Skip to main content.
30/04/2009

Μπροστά στις ευρωεκλογές - άρθρο του Ανδρέα Καρίτζη

Η μάχη των ευρωεκλογών είναι μια κρίσιμη πολιτική αντιπαράθεση. Είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση μέσα στην κρίση, με τον δικομματισμό να βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα αξιοπιστίας και με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει βάλει τη δική του σφραγίδα σε όλες τις κρίσιμες στιγμές της πολιτικής ζωής, δίνοντας μάχες στη βάση αρχών, απέναντι σε συμφέροντα και στο πολιτικό κατεστημένο.

Η κρίση επικαθορίζει πλέον την πολιτική ατζέντα. Και τούτο διότι τα αδιέξοδα της εφαρμοζόμενης πολιτικής είναι πια εφιαλτικά για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Ωστόσο ζούμε τον παραλογισμό να συνεχίζεται η πολιτική που οδήγησε στην κρίση με ακόμη μεγαλύτερη ένταση σήμερα.

Τα τελευταία χρόνια στην πολιτική ατζέντα ανεβαίνουν τα οικολογικά θέματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και χρόνια, με συνέπεια και πολιτικό κόστος, είναι στην πρώτη γραμμή όλων των συγκρούσεων γύρω από περιβαλλοντικά ζητήματα, μαζί με περιβαλλοντικές κινήσεις και κινήματα πόλης: Λιθάνθρακας, Ελαιώνας, παραλίες, λατομεία, ελεύθεροι χώροι, Αχελώος, Ασωπός, Υμηττός κ.ο.κ. Γιατί για τον ΣΥΡΙΖΑ οικολογία σημαίνει σκληρή σύγκρουση με συμφέροντα και με ένα καταστροφικό παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο. Δεν σημαίνει ωραία λόγια, ευχολόγια και σιωπηρή συναίνεση στις επιχειρηματικές ορέξεις...

Οι ευρωεκλογές απ ό,τι φαίνεται θα διεξαχθούν και σε ένα φόντο σκανδάλων και διαφθοράς. Το πεδίο της διαφθοράς και των αλλεπάλληλων αποκαλύψεων μπορεί να αποτελέσει ένα μέσο περαιτέρω απαξίωσης της πολιτικής, ώστε να ενισχυθεί η αποχή. Το δόγμα που φαίνεται να επικρατεί στα δικομματικά επιτελεία είναι ο ένας να κοντύνει τον άλλον. Και για τους πολίτες που απωθούνται από τη σκανδαλολογία η σκέψη είναι ότι αφού δεν μας ψηφίζουν, καλύτερα να μην πάνε να ψηφίσουν.

Ωστόσο, τα ιδιοτελή κίνητρα και η κυνικότητα που αναδύονται σε όποια πέτρα και αν σηκώσει κάποιος στον δικομματισμό έρχονται σε αβυσσαλέα αντίθεση με τη στάση αρχών και αξιών που κράτησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μια στάση που προκάλεσε επιθέσεις, έκανε εχθρούς, ενόχλησε άλλους, δηλαδή είχε πολιτικό κόστος. Επομένως, ανεξάρτητα με το αν κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με τις αρχές που υπερασπίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ τον Δεκέμβρη ή στον Ελαιώνα, το συμπέρασμα είναι ότι δεν σκέφτονται όλες οι πολιτικές δυνάμεις το ιδιοτελές, κομματικό ή προσωπικό, συμφέρον. Υπάρχει και ο ΣΥΡΙΖΑ που ξεχωρίζει και βρίσκεται στον αντίποδα των πολιτικών δυνάμεων των σκανδάλων και της κρίσης.

Με αυτήν την έννοια είναι πρώτης τάξης ευκαιρία οι ευρωεκλογές για να αναδειχθεί η άβυσσος που χωρίζει και αξιακά -πέρα από τις πολιτικές και προγραμματικές θέσεις- τον ΣΥΡΙΖΑ από τον δικομματισμό. Οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν με θετικό τρόπο μια άλλη λογική, μια άλλη κλίμακα αξιών, και να τιμωρήσουν τις δυνάμεις που βουλιάζουν στα σκάνδαλα και στην εξαθλίωση τον τόπο. Να ψηφίσουν με γνώμονα τις δικές τους ανάγκες, τις ανάγκες των πολλών.