Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
17/06/2010

Προσχέδιο νόμου που καταργεί την ειδικότητα των ιατρών εργασίας

Ερώτηση Μ.Κριτσωτάκη, Β.Μουλόπουλου προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης

Υπέπεσε στην αντίληψή μας προσχέδιο Νόμου του Υπ. Εργασίας στο οποίο σύμφωνα με το αντίστοιχο άρθρο “καθήκοντα Ιατρού Eργασίας μπορούν να ασκούν… και όσοι Ιατροί έχουν ασκήσει καθήκοντα Ιατρού Εργασίας” με τους όρους που θα ορίζει απόφαση του Υπουργού Εργασίας. Σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση του Υπουργείου, το αδιέξοδο της έλλειψης ικανού αριθμού Ιατρών Εργασίας δεν οφείλεται στη συνειδητή αποδυνάμωση της ειδικότητας Ιατρών Εργασίας αλλά στην έλλειψη κινητικότητας μεταξύ διαφορετικών ειδικοτήτων και στην ανελαστικότητα των Ιατρικών Συλλόγων ανά την ελληνική επικράτεια για παροχή άδειας σε Ιατρούς Εργασίας, το οποίο αντίκειται  στην κείμενη νομοθεσία.

Το γεγονός, όμως, ότι αυτή τη στιγμή είναι εγγεγραμμένοι στους Ιατρικούς Συλλόγους της χώρας μας περί τους 120 ειδικούς ιατρούς εργασίας, αποτελεί πρωτίστψς διαχρονική ευθύνη της Πολιτείας από την ψήφιση του Ν. 1568/1985 και την υλοποίηση των Π.Δ.213/86 και 415/94 (καθιέρωση και ειδίκευση ιατρών εργασίας)..

Το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ) και τα Κέντρα Εκτίμησης Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΚΕΠΕΚ) δεν έχουν στελεχωθεί κατάλληλα με το απαραίτητο προσωπικό και με Γιατρούς Εργασίας, γνώστες του αντικειμένου.

Οι προηγούμενες κυβερνήσεις με ψήφιση σχετικών διατάξεων παρατείνουν τις μεταβατικές διατάξεις για την άσκηση καθηκόντων γιατρού εργασίας από μη ειδικευμένους ιατρούς, ιατρούς άνευ ειδικότητας ή  ιατρούς άλλων ειδικοτήτων παρά την «δήθεν» πρόθεσή τους να καταργηθούν οι μεταβατικές διατάξεις.

Οι μεταβατικές αυτές διατάξεις δείχνουν την άρνηση της πολιτείας για ουσιαστική υλοποίηση της νομοθεσίας, η οποία αφορά στην πρόληψη της υγείας των εργαζομένων, αποκρύπτοντας την ουσιαστική λύση του προβλήματος, που είναι η διάγνωση και αναγνώριση των επαγγελματικών ασθενειών και η εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου διαμέσου ιατρών που κατέχουν τον τίτλο ειδικότητας ιατρικής της εργασίας και είναι γνώστες του αντικειμένου.

Στο περιοριστικό αυτό πλαίσιο, δεν υπάρχουν περιθώρια εφαρμογής του νόμου όταν οι γιατροί εργασίας στην Ελλάδα είναι  120 ενώ χρειάζονται τουλάχιστον  400 για να καλυφθούν οι τρέχουσες ανάγκες. Ενδεικτικό της χρόνιας υποστελέχωσης είναι πως οι καταγεγραμμένες – αναγνωρισμένες επαγγελματικές ασθένειες στη χώρα μας ανέρχονται για το 2003 σε 39 περιπτώσεις, για το 2004 σε 32, για το 2005 σε 30 και για το 2006 σε 31 (ετήσια στατιστικά στοιχεία του ΙΚΑ). Ενώ για το έτος 2004 στην Ε.Ε. των 15 κρατών – μελών διαγνώσθηκαν 46.280 επαγγελματικές ασθένειες (στοιχεία EUROSTAT 2004).

Επειδή το μοναδικό τμήμα ιατρικής της εργασίας που υπάρχει στο Ε.Σ.Υ. είναι στο Θριάσιο Νοσοκομείο και σε όλο το ΙΚΑ απασχολείται μόνο ένας ιατρός εργασίας ανά την επικράτεια

Επειδή το ίδιο το ΣΕΠΕ δε διαθέτει ειδικούς ιατρούς εργασίας και ο αριθμός των εισαγομένων για την απόκτηση της ειδικότητας  ανέρχεται σε 25 άτομα κάθε τέσσερα χρόνια.

Επειδή η απάντηση στο αδιέξοδο βρίσκεται αποκλειστικά  στην προοπτική της εκπαίδευσης από το καθʼ ύλην   αρμόδιο Υπουργείο του κατάλληλου αριθμού ιατρών εργασίας, με την αύξηση των θέσεων των ειδικευόμενων ιατρών (τουλάχιστον στις 100 από 25 που είναι σήμερα)

Επειδή είναι απαράδεκτη η συνέχιση του καθεστώτος άσκησης καθηκόντων ιατρών εργασίας από μη κατάλληλα εξειδικευμένους ιατρούς ή άνευ ειδικότητας που βαφτίζονται από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ως ιατροί και ειδικότερα ιατροί εργασίας χωρίς την παραμικρή επιστημονική εκπαίδευση

Επειδή βάσει του νόμου 1579/85 αρ. 2, 12 και 13 (Κύριες και συναφείς ειδικότητες -  Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας) είναι αντισυνταγματική η άσκηση και η χρησιμοποίηση τίτλου περισσοτέρων από μια ειδικότητες από ιατρούς  άλλης ειδικότητας (πχ. Στην περίπτωση μας άσκηση της ειδικότητας ιατρικής της εργασίας από γυναικολόγο, παιδίατρο αναισθησιολόγο κ.λπ.)

Επειδή για τη ρύθμιση ζητημάτων σχετικών με την άσκηση ιατρικής ειδικότητας μόνο αρμόδιο Υπουργείο είναι το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και δεν υλοποιείται η ΚΥΑ Υ7α/ΓΠ. οικ. 112498/2009

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

1.    Προτίθεστε να αποσύρετε τις συγκεκριμένες διατάξεις στο νομοσχέδιο που θα κατατεθεί;

2.    Προτίθεστε να εγγυηθείτε ότι:

α.    δε θα ασκούνται καθήκοντα Ιατρού Εργασίας από ιατρούς άλλων ειδικοτήτων ή άνευ ειδικότητας, για την προστασία της Υγείας και της Ασφάλειας των εργαζομένων

β.    ότι θα εφαρμοστεί η ΚΥΑ Υ7α/ΓΠ. οικ. 112498/2009 που προσδιορίζει επακριβώς ποιος μπορεί να ασκεί καθήκοντα ιατρού εργασίας και

γ.    θα υλοποιηθεί πραγματικά η κείμενη νομοθεσία για την Υγεία και την Ασφάλεια μετά την πάροδο 25 ετών στη χώρα μας;

Ο ερωτώντες βουλευτές

Μιχάλης Κριτσωτάκης

Βασίλης Μουλόπουλος