Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
13/07/2006

Τη συμμόρφωση των κρίσεων για τους συμβασιούχους των Υπηρεσιακών Συμβουλίων με την απόφαση του ΔΕΚ και του ΣτΕ ζήτησε ο Φ. Κουβέλης

Κοινοβουλευτική Ομάδα Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς

Το πρόβλημα τη μη εφαρμογής του περιεχομένου της οδηγίας 1999/70 Ε.Κ. και των πρόσφατων αποφάσεων του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αναφορικά με την μονιμοποίηση των Συμβασιούχων του Δημοσίου, έφερε στη Βουλή ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Φώτης Κουβέλης και ζήτησε την τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας (Π.Δ. 81/2003, 164/2004, 180/2004) ώστε να σταματήσουν να αποτελούν εμπόδιο στο διορισμό των συμβασιούχων, και να εκτίθεται η χώρα μας για μη εφαρμογή του Κοινοτικού Δικαίου.

Ο υπουργός Π. Παυλόπουλος απαντώντας ανέφερε ότι το πρόβλημα των συμβασιούχων δημιουργήθηκε από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, και δήλωσε ότι τα Π.Δ. 164 και 180/2004 ανταποκρίνονται στο πνεύμα της Οδηγίας 1999/70. Απέδωσε την ύπαρξη του προβλήματος της μη μονιμοποίησης των συμβασιούχων στις κρίσεις των αρμοδίων Υπηρεσιακών Συμβουλίων, (για το αν οι συμβασιούχοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες) και το ΑΣΕΠ.

Ο Φ. Κουβέλης απαντώντας ζήτησε την εναρμόνιση των αποφάσεων των Υπηρεσιακών Συμβουλίων και του Α.Σ.Ε.Π. προς τις αποφάσεις του Δ.Ε.Κ. και επεσήμανε ότι:

"Να ξεκαθαρίσουμε ένα ζήτημα. Το Π.Δ. 164 θα μπορούσε να έχει την αναγκαία ευρύτητα, έτσι ώστε να καλυφθούν οι περιπτώσεις συμβασιούχων, οι οποίοι σήμερα, δυστυχώς, δεν καλύπτονται από αυτές τις ρυθμίσεις και αναγκάζονται να βρίσκονται στα δικαστήρια. Η απόφαση του ΔΕΚ διαπιστώνει, όπως και η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, ότι ο νόμος 2112/20, ο δικός μας νόμος, είναι ισοδύναμο νομικό κείμενο για την αντιμετώπιση όλων των συμβασιούχων. Και υπάρχει ένα ζήτημα. Θα μου πείτε, ας πάνε στα δικαστήρια οι ενδιαφερόμενοι και το ισοδύναμο του 2112/1920 προς τη σχετική οδηγία, ας το κρίνουν τα δικαστήρια. Δεν είναι αυτό λύση. Το ζητούμενο είναι οι διοικητικές αρχές, να αντιλαμβάνονται και να δεσμεύονται ότι πίσω από τις μικρές αλλεπάλληλες συνεχείς, με διακοπές βεβαίως, συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου ή έργου, κρύβεται μία σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου.

Αντί να σπεύδουν οι εργαζόμενοι να το διεκδικούν και να το κατοχυρώνουν στα δικαστήρια, θα μπορούσαν τα υπηρεσιακά συμβούλια να κάνουν αυτή τη διαπίστωση εφαρμόζοντας το νόμο 2112, που είναι ισοδύναμο νομικό κείμενο, επαναλαμβάνω, προς την κοινοτική οδηγία. Έχουμε όμως αποφάσεις υπηρεσιακών συμβουλίων που δεν διαπιστώνουν αυτό που η ίδια η πραγματικότητα αναδεικνύει. Έχουμε συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου οι οποίες πρέπει να μετατραπούν σε συμβάσεις εργασίας αορίστου χρόνου με το πρόσθετο δεδομένο ότι αυτοί οι εργαζόμενοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες επί σειρά πολλών ετών.

Το ερώτημά μου είναι προς την κατεύθυνση εναρμόνισης της συμπεριφοράς των υπηρεσιακών συμβουλίων, τόσο προς την απόφαση του ΔΕΚ, όσο και προς την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου. Θα κάνετε κάτι; Διαφορετικά τα δικαστήρια γεμίζουν από ασφαλιστικά μέτρα και τακτικές αγωγές ενδιαφερομένων εργαζομένων, οι οποίοι διεκδικούν το δικαίωμα στην επιβίωση. Να σταματήσει αυτή η ιστορία, προκειμένου να επανεξεταστούν και περιπτώσεις που με ένα πρόδηλο τρόπο έχουν προσβάλει και έχουν παραβιάσει την πραγματικότητα.

Εφαρμόστε την απόφαση του ΔΕΚ και την απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου."

To Γραφείο Τύπου