Skip to main content.
12/11/2009

Από την «απογραφή» στην «καταγραφή»... - άρθρο του Ανδρέα Καρίτζη, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση κάνει μια μεγάλη επικοινωνιακή προσπάθεια να εμφανίσει μια διαφορετική κουλτούρα άσκησης της εξουσίας και έναν ποιοτικά καλύτερο τρόπο διακυβέρνησης, εντούτοις κάποια πράγματα μένουν απαράλλακτα. Το σήμα κατατεθέν του δικομματισμού λάμπει αυτές τις πρώτες ημέρες της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ: το «αγαπημένο» για τους έχοντες μνήμη και χιούμορ «απλανές βλέμμα» των καινούργιων υπουργών μπροστά στην κατάσταση που παραλαμβάνουν...

Τι να πρωτοθυμηθούμε από τις φράσεις που ιστορικά έχουν συνοδεύσει αυτό το βλέμμα, το γεμάτο «οργή» για τους προηγούμενους και «πόνο» για την «προφανή» αδυναμία να τηρηθούν οι όποιες προεκλογικές δεσμεύσεις: «καμένη γη», «άδεια ταμεία», «παραλάβαμε χάος» κ.ά. Εχουμε όμως και την επανάληψη «καινοτομιών» που έφερε η πρώτη κυβέρνηση της ΝΔ στην τραγελαφική πλέον παράδοση των δικoμματικών κυβερνήσεων στη χώρα μας. Μετά την «απογραφή», έχουμε τώρα την «καταγραφή», δηλαδή ένα φτηνό «κόλπο» που με λογιστικό τρόπο επιδεινώνει τα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας, ώστε από τη μία η κυβέρνηση να ισχυριστεί ότι «παρέλαβε χάος» και από την άλλη να δείξει «έργο» με τη «βελτίωση» των αριθμών.

Βέβαια, η σημερινή κυβέρνηση είναι πιο έκθετη από τις προηγούμενες, γιατί το τροπάρι αυτό «φρόντισαν» να το ακυρώσουν πριν από τις εκλογές ο τέως πρωθυπουργός, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Είναι πια στο όριο του γελοίου να ισχυρίζεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι δεν ήξερε, ότι δεν είχε καταλάβει σε τι κατάσταση βρίσκεται η χώρα. Διότι, αν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν την υπόνοια ότι ίσως τα πράγματα να είναι χειρότερα από ό,τι είχαν «καταλάβει», τότε έπρεπε να ήταν και πιο σεμνά στην προεκλογική τους παρουσία, στην οποία εμφανίζονταν με μια τεράστια σιγουριά ότι είναι σε θέση να «λύσουν» τα προβλήματα.

Από την άλλη, υπάρχουν προτάσεις για να σταματήσει αυτό το «πέσιμο από τα σύννεφα». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προτείνει τη θέσπιση ενός διακομματικού γραφείου ελέγχου του προϋπολογισμού στο πλαίσιο του κοινοβουλίου. Μόνο με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η διαφάνεια, αλλά και γίνεται πράξη ουσιαστικά αυτό που και το ΠΑΣΟΚ διατυμπανίζει περί αναβάθμισης του ρόλου της Βουλής. Διότι είναι πραγματικά αδιανόητο η κυβέρνηση να εκπονεί και να εκτελεί και ταυτόχρονα η ίδια να ελέγχει αν τα έχει πάει καλά! Ομως, καμιά κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να σταματήσει να παίζει κάθε τόσο με την ασάφεια των αριθμών, ώστε να τρομοκρατεί την κοινωνία κατά το πώς τη συμφέρει.

Φαίνεται λοιπόν ότι πρέπει να ξεχάσουν οι πολίτες τις όποιες προεκλογικές εξαγγελίες, να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι και να ετοιμαστούν να πληρώσουν το «χάος» που δεν είχε «καταλάβει» το ΠΑΣΟΚ που είχε «σχέδιο και λύσεις» προεκλογικά αλλά μετεκλογικά «έπεσε από τα σύννεφα».

Από αυτά και άλλα δείγματα γραφής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ προκύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε δίκιο όταν προεκλογικά υποστήριζε ότι το σχέδιο του ΠΑΣΟΚ δεν είναι ανταγωνιστικό με αυτό της ΝΔ και ότι με αφορμή την επιδείνωση των δημοσιονομικών μεγεθών μπορεί να δούμε μια μετατόπιση από την «ήπια» πράσινη εκδοχή στην μπλε λογική του «σοκ».