Οταν ένας οργανισμός νοσεί, τότε εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα. Οταν αρχίζει να ασθενεί βαριά, τότε τα συμπτώματα φουντώνουν. Τα γενικευμένα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα, σε συνδυασμό με την αύξηση της καταστολής, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα που κάποια στιγμή θα οδηγούσε σε περιστατικά όπως η εν ψυχρώ δολοφονία ενός ανήλικου παιδιού και τη συνεπαγόμενη και αναμενόμενη έκρηξη της νεολαίας.
Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα κοινωνικό φαινόμενο με όλα τα παρελκόμενα, όπως την εκδήλωση βίας και καταστροφής, τη συμμετοχή εγκληματικών στοιχείων, «μυστικών» της ασφάλειας κ.λπ. Αυτά συμβαίνουν πάντα σε τέτοιες καταστάσεις, ωστόσο το κύριο είναι η εκτεταμένη αντίδραση της νεολαίας με όλους τους δυνατούς τρόπους σε όλη τη χώρα.
Η σοβαρότητα στην προσέγγιση του ζητήματος προϋποθέτει μια μη μυωπική και μικροπολιτική οπτική. Δυστυχώς, μια τέτοια στάση δεν υιοθετείται από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις. Προσπαθώντας γρήγορα και εύκολα να ξεμπερδεύουν με μια κοινωνική έκρηξη και με γνώμονα το εύκολο πολιτικό κέρδος προχωρούν σε εκτιμήσεις που δεν αναλογούν στις περιστάσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ακολουθεί αυτόν τον δρόμο, γι αυτό και μπαίνει στο στόχαστρο. Εδώ και πολλά χρόνια επαναλαμβάνει μονότονα την ανάγκη να αλλάξουν ριζικά οι πολιτικές που οδηγούν τη νέα γενιά στο περιθώριο. Παλεύει με ό,τι δυνάμεις έχει για να μη συμβεί αυτό. Και σε αυτή την προσπάθειά του ήταν και είναι θλιβερά μόνος. Προειδοποιούσαμε για το γεγονός ότι πάμε σε αδιέξοδο, στην ασθένεια μιας κοινωνίας που καταδικάζει τα παιδιά της σε μια ανυπόφορη πραγματικότητα. Δεν καταλάβαιναν για τι μιλούσαμε. Το πιο τραγικό είναι ότι ούτε σήμερα μας καταλαβαίνουν.
Το ερώτημα δεν είναι αν καταδικάζεις τα συμπτώματα μιας αρρώστιας, αλλά αν επιχειρείς να εντοπίσεις την αιτία τους και αν έχεις κάτι να πεις γι αυτήν. Είναι προφανές ότι η ριζοσπαστική Αριστερά θέλει να συμβάλει στην άρση των αιτίων που είναι πολιτικές. Με την είσοδο στο πολιτικό γίγνεσθαι των ίδιων των ανθρώπων με μαζικό και οργανωμένο τρόπο εναντίον των πολιτικών που μας έφεραν έως εδώ και με σκοπό το άνοιγμα μιας άλλης προοπτικής. Οι εκδηλώσεις βίας δίνουν ένα σήμα. Το καταδικάζουμε, αλλά και τι έγινε; Δεν είναι αυτό το θέμα.
Η τόσο εύλογη στάση μας μεταφράζεται από τη μυωπική και μικροπολιτική προσέγγιση των άλλων πολιτικών δυνάμεων ως ανοχή στη βία! Σε συμμαχία με εγκληματικά στοιχεία για ψηφοθηρικούς λόγους! Πρόκειται για ασυνάρτητους ισχυρισμούς για τη δημιουργία εντυπώσεων με στόχο μικροπολιτικά οφέλη πάνω στην απόγνωση και την κραυγή απελπισίας της νέας γενιάς... Πρόκειται για συκοφαντίες επειδή χαλάμε τη συμφωνία σιωπής γύρω από την καταδίκη της νεολαίας σε μια μαύρη ζωή...
Στον αντίποδα των υπόλοιπων πολιτικών δυνάμεων που κρύβουν την αδιαφορία ή την εχθρότητά τους για τη νεολαία πίσω από την εύκολη και αυτονόητη καταδίκη της βίας, εμείς θα συνεχίσουμε να μιλάμε για την ουσία της υπόθεσης. Δεν πρόκειται να υποκύψουμε στην τρομοκρατία, την προβοκάτσια και τη συκοφαντία. Θα συνεχίσουμε να αγωνιούμε και να αγωνιζόμαστε για να πάρουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία τη ζωή τους στα χέρια τους για το μέλλον που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS