Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
15/11/2011

Τοποθέτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλη Κριτσωτάκη κατά την συζήτηση στην ολομέλεια για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Παπαδήμου

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΚΘ΄
Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Προχωρούμε στον κατάλογο ομιλητών με πρώτο ομιλητή στη συνέχεια τον κ. Μιχαήλ Κριτσωτάκη, Βουλευτή Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ για 6 λεπτά.

ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ:

 «Κύριε Πρόεδρε, κανείς δε γοητεύεται από τη χθεσινή και από τη σημερινή διαδικασία διότι δεν υπάρχει αντικείμενο. Έχουμε μια άλλη κυβέρνηση που δεν είναι καινούρια και μια καινούρια υποτίθεται πολιτική που είναι η ίδια με τη χθεσινή.

Είπε κάποιος ότι αν απαγορευόταν να επαναλάβει κανείς στις χθεσινές δηλώσεις ό,τι έχει ειπωθεί σʼ αυτή την Αίθουσα η ομιλία θα ήταν τρίλεπτη. Νομίζω ότι δεν απέχει από την πραγματικότητα, τουλάχιστον πολύ.

Θα έλεγα λοιπόν, ότι όχι μόνο δε γοητεύεται κανείς αλλά και απογοητεύεται. Και θα έλεγα ότι αν παρακολουθούσαν τη διαδικασία άνθρωποι του ελληνικού λαού από το μέσο όρο θα είχαν μεγαλύτερη απογοήτευση. Και βάλτε στο μέσο όρο και τους άνεργους και εκείνους από τους νέους που κοιτάνε πώς θα φύγουν. Νομίζω ότι δε θα αποτελούσε τιμή για μας αυτό που θα σκεφτόταν και αυτό που θα έλεγε. Ειδικά για την τελευταία ομιλία θα μπορούσε κανείς να πει μόνο μια κουβέντα και μάλιστα στα λατινικά: verba volant. Λόγια, λόγια, λόγια. Τέλος  πάντων.

Η παραδοσιακή Αριστερά φταίει. Τώρα δε συζητάμε για την κρίση. Για την παραδοσιακή Αριστερά συζητάμε και το μηδενισμό και τα υπόλοιπα. Εν πάση περιπτώσει.

Θέλω να πω ότι, κύριοι συνάδελφοι της νέα πλειοψηφίας, είστε πραγματικά περισσότεροι σʼ αυτή τη Βουλή απʼ ότι χθες. Αλλά θα ήθελα να σας πω ότι μʼ αυτή τη συγκρότηση αυτής της Μνημονιακής συγκυβέρνησης είστε διαρκώς λιγότεροι στον ελληνικό λαό. Και αν θέλουμε να μιλήσουμε για Δημοκρατία και να πούμε για τον κυρίαρχο ελληνικό λαό είναι σίγουρο ότι είστε πιο ανίσχυροι, είστε πιο απονομιμοποιημένοι απʼ ό,τι ήταν  η προηγούμενη Κυβέρνηση η οποία είχε ήδη απονομιμοποιηθεί.

Κάποιοι έχασαν το μέτρο σʼ αυτή την Αίθουσα. Άκουσα μια συνάδελφο -και μάλιστα νέα- να λέει ότι δεν  υπάρχει άλλη σοβαρή πρόταση από κανέναν. Τόση σιγουριά. Άκουσα ότι κάποιοι έχασαν το μέτρο, εννοώντας την Αριστερά. Είπε και για άλλους. Και στο τέλος είπε ότι ο κ. Παπαδήμος χθες δεν είπε τίποτα που δεν το έχει πει ο κ. Παπανδρέου. Και νομίζω ότι αυτό επιβεβαιώνει –γιατί θα συμφωνήσω σʼ αυτό το τελευταίο- αυτό που είπα στην αρχή: αν απαγορευόταν να επαναληφθούμε εδώ μέσα, τότε κανείς δε θα έπρεπε να συζητά.

Εν πάση περιπτώσει να θυμίσουμε ότι η Κυβέρνηση Παπανδρέου έπεσε –διότι έπεσε αυτή η Κυβέρνηση- μετά την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα και όταν αναγκάστηκε να κάνει χειρισμούς οι οποίοι βοήθησαν. Αυτό που θέλουμε να πούμε εμείς είναι ότι ο λαϊκός παράγοντας πρέπει να εξακολουθήσει να βρίσκεται στο προσκήνιο διότι διαφορετικά όλα θα γίνουν σε διαδρόμους και τα μισά τουλάχιστον θα γίνονται σκοτεινά.

Δεν άκουσα καμία αναφορά χθες στις προγραμματικές δηλώσεις από το νέο Πρωθυπουργό για την κρίση στην Ευρωζώνη λες και δεν υπάρχει, λες και δεν είναι σημαντική παράμετρος για όλα αυτά που συμβαίνουν και στη χώρα μας, αλλά και αλλού. Νομίζω ότι αυτό ήταν ένα σημαντικό έλλειμμα και δεν είναι τυχαίο, δεν είναι μικρό. Επίσης, διαφάνηκε μια προσπάθεια –τουλάχιστον έτσι το είδα εγώ- από την εμφάνιση του νέου Πρωθυπουργού να φανεί ότι η ίδια πολιτική στα χέρια ενός ειδικού  θα  μπορέσει να τα καταφέρει. Το γιατί δε μας το είπε κανείς. Όντως είναι ειδικός ο κ. Παπαδήμος, εγκεκριμένος από τους εταίρους, την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τους δανειστές και έχει και τη στήριξη των τριών πολιτικών κομμάτων του Μνημονίου, ίσως και άλλων προθύμων αλλά μη συμμετεχόντων.

Εγώ δεν άκουσα καμία ομιλία ούτε από αντιπροέδρους ούτε από αρχηγούς που να λέει για ποιο λόγο η ίδια πολιτική στο ίδιο περιβάλλον, στον ίδιο ελληνικό λαό, που δεν τη δέχεται, θα κάνει κάτι και θα κερδίσει εκεί που η προηγούμενη πολιτική έχασε.

Ένα άλλο είναι το θέμα της σωτηρίας της χώρας και της επίτευξης «βασικών εθνικών στόχων» όπως ειπώθηκε κατά κόρον και κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων και μετά. Αν κανείς εννοεί ότι σώζοντας τις τράπεζες, τα κέρδη και τα συμφέροντα των ελληνικών και των διεθνών μονοπωλιακών ομίλων σώζεται η χώρα μας, νομίζω ότι κάνει λάθος.

Την ίδια στιγμή η ανεργία αποκτά κυριολεκτικά τερατώδεις, ανθρωποφάγες, θα μπορούσε να πει κανείς, διαστάσεις. Το 2011 είναι 18% επίσημα, αλλά 23% πραγματικά. Το 2012 προϋπολογίζεται ότι θα είναι 23% επίσημα και πάνω από 25% πραγματικά, που σημαίνει 1,5 εκατομμύριο άνεργοι. Το εκτιμά αυτό το ΙΝΕ της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ που δεν έχει πέσει ποτέ έξω στις προβλέψεις του.

Την ίδια στιγμή ξεκινά η διαδικασία της εφεδρείας, δηλαδή της απόλυσης υπαλλήλων του δημοσίου, την ίδια στιγμή που οι μισθοί και τα μεροκάματα όχι απλά  μειώνονται αλλά καταβαραθρώνονται κατά 40% και ακόμα περισσότερο.

Το 2009 οι συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης αντιπροσώπευαν το 79% των νέων συμβάσεων, το 2010 το 66,9%  και το πρώτο εννεάμηνο του 2011 το 58,92%. Η αναλογία των συμβάσεων μερικής απασχόλησης στο σύνολο των νέων συμβάσεων αυξήθηκε από 16,7% το 2009 σε 26,1% το 2010 και σε 32,52% το πρώτο εννεάμηνο του 2011.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ΣΕΠΕ 35.000 εργαζόμενοι αποδέχθηκαν  μείωση μισθών είτε μέσω μείωσης των ωρών εργασίας, είτε μέσω μείωσης των ημερών εργασίας. Και το ωραίο είναι ότι ένας στους τρεις είναι ανασφάλιστος. Και αυτό με στοιχεία του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας. Έχω πει και άλλη φορά σʼ αυτή την Αίθουσα να αλλάξετε κατεύθυνση στο φράχτη που ετοιμάζετε στον Έβρο. Όχι για να μην μπαίνουν αλλά για να μη φεύγουν. Για να μη φεύγουν οι νέοι στους οποίους έχουμε επενδύσει και μέσα από την παιδεία και από όλα τα υπόλοιπα.

Θα τελειώσω λέγοντας, κύριοι συνάδελφοι –μιας και δεν υπάρχει χρόνος- ότι αυτή την ώρα αυτό που λέει η σημερινή ειδησεογραφία είναι ακροθιγώς για τον εκλογικό νόμο. Γιατί; Και με ποιους στόχους; Τι πάει να γίνει για τη Δημοκρατία; Και τι περιστολές Δημοκρατίας θα έχουμε ακόμη; Οι επικουρικές συντάξεις, το ενιαίο μισθολόγιο που περικόπτει, η εργασιακή εφεδρεία. Εμείς λέμε ότι αυτό που χρειάζεται για την αναστροφή των πραγμάτων -γιατί μόνο αναστροφή χρειάζεται, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε άλλο έτσι- είναι η ενότητα της Αριστεράς κατά πρώτον, η διατήρηση στο προσκήνιο του λαϊκού παράγοντα, για να μην μπορούν κάποια συμφέροντα να χορεύουν και κάποιοι που τα εκπροσωπούν να κάνουν διάφορα παιχνίδια.

Στηρίζουμε τα κινήματα υπεράσπισης του βιοτικού επιπέδου των κοινωνικών και των δημοκρατικών κινημάτων και για τα χαράτσια και για όλα τα υπόλοιπα. Ζητάμε άλλη πολιτική. Όχι στο Μνημόνιο και την αντικοινωνική και αναποτελεσματική πολιτική, όπως αποδείχθηκε κατά τον ενάμιση χρόνο που εφαρμόζεται. Συζητάμε αν θέλετε και έχουμε ιδέες. Και όποιος λέει ότι δεν έχουμε μπορούμε να ανοίξουμε μια τέτοια συζήτηση. Ζητάμε μια άλλη Κυβέρνηση  με κέντρο την Αριστερά και τη στήριξη του ελληνικού λαού.

Καταψηφίζουμε οπωσδήποτε αυτές τις προγραμματικές δηλώσεις. Την προηγούμενη φορά που τις καταψηφίσαμε είχαμε ένα επιχείρημα λιγότερο. Το επιχείρημα που έχουμε τώρα είναι ο ενάμισης χρόνος που γονάτισε τον ελληνικό λαό και η αναποτελεσματικότητα όλων των αντικοινωνικών αυτών μέτρων.

Ευχαριστώ.»