Εμείς προσήλθαμε και συμμετέχουμε σ΄ αυτόν το διάλογο, για τον οποίον χαιρόμαστε που γίνεται, με κάποιες πάγιες αντιλήψεις που έχουν ως στόχο η σωστή ενημέρωση να απαλλαγεί από την όποια σκιά διαπλοκής και να διεξάγεται μέσα σε καθεστώς διαφάνειας.
Μας ενδιαφέρει η θωράκιση του δημοσιογραφικού επαγγέλματος και παρακολουθούμε και τις προσπάθειες των ενώσεων. Δεν μας ενδιαφέρει όμως μόνο αυτό. Ήμασταν ειλικρινείς από την πρώτη στιγμή που συζητήσαμε.
Μιλήσαμε ευθέως για την ύπαρξη συστημάτων ενημέρωσης των δύο κομμάτων εξουσίας. Μας ενδιαφέρει λοιπόν, μέσα από τις όποιες ρυθμίσεις υπάρξουν, η απορύθμιση και η μείωση του βάρους αυτών των συστημάτων ενημέρωσης των δύο κομμάτων εξουσίας. Και δεν είμαστε διατεθειμένοι βεβαίως να παρακολουθήσουμε ή να κλείσουμε το μάτι στην ενδεχόμενη επιχείρηση αντικατάστασης του ενός από το άλλο σύστημα εξουσίας.
Νομίζουμε πως θα ήταν άδικο και για τις προθέσεις του Υπουργού και για τον ίδιο το διάλογο, αν βρισκόμαστε μπροστά σε μία τέτοια επιχείρηση.
Θέτουμε όμως ευθέως το ζήτημα.
Επίσης μας ενδιαφέρει- και μας ενδιέφερε πάντοτε- η διαμόρφωση κανόνων και αντισωμάτων στον ασύδοτο ιδιωτικό τομέα των μεγάλων επιχειρηματιών του Τύπου.
Ένα μεγάλο θέμα που λειτουργεί αποτρεπτικά στην κατάργηση της πολυθεσίας, είναι το καθεστώς των αμοιβών. Είναι δυνατόν η σύμβαση, όπου τηρείται -και ξέρετε πολύ καλά πως το πολύ μεγάλο μέρος είναι μαύρη εργασία, δεν τηρείται- να προβλέπει αμοιβές που είναι στο 60-65% του δεύτερου κατώτερου στην Ε.Ε;
Υπάρχει, λοιπόν, θέμα αμοιβών και ισχυρών συμβάσεων, ώστε να είναι δυνατόν πραγματικά να απαιτήσεις από το δημοσιογράφο και την μονοθεσία του και την προσήλωση στο λειτούργημά του.
Το δεύτερο προαπαιτούμενο που αποτελεί και ανάχωμα στην ασυδοσία του ιδιωτικού τομέα, είναι οι προσπάθειες, τις οποίες ακόμη δεν τις έχουμε δει, για την ανάπτυξη και ποιοτική αναβάθμιση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, διότι, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στα ευρωπαϊκά δεδομένα τουλάχιστον υπάρχει ένας μοχλός που λειτουργεί πιλοτικά ή διορθωτικά, που φτάνει στο 25, 30, 40% της τηλεθέασης και αυτό είναι ο δημόσιος μοχλός. Μέσα από κει μπορεί σ΄ ένα βαθμό τα πολιτισμικά αλλά και τα θέματα της ενημέρωσης να τα διαμορφώνεις, να έχεις μία άποψη ακόμα σ΄ αυτό το άναρχο, ασύδοτο, επιχειρηματικό τοπίο. Χρειάζονται λοιπόν μέτρα και επί της ουσίας γι αυτόν τον τομέα, διότι είναι ένα αντίδοτο, είναι ένα ανάχωμα, είναι μια ισχυρή παρέμβαση σ΄ έναν κρίσιμο τομέα.
Και, τρίτο, υπάρχει θέμα συζήτησης για το καθεστώς της διανομής δημόσιων, κρατικών και κοινοτικών κονδυλίων. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι είναι ένα επιπλέον στοιχείο, γι αυτό που ονομάζουμε «διαμόρφωση συστήματος ενημέρωσης από κόμματα τα οποία βρίσκονται στην εξουσία» κι έχουν αυτές τις δυνατότητες.
Επίσης έχουμε θέσει - είχε απαντηθεί από τον Υπουργό την άλλη φορά ότι θα γίνει μια προσπάθεια με τη διαμόρφωση ειδικού μητρώου στις υπηρεσίες του-το τεράστιο ζήτημα των εταιρειών παραγωγής, επικοινωνιών κ.λπ. το οποίο τα τελευταία χρόνια αλματωδώς αναπτύσσεται. Μέσα από αυτό τον τομέα, δημοσιογράφοι και κυκλώματα δημοσιογράφων, επικοινωνιολόγων, opinion makers κ.λπ. διαμορφώνουν ένα άλλο πεδίο δραστηριότητας, το οποίο υπερβαίνει κατά πολύ και σε αμοιβές και σε επιρροή και σε διαπλοκή αυτά που εμείς συζητάμε εδώ.
Επί των σημερινών προτάσεων:
Επιμένουμε για την κατάργηση του Υπουργείου Τύπου. Και επιτρέψτε μου να πω, αν δεν λέγεται σήμερα Υπουργείο Τύπου και είναι ουσιαστικά η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης με τους πολλούς δημοσιογράφους που απασχολεί κ.λπ., εννοούμε λοιπόν κι αυτό. Δεν έχει κανένα νόημα να υπάρχει μια τέτοια πολυπληθής υπηρεσία. Το λέμε ευθέως.
Μ αυτή την έννοια, δημόσιος τομέας, που πρέπει να είναι εκτός ασυμβιβάστων, σχετικά με αυτά που πρότεινε σήμερα ο κ. Υπουργός, για μας είναι η δημόσια ραδιοτηλεόραση και τα πρακτορεία. Αυτό είναι. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Προφανώς δεν δεχόμαστε τα Γραφεία Τύπου των Υπουργείων και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, τους συμβούλους, τους εκδότες εντύπων κλπ. Του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα .
Αυτές οι εργασίες, κατά τη γνώμη μας, είναι ασυμβίβαστες με το δημοσιογραφικό επάγγελμα. Είναι εργασίες δημόσιων σχέσεων, επικοινωνίας και προβολής κυβερνητικών πολιτικών . Δεν θα πούμε εμείς να καταργηθούν, ούτε να μην απασχοληθούν εκεί δημοσιογράφοι. Αυτό που λέμε όμως είναι ότι κατά τη διάρκεια της απασχόλησής τους οι δημοσιογράφοι ή οι άλλοι επαγγελματίες σ΄ αυτά τα γραφεία Τύπου, όπως επίσης και στον ιδιωτικό τομέα, στις εταιρείες που είπαμε προηγούμενα κ.λπ., θα πρέπει με τη δήλωσή τους στην Ένωση, στο σωματείο, να αναστέλλουν τη δημοσιογραφική τους ιδιότητα για τον χρόνο απασχόλησής τους. Δεν πρόκειται για την αφαίρεση θέσεων εργασίας. Αλλά να είναι σαφές, ότι δεν πρόκειται για δημοσιογραφική δουλειά.
Σχετικά με κάτι άλλο που έθεσε ο κ. Υπουργός και άλλοι εκπρόσωποι και φαίνεται πως ίσως είναι και πιο εύκολο τελικά να υπάρξει μια συμφωνία.
Από την πλευρά μας λέμε ότι, εφ΄ όσον ζητηθεί από τις Ενώσεις, η θέση μας είναι να ζητηθεί, και να υπάρξει η θεσμική θωράκιση αυτών των ελαχίστων, τα οποία θα απαιτηθούν για το ίδιο το δημοσιογραφικό λειτούργημα και για τα όποια ασυμβίβαστα. Να υπάρχει η μέγιστη δυνατή θεσμική θωράκιση.
Το ερώτημα είναι το εξής-διότι υπάρχει και μια ολόκληρη συζήτηση, μήπως αυτό εξελιχθεί, σ΄ αυτό που λέμε Νόμο περί Τύπου-, γιατί να υπάρξει αυτή η θωράκιση;
Είναι σαφές ότι γίνεται μία καθημερινή συζήτηση και αντιπαράθεση και διαπάλη με τους ιδιώτες, με τους εκδότες, με τους καναλάρχες. Εκεί, αν δεν υπάρχει ισχυρή και θεσπισμένη η θέση του δημοσιογράφου και είναι απλά ασυμβίβαστα από τους κώδικες των ενώσεων, ενδεχομένως να είναι πιο αδύνατη η θέση τους σ΄ αυτή τη διαπραγμάτευση. Μ΄ αυτή την έννοια το θέτουμε.
Εάν το πιστεύουν και οι Ενώσεις, κι εμείς διαβλέπουμε ότι θα ήταν θετικό να υπάρξει μια τέτοια εξέλιξη, οι προτάσεις που θα γίνουν διακομματικά ή όπου υπάρχουν συμφωνίες με τον τρόπο που ειπώθηκε, να θεσπισθούν νομοθετικά.
Τέλος θέλω να αναφερθώ στο θέμα των λιστών. Οι λίστες που δόθηκαν στη δημοσιότητα ήταν περιορισμένες και επιλεκτικές, με ένα επιπλέον αρνητικό, την επίκληση του απορρήτου των προσωπικών δεδομένων, γεγονός που απαξιώνει και υπονομεύει τη διαδικασία δημοσιοποίησης και δημιουργεί εύλογα αντισώματα στο χώρο των δημοσιογράφων.
Η ευθύνη γι αυτό ανήκει όλη στον κ. Υπουργό Επικρατείας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS