Skip to main content.
09/09/2009

Ομιλία του Γιάννη Τόλιου σε εκδήλωση του Δήμου Ελληνικού για το νέο «Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής»

«Απόσυρση του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας-Αττικής και επεξεργασία νέου με ουσιαστική συμμετοχή και διαβούλευση της Αυτοδιοίκησης και των κοινωνικών φορέων»

Μιλώντας σε εκδήλωση του Δήμου Ελληνικού για το νέο «Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας-Αττικής» (ΡΣΑ), ο Γιάννης Τόλιος, μέλος της Ε.Γ. του ΣΥΝ, τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Το νέο «Ρυθμιστικό» (ΡΣΑ) φέρνει στο προσκήνιο τα μεγάλα πολεοδομικά, χωροταξικά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά προβλήματα της πρωτεύουσας και ευρύτερα της περιοχής Αττικής. Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις για «αποκέντρωση», «ενσωμάτωση περιβαλλοντικής διάστασης» κ.ά, οι κατευθύνσεις του δεν δίνουν απάντηση στο πότε και πως θα λυθούν κρίσιμα προβλήματα της περιοχής, όπως προστασία των περιαστικών δασών, σταμάτημα άναρχης δόμησης, προστασία ορεινών όγκων, δίκτυα μεταφοράς και δη μέσων σταθερής τροχιάς, εξασφάλιση ελεύθερων χώρων, ενίσχυση πράσινου, ανάπτυξη κοινωνικών υποδομών, διαχείριση απορριμμάτων, ανοικτές παραλίες, κ.ά. Τα προβλήματα αυτά έχουν βάθος χρόνου και συνδέονται με τις επιλογές όλων των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 30 χρόνια, οι οποίες στήριξαν ένα μοντέλο στρεβλής και άναρχης ανάπτυξης, με αποτέλεσμα την «τσιμεντοποίηση», την υπερ-συγκέντρωση του 42% πληθυσμού της χώρας και πάνω από το 50% της οικονομικής δραστηριότητας στην περιοχή Αττικής.

Δυστυχώς με το νέο ΡΣΑ δεν ανακόπτεται η άναρχη επέκταση του οικιστικού ιστού, ενώ αυξάνεται η συγκέντρωση νέων δραστηριοτήτων (βιομηχανικών, κατασκευαστικών, εμπορικών, τουριστικών, κά). Συνολικά ενισχύεται ο «υδροκεφαλισμός» με τεράστιες οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές συνέπειες. Η βασική αρχή της «φέρουσας ικανότητας» έχει ήδη ανατραπεί και τα όποια μέτρα βιώσιμης ανάπτυξης πρέπει να κινούνται προς την κατεύθυνση της ανάσχεσης και αναστροφής της συγκέντρωσης, με όρους χωροταξικού σχεδιασμού, δημοκρατικού προγραμματισμού και περιφερειακής ανάπτυξης. Με το νέο ΡΣΑ, προωθείται το μοντέλο των οδικών αξόνων και της χρήσης ΙΧ, είναι σε βάρος των μέσων μαζικής μεταφοράς και δη σταθερής τροχιάς (Προαστιακός, Μετρό, Τραμ, εκσυγχρονισμός ΟΣΕ). Οι αυτοκινητόδρομοι γύρω και κάτω από τον Υμηττό, προάγουν τη χρήση αυτοκινήτου με πολλαπλές συνέπειες στο περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής, αυξάνουν το κοινωνικό κόστος και ενισχύουν την κερδοσκοπία των μεγάλων συμφερόντων, ενώ η επέκταση του Μετρό και Προαστιακού μετατίθεται στο απώτερο μέλλον. Είμαστε κατά του Προεδρικού Διατάγματος που προωθεί τη δημιουργία «δακτυλίου οδικών αξόνων» γύρω από τον Υμηττό και τη μετατροπή του σε περιαστικό πάρκο. Ο Υμηττός πρέπει να ανακηρυχθεί εθνικός δρυμός και ζώνη απολύτου προστασίας, γιατί αποτελεί έναν από τους λίγους πνεύμονες πρασίνου στη «τσιμεντούπολη» του λεκανοπεδίου. Το ίδιο ισχύει για την περιοχή Μεσογείων τη στιγμή που ένα «νέφος» τύπου Αθήνας έχει εμφανιστεί στην περιοχή. Επίσης στο νέο ΡΣΑ δεν γίνεται καμιά αναφορά στη δημιουργία αποτελεσματικών μηχανισμών δασοπροστασίας και πυρόσβεσης. Ο Ενιαίος Φορέας που ομόφωνα είχε προτείνει διακομματική επιτροπή της Βουλής έχει μπει στις καλένδες, ενώ η απουσία Κτηματολογίου, Δασολογίου και δασικών χαρτών, έχει οδηγήσει σε καταπάτηση τεράστιων εκτάσεων δημόσιας γης και συρρίκνωσης του περιαστικού πράσινου.

Ιδιαίτερα αρνητικές προβλέπονται οι συνέπειες από την ενδεχόμενη εφαρμογή του νέου ΡΣΑ στις περιοχές Ανατολικής και Δυτικής Αττικής. Η συνεχιζόμενη τάση συγκέντρωσης νέων βιομηχανικών, κατασκευαστικών και εμπορικών δραστηριοτήτων (Μεσόγεια, Θριάσιο Πεδίο), έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα ρύπανσης (θάλασσας, εδάφους, αέρα, υδροφόρου, κ.ά), συρρίκνωση πράσινου, πολεοδομική αναρχία, κοινωνικά «γκέτο» (Ρομά, Ρωσοπόντιοι, μετανάστες), κ.λ.π. Από την άλλη τα τεράστια ελλείμματα υλικοτεχνικών υποδομών (αποχετευτικό-βιολογικοί καθαρισμοί), τα κενά στις δημόσιες υποδομές (υγείας, παιδείας, πρόνοιας, αθλητισμού, πολιτισμού, κά), το «άλυτο» πρόβλημα απορριμμάτων, η καταπάτηση αιγιαλών, η αυξανόμενη δυσκολία ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών στις παραλίες, κ.ά, με το νέο ΡΣΑ διαιωνίζονται και δεν μπαίνουν δυστυχώς σε τροχιά επίλυσης.

Τέλος ένα ακόμα σοβαρό ζήτημα, αφορά το «έλλειμμα δημοκρατίας» στην επεξεργασία του και τις διαδικασίες διαβούλευσης. Στην προετοιμασία του δεν υπήρξε καμιά συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης και των κοινωνικών φορέων, ενώ η σύνθεση των οργάνων διαβούλευσης και οι τελικές επιλογές καθορίζονται από την Κεντρική Διοίκηση. Επίσης δεν προβλέπεται πρακτικά καμιά διαδικασία όπου η βούληση των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών να δεσμεύει τον υπουργό και την Κεντρική Διοίκηση (πχ. βέτο από ΤΕΔΚΝΑ, ή τοπικά δημοψηφίσματα, κ.ά).

Με βάση τα παραπάνω, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε δευτερεύουσες θετικές ρυθμίσεις. Γιαυτό ζητάει την απόσυρση του. Το ότι χρειάζεται σύγχρονο «Ρυθμιστικό» είναι «εκ των ων ουκ άνευ».!! Ωστόσο οι διαδικασίες επεξεργασίας, διαβούλευσης και εφαρμογής, θα πρέπει να γίνουν υπόθεση όλων των πολιτών, ώστε να μην επαναλάβουμε το «έγκλημα» που έγινε μερικές δεκαετίες πριν στο λεκανοπέδιο και στην περίπτωση της Ανατολικής και Δυτικής Αττικής.