κάθε τρόπο να φορτώσουν το κόστος της κρίσης στα λαϊκά στρώματα και να διασφαλίσουν μακροπρόθεσμα την κυριαρχία του κεφαλαίου. Χαρακτηριστικά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Τράπεζα της Ελλάδος ζητούν κι άλλες περικοπές των μισθών και των συντάξεων, κι άλλη συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών, ακόμη μεγαλύτερη επισφάλεια και ελαστικοποίηση της εργασίας, «μοίρασμα» της εργασίας: μισή δουλειά, μισός μισθός, μισή ζωή!
Από την άλλη πλευρά, η κρίση εντείνει τη δυναμική της αμφισβήτησης και της αντιπαράθεσης με στο νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό κοινωνικοοικονομικό μοντέλο, πάνω στο οποίο έχει οικοδομηθεί και η σημερινή Ε.Ε. Η αμφισβήτηση αυτή αγκαλιάζει σήμερα ευρύτατα κοινωνικά στρώματα. Αγώνες αναπτύσσονται από άκρου σε άκρο της ευρωπαϊκής ηπείρου. Από το «κύμα» που σάρωσε τις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις του Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, τις μεγάλες απεργίες στη Γαλλία και τον ξεσηκωμό στη Γουαδελούπη, τις πρωτοφανείς κινητοποιήσεις στην Ισλανδία που ανέτρεψαν μια κυβέρνηση, τις συγκρούσεις και το καζάνι που βράζει στην Ισπανία της ανεργίας, τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία, και τις Βαλτικές χώρες, η οργισμένη απάντηση στους διαχειριστές και υπαίτιους της κρίσης είναι ηχηρή: Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας!
Η απάντηση της Αριστεράς στην κρίση
9. Οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις που επέβαλαν το νεοφιλελεύθερο δόγμα, διαχειρίζονται σήμερα την κρίση και φορτώνουν τα βάρη της στις λαϊκές τάξεις. Είναι η «Μεγάλη Συμμαχία» συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία ή συγκυβερνούν κιόλας. Σε όλη την Ευρώπη τα κόμματα αυτής της «Μεγάλης Συμμαχίας» , όπως και στην Ελλάδα η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, περνούν κρίση φυσιογνωμίας και πολιτικής. Επέβαλαν τον νεοφιλελευθερισμό, υποσχέθηκαν καλύτερη ζωή στους ανθρώπους και σήμερα δεν τους εμπιστεύονται ούτε οι στενότεροι οπαδοί τους. Πρέπει να ηττηθούν. Η ήττα του δικομματισμού στην Ελλάδα στις Ευρωεκλογές έχει μεγάλη σημασία. Θα βελτιώσει τις συνθήκες και τις προοπτικές των αγώνων μας. Θα είναι ακόμα συμβολή στους αγώνες που αναπτύσσονται στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
10. Η αριστερά δεν μπορεί να εγκλωβιστεί σε διαχειριστικές προτάσεις, που θα στηρίξουν τη «φερεγγυότητα» των κερδοσκοπικών τραπεζών και θα καθησυχάσουν τους ανθρώπους που ξεσηκώνονται. Χρειάζεται να καταδείξει το οικονομικό σύστημα που βασίζεται στο κέρδος, τον καπιταλισμό, ως υπαίτιο για την αποδιάρθρωση της ζωής των ανθρώπων, την καταστροφή του κλίματος και την οικολογική κρίση, για την ανεργία και τους πολέμους. Χρειάζεται να αναδείξει μια εναλλακτική πορεία, που θα αμφισβητήσει τη νεοφιλελεύθερη ηγεμονία και το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα.
11. Οι λαοί της Ευρώπης χρειάζονται ριζικό αναπροσανατολισμό της οικονομικής πολιτικής, ριζική αναμόρφωση του τρόπου παραγωγής και κατανάλωσης. Χρειάζονται μια πολιτική για την πλήρη απασχόληση και την ανάπτυξη, και μάλιστα με καθοριστικές κοινωνικές και περιβαλλοντικές προτεραιότητες. Η απάντηση στην κρίση δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει μέτρα στήριξης των μισθών και των συντάξεων, μέτρα στήριξης των ανέργων. Είναι αναγκαία η ρήξη με τους όρους του νεοφιλελευθερισμού που επιβάλλουν οι Ευρωπαϊκές Συνθήκες και ουσιαστικά αποκλείουν τη δυνατότητα διατήρησης και διεύρυνσης του κοινωνικού κράτους και της αύξησης των δημοσίων δαπανών για την εκπαίδευση, την υγεία, την κοινωνική ασφάλιση. Οι μαζικές προσλήψεις στις δημόσιες υποδομές, η δημιουργία θέσεων εργασίας στους τομείς προστασίας του περιβάλλοντος, οι επενδύσεις για σχολεία, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, υποδομές μέριμνας και φροντίδας παιδιών, ηλικιωμένων, ανθρώπων με ιδιαίτερες ανάγκες, πρέπει, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, να περιλαμβάνονται στο «πακέτο» αντιμετώπισης της κρίσης. Καθώς επίσης οι εθνικοποιήσεις στον τομέα των τραπεζών και της ενέργειας. Στόχος κάθε αριστερής πολιτικής πρέπει να είναι η κατάργηση της Συνθήκης του Μάαστριχ, του Συμφώνου Σταθερότητας, του Συμφώνου της Μπολόνιας, της οδηγίας Μπολκενστάιν, της Συνθήκης της Λισσαβόνας.
Για την Ευρώπη του σοσιαλισμού
12. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι υπέρ του χωρισμού των λαών και της εθνικής απομόνωσης. Αντίθετα, η ελπίδα για επικράτηση της ειρήνης συνδέεται με τη συνεργασία λαών και χωρών: οικονομική, πολιτική, πολιτιστική. Η κατάργηση των συνόρων, προς όφελος των λαών και όχι προς όφελος του κεφαλαίου, είναι συστατικό στοιχείο της φυσιογνωμίας της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος. Δεν παραβλέπουμε όμως, ότι το κύριο πεδίο των πολιτικών συγκρούσεων παραμένει στα εθνικά κράτη, ότι σε αυτό το επίπεδο είναι δυνατή η αλλαγή των συσχετισμών που χρειάζεται, ώστε να αλλάξει ριζικά ο χαρακτήρας της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Δεν συναινούμε στην οικοδόμηση ενός ευρωπαϊκού υπερκράτους ερήμην των λαών της ηπείρου, στη συρρίκνωση των λαϊκών- δημοκρατικών δικαιωμάτων, της διαφάνειας και του λαϊκού ελέγχου, στη μετατροπή των εθνικών κοινοβουλίων σε όργανα επικύρωσης των αποφάσεων των Βρυξελλών.
13. Η δική μας θέση στη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, είναι η αριστερή αντιπολίτευση στις επιλογές του κεφαλαίου, στη μεγάλη συμμαχία συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών που δημιούργησαν την Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού, του ρατσισμού και του πολέμου. Αυτό σημαίνει αντίσταση σε όλα τα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, αντίσταση στους εξοπλισμούς και στις στρατιωτικές επεμβάσεις, υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών, των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων, αγώνας για τη διεύρυνση των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, αγώνας για το περιβάλλον και την αντιμετώπιση της οικολογικής κρίσης. Σημαίνει επίσης ανάδειξη των δυνατοτήτων για ειρηνική συμβίωση, για τη δημοκρατική οργάνωση των κοινωνιών, την κοινωνικά και οικολογικά προσανατολισμένη ανάπτυξη, Για μια Ευρώπη της κοινωνικής απελευθέρωσης, για μια Ευρώπη του σοσιαλισμού.
14. Η σοσιαλιστική Ευρώπη, θα υπάρξει μόνο ως αποτέλεσμα της μαζικής, δημοκρατικής δράσης των κινημάτων, των πολιτών και των λαών της και της ριζικής αλλαγής του συσχετισμού στις χώρες μέλη εις βάρος του κεφαλαίου και των αστικών πολιτικών δυνάμεων. Μιας αλλαγής που θα αναδείξει τις δυνάμεις της εργασίας και την Αριστερά σε ηγετικές δυνάμεις της κοινωνίας. Γιʼ αυτόν το σκοπό χρειάζεται η συμπαράταξη όλων των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο: κομμάτων, κοινωνικών κινημάτων, κινήσεων, ομάδων, αριστερών διανοουμένων και καλλιτεχνών, ώστε να ανθίσει η σκέψη και η κουλτούρα της Αριστεράς.
15. Αυτή η ενωτική πολιτική είναι πυρήνας της δράσης του ΣΥΡΙΖΑ και βρίσκεται στον αντίποδα της λεγόμενης «Κεντροαριστεράς». Τα αριστερά κόμματα που συμμετείχαν σε κεντροαριστερές κυβερνήσεις, δεν μπόρεσαν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των εργατικών και λαϊκών τάξεων και την ειρήνη, αποδέχτηκαν τον νεοφιλελευθερισμό και την επιθετική ιμπεριαλιστική πολιτική. Οι επιλογές αυτές βρίσκονται σε αντίθεση με τη στρατηγική και τη φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει! Ευρώπη ειρηνική. Όχι στον Ευρωστρατό και τις επεμβάσεις!
16. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στη στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης. Αγωνιζόμαστε για την ανάπτυξη ενός ρωμαλέου αντιπολεμικού κινήματος, για την ουσιαστική μείωση των εξοπλισμών. Να απαγορευτούν τα όπλα μαζικής καταστροφής, πυρηνικά, χημικά, βιολογικά. Όχι δαπάνες για εξοπλισμούς αλλά για κοινωνική πολιτική, για την προστασία του περιβάλλοντος, την παιδεία, την υγεία και τον πολιτισμό!
17. Η επέκταση του ΝΑΤΟ και η εγκατάσταση νέων βάσεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη δεν υπηρετούν την ασφάλεια της ηπείρου, αλλά τον πόλεμο. Οι βάσεις πρέπει να κλείσουν, το ΝΑΤΟ να διαλυθεί. Υποστηρίζουμε την αποχώρηση της Ελλάδας από την επιθετική Ατλαντική Συμμαχία. Χρειαζόμαστε μια ευρωπαϊκή πολιτική ειρήνης και αλληλεγγύης που θα βασίζεται στη μείωση των εξοπλισμών και των στρατιωτικών δαπανών. Υποστηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τα φιλειρηνικά κινήματα στην Πολωνία και την Τσεχία, ενάντια στην εγκατάσταση του αντιπυραυλικού συστήματος των ΗΠΑ στο έδαφος των χωρών τους.
18. Απαιτούμε την επιστροφή των ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων από τρίτες χώρες, την απαγόρευση, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, της αποστολής στρατευμάτων εκτός συνόρων. Αντιστεκόμαστε στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Να τερματιστεί η στρατιωτική κατοχή στο Ιράκ, να αποσυρθούν όλα τα ξένα στρατεύματα από το Αφγανιστάν, να πάψουν οι απειλές ενάντια στο Ιράν.
19. Στηρίζουμε το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού για ανεξάρτητο κράτος και δίκαιη ειρήνη. Απαιτούμε τη δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού προβλήματος, χωρίς βάσεις και στρατούς κατοχής, που θα είναι αποτέλεσμα της βούλησης του Κυπριακού Λαού.
Κοινωνική Ευρώπη, με πλήρη προστασία των εργαζόμενων.
20. Αγωνιζόμαστε για την κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου που έχει θεσπιστεί στην ΕΕ. Διεκδικούμε ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για όλους και όλες. Αγωνιζόμαστε για ριζικές αυξήσεις ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να ζήσουν από τη δουλειά τους και τη σύνταξή τους. Αγωνιζόμαστε για την πλήρη ισότητα των φύλων σε αμοιβές, παροχές, ασφάλεια και συντάξεις. Διεκδικούμε τη διατήρηση και περαιτέρω διεύρυνση των εργασιακών κατακτήσεων των γυναικών και των εργαζομένων γονέων και εναντιωνόμαστε σε κάθε απόπειρα περιστολής των δικαιωμάτων τους, με την πρόφαση μιας ψευδεπίγραφης «ισότητας» (ηλικία συνταξιοδότησης, προστασία της μητρότητας, νυχτερινή εργασία κ.λπ.). Αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη της επισφάλειας κάθε μορφής, για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, για τη καταπολέμηση της ανεργίας. Ούτε ένας εργαζόμενος χωρίς πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα. Να εξαλειφθεί η μαύρη εργασία. Να απαγορευτούν οι μαζικές απολύσεις. 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο χωρίς μείωση μισθού! Πλήρης κάλυψη των ανέργων!
21. Διεκδικούμε Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία ανοιχτή στην κοινωνία και τις ανάγκες της, ολοκληρωμένο δημόσιο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας με δωρεάν πρόσβαση για όλους και όλες, δημόσια και καθολική Κοινωνική Ασφάλιση, ποιοτικές δημόσιες δομές φροντίδας και μέριμνας για παιδιά, ηλικιωμένους και ανθρώπους με ιδιαίτερες ανάγκες.
22. Το δικαίωμα της απεργίας, οι θεσμοί εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα πρέπει να μην περιορίζονται από τα εθνικά σύνορα. Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, που υποτάσσουν τα κοινωνικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στις απαιτήσεις της ελεύθερης αγοράς, πρέπει να ανατραπούν (συντονισμός αγώνων, νομοθετικές ρυθμίσεις κλπ).
23. Διεκδικούμε άμεσα μέτρα ενάντια στο μισθολογικό, κοινωνικό, φορολογικό και περιβαλλοντικό ντάμπινγκ, που είναι σήμερα ένας πολύ μεγάλος κίνδυνος για τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Ο ανταγωνισμός κρατών και περιφερειών για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων είναι ο μηχανισμός για την αμφισβήτηση των κοινωνικών και εργατικών κατακτήσεων.
24. Διεκδικούμε εναρμόνιση του φορολογικού συστήματος στην Ένωση, που θα περιλαμβάνει αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τα κέρδη, ισχυρά προοδευτική φορολογία εισοδήματος, έλεγχο της κίνησης των κεφαλαίων, κατάργηση των «φορολογικών παραδείσων», κατάργηση των έμμεσων φόρων για τα είδη πρώτης ανάγκης και αλλαγή της αναλογίας μεταξύ άμεσων και έμμεσων φόρων υπέρ των πρώτων, αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού και μεγάλα προγράμματα δημόσιων επενδύσεων σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Οι πρόσθετοι πόροι για τα τελευταία μπορούν να εξασφαλιστούν, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, από τη φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων, των μεγάλων περιουσιών και εισοδημάτων, της πολυτελούς κατανάλωσης και της γενναίας μείωσης των στρατιωτικών δαπανών.
Καμία ιδιωτικοποίηση – Επανάκτηση των δημοσίων αγαθών – Εργατικός και κοινωνικός έλεγχος
25. Καμία ιδιωτικοποίηση πλέον! Αγωνιζόμαστε ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις, με την εκχώρηση στις κερδοσκοπικές διαθέσεις του κεφαλαίου ζωτικών τομέων όπως οι συγκοινωνίες, η ύδρευση, οι τηλεπικοινωνίες, η ενέργεια, η υγεία, η παιδεία, η πρόνοια. Επανάκτηση από το Δημόσιο των ιδιωτικοποιημένων υπηρεσιών και επιχειρήσεων.
26. Ο δημόσιος έλεγχος της παραγωγικής δραστηριότητας, ιδίως σε ζωτικούς τομείς, είναι οικονομικά, οικολογικά και κοινωνικά αναγκαίος, αλλά είναι και ζήτημα δημοκρατίας. Η αλλαγή ιδιοκτησίας των επιχειρήσεων από ιδιωτική σε δημόσια δεν επαρκεί. Απαιτείται ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος των δημόσιων επιχειρήσεων έτσι ώστε να διασφαλίζεται η εξυπηρέτηση των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων και του δημόσιου συμφέροντος.
Ευρώπη της αλληλεγγύης Βορρά-Νότου και Ανατολής-Δύσης
27. Εναντιωνόμαστε στην πολιτική των εκβιασμών που ασκεί η Ε.Ε. απέναντι στις φτωχές τρίτες χώρες για το άνοιγμα των αγορών τους προς όφελος των συμφερόντων των ευρωπαϊκών πολυεθνικών. Υποστηρίζουμε διεθνείς σχέσεις βασισμένες στην αλληλεγγύη και τη συνεργασία, μακριά από κάθε οικονομικό ή τεχνολογικό εκβιασμό.
28. Υποστηρίζουμε τη διαγραφή των χρεών των φτωχών χωρών προς τις χώρες της Ε.Ε. και την άμεση και γενναία αύξηση της οικονομικής βοήθειας.
Ευρώπη της ισότητας, χωρίς διακρίσεις, ρατσισμό και εθνικισμό. Ευρώπη της ισότητας. Όχι στην Ευρώπη–φρούριο!
29. Αγωνιζόμαστε εναντίον κάθε μορφής ρατσισμού, σωβινισμού, εναντίον κάθε διάκρισης για το φύλο, τη φυλή, την εθνικότητα, τις πεποιθήσεις ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό, εναντίον κάθε μορφής βίας και ιδιαίτερα σήμερα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, της εμπορίας ατόμων και της σεξουαλικής εκμετάλλευσης των γυναικών και των παιδιών. Η Ευρώπη που θέλουμε πρέπει να βασίζεται στην ισότητα μέσα από πολιτικά, πολιτιστικά, οικονομικά και κοινωνικά μέσα. Διεκδικούμε:
- Ίση συμμετοχή και εκπροσώπηση των γυναικών στην πολιτική ζωή και σε όλους τους θεσμούς λήψης αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένου του 50% όλων των θέσεων στους οργανισμούς της ΕΕ.
- Αντισύλληψη και για τα δυο φύλα και ελεύθερες αμβλώσεις για όλες τις γυναίκες, παρεχόμενες από το δημόσιο σύστημα υγείας.
- Θεσμική κατοχύρωση των διαφορετικών μορφών οικογενειακής συμβίωσης (σύμφωνο συμβίωσης, γάμοι ομοφυλοφίλων) πέραν του παραδοσιακού γάμου.
- Ευρωπαϊκή νομοθεσία για την εξάλειψη της βίας λόγω φύλου, της λαθρεμπορίας ανθρώπων (trafficking), της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης, με ιδιαίτερη μέριμνα για τα παιδιά θύματα. Πρόληψη και προστασία των θυμάτων μέσα από συντονισμένη ευρωπαϊκή πολιτική που θα εκτείνεται σε όλες τις σφαίρες (ενημέρωση, υγεία, εκπαίδευση, απασχόληση, κατοικία, κοινωνική και δικαστική βοήθεια).
- Κατάργηση του αντιμεταναστευτικού θεσμικού πλαισίου (Σέγκεν, Frontex κ.λπ).
• Πλήρη σεβασμό των μειονοτήτων στο πλαίσιο των ατομικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων κάθε ανθρώπου.
• Πολιτογράφηση των μεταναστών χωρίς εθνοφυλετικούς όρους. Κατάργηση της σύνδεσης του δικαιώματος παραμονής και εργασίας των μεταναστών με κριτήριο τη χρησιμότητα στις επιχειρήσεις ή με αιτήσεις του εργοδότη. Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών.
• Κανένα παιδί χωρίς χαρτιά και δικαιώματα. Όλα τα παιδιά στο σχολείο. Μέτρα εκμάθησης της μητρικής γλώσσας, της γεωγραφίας και της ιστορίας της πατρίδας κάθε παιδιού στο σχολείο.
• Αναγνώριση όλων των αιτίων της προσφυγιάς (περιβαλλοντικές καταστροφές, πόλεμοι, φτώχεια, ασθένειες). Διεύρυνση των λόγων για αξίωση ασύλου σε κάθε περίπτωση πολιτικής δίωξης, διακρίσεων ή κινδύνου για την ελευθερία και τη ζωή.
Οικονομική ανάπτυξη εναρμονισμένη με το περιβάλλον
30. Ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός οδηγεί σε καταστροφή τον πλανήτη και υπονομεύει την επιβίωση δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Είναι επείγουσα ανάγκη να ανατραπεί το σημερινό περιβαλλοντοκτόνο πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης. Σε αντιπαράθεση εμείς προτάσσουμε μια ριζικά εναλλακτική πολιτική για τη σωτηρία του πλανήτη από την κλιματική αλλαγή.
31. Υποστηρίζουμε τη ριζική ανατροπή του σημερινού ενεργειακού προτύπου που στηρίζεται στα ορυκτά καύσιμα, υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με σεβασμό στο εκάστοτε τοπικό οικοσύστημα, την ενίσχυση του σιδηροδρόμου στις μεταφορές, τον δραστικό περιορισμό των ρυπογόνων μεταφορών και μετακινήσεων, μέτρα στήριξης της βιολογικής αγροτικής παραγωγής και της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, την προστασία των θαλασσών από τη ρύπανση και την υπεραλίευση, των τοπικών παραγωγικών δραστηριοτήτων και των φυσικών και πολιτιστικών τοπίων από τη γιγάντωση της τουριστικής βιομηχανίας. Υποστηρίζουμε τη χρήση ανακυκλώσιμων υλικών και την ανακύκλωση στην πηγή, τη μεταστροφή της βιομηχανικής παραγωγής από τα βραχύβια αγαθά σε επισκευάσιμα και επαναχρησιμοποιούμενα αγαθά μακράς διάρκειας.
32. Η περιβαλλοντική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επιτρέπεται να επιβαρύνει τις φτωχότερες χώρες. Είμαστε αντίθετοι στο «παζάρι» των ρύπων εις βάρος των φτωχότερων χωρών, εντός και εκτός Ε.Ε.
33. Στο πλαίσιο των κοινών, αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών των χωρών, οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου στις αναπτυγμένες χώρες, όπως η Ελλάδα, επιβάλλεται να μειωθούν πολύ περισσότερο από το στόχο του 20% που έθεσε η Ε.Ε.: μεταξύ 25-40% έως το 2020 και 80-95% έως το 2050, με επίπεδο αναφοράς το 1990.
34. Η πυρηνική ενέργεια, είναι κίνδυνος για την επιβίωση και την ποιότητα ζωής ανθρώπων και κοινωνιών. Ζητάμε να απαγορευτεί η εγκατάσταση νέων πυρηνικών εργοστασίων, η επαναλειτουργία των παλαιών και να υπάρξει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την πλήρη απαγόρευση της πυρηνικής ενέργειας.
Αγροτική παραγωγή που σέβεται τον αγρότη και το περιβάλλον
35. Αγωνιζόμαστε για την εφαρμογή νέας αγροτικής πολιτικής, στηριγμένης στην αρχή της «αυτοδυναμίας των λαών σε τρόφιμα», για μια πολιτική ενισχύσεων των μικρομεσαίων παραγωγών. Τα μέτρα στήριξης των αγροτικών νοικοκυριών, δεν πρέπει να έχουν ως βάση την καλλιεργούμενη γη, αλλά τον αριθμό των απασχολουμένων. Παροχή ειδικών κινήτρων εγκατάστασης νέων αγροτών στην ύπαιθρο. Ενίσχυση των ορεινών και νησιωτικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων.
36. Καταπολέμηση των «καρτέλ» και στήριξη των πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνεταιρισμών και ομάδων παραγωγών, σε όλους του κρίκους της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας προϊόντων. Ενίσχυση των τοπικών δικτύων εμπορίας. Ειδικά μέτρα για την προστασία και την ανάπτυξη των μικρών οικογενειακών αγροτικών και αλιευτικών επιχειρήσεων. Δημιουργία μηχανισμών στήριξης των τιμών, αναδιανομή ενισχύσεων και κοινοτική αποθεματοποίηση όταν οι τιμές καταρρέουν κάτω από το κόστος παραγωγής.
37. Αντικατάσταση των ενεργοβόρων και περιβαλλοντικά επιβαρυντικών μεθόδων παραγωγής (αγροχημικά). Απαγόρευση των «μεταλλαγμένων».
Καμία Συνθήκη χωρίς τους λαούς, καμία απόφαση χωρίς διαφάνεια.
38. Απορρίπτουμε τη Συνθήκη της Λισσαβόνας και είμαστε αντίθετοι σε κάθε απόπειρα να τεθεί σε ισχύ, χωρίς δημοψηφίσματα.
39. Ζητάμε την ενημέρωση της Βουλής πριν και μετά τις συνεδριάσεις του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τη συμμετοχή των Εθνικών Κοινοβουλίων σε όλη τη διαδικασία σύνταξης των Ευρωπαϊκών Συνθηκών. Θέλουμε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να έχει ουσιαστικά δικαιώματα ελέγχου και αποφασιστικό λόγο για την πολιτική της Ένωσης. Απαιτούμε εθνικά δημοψηφίσματα για την επικύρωση οποιασδήποτε Ευρωσυνθήκης.
40. Τασσόμαστε υπέρ της κατάργησης της ανεξέλεγκτης λειτουργίας της Ευρωπαϊκή Κεντρικής Τράπεζας που επέβαλε η Συνθήκη του Μάαστριχ και απαιτούμε κατοχύρωση του δημόσιου, πολιτικού και κοινοβουλευτικού ελέγχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ).
Ενίσχυση της Αριστεράς στην Ευρωβουλή.
41. Κάθε ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αφαιρεί μία έδρα από τη «Μεγάλη Συμμαχία» του νεοφιλελευθερισμού και θα είναι μια φωνή των κοινωνικών κινημάτων στην Ευρωβουλή! Ο τακτικός απολογισμός των δραστηριοτήτων, η δημόσια συζήτηση των ζητημάτων της ευρωπαϊκής πολιτικής, ο πρωταγωνιστικός ρόλος στην οργάνωση πανευρωπαϊκών κινητοποιήσεων και στη διαδικασία σύγκλισης όλης της ευρωπαϊκής Αριστεράς είναι βασική στόχοι της δουλειάς των ευρωβουλευτών της Αριστεράς. Κάθε γυναίκα ή άνδρας που θα εκλεγεί από το ψηφοδέλτιο μας εκφράζει τις θέσεις του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς και δεσμεύεται από το πρόγραμμά του.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS