Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
19/06/2011

Ομιλία του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση


βίντεο της πρωτολογίας, βίντεο της δευτερολογίας


Στην πρωτολογία του:

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα βουλιάζει σε μια πρωτοφανή και πολυδιάστατη κρίση.

Κρίση δημοσιονομική που επιταχύνεται εξ αιτίας της διαρκούς εμμονής της Κυβέρνησης, απʼ ότι φαίνεται και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, το βασικό πυρήνα, στην πολιτική του μνημονίου που μας οδηγεί σε χρεοκοπία.

Κρίση κοινωνική, διότι το πραγματικό πρόβλημα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε είναι η εικόνα της πραγματικής οικονομίας, είναι τα χιλιάδες λουκέτα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Είναι η ανεργία που κτυπάει πρωτοφανή νούμερα για τα ελληνικά δεδομένα και μέχρι τέλους του έτους θα έχουμε 1.000.000 άνεργους και νέα φτώχια που δεν είχαμε ξαναδεί παρά μονάχα στις σκληρές δεκαετίες που εγώ φυσικά –ευτυχώς- δεν έζησα  διότι είμαι νεώτερος, τις δεκαετίες του ʽ 50 και του ʼ60.

Αλλά υπάρχει και κρίση δημοκρατίας και αυτό δεν μπορούμε να το παραβλέπουμε και κρίση πολιτικής νομιμοποίησης με τον κόσμο να αφυπνίζεται να χειραφετείται και να γεμίζει τις πλατείες και τους δρόμους. Και την ώρα που η κοινωνία βράζει και απαξιώνεται το πολιτικό σύστημα, ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία  ασκείστε σε κινήσεις παρασκηνίου.

Αλήθεια κύριε Παπανδρέου και κύριε Σαμαρά –δεν είναι εδώ στην αίθουσα, φαντάζομαι θα με ακούει- διότι τα ερωτήματά μου σήμερα είναι και προς τους δυο, όχι μονάχα προς τον Πρωθυπουργό. Αλήθεια τι άλλαξε και την Τετάρτη ξαφνικά για λίγες ώρες είχατε σχεδόν συμφωνήσει, ήσασταν έτοιμοι να συγκυβερνήσετε. Που πήγαν αυτές οι μεγάλες και ουσιώδεις διαφορές και διαφωνίες που είχατε όλο το προηγούμενο διάστημα; Πέρα από τα κωμικοτραγικά που διημείφθησαν και αφορούσαν το μέγιστο, το μείζον ζήτημα εθνικό θέμα, ή και εθνική τραγωδία της παραμονής ή όχι του κ. Παπανδρέου στο Μέγαρο Μαξίμου. Στα άλλα που πήγαν οι διαφορές σας; Πώς ξαφνικά τα βρήκατε;

Και ειλικρινά, σας ρωτώ κ. Παπανδρέου, είχατε την Τετάρτη το μεσημέρι αποφασίσει να επαναδιαπραγματευθείτε μαζί με τον κ. Σαμαρά το μνημόνιο;  Και αν ναι, γιατί δεν το κάνατε και μόνοι σας πιο πριν; Γιατί μας λέγατε ότι είναι μονόδρομος. Γιατί δεν το κάνετε και τώρα που μας λέτε το μεσοπρόθεσμο θα ψηφιστεί κανονικά, το μνημόνιο παραμένει μονόδρομος, κάποιες μικρές βελτιώσεις μπορούμε να κάνουμε.

Εγώ λέω ότι η απάντησή σας –ελπίζω να μου την δώσετε- ήταν θετική, ότι δεν είχατε αποφασίσει. Και άρα κύριε Σαμαρά, αν με ακούτε, και σεις κύριοι της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης τι είδους προγραμματική συμφωνία είχατε ξαφνικά 4 με 6 το απόγευμα της Τετάρτης με τον κ. Παπανδρέου; Τί ακριβώς είχατε πει ότι θα κάνετε με το μεσοπρόθεσμο που είναι το σφαγείο και η ταφόπλακα για την ελληνική κοινωνία και ήταν ήδη στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, συγκεκριμένο διατυπωμένο. Και τι άλλαξε εν πάση περιπτώσει κύριε Σαμαρά, από τη δική σας διατύπωση στο  Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών όπου συμφωνήσατε με τη θέση μας, ότι νέα κυβέρνηση δίχως λαϊκή εντολή, αποτελεί αντιδημοκρατική μεθόδευση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο  Βασιλιάς είναι γυμνός. Το σύστημα εξουσίας που επί 37 συναπτά έτη ακολουθούμε στη χώρα μας και που ονομάστηκε δικομματισμός, εξουθένωσε την κοινωνία, λεηλάτησε το λαό, κορόιδεψε πολλές φορές τους πολίτες και τώρα ήρθε η ώρα να τρίζει αλλά ταυτοχρόνως αυτογελοιοποιείται. Διότι είναι αυτογελοιοποίηση να σχεδιάζετε κυβερνήσεις δήθεν εκλογικής σωτηρίας με τηλεφωνικές επικοινωνίες 4 το μεσημέρι με 8.30 το βράδυ.

Και την προσπάθεια παράκαμψης του λαϊκού παράγοντα, την προσπάθεια παράκαμψης της δημοκρατίας είτε τη βαφτίσετε εθνική σωτηρία, είτε τη βαφτίσετε ανασχηματισμό, δεν μπορείτε πια να κρύψετε πως βασικός στόχος και των δυο σας είναι να διατηρηθεί αυτό το σύστημα εξουσίας που τρίζει, ο δικομματισμός, αλλά και να συνεχιστεί αυτή η πολιτική. Να διασφαλίσετε δηλαδή αυτή την άγρια ανακατανομή του πλούτου, υπέρ των ισχυρών και των  λίγων και εις βάρος των πολλών. Έλα όμως που όταν οι πολλοί χειραφετούνται, τότε το ρολόι της ιστορίας μηδενίζεται.

Γιατί το πραγματικό σας πρόβλημα που τελικά δεν καταλήξατε, είναι ότι αισθάνεστε ανασφαλείς. Διαισθάνεστε αυτή την ανασφάλεια και την διαισθάνεστε γιατί γνωρίζετε κατά βάθος ότι οι υπολογισμοί σας δεν σας βγαίνουν. Ότι μπορεί να έχετε τα 5/6 των Βουλευτών σε αυτή τη Βουλή, όμως όταν ο κόσμος είναι στους δρόμους και το εκλογικό σώμα σας γυρίζει την πλάτη, και ξέρετε γιατί καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις ότι παρά το ότι έχετε τα 5/6 είσαστε συντριπτική μειοψηφία στο λαό, τότε κανένας σχεδιασμός σας δεν μπορεί να βγει. Και το βασικό σας πρόβλημα το οποίο διαρκώς προσπαθείτε να παρακάμψετε, είναι ότι η διακυβέρνηση του τόπου με αυτή την πολιτική, με την πολιτική του μνημονίου, οδηγεί την κοινωνία, το λαό και τη χώρα στο γκρεμό. Είτε αυτή η διακυβέρνηση γίνεται με ανακατανομή της εξουσίας στα ενδότερα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είτε γίνεται με σενάρια συγκυβέρνησης των δυο μεγάλων κομμάτων, στο γκρεμό οδηγεί. Και δυστυχώς για σας ο κόσμος αρχίζει να καταλαβαίνει ότι το πραγματικό του δίλλημα δεν είναι ποιος θα είναι ο καπετάνιος ή αν θα είναι δυο και τρεις οι καπετάνιοι που θα οδηγήσουν το καράβι στην ξέρα, αλλά το πραγματικό του δίλλημα είναι να μη συνεχίσει αυτή η πορεία και να μην οδηγηθούμε στην ξέρα.

Μας είπε ο κύριος Πρωθυπουργός στην ομιλία του, ότι είχε τρεις βασικές επιλογές. Ή να οδηγήσει τη χώρα σε στάση πληρωμών, ή να μας οδηγήσει σε έξοδο από το ευρώ που θα οδηγούσε σε στάση πληρωμών, ή να προχωρήσει σε αυτό το πικρό ποτήρι –κατʼ άλλους ευλογία- τώρα το οποίο με αργό και βασανιστικό τρόπο οδηγεί στην καταστροφή, στην κοινωνική χρεοκοπία. 

Δεν μας είπατε κύριε Πρωθυπουργέ, ότι είχατε και μια τέταρτη επιλογή. Είχατε την επιλογή μεταξύ Γενάρη και Μάρτη του 2010 όταν οι αγορές σας δίνανε δανεικά να πάτε και να τα πάρετε. Και να μη διατυμπανίζετε δεξιά και αριστερά ότι η χώρα είναι Τιτανικός, ότι φταίνε οι διεφθαρμένοι Έλληνες, ότι είμαστε ναυάγιο. Πώς θα πάρετε δανεικά βεβαίως αν λέτε ότι είμαστε Τιτανικός.

Δανεικά τα οποία μπορούσαν ακόμη και τότε να καλύψουν τις δανειακές ανάγκες του προηγούμενου έτους. Και είχατε τη δυνατότητα της τέταρτης επιλογής να διαπραγματευθείτε ισχυρά και με σθένος την Ευρωπαϊκή Ένωση και προς τους δανειστές, για μια ουσιαστική δίκαιη ρύθμιση του χρέους με διαγραφή μεγάλου μέρους του, μια ευρωπαϊκή λύση, την οποία σας υποδεικνύουν τώρα διακεκριμένοι οικονομολόγοι αλλά εσείς ακολουθούσατε πιστά τη λογική και τη γραμμή και τη στρατηγική, ότι κόκκινες γραμμές βάζουν μόνο οι ισχυροί.

Εάν, λοιπόν, κόκκινες γραμμές βάζουν μονάχα οι ισχυροί, τότε σοφώς  και λογικά πράξατε. Επειδή όμως αν υπερίσχυε αυτή η αντίληψη θα είχαμε μείνει ακόμη στο μεσαίωνα και δεν θα είχε κυλήσει η ιστορία, καταλαβαίνετε σήμερα ότι τις γραμμές τις κόκκινες τις βάζει και ο λαός, τις βάζουν οι πολλοί, όταν οι πολλοί έχουν το δίκιο με το μέρος τους.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που έρχεται, γιατί αυτή είναι η ουσία, είναι ταφόπλακα και σφαγείο για τον ελληνικό λαό. Θέλω όμως να σας αναγνώσω δυο στοιχεία που μέσα στο ίδιο το μεσοπρόθεσμο αναδεικνύονται, για να δείτε ότι έχετε σπάσει πια κάθε ρεκόρ αλχημείας αλλά ότι δεν προστατεύεστε και οι ίδιοι.

Δυο σενάρια, λοιπόν, εξετάζει το μεσοπρόθεσμο. Το ένα χωρίς τα σκληρά μέτρα τω 30 δις ως το 2015 και το άλλο με τα σκληρά μέτρα. Και στα δυο σενάρια η μεταβολή του Α.Ε.Π. εκτιμάται ότι θα είναι η ίδια. και αναρωτιέμαι είσαστε με τα καλά σας; Δηλαδή είτε πάρετε, είτε δεν πάρετε τα σκληρά αυτά μέτρα που θα διαλύσουν την οικονομία, τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, η οικονομία μας θα έχει τους ίδιους ρυθμούς; Ή αν είναι έτσι κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχετε διαπράξει μέγιστο ολίσθημα που το αναφέρετε. Μέγιστο ολίσθημα!

Και το δεύτερο και ακόμη τραγικότερο είναι τα σενάρια με τις ιδιωτικοποιήσεις ή χωρίς τις ιδιωτικοποιήσεις. Δηλαδή με την εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Δηλαδή με την όποια δυνατότητα θα έχει η χώρα μας να ανακάμψει να την παραχωρήσετε σε ιδιώτες και σε επενδυτές. Και λέτε ότι αν πάρουμε αυτά τα σκληρά μέτρα, τις ιδιωτικοποιήσεις δηλαδή,  το χρέος 2015 θα είναι στο 140% του Α.Ε.Π., αλλά αν δεν τα πάρουμε τα μέτρα θα είναι στο 160% του Α.Ε.Π. Τόσο μεγάλη διαφορά;

Είτε με την μια είτε με την άλλη εκδοχή βουλιάζουμε κύριοι συνάδελφοι. Βουλιάζουμε! Δείτε οποιονδήποτε έγκριτο οικονομολόγο και εξ όσων γνωρίζω ο Πρωθυπουργός συνομιλεί με πολλούς απʼ αυτούς, ευρωπαίους ή και μη ευρωπαίους και αν βρείτε έστω έναν που θα σας πει ότι η Ελλάδα με αυτή την κρίση χρέους –κρίση ελλείμματος που την μετατρέψατε σε κρίση χρέους με τους χειρισμούς σας- μπορεί να σωθεί με νέα επαχθεί δάνεια, ακριβά δάνεια που θα έχουν μοναδικό στόχο να σώσουν τις τράπεζες και όχι την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας, τότε ελάτε από εδώ και εγώ σας λέω ειλικρινά, αν βρείτε έστω και έναν είμαι διατεθειμένος να κάνω την αυτοκριτική μου. Δεν θα βρείτε όμως ούτε έναν.

Και το σημαντικότερο κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι ότι τα εργαλεία του εκβιασμού που υιοθετήσατε εσείς κύριε Παπανδρέου και ο προηγούμενος Υπουργός των Οικονομικών, ο κ. Παπακωνσταντίνου, ήταν τα επιχειρήματα των πιστωτών και των δανειστών μας. Και τα εργαλεία αυτά του εκβιασμού αυτοκαταστρέφονται μέρα με τη μέρα. Τι έγινε αυτή η περίφημη 5η δόση; Για πείτε μας;

Κάθε φορά που κλονίζεται η πολιτική σταθερότητα στη χώρα, 4 με 8 που δεν είχαμε κυβέρνηση η 5η δόση ήταν δεδομένη. Κάθε φορά που αποκαθίσταται η ομαλή λειτουργία αυτού του πολιτικού συστήματος ξανά πάλι,  θα την πάρουμε την 5η δόση, μήπως και δεν την πάρουμε;

Αυτοκαταστρέφονται τα χαρτιά του εκβιασμού και αυτοκαταστρέφονται διότι δεν υπάρχει κανείς άνθρωπος λογικός πλέον σε αυτή τη χώρα να μην έχει καταλάβει τι παιχνίδι παίζεται. Να μην έχει καταλάβει ότι δεν είναι δυνατόν αυτοί που τους χρωστάμε 350 δις για 12 δις που έχουν αποφασίσει οι ίδιοι να μας δώσουν, να μας αφήσουν να καταρρεύσουμε και να χάσουν και τα 350 δις. Γιατί όμως εσείς χρησιμοποιείτε το κυρίαρχο επιχείρημα των δανειστών και των πιστωτών απέναντι στον ελληνικό λαό;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μιλάτε συχνά κύριοι της κυβέρνησης για το εθνικό μας χρέος και απευθύνεστε στην Αριστερά με μια λογική πατριδοκαπηλίας θα έλεγα, που θυμίζει παλιότερες εποχές, μαύρες εποχές, όπου κάποιοι ήταν εθνικόφρονες και ευπατρίδες ενώ η Αριστερά που ήταν στα ξερονήσια ήταν εναντίον της πατρίδας. Και λέτε ότι εμείς που διαφωνούμε με αυτό το έγκλημα, δεν θέλουμε το καλό της πατρίδας.

Εγώ, λοιπόν, θέλω να σας πω και στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στη Νέα Δημοκρατία ότι το εθνικό σας χρέος είναι ένα. Να λογοδοτήσετε στον ελληνικό λαό και να πάψετε να κρύβεστε. Να λογοδοτήσετε εσείς που φέρατε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Εσείς κυβερνήσατε 37 χρόνια. Εσείς που κάνατε το κράτος φέουδό σας. Εσείς που χαραμίσατε την δημόσια περιουσία στη διαπλοκή. Εσείς που χαραμίσατε την ανάπτυξη στη διαπλοκή. Εσείς που κατʼ εξακολούθηση κάθε φορά που είχαμε εκλογές με ψεύτικες υποσχέσεις κοροϊδεύατε τον ελληνικό λαό.

Τώρα όμως έρχεται η ώρα της κρίσης. Κατανοώ βεβαίως ότι θέλετε να αποφύγετε τις εκλογές όπως ο διάολος το λιβάνι και ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Νέα Δημοκρατία, το ίδιο θέλει και η τρόικα, το ίδιο θέλει και η τρομαγμένη εγχώρια διαπλοκή.

Αυτό που σας τρομάζει όλους, είναι η πιθανότητα του αν πάμε στις κάλπες με το λαό χειραφετημένο στους δρόμους, να αλλάξουν, να ανατραπούν οι συσχετισμοί της μεταπολίτευσης. Να ανατραπεί ο δικομματισμός ως σύστημα εναλλαγής των δυο κομμάτων στην εξουσία. Γιʼ αυτό άλλωστε κάνετε όσα κάνετε. Και πως προσπαθείτε να το αποφύγετε αυτό; Με τερτίπια, με παρασκηνιακές συνεννοήσεις και προσπαθώντας να υπονομεύσετε το μεγάλο σας φόβο. Τις πλατείες!

Να τις παρακάμψετε με το μαστίγιο και με το καρότο. Μαστίγιο ήταν οι ευρείας  έκτασης προβοκάτσιες που είδαμε και καταγγείλαμε την προηγούμενη Τετάρτη. Βεβαίως, υπάρχουν και στενόμυαλοι, δήθεν αντεξουσιαστές που έχουν υποστεί μεγάλη ήττα το τελευταίο διάστημα που βλέπουν ότι το σύστημα μπορεί να τρίζει χωρίς βία αλλά αυτοί που ανάψανε το φυτίλι δεν ήταν οι στενόμυαλοι. Ήταν δυνάμεις του παρακράτους και τις καταγγείλαμε.

Μαστίγιο επίσης, ήταν και οι απαξιωτικές δηλώσεις του ενός αντιπροέδρου για τις πλατείες. Διότι ο άλλος αντιπρόεδρος έχει φέρει το καρότο. Ο ένας το μαστίγιο ο άλλος το καρότο. Και με αγαπησιάρικες δηλώσεις μας λέει ότι θα επιδιώξει διάλογο με τις πλατείες.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει να καταλάβετε ότι ο κόσμος που είναι στο δρόμο διεκδικεί δυο πράγματα. Λέει όχι σε αυτά τα σκληρά μέτρα και λέει δημοκρατία τώρα. Με τερτίπια και με καρότα και μαστίγια δεν μπορείτε να το παρακάμψετε. Το μεγάλο σας πρόβλημα είναι ότι η ελληνική δημοκρατία τις τελευταίες 25 μέρες έχει αποκτήσει και κάτω Βουλή, δεν είναι μονάχα η πάνω Βουλή. Εδώ θα τη βγάλετε, θα πάρετε χρόνο. Οι κοινοβουλευτικές σας ομάδες θα σας δώσουν εμπιστοσύνη. Άλλωστε οι κοινοβουλευτικές σας ομάδες είναι μέρος της κρίσης και όχι μέρος της λύσης.

Η κάτω Βουλή όμως, η κοινωνία που αγωνιά δεν σας δίνει ψήφο εμπιστοσύνης. Μπορεί να πάρετε την ψήφο εμπιστοσύνης της κοινοβουλευτικής σας ομάδας του όλου ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν θα πάρετε όμως την ψήφο εμπιστοσύνης της κοινωνίας. Δεν θα πάρετε ψήφο εμπιστοσύνης ή ανοχής της κοινωνίας, σε μια κυβέρνηση με σύμβαση έργου να περάσει το μεσοπρόθεσμο που θα αποδειχθεί ταφόπλακα για την ελληνική κοινωνία. Και αυτό αρχίζουν και το κατανοούν κύριε Πρωθυπουργέ, όλο και περισσότεροι».

Στη δευτερολογία του:

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όλα αυτά που παρακολουθούμε τις τελευταίες ώρες σε αυτή εδώ την Αίθουσα, θα ήταν εξόχως διασκεδαστικά αν η χώρα δεν βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού. Και αν η κοινωνία δεν είχε ήδη λεηλατηθεί, και αν ο κόσμος δεν αγωνιούσε για το μέλλον του, αν οι νέοι άνθρωποι δεν έφευγαν μαζικά μετανάστες στο εξωτερικό, με πτυχία, αν η ανεργία δεν είχε φθάσει στο 1.000.000  και αν οι μικρομεσαίοι δεν έκλειναν τα μαγαζιά τους, θα ήταν εξόχως διασκεδαστικά. Θα ήταν μια εικόνα την οποία έχουμε δει και ξαναδεί σε αυτή εδώ την Αίθουσα.

Όμως με όλα αυτά παρόντα, αποτελεί ύβρη προς το λαό να διαγκωνίζονται ο Πρωθυπουργός και ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για το ποιος από τους δυο έφτιαξε μεγαλύτερο έλλειμμα, λες και δεν έχουν κοινές ευθύνες τα δυο κόμματα εξουσίας 37 χρόνια τώρα για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν με νεοφιλελεύθερες συνταγές την οικονομία και να διαγκωνίζονται για το ποιον από τους δυο αγαπάει περισσότερο η τρόικα.

Διότι ο ένας λέει εγώ έχω καλύτερες προτάσεις για μείωση φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου, ο άλλος λέει εγώ είμαι το καλύτερο παιδί. Και τους δυο σας αγαπάει η τρόικα. Αρκεί να εφαρμόζετε τα μέτρα που θέλουν. Τη λεηλασία του ελληνικού λαού. Αρκεί να εφαρμόσετε τον πυρήνα του μνημονίου 1 και του μνημονίου 2 και τους δυο σας αγαπάει. Μπορεί να αγαπάει βέβαια και τον κ. Καρατζαφέρη και άλλους. Αρκεί να είναι πρόθυμοι να εφαρμόσουν αυτή την πολιτική.

Με λίγα λόγια αυτό το οποίο μας λέτε είναι ότι το μόνο που είστε ικανοί να διεκδικήσετε, είναι ένα μνημόνιο με ανθρώπινο πρόσωπο και αλλαγές στο υπό κατάρρευση πολιτικό σύστημα που σεις το οδηγήσατε στην κατάρρευση και αναρωτιέται κανείς αν θα ζητήσει το λύκο να φυλάει τα πρόβατα; Εσείς που το οδηγήσατε στην κατάρρευση μπορείτε να το διορθώσετε;

Που ήσασταν κύριε Πρωθυπουργέ; Ήσασταν Υπουργός όλων των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τη μεταπολίτευση και μετά. Δεν έχετε εσείς ευθύνες;

Και επειδή το κρίσιμο είναι να συνειδητοποιήσει ο κόσμος ότι η ταμπακιέρα είναι το μεσοπρόθεσμο και τα νέα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα και κυρίως το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, που εκεί θα δούμε και τα μεγαλύτερα σκάνδαλα, μεγαλύτερα απʼ όλα όσα έχουν γίνει από τη μεταπολίτευση και μετά, σας λέω ότι δεν υπάρχει μνημόνιο με ανθρώπινο πρόσωπο. Διότι δεν υπάρχει ανθρώπινο πρόσωπο που να περιλαμβάνει 1.000.000 ανέργους, που να περιλαμβάνει χιλιάδες λουκέτα σε επιχειρήσεις μικρομεσαίων, που να περιλαμβάνει νέες μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, που να περιλαμβάνει κεφαλικούς φόρους και εκποίηση 50 δις δημόσιας περιουσίας. Δεν υπάρχει ανθρώπινο πρόσωπο σε αυτό το σχέδιο.

Επαναλαμβάνουμε, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι είναι έγκλημα για τον ελληνικό λαό και για το μέλλον αυτής της χώρας η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου. Δεν θα οδηγήσει σε ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Προβλέπει νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις που έχουν ήδη τσακιστεί, προβλέπει, ακούστε, ότι οι τόκοι που πληρώνει η χώρα μας για τον επαχθή αυτό δανεισμό, ενώ σήμερα είναι στο 7,1%, το 2015 θα πάει στο 11,1%. Μόνο οι τόκοι.

Αν εσείς μπορείτε να μας εξηγήσετε πως μπορεί μια οικονομία να οδηγηθεί σε προοπτικές ανάκαμψης και ανάπτυξης όταν μόνο για τους τόκους πρέπει να πληρώνει το 11% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος τότε, μάλλον εσείς που θα μας το πείτε αυτό, θα είστε οι νέοι μάγοι, Χάρυ Πότερ και δεν ξέρω τι άλλο λέτε όταν διαπληκτίζεστε εδώ απʼ αυτό εδώ το βήμα.

Είπε ο Πρωθυπουργός, ότι δεν παίζει με τους θεσμούς. Πριν από 20 μήνες, υπέκλεψε –επιτρέψτε μου την έκφραση- τη λαϊκή εντολή, λέγοντας ότι θα κάνει αυξήσεις στους μισθούς διότι υπάρχουν λεφτά. Και επί 20 μήνες τη λεηλάτησε αυτή τη λαϊκή εντολή. Την ώρα που ήταν σε υπόγειες συνεννοήσεις με το ΔΝΤ για την προσφυγή της χώρας μας εκεί,  ζητούσε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ένα θεσμό που όλοι πρέπει να σεβόμαστε, να συγκαλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς προκειμένου να συζητήσουμε, όχι γιʼ αυτό το οποίο υπογείως συνεννοείτο, όχι για να μας ενημερώσει για τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας, ότι δεν βγαίνουμε και πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε, αλλά για το μέγα εθνικό ζήτημα της διαφθοράς.

Και εσυγκλήθη το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών με θέμα τη διαφθορά. Λίγο αργότερα ζήτησε από τη Βουλή να ψηφίσει μέτρα άδικα και αναποτελεσματικά που ποτέ άλλοτε -τουλάχιστον στη μεταπολιτευτική ιστορία- δεν έχουν παρθεί απʼ αυτή εδώ τη Βουλή, με 151 Βουλευτές, με απλή πλειοψηφία. Και λίγο αργότερα την επόμενη μέρα, ζήτησε με ένα άρθρο στο νόμο του μνημονίου ο Υπουργός των Οικονομικών να υπογράφει οποιαδήποτε συνθήκη θέλει αυτός ερήμην της έγκρισης του Ελληνικού Κοινοβουλίου.

Και σαν να μην φθάνει αυτό, επί ένα χρόνο τώρα δεν έχει φέρει προς ψήφιση στο Ελληνικό Κοινοβούλιο την περίφημη αυτή δανειακή σύμβαση. Ποιος λοιπόν είναι αυτός ο οποίος δεν παίζει με τους θεσμούς;

Και αλήθεια κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της κυβέρνησης, ποια είναι τελικά η άποψή σας για το πώς πρέπει να ψηφίσει η Βουλή το μεσοπρόθεσμο. Διότι έχετε την ικανότητα σεις κυρίως του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να αλλάζετε μέσα σε 24 ώρες τρεις φορές άποψη. Κάποιοι το πρωί είναι αντιμνημονιακοί και το βράδυ γίνονται Υπουργοί του μνημονίου. Κάποιοι άλλοι το πρωί είναι αρχιαποστάτες και το βράδυ γίνονται συγκυβερνήτες.

Και εν τέλει, θα ήθελα να ρωτήσω –λείπει ο αξιότιμος Υπουργός των Οικονομικών και νέος Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, οποίος ως έγκριτος συνταγματολόγος και Υπουργός Εθνικής Άμυνας μέχρι προχθές, έλεγε δημόσια, δεν το έκρυβε, ότι η άποψή του είναι ότι πρέπει να ψηφιστεί με 180 και όχι με 150.

Υποκλέψατε λοιπόν τη λαϊκή εντολή, τη λεηλατήσατε επί 20 μήνες και όταν ο λαός επί 25 μέρες τώρα στους δρόμους και στις πλατείες ζητάει από τον κ. Παπανδρέου να τη δώσει πίσω αυτή τη λαϊκή εντολή. Ο κ. Παπανδρέου τι έκανε; Την κατέθεσε στο τραπέζι του πόκερ με τον κ. Σαμαρά και μόλις τελείωσε τις μπλόφες την ανέσυρε από το τραπέζι και έκανε ανασχηματισμό. Και τώρα τι μας λέει; Να σε κάψω Γιάννη να σε αλείψω μέλι. Φάτε το δεύτερο μνημόνιο, φάτε τη διάλυση της χώρας και της κοινωνίας και μετά εγώ θα σας δώσω ένα ωραίο δημοψήφισμα ώστε να μπορέσετε να εκτονωθείτε. Αυτό ακριβώς λέει στον κόσμο που βγαίνει στο δρόμο.

Και εγώ κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ήμουν ο πρώτος που εδώ σε αυτή εδώ την Αίθουσα έθεσε ζήτημα δημοψηφίσματος, σε άλλη χρονική στιγμή, με άλλους όρους. Ζήτημα δημοψηφίσματος όταν ο ελληνικός λαός έπρεπε να καθορίσει το μέλλον και την τύχη του. Να αποφασίσει αν πρέπει να αποδεχθεί το μνημόνιο.

Υπάρχει σήμερα κανείς Έλληνας ή έστω κανείς σε αυτή εδώ την αίθουσα, που να πιστεύει ότι αν τεθεί σε δημοψήφισμα το μνημόνιο 2 και το μεσοπρόθεσμο δεν θα υπάρξει μια συντριπτική νίκη της άποψης που λέει να μην περάσει; Όταν ο κόσμος είναι στους δρόμους, δεν χρειάζεται δημοψήφισμα γιʼ αυτό.

Μπορεί το δημοψήφισμα να λειτουργήσει ως εργαλείο πίεσης στη διαπραγμάτευση με τους πιστωτές και τους δανειστές υπέρ του λαού; Εγώ λέω ναι. Αρκεί όμως αυτό να είναι στη λογική της κυβέρνησης. Στη λογική της κυβέρνησης είναι το ακριβώς αντίθετο.

Όταν εμείς είπαμε δημοψήφισμα για το Σύμφωνο του Ευρώ για να πει ο ελληνικός λαός όχι, αυτό θα ήταν το πιο ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί της χώρας μας σε αυτό το τραπέζι της σκληρής διαπραγμάτευσης. Όμως ο Πρωθυπουργός, δεν διέψευσε ή δεν ήταν κατηγορηματικά αντίθετος σε προτάσεις δημοψηφίσματος που έρχονταν από τον κ. Δασκαλόπουλο και από την κυρία Επίτροπο την κυρία Δαμανάκη που έθεταν το ζήτημα του ευρώ, δηλαδή ως εργαλείο εκβιασμού του λαού. Γιατί ως τέτοιο εσείς έχετε μονάχα την έννοια της διαπραγμάτευσης. Ποια διαπραγμάτευση; Εργαλείο εκβιασμού του λαού όλες σας οι κινήσεις.

Και έρχομαι στο δια ταύτα και κλείνω. Αν υπάρχει ζήτημα με το Σύνταγμα που και εγώ λέω βεβαίως, οι πολίτες απαιτούν μεγάλες συνταγματικές αλλαγές και δημοκρατία. Τότε ανεξάρτητα από το ότι σεις χάσατε δυο πολύ σημαντικές ευκαιρίες σε δυο συνταγματικές αναθεωρήσεις που μαζί ψηφίζατε να μην αλλάξετε τίποτα ή αυτά που θα αλλάζατε να οδηγούν σε νόμους περί ευθύνης υπουργών που κουκουλώνουν τα προβλήματα, σήμερα δεν μπορεί να είστε εσείς οι ίδιοι που θα το διορθώσετε. Αλλά εμείς λέμε ναι, να δούμε και αυτά τα ζητήματα.

Πώς όμως; Τούτη την ώρα η μόνη πρόταση διεξόδου η οποία μπορεί να δώσει προοπτική και μπορεί να κατευνάσει όχι να ανατρέψει τον κόσμο που βγαίνει στους δρόμους ή να τον κοροϊδέψει, αλλά να του πει ότι ναι, καταλαβαίνουμε τι έχεις να μας πεις. Είναι μια και μοναδική. Αποσύρετε το μεσοπρόθεσμο που δεν έχετε καμιά λαϊκή νομιμοποίηση να το ψηφίσετε και σεις και το Κοινοβούλιο.

Μια και μοναδική δημοκρατική διέξοδος υπάρχει αυτή τη στιγμή ώστε να δείξουμε ότι όλοι συναισθανόμαστε τι λέει ο κόσμος που βγαίνει στους δρόμους, ο λαός.

Αποσύρετε λοιπόν το μεσοπρόθεσμο που δεν έχει το Εθνικό Κοινοβούλιο, η αντιπροσωπεία, νομιμοποιήσει. Όχι μόνο η κυβέρνηση να το ψηφίζει, διότι εξελέγη με άλλους συσχετισμούς, σε άλλα δεδομένα. Να συμφωνήσουμε όλοι μαζί ότι χρειάζεται να προχωρήσουμε σε συνταγματική αναθεώρηση, να ψηφίσει η Βουλή των Ελλήνων την απλή αναλογική ώστε να μην κλέβει τις έδρες των κομμάτων ένας εκλογικός νόμος καλπονοθευτικός και να πάμε άμεσα τώρα στη λαϊκή ετυμηγορία, τώρα στις εκλογές.

Και οι  πολίτες να κρίνουν δυο πράγματα. Τις προτάσεις όλων μας για την έξοδο από την κρίση. Με ποιο σχέδιο θα βγούμε από την κρίση χρέους και τις προτάσεις μας για τις αλλαγές του πολιτικού συστήματος».