Skip to main content.
09/07/2010

Συνέντευξη της Λίτσας Αμμανατίδου-Πασχαλίδου, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Β' Θεσσαλονίκης, στον Δημήτρη Συρματση (SALONICA-PRESS)

1) Πως αναμένεται να αλλάξει η ζωή του Έλληνα με το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο ; 

Σήμερα η ζωή των Ελλήνων εργαζομένων έχει χειροτερέψει δραματικά μετά τις περικοπές αποδοχών και συντάξεων που επέβαλε η κατά τα άλλα «σοσιαλιστική κυβέρνηση» του ΠΑΣΟΚ και με τον πληθωρισμό να βρίσκεται στο 5% και να έχει αυξητικές τάσεις. Με την ψήφιση του ασφαλιστικού θα επέλθει περεταίρω υποβάθμιση της ζωής και όσων συνταξιοδοτηθούν μετά από 20-30 χρόνια. Η πλειοψηφία των εργαζομένων αν κατορθώσει να  συμπληρώσει 40 χρόνια ασφάλισης, κάτι που είναι σχεδόν ανέφικτο με την σημερινή κατάσταση στην οικονομία και την αγορά εργασίας, θα αμειφθεί με  πραγματική σύνταξη πολύ κοντά στην έννοια του φιλοδωρήματος.

Πρέπει να σας θυμίσω ότι την άνοιξη του 2008 στη συζήτηση του ασφαλιστικού νομοσχεδίου της τότε κυβέρνησης της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ συντάχθηκε με μας το ΣΥΡΙΖΑ που είχαμε παραμείνει στη συζήτηση και εμπεριστατωμένα καταγγέλλαμε το αντιαασφαλιστικό ν/σ Πετραλιά και μάλιστα οι τόνοι που είχε ανεβάσει το ΠΑΣΟΚ και σημερινοί υπουργοί του συνταγματολόγοι (Λοβέρδος, Βενιζέλος) για την αντισυνταγματικότητα των διατάξεών του, είναι αντιστρόφως ανάλογοι σε σχέση με το τελικό σχέδιο που καταθέσαν και ψηφίστηκε στην ολομέλεια της βουλής με τους 157 του ΠΑΣΟΚ και τους 2 διαγραφέντες της ΝΔ.. Οι  πολίτες και φορείς της χώρας όμως ήδη έχουν κάνει προσφυγές στη δικαιοσύνη και παράλληλα με τους ενωτικούς και μαζικούς αγώνες μπορούν να το καταστήσουν ατελέσφορο και ο ΣΥΡΙΖΑ που το καταψήφισε είναι στο πλευρό τους στηρίζοντας τους δίκαιους αγώνες τους

2) Είναι το τέλος της κοινωνικής ασφάλισης στην Ελλάδα ;

Με τα πρωτοφανή, νεοφιλελεύθερα και αντισυνταγματικά μέτρα της κυβέρνησης που συμπεριλαμβάνονται στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο  που οδηγούμαστε σε αλλαγή της δομής και του χαρακτήρα του δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. έχουμε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης ενώ ταυτόχρονα το κράτος αποσύρεται από την (συνταγματικά κατοχυρωμένη) υποχρέωση εγγύησης και χρηματοδότησης των συντάξεων. Αναγνωρίζει πλέον υποχρεώσεις μόνο ως προς το ελάχιστο τμήμα των συντάξιμων αποδοχών τις οποίες βαφτίζει «βασική σύνταξη», δηλαδή μόνο ως προς τα 360 ευρώ το μήνα. Όλα τα υπόλοιπα αφήνονται στην κρεατομηχανή της «ανταποδοτικότητας», δηλαδή στη λογική «όσα βάλει ο καθένας, τόσα θα πάρει», στα σκαμπανεβάσματα της αγοράς και την «επιδεξιότητα» των διοικήσεων των Ταμείων (που στην υπόθεση των ομολόγων απέδειξαν εμπράκτως για ποιους δουλεύουν…).

Με τον τρόπο αυτό μετατρέπεται η κοινωνική ασφάλιση σε ατομική – ιδιωτική κάτι που μας βρίσκει κάθετα αντίθετους.

3) Οι πολύ σκληρές αλλαγές οφείλονται στο μνημόνιο ή ήταν απολύτως αναγκαίες;

Η κυβέρνηση πολιτεύεται με αποκλειστικό σκοπό την εξυπηρέτηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει μέσω του μνημονίου απέναντι σε τράπεζες και δανειστές-τοκογλύφους. Αγνοεί επιδεικτικά τα συμφέροντα των πολιτών που υποτίθεται πως εκπροσωπεί. Το γεγονός αυτό επισημαίνεται και από τους πολίτες που εμπιστεύθηκαν την σημερινή κυβέρνηση αλλά και από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που δεν ψήφισαν το μνημόνιο και τέθηκαν εκτός ΚΟ ενώ στη συνέχεια αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν το ασφαλιστικό νομοσχέδιο με την ουσιαστική όμως διαφοροποίηση της Σοφίας Σακοράφα που το καταψήφισε και δεν δήλωσε απλά παρόν.

Προτάσεις για μια άλλη πολιτική στα θέματα αυτά έχουμε διατυπώσει και εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ αλλά και φορείς  των εργαζομένων. Η κυβέρνηση βέβαια αγνοώντας όλες τις εναλλακτικές προτάσεις και με την προκλητική  βοήθεια των ΜΜΕ προσπαθεί να μας πείσει πως η πολιτική που εφαρμόζει είναι η μόνη επιβεβλημένη. Ξεχνά όμως πως στην σημερινή τραγική κατάσταση έχουμε οδηγηθεί ακολουθώντας εδώ και πολλά χρόνια πολιτικές που συνεχώς και για διαφορετικούς κάθε φορά λόγους οι κυβερνήσεις του δικομματισμού τις χαρακτήριζαν μονόδρομους.