Στις αρχές Ιουλίου σε μια συνέντευξη μου στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Εποχή» έλεγα πως ʽʼαν δεν υπάρξει σύνθεση πρέπει να βρεις το σώμα που θα αποφασίσει τα αναγκαία βήματα. Θα πρέπει να σκεφτείς το κόστος. Οι ώρες είναι κρίσιμες αλλά η λύση σίγουρα δεν είναι η ακινησία. Χρειάζεται σύνθεση αλλά και αποφασιστικότητα. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε με εκβιασμούς. Η δημοκρατία μας δίνει τις λύσειςʼʼ. Τότε ο δημοσιογράφος Πάνος Λάμπρου με ρώτησε αν αναφέρομαι σε έκτακτο συνέδριο και η απάντηση μου ήταν καταφατική.
Προφανώς δεν διαθέτω κάποιο εξαιρετικό κριτήριο, ούτε διαμόρφωσα φυσικά εγώ τους όρους για να φτάσουμε ως εδώ. Απλά εκείνη η προ δύο μηνών αναφορά μου αποτυπώνει μια πραγματική συζήτηση που διεξαγόταν στο εσωτερικό του κόμματος. Από τότε και παρά τις προσπάθειες που κάναμε αυτούς τους μήνες η κατάσταση όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά εντάθηκε από όλες τις πλευρές η αμφισβήτηση της ηγεσίας, της γραμμής, των συμμαχιών, ακόμα και της ίδιας της ηθικής υπόστασής μας.
Έτσι το έκτακτο συνέδριο δεν είναι ούτε κίνηση αιφνιδιασμού και σίγουρα δεν περιέχει κανένος είδους εκβιασμό. Δεν κατευθυνόμαστε προς ένα συνέδριο σύγκρουσης, αλλά προς ένα συνέδριο ευθύνης για την κομματική ανασυγκρότηση και την οργανωτική ανασύνταξη της συμμαχίας μας, του ΣΥΡΙΖΑ, και αυτή την ευθύνη θα την μοιραστούμε με όλα τα μέλη του κόμματος..
Το έκτακτο συνέδριο είναι απλά η δημοκρατική διέξοδος που μας παρέχει το καταστατικό μας για να επιλύουμε έκτακτες καταστάσεις και δεν νομίζω πως υπάρχει ούτε ένα μέλος του κόμματος που να μην πιστεύει πως διανυουμε μια έκτακτη περίοδο, μια περίοδο με πολύ σημαντικά προβλήματα.
Στην Αριστερά έχουμε δει πολλά και πολύ διαφορετικά μοντέλα λειτουργίας, πολλές και πολυ διαφορετικές ηγεσίες, πολλά επικίνδυνα διασπαστικά αλλά και πολλα ανασυνθετικά και δημιουργικά συνέδρια. Είναι αλήθεια πως μια εσωκομματική διαδικασία έχει το δικό της κόστος όπως κάθε δημοκρατική διαδικασία, προτιμούσα όμως παντα την δημοκρατία, την αμφισβήτηση, την ζωντανή αντιπαράθεση απόψεων και την δημοκρατική κατάληξη, από τις επίπλαστες συμφωνίες σε κλειστά δωμάτια, τους ηγετικούς εκβιασμούς και τελικά τα προκάτ συνέδρια φίεστες όπου οι σύνεδροι και τα μέλη του κόμματος μετατρέπονται σε απλούς χειροκροτητές που θυμίζουν τότε φυτά εσωτερικού χώρου.
Τα κοινωνικά προβλήματα συνεχώς οξύνονται και αν θέλουμε ως κόμμα της σύγχρονης, ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις, πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα εσωτερικά μας προβλήματα υιοθετόντας κανόνες στην λειτουργία μας, χαράζοντας το πολιτικό μας σχέδιο για την επόμενη περίοδο και εκλέγοντας την ηγεσία μας που θα της εμπιστευτούμε τα επόμενα βήματα μας, λειτουργώντας συλλογικά και δημοκρατικά. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στα μέλη μας και πιστέυω πως η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή θα εγκρίνει την πρόταση του προέδρου και θα κατευθυνθούμε ομαλά προς ένα συνέδριο που θα μας βγάλει όλους πιο δυνατους. Όπως έλεγε και ένας σύντροφος στην συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας προχθές πολύ φοβάμαι πως αν δεν προγραμματοποιήσουμε σήμερα ένα έκτακτο συνέδριο θα αναγκαστούμε σε μικρό χρονικό διάστημα να κάνουμε έκτακτο συνέδριο.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS