Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
18/11/2010

Eισήγηση της βουλευτού Ε.Αμμανατίδου επί των άρθρων στην ολομέλεια της Βουλής για το φαστ τρακ

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Β΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΚB΄
Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Συνέχιση της συζήτησης επί των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργού Επικρατείας

«Επιτάχυνση και διαφάνεια υλοποίησης Στρατηγικών Επενδύσεων».

Εισήγηση επί των άρθρων του σ/ν

  ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Βύρων Πολύδωρας): Παρακαλείται η Ειδική Αγορήτρια του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου, να λάβει το λόγο. Ορίστε, κυρία Αμμανατίδου, έχετε το λόγο.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Τα είπαμε και χθες για το fast track, το έχουμε καταψηφίσει επί της αρχής, και θα πάμε και στα άρθρα, διότι θεωρούμε ότι υπάρχει παράκαμψη των νόμιμων διαδικασιών, αφού εδώ ακυρώνονται δασαρχεία, ακυρώνονται υπηρεσίες που γνωμοδοτούσαν για σοβαρότατα ζητήματα, τα οποία θα τεθούν μετά την εφαρμογή του σχεδίου νόμου που συζητούμε για το fast track.

Χθες -και θα ήθελα να είναι εδώ και ο κ. Παμπούκης- στην τοποθέτησή του αναφέρθηκε στο ότι πρέπει να υπάρχει συνεννόηση εξουσιών. Επειδή εγώ θεώρησα ότι η αναφορά ήταν σχετική, αν θυμάμαι καλά, με το Συμβούλιο της Επικρατείας, θα πρέπει να διευκρινιστεί τί ακριβώς εννοούσε ο κύριος Υπουργός, διότι αν θεωρούμε ότι η Κυβέρνηση μπορεί να παρεμβαίνει στον ανεξάρτητο ρόλο της δικαιοσύνης, αυτό εγείρει ένα σοβαρότατο ζήτημα. Φαντάζομαι ότι θα μου απαντήσει ο κύριος Υπουργός, όταν θα μιλήσει.

Το άρθρο 1 αναφέρεται στην δημιουργία υπεραξίας στο χώρο της εκπαίδευσης, έρευνας και της τεχνολογίας μετά από τις νομοτεχνικές βελτιώσεις. Πρέπει να διευκρινιστεί ποια θα είναι όμως η επένδυση, τι κόστος θα έχει και ποια θα είναι η βιωσιμότητά της. Άρα εδώ μπορούν να ενταχθούν τα πάντα κατά το δοκούν. Βεβαίως, προστίθενται κριτήρια στο πώς ορίζονται οι στρατηγικές επενδύσεις, εκείνες που επιφέρουν «ποσοτικά και ποιοτικά» αποτελέσματα στην εθνική οικονομία, ενώ λέτε ότι παράλληλα προάγουν την έξοδο από την οικονομική κρίση. Αυτό διασφαλίζει αυτά που προανέφερα και ξέρουμε πού είμαστε. Και από χθες παίζετε ένα ολόκληρο θέμα της τρίτης δόσης. Καταλαβαίνετε ότι αυτή η οικονομική κρίση βάλλει τα περισσότερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας κι εδώ δεν ξέρουμε τί θα γίνει, τί θα παραχωρείται, τί θα εκχωρείται και σε ποιους.

Άρθρο 3, κριτήρια υπαγωγής. Αυτό το άρθρο είναι ασαφές και ανοικτό σε ερμηνείες κατά περίπτωση. Δεν λειτουργεί ως ορισμός όρων και περιλαμβάνει δυνητικά τα πάντα. Είναι εξαιρετικά υποκειμενικοί οι παράγοντες επιλογής που ενισχύουν τον κύριο Υπουργό Επικρατείας και τη ΔΕΣΕ και καθιστούν τη διαδικασία αδιαφανή.

Παρόλο που έχουν γίνει νομοτεχνικές βελτιώσεις, παρόλο που έχει βγει το άρθρο 4, υπάρχουν διατάξεις –που εμείς βεβαίως κάνουμε τη δική μας κριτική- όπου θα έπρεπε εδώ τα κριτήρια αξιολόγησης να ήταν αντικειμενικά.

Βέβαια να πω ότι επαναφέρατε την ανάρτηση στο διαδίκτυο, κάτι που υπήρχε και στο νόμο του 2009 της Νέας Δημοκρατίας και μετά από τις αντιρρήσεις το επαναφέρατε.

Στο νέο άρθρο 4 «Επενδύστε στην Ελλάδα ΑΕ» -έσοδα της ανώνυμης εταιρίας- μεταξύ άλλων προβλέπονται έσοδα από ετήσια επιχορήγηση από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

Ξέρουμε ότι μειώνεται το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων από 9,6 δισεκατομμύρια το 2009 σε 9 δισεκατομμύρια το 2010 και σε προβλεπόμενο 8,7 δισεκατομμύρια το 2011, δηλαδή μειωμένο κατά 300 εκατομμύρια, ήτοι 3,3%, που ίσως συρρικνωθεί βάσει της δημοσιονομικής προσαρμογής στο μνημόνιο. Πώς θα το εντάξετε στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων;

Νέο άρθρο 5, σύμβουλοι. Εδώ η σύναψη των συμβάσεων δύναται να γίνει με ή χωρίς διαγωνισμό κατά παρέκκλιση της κείμενης νομοθεσίας και εξαιρούνται οι διατάξεις του άρθρου 19, παράγραφος 7, του Προεδρικού Διατάγματος 774 και του άρθρου 6 του ν. 2527/1997.

Η σύναψη της σύμβασης συμβούλων, αφού γίνεται κατʼ εξαίρεση, προβλέπει έλεγχο νομιμότητας από το Ελεγκτικό Συνέδριο, πριν συναφθεί η σύμβαση παροχής υπηρεσιών που υπερβαίνουν τα 500 εκατομμύρια δραχμές, όπως αναφερόταν, ή το 1,5 εκατομμύριο ευρώ, με την τροποποίηση του άρθρου 2 του ν. 3060. Το ίδιο ισχύει και για το ν. 3775 του κ. Σουφλιά. Άρα, τώρα έχουμε τη σύμβαση με τους ιδιώτες και τις ιδιωτικές εταιρίες που κοστολογούνται σε αυτό το ύψος, χωρίς όμως τον έλεγχο του Ελεγκτικού.

Όλη η διαδικασία αξιολόγησης είναι γενικόλογη και δίχως τα κριτήρια διασφάλισης διαφάνειας και αμεροληψίας, παρόλο που θα αναφαίνονται στο διαδίκτυο. Η αξιολόγηση των επενδυτικών σχεδίων μπορεί να ανατίθεται σε πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου.

Το νομοσχέδιο εμπιστεύεται στους συμβούλους να του υποδείξουν αν στο υπό κρίση επενδυτικό έργο υπάρχει σύγκρουση του δικού του συμφέροντος με το δημόσιο συμφέρον. Βασιζόμενοι σε ποια κριτήρια μπορούμε εμείς να εμπιστευθούμε το δημόσιο συμφέρον σε ιδιώτες συμβούλους ή στους επενδυτές; Υπάρχει πολύ σοβαρός λόγος που έχει θεσπιστεί η σύναψη συμβάσεων του δημοσίου με διαγωνισμό και αυτός είναι η διαφάνεια. Όλα αυτά θα πρέπει να είναι υπό δημόσιο έλεγχο και όχι υπό την κρίση ιδιωτικών συμβούλων.

Νέο άρθρο 6, έγκριση περιβαλλοντικών όρων. Το άρθρο σχετίζεται άμεσα με το νέο άρθρο 24 του παρόντος σχεδίου νόμου που αφορά τα ΕΣΟΑ, τα οποία καταργούν όλη την κείμενη νομοθεσία. Ωστόσο, η εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων πρέπει να περιλαμβάνει και την εκτίμηση εναλλακτικών λύσεων, αλλιώς δεν έχει νόημα.

Στην παράγραφο 2 του άρθρου 6, εφόσον έχει εγκριθεί η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, τότε δεν χρειάζεται γνωμοδότηση της Υπηρεσίας Γεωργίας, του ΕΤΑ, της Δασικής ή κάθε άλλης υπηρεσίας για να γίνεται αναγκαστική απαλλοτρίωση. Αυτό το θεωρούμε απαράδεκτο.

Βέβαια, κάνατε μια εξαίρεση των περιοχών απόλυτης προστασίας από την υλοποίηση επενδύσεων με τη διαδικασία fast tract. Αυτό είναι αυτονόητο ότι έπρεπε ήδη να έχει εξαιρεθεί από την αρχή.

Νέο άρθρο 7, πολεοδομικές ρυθμίσεις. Καλό θα ήταν, όπως κάνατε με το άρθρο 4, να είχατε διαγράψει και το νέο άρθρο 7 (παλιό άρθρο 8). Επιτρέπονται παρεκκλίσεις από τους ισχύοντες όρους και περιορισμούς δόμησης της περιοχής, καθώς και από τις διατάξεις του ΓΟΚ. Πρόκειται για μια απαράδεκτη ρύθμιση, η οποία κατά πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, έχει κριθεί ως ευθέως αντιβαίνουσα το άρθρο 24 του Συντάγματος. Οι παρεκκλίσεις αυτές ανοίγουν το δρόμο σε περιβαλλοντικά εγκλήματα. Εδώ δεν πάτε να διασφαλίσετε το περιβάλλον, αλλά τον ιδιώτη επενδυτή.

Τι γίνεται, όσον αφορά την παραχώρηση χρήσης αιγιαλού και παραλίας που ο χαρακτήρας της όχθης, του αιγιαλού και της παραλίας είναι θέμα δημοσίου; Η διάταξη αγνοεί κυνικά τη σύσταση, που είχε κάνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων περιοχών, που ζητά από τα κράτη-μέλη να ελέγξουν την περαιτέρω πολεοδόμηση και να εγγυηθούν ότι η εκμετάλλευση των μη αστικών περιοχών σέβεται τα φυσικά χαρακτηριστικά του παράκτιου περιβάλλοντος.

Η παραχώρηση γίνεται με Προεδρικό Διάταγμα, γιατί θεωρείται ότι θα περάσει από το ΣτΕ, όμως, οι γνωμοδοτήσεις ΟΤΑ, Υπουργείων, ΕΟΤ, που προβλέπονταν από το άρθρο 13 του νόμου 2971/2001 βλέπουμε να αίρονται. Η διάταξη προβλέπει στην παράγραφο 4 δυνατότητα μετατόπισης του αιγιαλού με τη  κατασκευή έργων και προβλέπει οικονομικά κίνητρα για την ενέργεια αυτή, τη δυνατότητα παραχώρησης ή κατά χρήση εκμίσθωσης.

Ωστόσο, το ισχύον πλαίσιο στο άρθρο 23 του νόμου 2971/2001 αντιμετωπίζει τη δημιουργία του αιγιαλού ως φυσικό φαινόμενο και προβλέπει τεχνητές προσχώσεις μόνο στην περίπτωση ζώνης λιμένα. Η διάταξη εγκυμονεί τον κίνδυνο σοβαρών αλλοιώσεων και επενδύσεων στα ευπαθή οικοσυστήματα της ακτής.

Θα μιλήσω για το διάδρομο προσαπογείωσης 10-28. Είναι ο διάδρομος του αεροδρομίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος κατασκευάζεται. Ήδη το 2006, όταν είχε γίνει μία σύσκεψη στην Περαία Θεσσαλονίκης οι ίδιες οι υπηρεσίες μας είπαν για τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ότι θα έχουμε μία πρόσχωση προς την παραλιακή ζώνη, προς την ξηρά δηλαδή, μισό μέτρο κατά έτος και θα υπάρχει προσάμμωση σ' αυτό το μπάζωμα στο Θερμαϊκό, το οποίο είναι ένα(1) χιλιόμετρο επί 400 μέτρα.

Θέλω να σας πω, ότι στα δύο χρόνια είχε μπει η θάλασσα όχι ένα μέτρο, αλλά δυόμιση μέτρα. Καταλαβαίνετε ότι αυτό θεωρείται περιβαλλοντικά καταστροφικό. Τέτοιες θα είναι οι επενδύσεις «fast track».

Περνώντας στα βοηθητικά και συνοδά έργα στο άρθρο 9, η διαδικασία έγκρισης και αδειοδότησης των βοηθητικών ή συνοδών έργων θα αποτελεί στοιχείο της διαδικασίας αδειοδότησης του κυρίου επενδυτικού σχεδίου.

Είμαστε αντίθετοι με την αποσπασματική έγκριση και χωροθέτηση, καθώς το σπάσιμο έργων αποτελεί αδιαφανή και περιβαλλοντικά απαράδεκτη μέθοδο. Η επιβολή υποχρέωσης από φορείς του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα να εκτελούν τα συνοδά έργα κατά προτεραιότητα, δημιουργούν δύο ταχύτητες για την εξυπηρέτηση από το δημόσιο και μία ανισότητα στην αντιμετώπιση. Μπήκε πάλι έντονος ο φόβος καθυστέρησης ή ακύρωσης έργων, στην Επιτροπή, τα οποία ήταν σε εξέλιξη, διότι εδώ κατά προτεραιότητα πέφτουν σε αυτούς τους δημόσιους οργανισμούς ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα να κάνουν όλα τα έργα συνοδά και βοηθητικά για τις επενδύσεις «fast track».

Στο άρθρο 10, στις «αναγκαστικές απαλλοτριώσεις», τα ακίνητα ιδιοκτησίας του ελληνικού δημοσίου παραχωρούνται δωρεάν. Στην περίπτωση ύπαρξης δασικών εκτάσεων η απαλλοτρίωση κηρύσσεται με μία απλή υπουργική απόφαση. Βεβαίως, βγήκε η διάταξη που έλεγε, «χωρίς να απαιτείται η τήρηση διαδικασίας χαρακτηρισμού εκτάσεων, χωρίς γνωμοδοτήσεις». Αυτό, όμως, δεν αναιρεί την αντισυνταγματικότητα. Επιτρέπεται η απαλλοτρίωση υπέρ του δημοσίου ευρύτερων ζωνών, πέραν από τις εκτάσεις που είναι αναγκαίες, για την κατασκευή των έργων με αιτιολογημένη ΚΥΑ, όπως αναφέρει το παρόν σχέδιο νόμου.

Το τι όμως είναι απαραίτητο και το τι όχι για να απαλλοτριωθεί και πέραν από την επένδυση στον ευρύτερο γύρω χώρο, πάλι θα αποφασίζεται με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς τη γνώμη των τοπικών κοινωνιών, χωρίς πολιτικό και κοινωνικό έλεγχο.

Στο άρθρο 12 «Δικαστική προσβολή αναγκαστικών απαλλοτριώσεων», τα χρονικά περιθώρια είναι ασφυκτικά και δημιουργούν δύο μέτρα και δύο σταθμά στην εκδίκαση των υποθέσεων.

Βέβαια, έχουν γίνει διάφορες χρονικές επιμηκύνσεις. Αλλά πάλι στη νέα διατύπωση λέει, ότι η εξέταση θα γίνεται κατά απόλυτη προτεραιότητα. Είναι εδώ η αρχή της ισότητας, που έχει επίσης το ίδιο πρόβλημα που ανέφερα πιο πάνω.

Στο άρθρο 14 με πρωτοβουλία του Υπουργού Επικρατείας η απόφαση της Διϋπουργικής Επιτροπής Στρατηγικών Επενδύσεων για την ένταξη μιας επενδυτικής πρότασης στη διαδικασία fast track θα κυρώνεται από τη Βουλή, εφόσον όμως το απαιτεί ο νόμος ιδίως στις περιπτώσεις σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ή θα ενημερώνεται η Βουλή για τη σχετική ένταξη σε περιπτώσεις ιδιωτικών επενδύσεων. Η προηγούμενη διατύπωση σίγουρα ήταν ότι η απόφαση ΔΕΣΕ μπορεί να ακυρώνεται ή και να ενημερώνεται από τη Βουλή. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι εμείς εδώ διασφαλιζόμαστε.

Και προστίθεται και στο άρθρο 16 το ποσό της Διαχειριστικής Αμοιβής, όπου δεν υπήρχε προώθηση, που υπολογίζεται βάσει του κόστους της επένδυσης σε ποσοστό 2%.

Στο άρθρο 19 -διαδικασία ανάθεσης- ο φάκελος δημοπράτησης του έργου θα υποβάλλεται κατά περίπτωση στη Βουλή για κύρωση, εφόσον προβλέπεται στον φάκελο δημοπράτησης. Άρα, η ΔΕΣΕ πρέπει να βάλει ρητές διατάξεις που να λένε ότι ο φάκελος δημοπράτησης θα πηγαίνει στη Βουλή.

Στο άρθρο 22 -χορήγηση αδειών- εκβιάζονται οι αρμόδιοι υπάλληλοι, παρόλο ότι υπάρχει μία αύξηση των χρονικών περιθωρίων ακόμη ένα μήνα.

Στο άρθρο 24 -Ειδικά Σχέδια Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης Περιοχών- οι διατάξεις αυτές με τα ΕΣΟΑΠ που εκπονούνται με συνοπτικές διαδικασίες υποθηκεύουν την ολοκλήρωση του χωροταξικού σχεδιασμού. Οι ασφυκτικές προθεσμίες κινδυνεύουν να οδηγήσουν σε χαριστικές διαδικασίες, με μηδενικό έλεγχο και κατισχύουν ζώνες οικιστικού ελέγχου, ρυμοτομικά σχέδια, πολεοδομικές ζώνες και χρήσεις γης.

Τα περιφερειακά χωροταξικά πλαίσια και τα ειδικά πλαίσια χωροταξικού σχεδιασμού δεν έχουν ολοκληρωθεί ή δεν έχουν κυρωθεί, άρα τα ΕΣΟΑΠ θα είναι αυτά που θα διαμορφώσουν το πλαίσιο της κάθε περιοχής και θα προσαρμόσουν στο πλαίσιο που βολεύει την αντίστοιχη επένδυση.

Με το σχέδιο νόμου στις περιοχές των μεγάλων έργων καταργούνται συνολικά ή μερικά όλες οι περιβαλλοντικές χωροταξικές πολεοδομικές διατάξεις και θεσπίζονται νέες. Επειδή σχεδόν κάθε έργο μπορεί να χαρακτηριστεί μεγάλο, η ανατροπή των ειδικών διατάξεων θα είναι γενική κατά τα συμφέροντα των εκάστοτε επενδυτών. Παρακάμπτεται η γνώμη των ΟΤΑ, αν δεν δημοσιοποιηθεί εντός ενός μήνα.

Γενικεύεται η δυνατότητα για κάθε έργο που θα χαρακτηρίζεται μεγάλο να παραβιάζονται οι διατάξεις περί αιγιαλού και παραλίας. Η παραχώρηση γίνεται χωρίς την εφαρμογή της διάταξης 14 του ν. 2971 «Παραχώρηση αιγιαλού, εκτέλεση έργων», όπου προβλέπονται γνωμοδοτήσεις φορέων. Καταργούνται όλα τα σχέδια που χαρακτηρίζονται κατά βούληση μεγάλα. Η σχέση χρήσεων γης με τον ΕΣΟΑΠ πρέπει να διευκρινιστεί και ο καθορισμός χρήσεων προϋποθέτει γνωμοδότηση του Κεντρικού Συμβουλίου Χωροταξίας και Περιβάλλοντος.

Καταργούνται τα εγκεκριμένα χωροταξικά ρυμοτομικά σχέδια και οι πολεοδομικές μελέτες κατά παρέκκλιση. Πρέπει να επανέλθουν οι προθεσμίες που προβλέπονται στην ΚΥΑ που μιλάνε για την στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση των μεγάλων έργων.

Και βέβαια, το άρθρο 25 είναι κατάπτυστο, διότι υπάρχουν «φιλοεπενδυτικές φοροαπαλλαγές» για τους ιδιώτες επενδυτές.

Εμείς καταψηφίζουμε τα άρθρα όλου του σχεδίου νόμου που έχει έρθει, γιατί θεωρούμε ότι εκχωρεί, παραχωρεί δημόσιο πλούτο με απίστευτες φορολογικές απαλλαγές, τη στιγμή που το μεγαλύτερο ποσοστό των συμπολιτών μας βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαθλίωσης.

Ευχαριστώ πολύ.

Τοποθέτηση επί της τροπολογίας του Υπουργείου Εξωτερικών

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης):   Υπάρχει αίτημα από την κ. Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου για τρία λεπτά.

Παρακαλώ, κυρία Αμμανατίδου, έχετε το λόγο.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ-ΠΑΣΧΑΛΙΔΟΥ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Επειδή δεν είχα αναφερθεί το πρωί στην τροπολογία που έχει κατατεθεί και ήρθε η κ. Ξενογιαννακοπούλου, ως Υφυπουργός Εξωτερικών, να μας κάνει τη δική της τοποθέτηση, θέλω να πω ότι αυτήν την τροπολογία που αφορά τη θέση του Υπηρεσιακού Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών που μέχρι τώρα ήταν Πρέσβης και τώρα μπορεί να είναι και Πρέσβης εκ Προσωπικοτήτων, δεν θα τη στηρίξουμε, διότι θεωρούμε ότι υποβαθμίζεται το Διπλωματικό Σώμα. Θα έπρεπε η τοποθέτηση στη θέση αυτή να ήταν από έναν Διπλωμάτη με βαθμό Πρέσβη, με εμπειρία, έτσι ώστε να μπορούν να ανταπεξέρχονται στα αυξημένα καθήκοντα από τη θέση ευθύνης του Υπηρεσιακού Γενικού Γραμματέα. Δεν θα ήθελα να πω κάτι άλλο.

Σας ευχαριστώ.