Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
24/10/2010

Χαιρετισμός του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα στην κεντρική εκδήλωση του περιφερειακού σχήματος «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ» με υποψήφιο Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας τον Τάσο Κουράκη

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Είναι μεγάλη η χαρά μου που βρίσκομαι ανάμεσά σας να χαιρετίσω στην εκδήλωσή σας για την παρουσίαση του ψηφοδελτίου της Ριζοσπαστικής Αριστερής Ενότητας. Ένα ψηφοδέλτιο που αναδεικνύει ακόμα και στον τίτλο του τη μεγάλη κρισιμότητα αυτής της εκλογικής μάχης. Διότι σε αυτές τις περιφερειακές εκλογές δεν αγωνιζόμαστε μονάχα για να αναδείξουμε δυνάμεις στις περιφέρειες της χώρας και ιδιαίτερα στην περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας, μια περιφέρεια που όλο το προηγούμενο διάστημα βρισκόταν στη δύνη της υποαπασχόλησης της ανεργίας αλλά και των κυρίαρχων δυνάμεων της ακραίας Δεξιάς, του εθνικισμού, μισαλλόδοξων δυνάμεων, της Εκκλησίας. Όχι μόνο, λοιπόν, για να αναδείξουμε δυνάμεις που θα είναι διεκδικητικές, που θα εμπνέουν τους πολίτες να αγωνίζονται και να διεκδικούν, γιατί ο Καλλικράτης είναι Προκρούστης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ενάμιση δις το χρόνο στην επόμενη τριετία και αν συνυπολογίσουμε και το ενάμιση δις που χρωστάνε από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους, 6δις ευρώ λιγότεροι πόροι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, μέσω του Καλλικράτη, μέχρι το 2013. Που σημαίνει Τοπική Αυτοδιοίκηση και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με πολλές αρμοδιότητες και δίχως πόρους. Άρα είναι αναγκαίο να έχουμε περιφερειακές κινήσεις, αλλά και δημάρχους στους ΟΤΑ που θα εμπνέουν τους πολίτες να διεκδικούν να αγωνίζονται προκειμένου να σώσουν ό,τι σώζεται.

Αλλά δεν είναι μόνο κρίσιμες για την Αυτοδιοίκηση ή τον Καλλικράτη αυτές οι εκλογές. Εϊναι κρίσιμες διότι είναι η πρώτη εκλογική αναμέτρηση που διεξάγεται στη χώρα μας σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης. Σε συνθήκες υποτέλειας και ομηρίας. Και εμείς έτσι πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτήν την αναμέτρηση. Και το σύνθημα του Συνδυασμού: «Μπορούμε να τους σταματήσουμε» είναι ακριβώς το καθήκον που έχουμε όλοι και όλες μπροστά μας: Να σταματήσουμε την κυβέρνηση και όλους όσους στηρίζουν την επιλογή πρόσδεσης της χώρας μας στην ομηρία και την υποτέλεια του μνημονίου, από αυτόν τον καταστροφικό κατήφορο που βουλιάζει την ελληνική κοινωνία.

Υπʼ αυτήν την έννοια, συντρόφισσες και σύντροφοι, η κάλπη αυτή δεν είναι μόνο αυτοδιοικητική. Έχει βαρύνουσα και σημαίνουσα σημασία για τις πολιτικές εξελίξεις και θα κρίνει, σε τελική ανάλυση, το αν η κυβέρνηση, που έχει πάρει λίγες μέρες παράταση από μια ακόμα εκτέλεση της ελληνικής κοινωνίας, θα προχωρήσει ευθύς αμέσως την επομένη των εκλογών ή αν θα τη σταματήσει το μήνυμα που θα στείλουν οι πολίτες στην κάλπη στις 7 Νοεμβρίου. Και, βεβαίως, το μήνυμα αυτό για να είναι ισχυρό και αποτρεπτικό της νέας εκτέλεσης, πρέπει να είναι μήνυμα ισχυροποίησης των δυνάμεων που από τα αριστερά αμφισβητούν, ασκούν κριτική στο μνημόνιο και αναζητούν λύσεις διεξόδου για την χώρα.

Όλοι λένε το τελευταίο διάστημα ότι οι κάλπες επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Εγώ θα σας έλεγα ότι η πρώτη έκπληξη αποκαλύπτεται ήδη, πριν φτάσουμε στην κάλπη. Το κυβερνών κόμμα, η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, που έκανε συνειδητά την επιλογή της ομηρίας για την χώρα μας και την ελληνική κοινωνία για την επόμενη τριετία και κανείς δεν ξέρει μέχρι πότε, βρίσκεται σε πανικό και καταρρέει. Καταρρέουν οι υποψήφιοι, δημοσκοπικά τουλάχιστον, και θα το βρουν και στην κάλπη αυτό. Καταρρέει το κυβερνών κόμμα και οι υποψήφιοι που υποστηρίζει στις περιφέρειες. Ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται σε πανικό. Αλλά και η Ν.Δ. δεν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση. Δεν είναι φερέγγυα επιλογή. Όχι μόνο γιατί 5 χρόνια κυβέρνησε τη χώρα ασκώντας μία ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, δίνοντάς τα όλα στους έχοντες και κατέχοντες και στερώντας από την κοινωνία, αλλά γιατί έχει μεγάλες ευθύνες για το ότι οδηγηθήκαμε ως εδώ και δεν προτείνει εναλλακτική λύση διεξόδου. Είναι εναντίον του μνημονίου ο κ. Σαμαράς, αλλά δεσμεύεται ότι αν έρθει στην εξουσία, θα το εφαρμόσει.

Βουλιάζουν, λοιπόν, οι εκφραστές των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας.  Και οι πολίτες συνειδητοποιούν την πολιτική εξαπάτηση. Συνειδητοποιούν ότι το μνημόνιο δεν είναι μονόδρομος, ότι δεν είναι αυτό που μας σώζει από τη χρεοκοπία. Αντιθέτως, το μνημόνιο είναι αυτό που μας οδηγεί στη χρεοκοπία. Δεν μπορεί μία χώρα, μια κοινωνία να ανταπεξέλθει της οικονομικής κρίσης, όταν με την εφαρμογή αυτής της πολιτικής που ακολουθούμε τους τελευταίους 6 μήνες, ιδιαίτερα της πολιτικής του μνημονίου, οδηγούμαστε σε ένα εκρηκτικό μίγμα, σε ένα σπιράλ περιδίνησης προς τα κάτω. 6% πληθωρισμός, 4% ύφεση, 20% πραγματική ανεργία. Αυτό είναι το εκρηκτικό μίγμα, αυτή είναι η πραγματικότητα. Και ένα χρέος που, όταν μπήκαμε στο μνημόνιο ήταν στο 115% του ΑΕΠ και όταν θα βγούμε, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ίδιων των επιτηρητών μας θα είναι στο 145% του ΑΕΠ. Μπήκαμε - λέει - για να αντιμετωπίσουμε τη χρεοκοπία, και τώρα οι ίδιοι παραδέχονται ότι το μνημόνιο δεν θα αντιμετωπίσει το χρέος. 12δις το χρόνο πληρώναμε σε τόκους αποπληρωμής δανείων, δηλαδή του χρέους που είχαμε πάρει για τις Ολυμπιάδες, για τα εξοπλιστικά προγράμματα και όχι για τη στήριξη της κοινωνίας. 12δις ευρώ, δηλαδή το 5% του ΑΕΠ και στο τέλος της τριετίας, συνυπολογίζοντας και όλα αυτά που θα πληρώσουμε στους δανειστές μας του μνημονίου, θα φτάσουμε στα 20δις ευρώ, δηλαδή 8% του ΑΕΠ. Άρα, λοιπόν, γιατί οδηγηθήκαμε στο μνημόνιο; Όλα όσα μας είπαν μέχρι σήμερα, ότι δηλαδή οδηγηθήκαμε σʼ αυτό για να σωθεί η χώρα, για να σωθεί η ελληνική οικονομία ήταν ψέματα. Ήθελαν μόνο να τρομοκρατήσουν τους έλληνες πολίτες. Η πραγματική αιτία, για την οποία οδηγηθήκαμε στο μνημόνιο ήταν για να διασφαλίσουν τα κέρδη τους οι πιστωτές μας και να διασφαλίσουν τα κέρδη τους όσοι κέρδιζαν το προηγούμενο διάστημα: Το μεγάλο κεφάλαιο, που με φοροαπαλλαγές, με φοροελαφρύνσεις, με χαριστικά, με μαύρο πολιτικό χρήμα κάτω από το τραπέζι, κέρδιζε και θέλει να συνεχίσει να κερδίζει. Το μνημόνιο και η πολιτική αυτή οδηγεί σε μια βίαιη αναδιανομή του πλούτου που βιαιότερη δεν έχει δει η χώρα μας από τη μεταπολίτευση και μετά. Αυτή είναι η πραγματική αιτία: Η αναδιανομή του πλούτου προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου και εις βάρος των δυνάμεων εργασίας.

Αυτή είναι η αλήθεια, κ. Παπανδρέου, που σήμερα αρθρογραφείτε στο «Βήμα», προκειμένου να εκβιάσετε εκ νέου τον ελληνικό λαό και να εξαπατήσετε εκ νέου μετά την απάτη του προηγούμενου χρόνου, που λέγατε «ψηφίστε μας για να φύγει η Δεξιά, για να δώσουμε αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, να στηρίξουμε την κοινωνία και τους ανέργους». Και οι πολίτες σας πίστεψαν και σας ψήφισαν και βγήκε από την κάλπη μια ιδιότυπη συγκυβέρνηση με τον κ. Καρατζαφέρη και την κα. Μπακογιάννη, που μας οδήγησε στο ΔΝΤ. Και καταρρέει σήμερα η κοινωνία. Όχι μόνο αυξήσεις δεν είδαμε αλλά είδαμε και αυτά που εσείς αποκαλείτε αυτονόητα και που εμείς τα θεωρούμε αδιανόητα. Όλα όσα βλέπουμε σήμερα: Ανεξέλεγκτες απολύσεις, μείωση της αποζημίωσης των απολύσεων, διάλυση του κοινωνικού κράτους και των κοινωνικών υποδομών και μια πολιτική που ξεπερνάει, πλέον, κάθε όριο.

Και εμείς θα το πούμε από αυτή εδώ τη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, που είναι συγκέντρωση ελπίδας για ένα ψηφοδέλτιο ενότητας και προοπτικής της ριζοσπαστικής αριστεράς. Θα πούμε ότι η κυβέρνηση έχει χάσει, όχι μονάχα την πολιτική νομιμοποίηση, όχι μόνο τη δημοκρατική νομιμοποίηση γιατί με άλλο πρόγραμμα εκλέχτηκε και άλλο εφαρμόζει, έχει χάσει και την ηθική νομιμοποίηση απέναντι στην ελληνική κοινωνία. Δεν μπορεί να κόβεις συντάξεις και μισθούς από τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους και την ίδια στιγμή να κάνεις περαίωση για να γλυτώσουν τη φορολογία όλοι όσοι έχουν τζίρο 5 και 6 εκ. ευρώ το χρόνο. Δεν μπορεί να αυξάνεις τον ΦΠΑ και να έχει φτάσει ο πληθωρισμός στο 6% στα είδη πρώτης ανάγκης, δεν μπορεί ο μισθωτός να μην μπορεί να μπει στο Super Market και την ίδια στιγμή να μειώνεις τους άμεσους φόρους για το μεγάλο κεφάλαιο. Οι άμεσοι φόροι στη χώρα μας αποτελούν μόλις το 23% των φορολογικών εσόδων. Την ίδια στιγμή, ο μέσος όρος των φορολογικών εσόδων από τους άμεσους φόρους στην Ευρώπη των 27 είναι 35%. Η διαφορά αυτή μονάχα στην οκταετία 2000-2008 μας κάνει 95δις ευρώ, όσα, δηλαδή, πήγαμε να δανειστούμε τώρα, με τους επαχθείς όρους του μνημονίου. Αυτή είναι η πολιτική τους επιλογή. Μια επιλογή μονομερής, ταξικά φορτισμένη που θέλει τους έχοντες και κατέχοντες να τη γλυτώνουν ξανά ακόμα στην περίοδο της κρίσης και όλα τα βάρη να πηγαίνουν στην εργατική τάξη, στους εργαζόμενους, στα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Μπροστά σʼ αυτήν την κατάρρευση όλων των επιχειρημάτων, ο Πρωθυπουργός επιστρατεύει ψεύτικα διλήμματα. Μετά το δίλημμα «μνημόνιο ή χρεοκοπία», που μας οδήγησε στο μνημόνιο της χρεοκοπίας, τώρα επιστρατεύει το δίλημμα «Σγουρό ή χρεοκοπία στην Αθήνα» και «Μπόλαρη ή εκλογές» στην κεντρική Μακεδονία. Είναι πράγματι αστείο, όμως είναι συνάμα και τραγικό να υποτιμούν τόσο τη νοημοσύνη των ελλήνων πολιτών. Και είναι αστείο και τραγικό, διότι δεν υπάρχει αντικείμενο εκβιασμού γιατί ο κόσμος έχει ήδη χάσει αυτά που τον απειλούν ότι θα χάσει, αν δεν στηρίξει τους κυβερνητικούς υποψήφιους. Ποιον εκβιάζει ο κ. Παπανδρέου; Εκβιάζει τους άνεργους, που ήδη έχουν χάσει τη δουλειά τους; Εκβιάζει τους μικροεπαγγελματίες που βάζουν λουκέτο στα μαγαζιά τους; Εκβιάζει τους νέους ανθρώπους, που κατά χιλιάδες εγκαταλείπουν πλέον τη χώρα; Το πιο ζωντανό, το πιο δημιουργικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας φεύγει από αυτή τη χώρα. Πάνε να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Ποιους εκβιάζει ο κ. Παπανδρέου; Έχουμε ήδη χρεοκοπήσει. Έχουμε ήδη υποστεί άτυπη στάση πληρωμών από το δημόσιο. Ποιούς εκβιάζει; Μονάχα τους βουλευτές του μπορεί να εκβιάσει. Και βέβαια, ξέρουμε ότι η προσφυγή στις κάλπες - ποιόν απειλούν; - θα υπάρξει μονάχα αν επιβραβευθεί η πολιτική του κ. Παπανδρέου και της κυβέρνησής του από τους πολίτες στις περιφερειακές εκλογές της 7ης Νοέμβρη.

Η χρεοκοπία στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας είναι ταυτισμένη με το μνημόνιο. Άρα δεν υπάρχει αντικείμενο εκβιασμού. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι, αφού κατάρρευσε η γραμμή, η στρατηγική της αποπολιτικοποίησης των περιφερειακών εκλογών, γραμμή την οποία με σθένος υποστήριξαν και ορισμένοι είτε εκ δεξιών είτε εξ αριστερών που συντάσσονται σʼ αυτές τις εκλογές με την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου στον Δήμο Θεσσαλονίκης, στο Δήμο της Αθήνας και μας είπαν ότι δεν ψηφίζουμε για το μέλλον της χώρας, αλλά για Δημάρχους μόνο, ανεξάρτητα από το μνημόνιο, αφού κατέρρευσε, λοιπόν, αυτή η γραμμή, τώρα επιστρατεύουν και το σχέδιο «Μαυρογιαλούρος». Ποιο είναι το σχέδιο «Μαυρογιαλούρος»; Στο άρθρο του ο κ. Παπανδρέου, ούτε λίγο-ούτε πολύ, μας λέει ότι θα βρει να δώσει περίπου 200 ευρώ στους χαμηλοσυνταξιούχους. Μόνο που μʼ αυτόν τον τρόπο, ο Πρωθυπουργός τα κάνει χειρότερα. Και τα κάνει χειρότερα γιατί απευθύνεται σʼ αυτούς που πριν από μόλις 6 μήνες τους έκοψε τη 13η και 14η σύνταξη, το επίδομα αλληλεγγύης και τώρα τους δίνει, ως ελεημοσύνη, το 1/10 περίπου από αυτά που τους έκοψε. Και την ίδια στιγμή που δίνει το 1/10 από αυτά που τους έκοψε, τάζει, δωρίζει - θα έλεγε κανείς - 2,5δις επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών στους επιχειρηματίες. Αυτή είναι η πολιτική τους. Σκληρά ταξική πολιτική.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Εμείς δεν έχουμε παρά να καλέσουμε τον Πρωθυπουργό, αλλά και το μπλοκ των δυνάμεων, πολιτικών και οικονομικών, αυτό το μίγμα διαπλοκής οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, που εκφράζεται και από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Δεν τολμάει να δει ειδήσεις κάποιος το βράδυ στις 8.00. Πιάνεται η ψυχή του, σφίγγει ο λαιμός του και ταυτόχρονα δεν υπάρχει πολιτική αντιπαράθεση, δεν υπάρχει πολιτική άποψη, υπάρχει μόνο μία γραμμή. Απέναντι, λοιπόν, σε αυτό το μπλοκ δυνάμεων οικονομικής και πολιτικής εξουσίας που μας οδηγούν στην κατάρρευση, στην καταστροφή, το μπλοκ των δυνάμεων του μνημονίου, εμείς τους ζητάμε ένα πράγμα: Να σταματήσουν να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και να σταματήσουν να λένε ψέματα. Να σταματήσουν να λένε ψέματα ότι θα έχουμε ανάπτυξη το 2012. Ή ότι θα φύγουμε, δήθεν, από το μνημόνιο το 2013, όταν το ίδιο το μνημόνιο προβλέπει, αναγκάζει το ελληνικό δημόσιο να δίνει μόλις 2,5% στο ασφαλιστικό σύστημα μέχρι το 2060!

Και καλούμε τον Πρωθυπουργό να σταματήσει να φυγομαχεί και να κρύβεται πίσω από την προκλητικά ευνοϊκή στήριξη των μεγάλων ΜΜΕ. Την Παρασκευή δεν ήρθε στη βουλή να απαντήσει στην «Ώρα του Πρωθυπουργού». Ήρθε μια φορά και το φυσάει και δεν κρυώνει. Δεν ήρθε να απαντήσει και αντʼ αυτού διοργανώνει Διακαναλική Συνέντευξη, δηλαδή διακαναλικό μονόλογο, αύριο το βράδυ, από τα στούντιο της κρατικής τηλεόρασης. Την ίδια στιγμή που με τον νόμο Ραγκούση έχει βυθιστεί στη σιωπή η προεκλογική αντιπαράθεση, την ίδια στιγμή που ενδεχομένως κάποιοι θα προσανατολίσουν την ψήφο δυσαρέσκειας και άρνησης στο πολιτικό κατεστημένο των πολιτών σε επιλογές που προκρίνονται από τα ΜΜΕ, ως κυρίαρχες επιλογές για τους δυσαρεστημένους, την ίδια στιγμή που δεν γίνονται ντιμπέιτ αντιπαράθεσης στα ΜΜΕ για τις περιφερειακές εκλογές, την ίδια στιγμή ο Πρωθυπουργός θα πάρει 3 ώρες prime time τηλεοπτικού χρόνου για να μας πει την άποψή του. Ποιος φοβάται τη δημοκρατία και την αντιπαράθεση σʼ αυτόν τον τόπο; Ποιος φοβάται τον πλουραλισμό; Αντί να πάει μόνος του να μιλάει και εμείς να τον ακούμε, δεν διοργανώνει τηλεμαχία, αντιπαράθεση με όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Και βεβαίως, συμφωνούμε και με την πρόταση του ΚΚΕ, να δοθεί σε όλα τα κόμματα αυτή η δυνατότητα. Δύο εβδομάδες πριν τις εκλογές δεν μπορεί να έχει το προνόμιο της παρουσίασης των θέσεων του από την τηλεόραση μόνο το κυβερνών κόμμα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμες. Το είπαμε από την πρώτη στιγμή, όταν κάποιοι έλεγαν ότι ψηφίζουμε για την αποχέτευση και για τις λακκούβες στους δρόμους. Είναι κρίσιμα και αυτά, αλλά έχουμε μνημόνιο, έχουμε 1 εκ. άνεργους. Έχουμε μια κοινωνία που βυθίζεται στη δύνη του μνημονίου και κάποιοι φταίνε γιʼ αυτό. Και αν οι πολίτες δεν δώσουν τον λογαριασμό στις 7 του μηνός στους υποψήφιους των δύο κομμάτων εξουσίας, αναδεικνύοντας ως πρωταγωνιστική δύναμη τη ριζοσπαστική αριστερά, τις δυνάμεις που αντιδρούν, διαφωνούν με αυτήν την πολιτική ακόμη και αν προέρχονται από τα δύο κόμματα εξουσίας, τους απλούς πολίτες αλλά και τα στελέχη που διαφωνούν και φεύγουν από τα δύο κόμματα εξουσίας. Αν, λοιπόν, οι πολίτες, με την ψήφο τους, δεν στείλουν μήνυμα, την επόμενη ημέρα η εκτέλεση της κοινωνίας δεν θα καθυστερήσει. Αν, όμως στείλουν μήνυμα, μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Και μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα αν δούμε ότι ο εναλλακτικός δρόμος βρίσκεται στους δρόμους, όπως στη Γαλλία τούτες τις μέρες οι νέοι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι δίνουν παράδειγμα για το πώς μπορεί να ανατραπεί αυτή η πολιτική του μνημονίου, να ανατραπεί η πολιτική που βυθίζει την ελληνική κοινωνία. Μπορούμε να τους σταματήσουμε. Μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα.

Καλή δύναμη, καλή επιτυχία στο ψηφοδέλτιό σας. Είναι ένα ψηφοδέλτιο ελπίδας, ένα ψηφοδέλτιο αγώνα. Καλή δύναμη στον υποψήφιο Δήμαρχο, Τριαντάφυλλο Μηταφίδη, καλή δύναμη και στον υποψήφιο περιφερειάρχη, Τάσο Κουράκη και σε όλους σας.

To Γραφείο Τύπου