Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
25/04/2010

Συνέντευξη του Πάνου Σκουρλέτη, εκπροσωπου Τύπου του ΣΥΝ, στον Ανδρέα Παπαδόπουλο - ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ

Λάβρος κατά της επιλογής της κυβέρνησης να ενεργοποιήσει τον μηχανισμό στήριξης είναι ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ, Πάνος Σκουρλέτης, εκτιμώντας ότι η εμπλοκή του ΔΝΤ θα οδηγήσει στον δρόμο της κοινωνικής χρεωκοπίας και της φτώχειας. Απέναντι στην επιλογή αυτή προτάσσει τη θέση του ΣΥΝ για δημοψήφισμα και τονίζει ότι ο χώρος δεν πρέπει να έχει πολλά και αντιπαρατιθέμενα σχέδια. Ο Π. Σκουρλέτης αναφέρεται και στις εξελίξεις στο εσωτερικό του ΣΥΝ αλλά και στο επικείμενο συνέδριο του κόμματος.

* Ο Αλ. Τσίπρας πρότεινε δημοψήφισμα για τον μηχανισμό στήριξης. Τι ακριβώς θα περιλαμβάνει το ερώτημα που εισηγείται ο ΣΥΝ;

Πρόκειται για μια πρόταση που δίνει τη δυνατότητα να υπάρξει ένα πλατύ κοινωνικό μέτωπο ενάντια στον υποτιθέμενο μηχανισμό στήριξης. Η έλευση του ΔΝΤ σημαίνει την πλήρη ανατροπή σε όλα τα επίπεδα. Αλλάζει την εικόνα των εργασιακών σχέσεων, οδηγεί στην ανέχεια μεγάλα τμήματα της κοινωνίας, διαλύει το ασφαλιστικό. Ταυτόχρονα θέτει ένα θέμα δημοκρατίας σε σχέση με την απουσία της οποιασδήποτε νομιμοποιητικής βάσης για τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης εκ μέρους της κυβέρνησης. Θέμα όμως δημοκρατίας τίθεται και με την εγκατάσταση των τεχνοκρατών του ΔΝΤ οι οποίοι κατά το δοκούν θα υπαγορεύουν στην κυβέρνηση τι θα νομοθετεί και πως. Α ν κρίνω από την τοποθέτηση των 10 επιστημονικών φορέων για τον ερχομό του ΔΝΤ η πρόταση αυτή μπορεί να έχει απήχηση και να τροφοδοτήσει ευρύτερες διεργασίες.

* Στον “μονόδρομο” του ΔΝΤ τι αντιπροτείνετε ως άμεση λύση; Μπορούσε η χώρα να συνεχίσει να δανείζεται με τα ίδια επιτόκια;

Σήμερα προσπαθούν να μας πείσουν πως το ΔΝΤ είναι μονόδρομος, αύριο κάποια νέα μέτρα, μεθαύριο κάτι άλλο. Μονόδρομος γίνεται μια επιλογή όταν κλείνεις όλους τους άλλους δρόμους. Το σίγουρο είναι πως το ΔΝΤ είναι ο δρόμος της κοινωνικής χρεωκοπίας, της μεγάλης φτώχειας, της παρακμής, της οικονομικά αδιέξοδης επιλογής. Κι όμως υπάρχει άλλος δρόμος. Της προσπάθειας σύναψης συμμαχιών εντός της Ευρώπης για αλλαγές στη δομή της Ε.Ε., της διεκδίκησης απευθείας δανεισμού από την ΕΚΤ. Το μεγάλο πρόβλημα σήμερα είναι πως η κυβέρνηση δεν διεκδικεί. Αντίθετα έχει προσχωρήσει στην πιο ακραία νεοφιλελεύθερη λογική. Στον άτυπο διάλογο που έχει ανοίξει για την αναθεώρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών η κυβέρνηση είναι απούσα.

* Σας προβληματίζει το γεγονός ότι ο χώρος το τελευταίο διάστημα παρουσιάζει μια σειρά απόψεις, αποκλίνουσες πολλές φορές, για την αντιμετώπιση της κρίσης;

Ασφαλώς. Εν μέρει είναι δικαιολογημένες γιατί σχετίζονται με την αμηχανία που δημιουργεί η ίδια η κρίση. Από την άλλη επιβάλλεται να διαμορφωθεί ένας συνεκτικός λόγος που θα είναι ικανός να συσπειρώνει τον χώρο, να κινητοποιεί τις δυνάμεις του και κυρίως να κερδίζει νέο κόσμο. Ανοίγει μια νέα περίοδος, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Σε αυτή την νέα περίοδο δεν πρέπει να πάμε με πολλά και αντιπαρατιθέμενα σχέδια. Φοβάμαι τις ιδεοληψίες και τα παλιά σκουριασμένα εργαλεία που ανασύρουμε από τα μπαούλα.

* Λένε κάποιοι ότι έτσι όπως είναι η κατάσταση στην Ε.Ε δεν έχει νόημα η παραμονή της Ελλάδας. Τι απαντάτε;

Φαντάζομαι πως όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο θα εκτιμούν πως έξω από την Ε.Ε. τα πράγματα θα είναι καλύτερα. Δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη. Η Ε.Ε. χτίστηκε κάτω από την ηγεμονία των νεοφιλελευθέρων απόψεων με τη σύμπραξη των συντηρητικών δυνάμεων με εκείνες της σοσιαλδημοκρατίας. Αυτή την Ευρώπη θέλουμε να την αλλάξουμε. Δεν είναι στο δικό μας σχέδιο η έξοδος από την Ευρώπη η οποία παραμένει το πεδίο των ταξικών και κοινωνικών συγκρούσεων. Δεν πρέπει να υιοθετήσουμε εθνοκεντρικές στρατηγικές και αναλύσεις.

* Γιατί κατά τη γνώμη σας το ΠΑΣΟΚ παίρνει μέτρα που είναι “εκτός της ψυχής του”;

Το ΠΑΣΟΚ στο επίπεδο της κυβερνητικής πολιτικής έχει υποστεί μια βαθιά και πλήρη μετάλλαξη σε σχέση με τις ιδρυτικές του αρχές. Δεν συμβαίνει το ίδιο με ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του που δεν πιστεύουν στα μάτια τους με αυτά που βλέπουν από την κυβέρνηση. Με αυτό τον κόσμο μπορούμε να συναντηθούμε στους κοινωνικούς αγώνες των επόμενων μηνών.

* Οι εξελίξεις στο πεδίο της οικονομίας μπορεί να οδηγήσουν σε κυβερνήσεις εθνικής ενότητας ή και να φέρουν στο προσκήνιο “μεσσίες” τύπου Βγενόπουλου;

Στην προσπάθειά τους να καταστείλουν τις κοινωνικές αντιστάσεις και τους αγώνες των εργαζομένων που έρχονται, οι κυρίαρχες δυνάμεις πέρα από την προσπάθεια χειραγώγησης που επιχειρούν μέσω των ΜΜΕ θα διερευνήσουν και τα σενάρια κυβερνήσεων εθνικής ενότητας. Θα επιχειρηθεί να αξιοποιηθούν πρόσωπα τεχνοκρατών εκτός πολιτικής και πιθανόν πρόσωπα από τον επιχειρηματικό κόσμο. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό και τι προεκτάσεις έχει για την ποιότητα της δημοκρατίας στην Ελλάδα. Η απαξίωση της πολιτικής και των κομμάτων διευκολύνει τέτοιες επιδιώξεις. Κατά συνέπεια η δικιά μας παρέμβαση πρέπει να αποκρούει τέτοιου είδους σενάρια και να αποκαλύπτει τις επιπτώσεις τους στη μετάλλαξη της ίδιας της δημοκρατίας, ενώ την ίδια στιγμή θα προσπαθεί να προσδίδει ένα διαφορετικό περιεχόμενο στη συλλογική δράση.

* Οι φωνές που ακούγονται για μετάθεση ή αναβολή του συνεδρίου, αλλάζουν κάτι ως προς τον σχεδιασμό του κόμματος για την πραγματοποίηση του έκτακτου συνεδρίου;

Καταρχήν, είναι γνωστό ότι έχουν δημοσιευθεί ήδη οι θέσεις και ουσιαστικά έχει αρχίσει ο διάλογος. Η οικονομική κρίση ως αιτία αναβολής του Συνεδρίου, είναι κάτι που δεν θα είναι παροδικό. Ούτως ή άλλως σύμφωνα με το καταστατικό μας θα έπρεπε να γίνει Συνέδριο τον προσεχή Φεβρουάριο. Τα προβλήματα της οικονομίας θα είναι και πάλι οξυμμένα και τότε. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει εάν θα είναι χειρότερα. Αυτό όμως που αποτελεί πραγματική πρόκληση είναι εάν μέσα από το Συνέδριο κατορθώσουμε να πετύχουμε την αναγκαία συσπείρωση που δεν έχουμε τώρα ώστε να εκφωνήσουμε ένα συνεκτικό λόγο, κοινά συμφωνημένο, δημοκρατικά διαμορφωμένο απέναντι στην κρίση.

Θα μπορούσε ίσως κάποιος να σκεφτεί το ενδεχόμενο μιας αναβολής για κάποιο διάστημα εάν δεν είχαν κατατεθεί από όλες τις πλευρές, σε σχέση με το κείμενο των θέσεων, απόψεις οι οποίες τελικά δυναμιτίζουν αυτή την αναγκαία συσπείρωση που πρέπει να έχει ο χώρος μας μπροστά σʼ αυτές τις κρίσιμες εξελίξεις. Και αναφέρομαι σε απόψεις που μπορεί να θέτουν εν αμφιβόλω συνολικά το θέμα της πολιτικής συμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ ή για απόψεις που κάνουν διαφορετικές τελικά στρατηγικές αναγνώσεις όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί από τα δυο τελευταία συνέδρια και τα δυο προγραμματικά συνέδρια του κόμματος.

* Οι διαφωνίες που έχουν καταγραφεί στο εσωτερικό της πλειοψηφίας, εκτιμάτε ότι θα οδηγήσουν και σε ξεχωριστές λίστες στο συνέδριο;

Εκτιμώ ότι οι 30 σ. από του 69 που είχε εκλέξει το αριστερό ρεύμα στην ΚΠΕ δεν έδειξαν την απαιτούμενη διάθεση παρά τις προσπάθειες που έγιναν, για να υποστηρίξουμε τελικά όλοι το ίδιο κείμενο. Η επιλογή τους διασπά τον βασικό κορμό μιας μεγάλης πλειοψηφίας που οδήγησε το κόμμα μας τα προηγούμενα χρόνια σε αυτό που ονομάσθηκε αριστερή στροφή και αποτυπώθηκε στις αποφάσεις του 4ου και 5ου συνεδρίου, καθώς και στις επεξεργασίες των δυο προγραμματικών μας συνεδρίων.

[ΑΥΓΗ]