Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
01/04/2010

Το ΠΑΣΟΚ συνεχίζει τις νεοφιλελεύθερες «μεταρρυθμίσεις» στο Δημόσιο Τομέα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝ - Επιτροπή Δημοσίων Επιχειρήσεων


.

Το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση έκρυβε την πολιτική του.

Η κυβέρνηση, προεκλογικά, ακόμη και ως τις παραμονές των εκλογών, απέφευγε επιμελώς –για λόγους ευνόητους- να καταθέσει προγραμματικές δεσμεύσεις  για τις Δημόσιες Επιχειρήσεις (Δ.Ε.). Για μας βεβαίως, αποτελούσε συνειδητή επιλογή το γεγονός ότι,  ενώ για άλλους τομείς κατέθετε σχετικά αναλυτικότερες θέσεις, για τον δημόσιο τομέα έκανε μόνο γενικές και αόριστες αναφορές.

Μετά τις εκλογές, σταδιακά, αποκαλύπτει ξανά την πολιτική του για τις ιδιωτικοποιήσεις που στην ουσία δεν είχε απαρνηθεί ποτέ. Με τον προϋπολογισμό 2010, ενώ δεν έκανε συγκεκριμένες αναφορές,  άφηνε ανοιχτό το δρόμο  γενικευμένων  ιδιωτικοποιήσεων.

Το ξεπούλημα των «χρυσαφικών» συνεχίζεται.

Η κυβέρνηση το εξάμηνο που μας πέρασε συνεχίζει από κει που σταμάτησε  η Ν.Δ. το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα.

Ξεπούλησε τον εμπορευματικό σταθμό ΟΛΠ  παρά την υπόσχεση να επανεξετάσει την συμφωνία με COSCO και σχεδιάζει να ιδρύσει θυγατρική με συμμετοχή μεγαλοεπιχειρηματιών που θα αναλάβει  τη λειτουργία και διαχείριση της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης.

Ξεπούλησε  τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και αδιαφόρησε για την τύχη των εργαζομένων σε αυτά,  ενώ είχε δυνατότητα από την σύμβαση να τα εθνικοποιήσει και είχε δεσμευτεί ως αντιπολίτευση για τις θέσεις εργασίας.  

Προετοιμάζει την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ παρά την αντίθετη δέσμευση Παπανδρέου και Βενιζέλου προεκλογικά, και όπως αναφέρεται στον τύπο πιο άμεσα χρονικά προχωρά  η αποκρατικοποίηση της ΛΑΡΚΟ και του Καζίνο Πάρνηθας.

Όσον αφορά τον ΟΣΕ η κυβέρνηση φαίνεται να προχωρά-μετά και από Κοινοτικές πιέσεις και ιδιαίτερη πίεση Σαρκοζί στις πρόσφατες συνομιλίες- την Ρυθμιστική Αρχή σιδηροδρόμων, ώστε να καταστεί δυνατή η είσοδος των Γαλλικών σιδηροδρόμων στο δίκτυο δηλαδή στον εμπορευματικό τομέα.

Και για την Ολυμπιακή, που πουλήθηκε επί Ν.Δ. (Κ. Χατζηδάκη), η κυβέρνηση ενώ δεν επανεξέτασε την πώληση ως άφηνε να εννοηθεί, δεν έλαβε  και καμία μέριμνα για να ρυθμίσει την εκκρεμότητα με τους εργαζόμενους και τους πετάει τώρα στο δρόμο.

Πέρα όμως από τις συγκεκριμένες Δ.Ε. στις οποίες, με βάση τα δημοσιεύματα, έχουμε μεγαλύτερη κινητικότητα, όπως αναφέρεται στο επικαιροποιημένο Πρόγραμμα  Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ) του Ιανουαρίου 2010, προετοιμάζονται πολυάριθμες ιδιωτικοποιήσεις στους κλάδους Ενέργειας, Μεταφορών, ύδρευσης κλπ.

Είναι άγνωστο, όμως, τελικά πως θα προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις  το 2010 (συγκεκριμένες επιχειρήσεις, βαθμός και χρονοδιάγραμμα ιδιωτικοποιήσεων) διότι ενώ  από την κυβέρνηση είναι όλα ανοικτά στο μέτωπο αυτό, η ίδια επανεκτιμά τα προβλεπόμενα έσοδα αποκρατικοποιήσεων για το 2010, σε 2 μόλις μήνες, από 2,5 δις. ? σε μόλις 1,25 δις.  Αυτό δεν αφορά βεβαίως αλλαγή πλεύσης, αλλά συνδυασμό της προχειρότητας στους σχεδιασμούς με την σύγκρουση διαφόρων συμφερόντων που προσπαθούν να αρπάξουν μερίδιο της πίτας.

Απάντηση της Αριστεράς και των εργαζομένων.

Η κυβέρνηση, όπως εμφανίζεται να αντιμετωπίζει τα οικονομικά προβλήματα συνολικά αλλά και του δημόσιου τομέα, αποδεικνύεται δουλική, με εισπρακτικό και όχι αναπτυξιακό προσανατολισμό ενώ τεράστια μακροχρόνια ευθύνη έχει και στην αποδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος. Η κυβέρνηση συνεχίζει την εκποίηση των «χρυσαφικών» όπως  χαρακτηρίζει ο λαός τις σημαντικές δημόσιες επιχειρήσεις . Οι εργαζόμενοι των ΔΕ αλλά και γενικότερα οφείλουν να αντιδράσουν με ένα ενωτικό κίνημα ενάντια στην νεοφιλελεύθερη πολιτική. Χρέος ενωτικής δράσης έχουν και οι δυνάμεις της αριστεράς συνολικά. Η συνέχιση αυτής της πολιτικής θα σημάνει όχι μόνο εκτίναξη των τιμολογίων τους και υποχώρηση του κοινωνικού προσανατολισμού των Δ.Ε. συνολικά, σε βάρος των νοικοκυριών, αλλά και βάθεμα της κρίσης. Σε συνέχεια των προβλημάτων στον χρηματοπιστωτικό τομέα για τον οποίο αποτελεί άμεση αναγκαιότητα η δημιουργία δημόσιου πυλώνα, όπως έχουμε προτείνει,  η αδυναμία δημόσιου  ελέγχου και άλλων στρατηγικών τομέων(πχ ενέργεια) θα βαθύνει την κρίση και θα δυσκολέψει παραπέρα την υπέρβασή της. Αποτελεί επείγον και αναγκαίο αίτημα, με αφετηρία τις στρατηγικού χαρακτήρα Δ.Ε., η επάνοδος τους στο δημόσιο και ο ουσιαστικός κοινωνικός και εργατικός τους έλεγχος.

Επιτροπή Δημοσίων Επιχειρήσεων