Ως γνωστόν, την ΕΠΑ Αττικής διαχειρίζονται δύο ιδιωτικές πολυεθνικές εταιρίες («Duke Energy» και «Shell»), οι οποίες, παρότι από κοινού κατέχουν το 49% του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΠΑ Αττικής, έναντι 51% που κατέχει το ελληνικό δημόσιο, έχουν αναλάβει το management της εταιρείας. Δημοσιεύματα του τύπου το τελευταίο διάστημα καταγράφουν την πρόθεση της αμερικάνικης «Duke Energy» να αποχωρήσει από την ΕΠΑ Αττικής, στην οποία κατέχει το 25%.
Επειδή η ανάθεση του management των ΕΠΑ και ειδικότερα της ΕΠΑ-Αττικής, σε ιδιωτικές εταιρείες και μάλιστα με λεόντειες σε βάρος του δημοσίου Συμβάσεις, έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υπερβολικού κόστους κατασκευής του δικτύου παροχής του φυσικού αερίου, μεγάλων καθυστερήσεων στην κάλυψη των περιοχών και τη διείσδυση του φυσικού αερίου σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις καθώς και υψηλής τιμολόγησής του σε βάρος των καταναλωτών, η αποχώρηση της Duke Energy αποτελεί μια καλή ευκαιρία ώστε η πολιτεία να επανεξετάσει την πολιτική της σε βασικές πτυχές του Τομέα Φυσικό Αέριο.
Πιο συγκεκριμένα, η αποχώρηση της Duke Energy, ανεξαρτήτως των λόγων που γίνεται, δίνει τη δυνατότητα στο ελληνικό δημόσιο να διευρύνει τη συμμετοχή του στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΠΑ-Αττικής, να αναθεωρήσει τη σχετική Σύμβαση και να αναλάβει το management της εταιρείας, με στόχο την ταχύτερη και φθηνότερη επέκταση του δικτύου και της χρήσης φυσικού αερίου ως θεμελιώδους καυσίμου για την απευθείας παραγωγή ενέργειας.
Κι αυτό πολύ περισσότερο αφού η επέκταση της χρήσης του φυσικού αερίου για άμεση ενεργειακή χρήση είναι σχετικά φθηνότερη και πιο φιλική στο περιβάλλον, πράγμα που εξυπηρετεί τη γενικότερη επιδίωξη για ένα νέο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας με λιγότερους ρύπους και μικρότερη περιβαλλοντική επιβάρυνση.
Κατόπιν τούτων, ερωτώνται οι Υπουργοί:
1. Που οφείλονται οι μεγάλες καθυστερήσεις και το σχετικά μεγάλο κόστος στην επέκταση του δικτύου και τη χρήση του Φυσικού Αερίου σε όλη τη χώρα και ειδικότερα στην Αττική; Πως είναι δυνατόν να μιλάει η κυβέρνηση για «πράσινη» ανάπτυξη όταν παρατείνεται η υποβάθμιση της διείσδυσης του φυσικού αερίου και όταν αυτό είναι τόσο ακριβό; Πως θα διαμορφωθεί ένα νέο ενεργειακό ισοζύγιο, πιο φιλικό στο περιβάλλον αν δεν υπάρξει μια νέα δυναμική πολιτική αξιοποίησης του φυσικού αερίου για άμεση ενεργειακή χρήση;
2. Που οφείλονται οι υπερβολικές τιμές χρήσης του Φυσικού Αερίου που πληρώνουν οι καταναλωτές στη χώρα μας;
3. Γιατί το δημόσιο (ΔΕΠΑ αλλά και Αγροτική Τράπεζα, η οποία έχει δανείσει την Duke Energy) δείχνει απροθυμία να προχωρήσει στην απόκτηση του μετοχικού ποσοστού που προτίθεται να εγκαταλείψει η Duke Energy; Ποιοι είναι οι λόγοι;
4. Γιατί η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλία, μετά και την εκφρασμένη πρόθεση της Duke Energy να αποχωρήσει, για να διευρύνει μέχρι 25% τη μετοχική συμμετοχή του δημοσίου στην ΕΠΑ Αττικής, μαζί με την ανάληψη του management της εταιρείας; Δεν θεωρεί σκόπιμη μια τέτοια κίνηση, η οποία θα μπορούσε να επεκταθεί και στις άλλες ΕΠΑ;
5. Δεν θα μπορούσε το δημόσιο, εφόσον λειτουργούσε χωρίς κομματικές και πελατειακές σκοπιμότητες και μακριά από τις κερδοσκοπικές λογικές των ιδιωτικών πολυεθνικών εταιρειών, να διαχειριστεί τα δίκτυα του φυσικού αερίου ώστε η κατασκευή, επέκταση και χρήση τους από νοικοκυριά και επιχειρήσεις να γίνει ταχύτερη και φθηνότερη σε όφελος των πολιτών, της οικονομίας και του περιβάλλοντος;
Τέλος, παρακαλούνται οι Υπουργοί να καταθέσουν το συντομότερο δυνατόν στη Βουλή:
1) Τις συμβάσεις που έχουν συναφθεί για τη σύσταση και λειτουργία των ΕΠΑ
2) Τους τρόπους διαμόρφωσης των τιμών του Φυσικού Αερίου σε όλες τις φάσεις του, από τη διαμόρφωση των τιμών εισαγωγής και προμήθειάς του μέχρι τη διάθεσή του στις ΕΠΑ και τελικά στις διάφορες κατηγορίες καταναλωτών.
3) Το κόστος κατασκευής μέχρι σήμερα των δικτύων μεταφοράς του Φυσικού Αερίου ανά περιοχή, την μέχρι σήμερα έκταση και κάλυψη αυτών των δικτύων ανά περιοχή και το σχετικό χρονικό προγραμματισμό για την περαιτέρω επέκτασή τους
Ο ερωτών και αιτών Βουλευτής
Παναγιώτης Λαφαζάνης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS