Skip to main content.
17/11/2011

Εξαιρετικά επίκαιρο το σύνθημα "Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία" - του Πάνου Τριγάζη*

Πάνω σε τούτη την πεσμένη πόρτα
Δώσαμε ξανά τον όρκο
Όρκο της νιότης, της ζωής, της λευτεριάς
Όρκο του ονείρου και της πράξης

Γιάννης Ρίτσος

Υποδεχόμενοι την 38η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου εναντίον της χούντας, νιώθουμε ότι τα δημοκρατικά, κοινωνικά και αντιιμπεριαλιστικά μηνύματά της παραμένουν εξαιρετικά επίκαιρα. «Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία» διεκδικεί και σήμερα ο ελληνικός λαός, ζώντας σε κλοιό προβλημάτων που εντείνονται από μια βαθιά και πολυδιάστατη κρίση και τις μνημονιακές πολιτικές, στις οποίες επιμένουν οι κυρίαρχες δυνάμεις του συστήματος σε Ελλάδα και Ευρώπη επιμένουν, βυθίζοντας την οικονομία πιο βαθιά στην ύφεση και την κοινωνία σε απόγνωση. Τώρα, με την κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία συγκροτήθηκε από το μνημονιακό μπλοκ στη βουλή, κατόπιν απαίτησης των Μέρκελ - Σαρκοζί, υπόσχονται να συνεχίσουν το ίδιο καταστροφικό έργο στο όνομα μιας δανειακής συμφωνίας, η οποία - σύμφωνα με τον Γ. Δραγασάκη - «καθιστά μόνιμο ό,τι ως τώρα προβαλλόταν ως προσωρινό, θεσμοθετεί τη διαρκή λιτότητα, τη χωρίς όριο ρευστοποίηση της δημόσιας περιουσίας, τις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών» ("Αυγή", 13-11-2011).

Πρωτοφανείς -για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα - διαστάσεις παίρνει η φτώχεια και η πείνα στη χώρα μας, η ανεργία αγγίζει το ένα εκατομμύριο και ανάμεσα στους νέους πλησιάζει το 40%, ενώ πληθαίνουν τα SOS των αγροτών και των μικρών επιχειρήσεων.

Την ίδια ώρα, η παιδεία ζει τη δική της κρίση και βρίσκεται πολύ μακριά από τα οράματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, δεχόμενη επιθέσεις εμπορευματοποίησης και ακύρωσης του δημόσιου χαρακτήρα της, που ευνοούνται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές διαδοχικών κυβερνήσεων.

Η επίθεση στην παιδεία αρκεί για να καταδείξει τον χαρακτήρα των κυβερνητικών πολιτικών, που περικόβουν κάθετα τις κοινωνικές δαπάνες, ενώ είναι προκλητικά γενναιόδωρες με τους τραπεζίτες και γενικότερα το μεγάλο κεφάλαιο.

Τα κοινωνικά δεινά συνοδεύονται από αντιδημοκρατικές εκτροπές. Η σημερινή κρίση εξελίσσεται σε κρίση και της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας με επιστέγασμα αυτής της κρίσης την είσοδο στην κυβέρνηση του ακροδεξιού και ξενοφοβικού ΛΑΟΣ, που στεγάζει τους χουντικούς και τους «κυνηγούς κεφαλών» των μεταναστών και προσφύγων στη χώρα μας. Αυτό αποτελεί βαρύτατη προσβολή στη μνήμη του Πολυτεχνείου και όλων των αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα και γενικότερα των αντιφασιστικών αγώνων του ελληνικού λαού.

Περιορίζεται η ελευθερία καθώς διευρύνονται οι ανισότητες, οι ίσες ευκαιρίες μένουν στα χαρτιά. Βασικά δικαιώματα υπονομεύονται. Ποτέ πριν ο αγώνας για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες δεν ήταν τόσο άμεσα συνυφασμένα με τους αγώνες για τα κοινωνικά δικαιώματα.

Συνοψίζοντας. Δεν είναι μνημόσυνο η επέτειος του Πολυτεχνείου. Δεν αφορούν μόνο το παρελθόν αλλά και το παρόν και το μέλλον οι εκδηλώσεις και οι πορείες που πραγματοποιούνται και φέτος. Το σύνθημα «Το Πολυτεχνείο ζει!» έχει πολυδιάστατο σύγχρονο περιεχόμενο. Βρίσκει την ουσιαστική του έκφραση στους σημερινούς πολύμορφους αγώνες του ελληνικού λαού και της νεολαίας του, αλλά και στους αγώνες που αναπτύσσονται σε άλλες χώρες, από τις αραβικές εξεγέρσεις ως το κίνημα των Αμερικανών αγανακτισμένων για δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη και ενάντια στις καταστροφικές συνέπειες της δικτατορίας των αγορών.

Το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι μήνυμα ηρωισμού και αυτοθυσίας, μήνυμα αντίστασης στους εκάστοτε ισχυρούς, μήνυμα λαϊκής ενότητας με την καθοριστική συμβολή των δυνάμεων της αριστεράς, μήνυμα εμπιστοσύνης στους λαϊκούς αγώνες και στη νέα γενιά. Ακολουθώντας τα λόγια του ποιητή, 38 χρόνια μετά, δίνουμε ως ριζοσπαστική αριστερά ξανά «τον όρκο της νιότης, της ζωής, της λευτεριάς, όρκο του ονείρου και της πράξης».

* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=652103