Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
10/09/2002

Συνέντευξη Τύπου του Ν.Κωνσταντόπουλου στην 67η ΔΕΘ

ΣυνέντευξηΤύπου του Νίκου Κωνσταντόπουλουστην 67η Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης

Κυρίες και κύριοι,
Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας. Θα ήθελα να ξεκινήσω με μια αναφορά στο θέμα των ημερών. Στο θέμα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας. Η εξάρθρωση της 17 Ν, να ενισχύσει και να διευρύνει την Δημοκρατία . Να μην αποτελέσει μοχλό και πλαίσιο συντηρητικών ανατροπών στο πολιτικό σύστημα.

Εκφράζουμε την έντονη αντίθεσή μας στην προσπάθεια που γίνεται από πολλά κέντρα να αναδειχτεί το θέμα της τρομοκρατίας ως το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Η επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης της 17Ν γίνεται με τρόπο καταχρηστικό και επιζήμιο, που επιβαρύνει το δημόσιο βίο και προκαλεί βαθύτερες αρνητικές διεργασίες, τόσο στην κοινωνία, όσο και στη λειτουργία των θεσμών. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται πολλά προβλήματα για την σωστή ενημέρωση των πολιτών και για την απονομή δικαιοσύνης με δίκαιη δίκη.

Η 17 Ν στις τρεις δεκαετίες της δράσης της δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα όρια της εγκληματικής δράσης και δεν μπόρεσε να επηρεάσει το πολιτικό σύστημα της χώρας . Υπήρξε ένα απόστημα στο σώμα της μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας και αξιοποιήθηκε συστηματικά για την άσκηση των ποικίλων πιέσεων σε βάρος της χώρας. Ο ΣΥΝ θεωρεί αδιανόητο να δοθεί, τώρα, από πολιτικές δυνάμεις και Μ.Μ.Ε, η δυνατότητα, σε αυτή την ομάδα και σε όσους αξιοποιούσαν την ύπαρξή της, να πετύχουν ότι δεν πέτυχαν επί τόσα χρόνια. Να πετύχουν δηλαδή να καταστήσουν την τρομοκρατία εμβρυουλκό πολιτικών εξελίξεων και συντηρητικής αναδίπλωσης . Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η άποψή μας ήταν από την αρχή απολύτως σαφής.

Στην υπόθεση της 17 Ν να χυθεί άπλετο φως και να μην μείνει η παραμικρή σκιά για καμιά πτυχή. Να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα και βεβαίως, όλα τα βήματα να γίνουν, με πλήρη σεβασμό των κανόνων και των εγγυήσεων του Κράτους Δικαίου. Αυτός άλλωστε είναι ο πολιτισμός της Δημοκρατίας για την οποία έχουν αγωνιστεί γενιές Ελλήνων.

Το όλο θέμα θέλουμε να παραμείνει στα όρια και τις διαστάσεις που έχει. Και να μην επιτραπεί η μετατροπή του σε στοιχείο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Η πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, πρέπει να συνεχιστεί και να γίνεται στο έδαφος των κοινωνικών προβλημάτων και όχι στο ομιχλώδες και ολισθηρό τοπίο των κάθε λογής μηχανισμών.

Τα πολιτικά κόμματα της χώρας οφείλουν να απωθήσουν στο περιθώριο αυτούς τους μηχανισμούς και να κλείσουν ερμητικά την καταπακτή που προς στιγμή άνοιξε. Οι ένοχοι για εγκλήματα κατά ανθρωπίνων ζωών και κατά της δημοκρατίας όπως επίσης και τα ποικιλώνυμα τρωκτικά που ζουν από αυτούς τους μηχανισμούς, πρέπει να βρουν τη θέση που τους αρμόζει, με δίκαιη δίκη.

Τα πολιτικά κόμματα της χώρας οφείλουν να υπερασπιστούν το δημοκρατικό πλαίσιο που διαμορφώθηκε στην Ελλάδα με την πτώση της χούντας και να μην επιτρέψουν να διολισθήσει η πολιτική αντιπαράθεση στο προδικτατορικό κλίμα. Σε αυτό το θέμα η ευθύνη βαραίνει, κατά κύριο λόγο την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο ΣΥΝ, η Ανανεωτική Αριστερά έχει συνδέσει την ύπαρξή της με τον αγώνα για την δημοκρατία και έχει συγκρουστεί με όλους όσους κατά καιρούς υποτίμησαν στο όνομα του πολιτικού ή κομματικού συμφέροντος, την ανάγκη υπεράσπισης, της ομαλής λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών. Η ευαισθησία για τα κοινωνικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές εγγυήσεις αποτελεί ιστορική κατάκτηση για τον Ελληνικό λαό, αποτελεί ουσιαστικό περιεχόμενο για το πολιτικό μας σύστημα. Είναι πρόκληση να εμφανίζεται ως δήθεν κίνδυνος για την Δημοκρατία.

Στο όνομα αυτής της συνεπούς υπεράσπισης της δημοκρατίας, ως του μόνου πεδίου ανάπτυξης των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων, ο ΣΥΝ και σήμερα θα αντιταχθεί σε κάθε κίνδυνο υποκατάστασης των δημοκρατικών θεσμών, από ανεξέλεγκτους μηχανισμούς, μυστικές υπηρεσίες, σεναριολογίες και συνομωσιολογίες, συναλλαγές, μεταλλαγές ή εκπτώσεις.

Κυρίες και κύριοι,

Για τον ΣΥΝ αυτήν τη στιγμή, άλλα είναι τα κεντρικά πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα με τα οποία οφείλει να αναμετρηθεί, η κυβέρνηση και τα κόμματα.

Ο κ. Σημίτης κατά την παρουσία του εδώ στη Θεσσαλονίκη προσπάθησε να τα προσπεράσει αυτά τα προβλήματα με την ισοπεδωτική μέθοδο της ωραιοποίησης και την εξοργιστική επίδειξη αυταρέσκειας και αυτοϊκανοποίησης.

Ως εκ Παταγονίας προερχόμενος, για να χρησιμοποιήσω μια δική του έκφραση, περιέγραψε μιας Ελλάδα την οποία μόνο αυτός βλέπει. Μια Ελλάδα στην οποία όλα λειτουργούν άψογα και μια κυβέρνηση που όλα τα κάνει καλά. Με την στάση του αυτή έδειξε ότι θέλει να είναι εκτός πραγματικότητας, δεν θέλει να μιλήσει με αυτοκριτική παρρησία για τις ευθύνες και τις συνέπειες της πολιτικής του.

Το πολιτικό σύνθημα της κυβερνητικής πολιτικής είναι πλέον σαφές.

Από τη λιτότητα στην ασφάλεια. Ο μονόδρομος από το νεοφιλελευθερισμό στον νεοσυντηρητισμό. Από τις κοινωνικές κατακτήσεις και τις δημοκρατικές ευαισθησίες της μεταπολίτευσης στο πολιτικό και ψυχολογικό κλίμα, που προωθεί ένα ιδιότυπο μοντέλο τάξης ενοχοποιώντας την κοινωνική διαμαρτυρία, με περιορισμούς στο κοινωνικό κράτος και στο κράτος δικαίου.

Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα όμως, δεν είναι ψυχολογισμός της κοινωνίας, αποτελούν συγκεκριμένες συνέπειες που προκύπτουν από πολιτικές επιλογές οι οποίες κυριαρχούν και εφαρμόζονται. Την ανασφάλεια την δημιουργεί η έλλειψη κοινωνικής δικαιοσύνης, η έλλειψη κοινωνικής προστασίας, οι κοινωνικοί αποκλεισμοί, η ανεργία, η αδικία κι η ανισότητα στην κατανομή βαρών κι ωφελημάτων, ο διαρκώς εντεινόμενος ανταγωνισμός των συμφερόντων της διαπλοκής σε βάρος της ποιότητας ζωής και της νομιμότητας, σε βάρος της προστασίας του περιβάλλοντος και της πολιτισμικής δημιουργικότητας, η μη ικανοποίηση του κοινού περί δικαίου αισθήματος.

Η κυριαρχία στην οικονομία δυνάμεων, που δεν ελέγχονται κοινωνικά, η επιβολή στην πολιτική κέντρων, που βρίσκονται έξω από τον δημοκρατικό έλεγχο, προσθέτει στο αίσθημα κοινωνικής αδικίας και ανασφάλειας και την πολιτική αναξιοπιστία.

Ο κ. Σημίτης και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πριν κηρύξουν τον νεοσυντηρητισμό της τάξης κι ασφάλειας οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τις δικές τους επιλογές, που προκαλούν την αναστάτωση σε μεγάλα κοινωνικά στρώματα.

Σε μια περίοδο μεγάλων συγκρούσεων, μεγάλων κινδύνων, αλλά και μεγάλων προκλήσεων και δυνατοτήτων, ο νεοσυντηρητισμός του νεοφιλελευθερισμού, αποτελεί την κοινή πολιτική εκείνων των κομμάτων εξουσίας, που τοποθετούνται στον αντίποδα των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών, με κοινωνικές, θεσμικές και πολιτικές τομές διεύρυνσης και εμβάθυνσης της κοινωνικής δημοκρατίας.

Αλλωστε και σε διεθνές επίπεδο το σύνδρομο της ασφάλειας, που προβλήθηκε μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 πριν από ένα χρόνο, δεν έφερε σταθερότητα στον κόσμο.

Τα δραματικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, αντί να γίνουν αφορμή για ένα ειρηνικό κόσμο, οδήγησαν στην πολεμοχαρή πόλωση με το διχαστικό δόγμα του κ.Μπους, “όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας”. Η συμπαράταξη εναντίον της τρομοκρατίας, οδήγησε στο καθεστώς του διαρκούς πολέμου, που ανατρέπει την αρχιτεκτονική του διεθνούς δικαίου, ανατρέπει κατακτήσεις νομικού πολιτισμού και δημοκρατικών εγγυήσεων, υπονομεύει τους διεθνείς οργανισμούς και τις διεθνείς συμβάσεις για την προστασία του περιβάλλοντος, για το διεθνές ποινικό δικαστήριο και δίνει στην υπερδύναμη των ΗΠΑ, αυτοκρατορική συμπεριφορά.

Από τη δική μας πλευρά θέλουμε να συγκεντρώσουμε την προσοχή των πολιτών που μας παρακολουθούν σε ορισμένα μεγάλα θέματα.

Οι επόμενοι μήνες θα είναι ένα πολύ κρίσιμο διάστημα για την πορεία των εθνικών μας θεμάτων.

Η προοπτική ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε φέρνει στο προσκήνιο το ενδεχόμενο εντάσεων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και αυτό το ενδεχόμενο γίνεται πιο ανησυχητικό, εάν συνυπολογιστούν η ένταση στην Μ. Ανατολή και η σχεδιαζόμενη αμερικανική επίθεση στο Ιράκ.

Η δική μας η πρόθεση δεν είναι να κινδυνολογήσουμε, όμως μας ανησυχεί το κλίμα εφησυχασμού που, καλλιεργεί η κυβέρνηση και κυρίως η απραξία στην οποία οδηγεί αυτό το κλίμα.

Εμείς πιστεύουμε ότι είναι η ώρα της μέγιστης ενεργοποίησης , όλων των δυνάμεων της χώρας για να ξεπεράσουμε τους δύσκολους σκοπέλους αυτής της περιόδου και ότι, για να το πετύχουμε αυτό, χρειάζεται πολύ καλή συνεννόηση της κυβέρνησης με όλα τα κόμματα και συστηματικές πρωτοβουλίες.

Ιδιαίτερα τονίζουμε δηλαδή την ανάγκη η Ελλάδα να αξιοποιήσει όλα τα περιθώρια που έχει στο πλαίσιο της Ε.Ε. ώστε να προωθηθούν πρωτοβουλίες για τη ματαίωση της επίθεσης στο Ιράκ.

Το δεύτερο σημείο στο οποίο θέλουμε να συγκεντρώσουμε την προσοχή όλων είναι οι εξελίξεις στην Ευρώπη και ο ρόλος που πρέπει να παίξει η χώρα μας σε αυτές τις εξελίξεις είναι ένα θέμα που ελάχιστα απασχολεί τη δημόσια συζήτηση στη χώρα μας και ελάχιστα συμβάλει και η κυβέρνηση στο να υπάρξει σοβαρή συζήτηση. Όμως το μέλλον της Ελλάδας εξαρτάται από αυτές τις εξελίξεις και η μη συζήτηση καλύπτει την απουσία κυβερνητικών πρωτοβουλιών.

Δεν θέλω να σας κουράσω αλλά θα αναφέρω μόνο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Ο κ. Πρωθυπουργός δεν διέθεσε δύο μέρες από τον χρόνο του για να παραστεί στη Σύνοδο του Γιοχάνεσμπουργκ και εκεί να διεκδικήσει, ως ευρωπαίος ηγέτης τη διατύπωση ενός σοβαρού και προωθημένου λόγου, για τα μεγάλα προβλήματα του πλανήτη, να διεκδικήσει εκεί την πρόταση για ένα παγκόσμιο Οργανισμό Περιβάλλοντος ως αντίπαλου θεσμού στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου ή την πρόταση για ένα Διεθνές Δικαστήριο Περιβάλλοντος.

Και αυτό το αναφέρω μόνο για να δείξω την απουσία προσανατολισμού, για έναν τέτοιο ρόλο στις διεθνείς διεργασίες.

Το τρίτο μεγάλο θέμα που εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει σήμερα να απασχολεί την ελληνική κοινωνία είναι η πορεία της οικονομίας.

Ο κ Πρωθυπουργός επικαλέστηκε την αρνητική διεθνή συγκυρία για να δικαιολογήσει τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα, και στη συνέχεια πρόβαλε το ρυθμό ανάπτυξης για να μας πείσει ότι όλα πάνε καλά.

Επέλεξε το δρόμο της υπεκφυγής και της συγκάλυψης.

Η αλήθεια είναι ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης που εμφανίζει η ελληνική οικονομία στηρίζονται αποκλειστικά στην εισροή κοινοτικών πόρων Η όποια ανάπτυξη σήμερα δεν συνοδεύεται από αλλαγή των δομικών στοιχείων της οικονομίας και κυρίως δεν συνοδεύεται από δίκαιη ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των ασθενέστερων οικονομικά στρωμάτων. Η εξάντληση των ευρωπαϊκών πόρων η διατήρηση του δημόσιου χρέους σε υψηλό επίπεδο και οι δυσμενείς συνθήκες αναχρηματοδότησης του, η μη αύξηση της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας, η ανεργία, ο πληθωρισμός, η απουσία μιας δημοκρατικής μεταρρύθμισης στη φορολογία, την διοίκηση, την κοινωνική ασφάλιση και την παιδεία, θα εξακολουθούν να παράγουν αποκλίσεις, στρεβλώσεις και στασιμότητα.

Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης εκτός από κοινωνικά άδικη κυρίως αποδεικνύεται αναποτελεσματική και ότι η σημερινή ελληνική οικονομία δεν είναι δυνατόν να αντέξει στο ανταγωνιστικό διεθνές πλαίσιο, μόλις λείψουν οι κοινοτικές χρηματοδοτήσεις.

Με αυτήν την έννοια πιστεύουμε ότι ο κ. Πρωθυπουργός κρύβει την αλήθεια από τον ελληνικό λαό και καταφεύγει στην ωραιοποίηση είτε για λόγους κυβερνητικής δημαγωγίας είτε επειδή αρνείται να αποδεχτεί την πραγματικότητα και την αποτυχία της πολιτικής του.

Το τέταρτο πρόβλημα είναι η ποιότητα στην καθημερινότητα της ζωής, που παράγει αυτό το κράτος και οι υπηρεσίες του σε κρίσιμους τομείς.

Αρέσκεται ο κ.Πρωθυπουργός στα μεγάλα λόγια για την Ελλάδα. Αρνείται όμως να δει και να μιλήσει για την Ελλάδα που ζει καθημερινά ο μέσος Έλληνας πολίτης. Την Ελλάδα που κατατάσσεται τελευταία στις κοινωνικές δαπάνες και στις δαπάνες για την παιδεία, αλλά πρώτη στη διαφθορά και στους δείκτες αναλφαβητισμού.

Αρνείται να δει ότι ο Κηφισός δεν είναι ένα τυχαίο πρόβλημα, αλλά ότι στο δράμα του Κηφισού συμπυκνώνεται όλο το πρόβλημα για την ποιότητα των δημοσίων έργων και για τη διαχείριση των δημοσίων πόρων.

Αρνείται να δει ότι η έκρηξη των καθηγητών στα ΑΕΙ δεν είναι η εκδήλωση συντεχνιακού πνεύματος αλλά είναι η εκδήλωση μια έντονης κρίσης του εκπαιδευτικού μας συστήματος που σήμερα δημιουργεί όλη αυτή την απαξίωση. Θα μπορούσα να πω πολλά σ’ αυτό τον κατάλογο.

Αρνείται λ.χ. ο κ.Πρωθυπουργός να δει ότι η εγκατάλειψη και απόγνωση των αγροτών είναι αποτέλεσμα της έλλειψης αγροτικής πολιτικής, της απουσίας σωστής διαπραγμάτευσης, για κρίσιμα προϊόντα, της αγροτικής παραγωγής, της απουσίας εναλλακτικών διαρθρωτικών λύσεων για την αγροτική μεταρρύθμιση.

Τέλος το πέμπτο πρόβλημα που εμείς νομίζουμε ότι πρέπει να απασχολήσει έντονα και έγκαιρα την κοινή γνώμη είναι το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει φθαρεί. Δεν φαίνεται από πουθενά ότι μπορεί να ανακάμψει και όποιος νομίζει ότι μπορεί να ανακάμψει από την υπόθεση της τρομοκρατίας κάνει λάθος. Και τότε η επικοινωνιακή διαχείριση της υπόθεσης της τρομοκρατίας, θα χρησιμοποιηθεί ως υλικό για να ανατροφοδοτήσει την δικομματική αντιπαλότητα και πόλωση.

Η φθορά της κυβέρνησης οφείλεται στα αποτελέσματα της ασκούμενης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής και αυτή η πολιτική ούτε να αλλάξει μπορεί ούτε να ωραιοποιηθεί.

Το μεγάλο όμως πρόβλημα είναι ότι απέναντι στη φθορά του ΠΑΣΟΚ προβάλλει ως εναλλακτική κυβερνητική λύση, ένα κόμμα που θα ακολουθήσει την ίδια οικονομική και κοινωνική πολιτική και αυτό είναι το αδιέξοδο που δημιουργεί ο δικομματισμός και το δικομματικό σύστημα της χώρας.

Η μόνη εναλλακτική λύση στη σημερινή κυβερνητική φθορά και στη σημερινή αποτυχία της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής θα ήταν μια πολιτική ριζικά διαφορετική από την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού. Μια πολιτική με τη σφραγίδα της Αριστεράς.

Όμως κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί μόνον εάν σπάσει το δικομματικό σκηνικό. Εάν αλλάξει ο εκλογικός νόμος και εάν διαμορφωθούν συσχετισμοί που επιτρέψουν στη Σύγχρονη Αριστερά να αναλάβει πρωτοβουλίες και να επηρεάσει τις εξελίξεις.

Θα πει κανείς: είναι ρεαλιστική μια τέτοια προοπτική;

Η απάντησή μας είναι: Ναι.

Οι πολίτες μπορούν να κατανοήσουν ότι νέες λύσεις θα προκύψουν μονάχα εάν ανατραπεί το σημερινό σκηνικό.

Εάν σπάσει το μονοπώλιο της εξουσίας και εάν περισσότερες δυνάμεις μπορούν να επηρεάσουν τις επιλογές και τους συσχετισμούς της εξουσίας.

Μια πρώτη μεγάλη ευκαιρία για να υπάρξει ένα τέτοιο μήνυμα είναι οι Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές.

Τον Οκτώβριο οι πολίτες μπορούν να στείλουν ένα μήνυμα ότι επιλέγουν Δήμαρχο και Νομάρχη, με σοβαρά κριτήρια, προγράμματος, ήθους αξιοπιστίας, αγωνιστικής συνέπειας και όχι απλώς επειδή ανήκει στο ΠΑΣΟΚ και στη Ν.Δ.

Να στείλουν ένα μήνυμα ότι θέλουν έναν αυτοδιοικητικό χάρτη πιο πλουραλιστικό, πιο αξιοκρατικό.

Ένα τέτοιο αποτέλεσμα στις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές σίγουρα θα επηρεάσει θετικά τις πολιτικές εξελίξεις στη συνέχεια.

Κυρίες και κύριοι,

Μόνο μερικές ενότητες προβλημάτων επεσήμανα, προβλημάτων που για μας αυτή τη στιγμή αποτελούν βασικές προτεραιότητες. Θέλω να πιστεύω ότι η πλειοψηφία των απλών Ελλήνων πολιτών καταλαβαίνει ότι αυτά τα προβλήματα επηρεάζουν τη ζωή μας αμέσως, και ότι με αυτά αξίζει να ασχοληθεί η κοινωνία να ασχοληθούν οι πολίτες.

Εμείς από αυτούς τους πολίτες ζητάμε να μην επιτρέψουν τον αποπροσανατολισμό της δημόσιας ζωής της χώρας.

Η καθημερινή μας ζωή γράφεται στη δουλειά, στις μετακινήσεις μας, στον τόπο που κατοικούμε και απασχολούμαστε, στα σχολεία και τα φροντιστήρια των παιδιών μας.

Δεν γράφεται η καθημερινότητα της ζωής μας, στις οθόνες των τηλεοράσεων, στα αστυνομικά σήριαλ, και στις επικοινωνιακές παραστάσεις.

Ν. ΛΑΔΙΑΝΟΣ (ΕΤ3): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω με κάτι στο οποίο δεν αναφέρεστε στην εισηγητική σας ομιλία. Αναφερθήκατε στα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, ωστόσο θα ήθελα να αναφερθείτε και στα προβλήματα του Νομού και της πόλης αυτής, τα οποία έχουν εξελιχθεί σε διελκυστίνδα θα λέγαμε κάθε τέτοια εποχή, ανάμεσα στην Κυβέρνηση και στην Αξιωματική Αντιπολίτευση.
Τελικά η θέση του Συνασπισμού ποια είναι γι’ αυτά τα προβλήματα. Υπάρχει εξέλιξη στα μεγάλα έργα, που απασχολούν την πόλη και το Νομό ή δεν υπάρχει;

Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης και του Νομού, έχουν και αυτοί το ίδιο βίωμα που έχουν οι κάτοικοι της περιφέρειας στη χώρα μας. Τα προβλήματα τα θυμούνται τα δύο μεγάλα κόμματα παραμονές εκλογών και με αυτά τροφοδοτούν τη δικομματική διελκυστίνδα.
Όμως, η Θεσσαλονίκη και ο Νομός σήμερα βρίσκονται με αυτά τα προβλήματα, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 2 Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης. Και αρκετά απ’ αυτά τα προβλήματα έπρεπε να έχουν λυθεί.
Παρά το γεγονός ότι εναλλάχθηκαν στη διακυβέρνηση της χώρας, στη διάρκεια της μεταπολίτευσης, τα δύο μεγάλα κόμματα. Και έδωσαν απλόχερες υποσχέσεις.
Η Θεσσαλονίκη σήμερα δεν έχει λύσει το πρόβλημα το κυκλοφοριακό, το συγκοινωνιακό. Η Θεσσαλονίκη σήμερα δεν έχει λύσει τα σοβαρά προβλήματα για να στηριχθεί η προοπτική της στο νέο διεθνές περιβάλλον που διαμορφώνεται.
Δε λύνονται τα προβλήματα της Θεσσαλονίκης με προεκλογικές αφίσες, αλλά αντιμετωπίζονται με ουσιαστικό σχεδιασμό, έτσι ώστε να μην υπάρχουν αυτά τα μεγάλα ελλείμματα που παρατηρούνται σήμερα.
Το ίδιο συμβαίνει και στο Νομό της Θεσσαλονίκης. Χτες ήμουν στη Νέα Απολλωνία, 8 δις για το συγκρότημα της νέας λουτρόπολης, ένα κτίριο αφημένο επί 5ετία, να καταστρέφεται, να ερειπώνεται, να ρημάζει.
Δίπλα η λίμνη Κορώνειας, 48 μελέτες για τη σωτηρία της, ένα master plan, η Συνθήκη Ραμψάρ να την προστατεύει, η λίμνη ξεράθηκε, απονεκρώθηκε, καταστράφηκε, δεν υπάρχει.
Τα μεγάλα θέματα του τραμ, του μετρό, της υποθαλάσσιας αρτηρίας, τα μεγάλα ζητήματα που έχουν σχέση με την Έκθεση της Θεσσαλονίκης, με τη Διεθνή Έκθεση, όλα αυτά τα ζητήματα παραμένουν ανοιχτά και θα πρέπει οι πολίτες της Θεσσαλονίκης να ζητήσουν εξηγήσεις και λογαριασμό.
Εμείς, από την πλευρά του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, στηρίζουμε για τις εκλογές στο Δήμο και στη Νομαρχία, ευρύτερα ψηφοδέλτια, με επικεφαλής το Μιχάλη Τρεμόπουλο και τον Τάσο Κουράκη, που συναπαρτίζονται από ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις, διεκδικώντας αυτή τη διαφορετική πόλη, τη διαφορετική σχέση του πολίτη με την αυτοδιοίκηση, τη διαφορετική πολιτική στάση, τη διαφορετική πολιτική ευθύνη.
Αρα σήμερα, αντί να υπάρχει αυτή η διελκυστίνδα ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα, καλό είναι να δώσουν εξηγήσεις, γιατί δεν έκαναν στην ώρα τους και με το σωστό τρόπο αυτά που υπόσχονται ότι θα κάνουν στο μέλλον.

Χ. ΤΕΛΙΔΗΣ (ΕΘΝΟΣ): Αναφερθήκατε στο θέμα της επικοινωνιακής διαχείρισης της τρομοκρατίας. Διαπιστώνουμε όλο και περισσότερο ότι υπάρχουν σοβαρά θέματα δεοντολογίας, υπάρχουν θέματα ποιότητας Τύπου, έχετε αναφερθεί επανειλημμένα και αυτός ο εκφυλισμός βέβαια δεν έχει να κάνει μόνο με την αισθητική μας, που τη θίγει, αλλά αυτός ο εκφυλισμός έχει να κάνει με την ίδια την ουσία της δημοκρατίας μας.
Επειδή ο χώρος σας έχει πρωτοστατήσει με πρωτοβουλίες για τα θέματα της ποιότητας του τύπου, για τα θέματα της δεοντολογίας, που όπως είπα είναι και θέματα δημοκρατίας, ποιες πρωτοβουλίες, γιατί η εκτίμηση πλέον πολλών είναι ότι έχουμε φτάσει σε οριακές καταστάσεις, ποιες πρωτοβουλίες σκέπτεστε να πάρετε, αφού βλέπουμε ότι Κυβέρνηση, Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, μάλλον σιγούν γι’ αυτά τα θέματα, ώστε να βάλετε το θέμα στην κοινωνία.

Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το πρόβλημα είναι μεγάλο, οι συνέπειές του είναι επιζήμιες, συντελούνται διεργασίες οι οποίες επηρεάζουν αρνητικά και την κοινωνία, αλλά και τη λειτουργία του πολιτικού μας συστήματος.
Έχει πολλές όψεις το πρόβλημα. Από τη μια είναι η ευθύνη των ίδιων των Μέσων, που στο όνομα ενός εμπορικού ανταγωνισμού, διαχειρίζονται όπως διαχειρίζονται αυτό το σοβαρό πρόβλημα.
Η άλλη όψη είναι των κρατικών εκείνων κέντρων, που τροφοδοτούν με αλόγιστες συμπεριφορές, ακριτομυθίες ή και μεθοδευμένες διαρροές όλη αυτή τη σεναριολογία και τη μυθοπλασία.
Εμείς στηρίζουμε την πρωτοβουλία που πήρε η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών. Είναι ανάγκη να υπάρχει και αυτοέλεγχος και δεοντολογία και τήρηση βασικών αρχών και κανόνων, μιας σωστής δημοσιογραφίας.
Αλλο η δημοσιογραφία, που ελέγχει, αποκαλύπτει, ερευνά, αξιολογεί, ενημερώνει και άλλο αυτό το σκηνικό που κυριαρχεί. Και προς την Κυβέρνηση επίσης ασκούμε έντονη κριτική και λέμε ότι δεν είναι τρόπος με τον οποίο παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο, όταν κάθε μέρα οι διαρροές και οι αποκαλύψεις προέρχονται από κρατικά κέντρα. Και στη Βουλή θα φέρουμε το θέμα κα όλες εκείνες τις πολιτικές πρωτοβουλίες που μπορούμε να σχεδιάσουμε θα τις προωθήσουμε, γιατί πρέπει η κοινωνία, οι πολίτες, αλλά και οι ίδιοι οι θεσμοί να προστατευτούν από τέτοιες εκφυλιστικές μεταλλαγές.

A. ΜΑΡΟΥΛΑ-ΠΛΗΚΑ: Ήδη τα δύο μεγάλα Κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία έχουν δώσει στις Δημοτικές Εκλογές ένα χαρακτήρα δημοψηφίσματος. Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ περιμένουν κάποια αποτελέσματα για να πούμε πήγαμε καλύτερα, από τη Νέα Δημοκρατία ότι πήραμε τους Δήμους και άρα η Κυβέρνηση καταρρέει.
Ο Συνασπισμός μπαίνει σ’ αυτή την λογική; Δηλαδή οι Δημοτικές Εκλογές πρέπει να στείλουν μήνυμα στην κεντρική πολιτική εξουσία για το πώς διαχειρίζεται τα προβλήματα;

Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οι Δημοτικές και Νομαρχιακές Εκλογές δεν μπορεί να είναι υποκατάστατο της εκλογικής αναμέτρησης και καταγραφής. Οι Δημοτικές και Νομαρχιακές Εκλογές όμως πάντοτε έχουν πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο.
Γι’ αυτό κι εμείς προτάσσουμε στην πορεία για τις Δημοτικές και Νομαρχιακές Εκλογές τα προγράμματα τα αυτοδιοικητικά, τα φερέγγυα, αξιόπιστα και συνεπή πρόσωπα, προτάσσουμε όλες εκείνες τις εκκρεμότητες που υπάρχουν στο επίπεδο της Αυτοδιοίκησης και πρέπει να αποτελέσουν πεδίο αντιπαράθεσης.
Κα Πλήκα, σήμερα οι Δημοτικές και Νομαρχιακές Εκλογές θα έπρεπε να γίνουν με έναν κεντρικό άξονα. Τα μεγάλα προβλήματα των ελληνικών πόλεων και της ελληνικής περιφέρειας, καθώς φτάσαμε στο 2002. Οι πόλεις γίνονται αβίωτες, η περιφέρεια φορτώνεται ολοένα και μεγαλύτερες ανισότητες.
Τα μεγάλα προβλήματα στην έλλειψη υποδομών και κοινωνικής στήριξης, ισόρροπης ανάπτυξης, αξιοβίωτης καθημερινότητας για όλους, ορθολογικής διαχείρισης των πόρων, προστασίας του περιβάλλοντος, εξασφάλισης της ανανέωσης και της αναζωογόνησης του δημόσιου βίου σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, δυστυχώς δεν κυριαρχούν αυτά τα προβλήματα.
Η έλλειψη περιφερειακής αποκέντρωσης με αυτοδιοίκηση, η αυτόνομη και αυτοδύναμη Τοπική Αυτοδιοίκηση σε όλα τα επίπεδα, η οικονομική της ανεξαρτησία, η λειτουργική της αυτονομία, η στελέχωση, ο εξοπλισμός της με επαρκή μέσα για να επιτελέσει τον ρόλο της ως φορέα δημοκρατικού προγραμματισμού, περιφερειακού σχεδιασμού της ανάπτυξης, κοινωνικής συνοχής και στήριξης και διαχείρισης τοπικών και περιφερειακών έργων, Σ’ αυτά τα μεγάλα προβλήματα θέλουμε να δώσουμε την έμφαση και την προτεραιότητα.
Αυτά τα προβλήματα έχουν πολιτικό περιεχόμενο, έχουν πολιτική ουσία και πάνω σ’ αυτά τα προβλήματα διαμορφώνεται η ανοιχτή κοινωνία των πολιτών, η κοινωνία της συμμετοχής, η κοινωνία του ελέγχου, η κοινωνία της παρέμβασης. Αλίμονο αν μετατρέψουμε για όλα την ελληνική κοινωνία σε κοινωνία ψηφοφόρων, σε κοινωνία οπαδών, σε κοινωνία καταναλωτών, σε κοινωνία φιλάθλων.
ʼρα η μεταχείριση των Δημοτικών και Νομαρχιακών Εκλογών ως υποκατάστατου για να τροφοδοτήσει και να ανακυκλώσει τον δικομματικό ανταγωνισμό είναι μια ακόμη στρέβλωση του πολιτικού μας συστήματος .Και δεν θα συνέβαινε αυτό αν πηγαίναμε στις Δημοτικές και Νομαρχιακές Εκλογές με άλλο εκλογικό σύστημα, σύστημα αντιπροσωπευτικό, σύστημα απλής αναλογικής, έτσι ώστε στο πρώτο επίπεδο εξουσίας, τον πιο κοντινό στην κοινωνία, να εκφράζεται η πλουραλιστική βάση της κοινωνίας και η δημοκρατική σύνθεση των δυνάμεων της.

κ. ΧΥΤΑΣ («ΕΤ3, 102 FM»): Κύριε Πρόεδρε, είπατε ότι οι επικείμενες Δημοτικές και Νομαρχιακές Εκλογές έχουν πολιτικό περιεχόμενο. Σε περίπτωση επαναληπτικών εκλογών σε μεγάλες πόλεις, θα υπάρχει αν μπορούμε να πούμε κάποια κατεύθυνση από την πλευρά του Συνασπισμού προς τους ψηφοφόρους του τι να ακολουθήσουν, τι να επιλέξουν.

Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η αυτοδιοικητική πολιτική και οι θέσεις αρχής του Συνασπισμού για την αυτόνομη και ανεξάρτητη Αυτοδιοίκηση προσδιορίζουν ότι και στο β' γύρο με αυτοδιοικητικά και πολιτικά κριτήρια, με κριτήρια αξιοκρατικά, οι πολίτες θα αποφασίσουν.
Ο Συνασπισμός δεν δίνει ούτε γραμμή, ούτε ντιρεκτίβες. Θα αποφασίσουν οι πολίτες όπως και στον α' γύρο αποφασίζουν οι πολίτες και δεν καθοδηγούνται ούτε κατευθύνονται.

κα ΔΕΓΥΡΗ («ΚΕΡΔΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε, αφενός θέσατε θέμα έλλειψης ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας διότι στηρίζεται κατ’ ουσίαν στις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις όπως είπατε, αφετέρου κατηγορείτε την Κυβέρνηση Σημίτη για ελλιπή κοινωνική πολιτική.
Με ποια μέτρα βλέπετε εσείς δυνατή την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της εθνικής οικονομίας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων αν εφαρμοστεί ένα πιο δυνατό κοινωνικό μοντέλο τη στιγμή που οι παραγωγικοί φορείς και οι επιχειρήσεις ζητούν μια πιο πιστή εφαρμογή της πολιτικής των αριθμών και μέτρα ενίσχυσης των επιχειρήσεων; Ο κ. Σημίτης μας έθεσε προχθές δίλημμα φορολογικό μεταξύ ενίσχυσης επιχειρήσεων και των ασθενέστερων κοινωνικά ομάδων.

Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η άποψη που λέει ότι είναι εμπόδιο της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας η διεύρυνση της κοινωνικής πολιτικής, είναι μια συντηρητική άποψη. Μια άποψη η οποία καταδικάζει την κοινωνία σε διαφορετικές ταχύτητες, σε ανισότητες και σε αδικίες. Μεγαλώνει δηλαδή τις αιτίες για την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα.
Η αντίληψη ότι το μοντέλο μιας άκρατης, ελεύθερης αγοράς και ενός θεσμοποιημένου ανταγωνισμού μπορεί να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, η άποψη αυτή διαψεύδεται στην πράξη από αυτά που γίνονται και στην ίδια την Αμερική, από αυτά που γίνονται και σε άλλες χώρες που μέχρι χθες ήταν οι καλύτεροι μαθητές των συνταγογραφιών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ή των άλλων διεθνών Οργανισμών.
Σήμερα δεν μπορεί παρά να εξασφαλιστεί μια δίκαιη κατανομή των βαρών και των ωφελημάτων με ενίσχυση της παραγωγικής βάσης και της ανταγωνιστικότητας αν και εφόσον αλλάξει αυτή η πολιτική και γίνουν διαρθρωτικές αλλαγές κρίσιμες.
Εμείς από την πλευρά του Συνασπισμού υποστηρίξαμε την ανάγκη για μια διπλή μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό και στο φορολογικό σύστημα, που θα εξασφάλιζε έσοδα, που θα εξασφάλιζε δίκαιη κατανομή, που θα μείωνε τις αδικίες, που θα εξασφάλιζε όλες εκείνες τις αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε να στηρίζονται οι χαμηλόμισθοι και να στηρίζεται η απασχόληση, που θα εξασφάλιζε σε τελευταία ανάλυση τον ελληνικό λαό από αυτή την μελλοντολογία που σήμερα του λέει ότι η πραγματική σύγκλιση έτσι ως έχουν τα πράγματα είναι όνειρο για μετά από 25 χρόνια.
Μια ακόμη γενιά είναι καταδικασμένη με βάση την πολιτική που εφαρμόζεται. Πολιτικές επιλογές διαφορετικές, εναλλακτικές υπάρχουν. Η κυβερνητική πολιτική τις αρνείται. Αρνείται τις πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές. Αρνείται αυτή τη στιγμή πεισματικά και επίμονα μια δίκαιη φορολογική μεταρρύθμιση.
Υιοθετεί μια επιχειρηματολογία τετριμμένη περί φοροελαφρύνσεων και την ίδια ώρα προσπαθεί να συγκαλύψει γύρω από αυτή την επιχειρηματολογία την μείωση των δημοσίων δαπανών, το γεγονός ότι δίνει αυξήσεις κάτω από τον πληθωρισμό, το γεγονός ότι δεν κάνει αναδιανομή των εισοδημάτων, το γεγονός ότι είναι αβέβαιο το κόστος αυτών των φοροελαφρύνσεων και θα αναγκαστεί πάρα πολύ σύντομα να αυξήσει τον ΦΠΑ, όπως είναι αβέβαιο το κόστος του νομοθετήματος που έφερε για το ασφαλιστικό.
Θέλει να κρύψει πίσω απ’ αυτή την επιχειρηματολογία ότι η σχέση έμμεσων και άμεσων φόρων συνεχώς θα βαραίνει ακόμη περισσότερο και θα αποδεκατίζει τα μικρά και ασθενέστερα στρώματα και τέλος, θέλει να κρύψει το γεγονός ότι αυτά τα μέτρα εξακολουθούν ακόμη να αρνούνται την τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας, με αποτέλεσμα το κόστος εργασίας που διαρκώς μειώνεται να μεγαλώνει τα κέρδη και οι διακηρύξεις της Κυβέρνησης να μην επιτυγχάνονται.
Σήμερα είναι γεγονός ότι το δημόσιο χρέος είναι ψηλά, θα εξακολουθήσει να είναι σε υψηλό επίπεδο μετά και από τις αποφάσεις της Ε.Ε. να εγγράφονται στο χρέος τόσο το ποσό των προμετόχων όσο και τα δάνεια που προέρχονται από τιτλοποιήσεις. Το δημόσιο χρέος είναι υψηλό, το έλλειμμα στον προϋπολογισμό είναι μόνιμο, διαρκές, προσπαθεί να συμμαζέψει τον προϋπολογισμό για να τον κλείσει η Κυβέρνηση και ο πληθωρισμός συνεχώς αυξάνεται, ενώ η ανεργία παραμένει επίσης στα υψηλότερα επίπεδα.
Αυτή είναι η πραγματική οικονομία και οι συνέπειες της πραγματικής οικονομίας διαμορφώνουν την καθημερινότητα της πραγματικής ζωής της κοινωνίας.

Ν. ΡΟΥΜΠΟΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»-«ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ»): Εσείς κ. Πρόεδρε λέτε να μη γίνει η τρομοκρατία το επίκεντρο, το κεντρικό πολιτικό ζήτημα. Παρ’ όλα αυτά είναι σήμερα το κεντρικό πολιτικό ζήτημα, απασχολεί την κοινή γνώμη, απασχολεί σε 24ωρη βάση τα μέσα ενημέρωσης, αρκετούς πολιτικούς που σιτίζονται στα μέσα ενημέρωσης και πολύ φοβάμαι ότι θα συνεχίσει να είναι έτσι.
Αν πάρουμε υπόψη ότι θα υπάρχει και το δικαστήριο κι εσείς έχετε μια μεγάλη εμπειρία τι συμβαίνει σ’ αυτά τα δικαστήρια, σας προβληματίζει καθόλου το ενδεχόμενο να πάμε σε βουλευτικές εκλογές όμηροι ενός κλίματος τέτοιου; Δηλαδή 17 Νοέμβρη, τρομοκρατία, αποκαλύψεις, τι θα λένε οι συνήγοροι, τι θα λένε οι κατηγορούμενοι, τι θα λένε όλοι.

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και εισαγωγικά επισήμανα, ότι το θέμα της εξάρθρωσης της τρομοκρατίας δεν πρέπει να γίνει πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης. Σε άλλα θέματα τα κόμματα μπορούν να διασταυρώσουν τις απόψεις τους και να αντιπαραθέσουν τα προγράμματά τους.
Επεσήμανα επίσης ότι ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζεται το πρόβλημα εξάρθρωσης της τρομοκρατίας επιβαρύνει το δημόσιο βίο περισσότερο και διαμορφώνει τις προϋποθέσεις, έτσι ώστε μια υπόθεση δικαστικής εκκαθάρισης της τρομοκρατικής δραστηριότητας της 17Ν να μετεξελιχθεί σε κεντρικό στοιχείο της πολιτικής και κοινωνικής μας ζωής. Αυτό θα είναι δυσάρεστο.
Στο πεδίο μιας δίκης πρέπει να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις για δίκαιη απονομή της δικαιοσύνης. Διατήρηση όλων των εγγυήσεων προστασίας των δικαιωμάτων τόσο των θυμάτων, όσο και των κατηγορουμένων, τόσο της δημοκρατικής νομιμότητας, όσο και της πολιτικής σταθερότητας.
Με αυτή την υπόθεση της τρομοκρατίας δεν θέλουμε να συντελεστεί ένα ακόμα παράδοξο και ανορθόδοξο. Η τρομοκρατική δραστηριότητα όσο διαρκούσε δεν αποσταθεροποίησε τη μεταπολίτευση, η εξάρθρωση της τρομοκρατίας μπορεί να εκφυλίσει και να μεταλλάξει κρίσιμους τομείς της μεταπολιτευτικής μας πολιτικής ζωής.
Και το σοβαρότερο, η εξάρθρωση της τρομοκρατίας να μην γίνει εμβρυουλκός συντηρητικών εξελίξεων, αναδίπλωσης και συντηρητικοποίησης του πολιτικού σκηνικού. Στη διάρκεια της μεταπολίτευσης, στη διάρκεια της δικτατορίας, πριν από τη δικτατορία, στη νεώτερη ιστορία του ο ελληνικός λαός έχει ιστορικές κατακτήσεις με τους αγώνες του για την προάσπιση των δικαιωμάτων και της κοινωνικής διαμαρτυρίας.
Μην φτάσουμε στο σημείο, λοιπόν, στο όνομα ανιστόρητων και κοντόφθαλμων θεωρήσεων να ενοχοποιήσουμε την Αριστερά, να εκθέσουμε τις εγγυήσεις των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, να διαμορφώσουμε κοινωνίες υπόπτων στο όνομα ενός ιδιότυπου συνθήματος για την ασφάλεια, ουσιαστικά όλες εκείνες οι καταθέσεις αγώνων και οι αγωνίες γενεών στην ελληνική κοινωνία να μηδενιστούν ή να αποτελέσουν αντικείμενο για χλευασμούς ή για σχόλια ειρωνικά.
Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να προκύψει στο δημόσιο βίο της χώρας. Και εμείς κάνουμε αυτή τη στιγμή επισήμανση προς όλες τις πλευρές και προς τις διαδικασίες της ενημέρωσης και προς τις λειτουργίες των κρατικών μηχανισμών και προς την Κυβέρνηση και προς τους κρατικούς φορείς, ανατροφοδοτείται μία έκπτωση και μία φλυαρία σεναριολογία και συναλλαγή γύρω από κρίσιμα θέματα κοινωνικής διαπαιδαγώγησης, πολιτικής ευθύνης, δημοκρατικής εγρήγορσης και αγωνιστικής παρέμβασης για την αντιμετώπιση των κρίσιμων προβλημάτων της εποχής που ζούμε.

Ε.ΤΣΑΡΟΥΧΑ («ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ»): Θα πιαστώ από την τελευταία σας φράση σχετικά με την ασφάλεια και επειδή έχει γίνει πολύ μεγάλος λόγος για το ζήτημα της ασφάλειας της Συνόδου Κορυφής εδώ στη Θεσσαλονίκη το 2003. Έχει γίνει πολύς λόγος για το εάν θα γίνει εδώ στη Θεσσαλονίκη, αν θα έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη ή θα γίνει στη Χαλκιδική κλπ. κλπ., τα γνωρίζετε όλα αυτά.
Επίσης έγινε λόγος από τον Πρωθυπουργό από το βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως για κάποιους που ίσως επιχειρήσουν κάποιες ενέργειες μέσω γυμναστικών κλπ. Ποια είναι η θέση του Συνασπισμού κατ’ αρχήν για το πού θα πρέπει να γίνει η Σύνοδος; Εάν ο Συνασπισμός στο βαθμό που θα συμμετέχει ή όχι σε κάποιες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, θα εγγυηθεί από τη δική του πλευρά για την ασφάλεια -εντός εισαγωγικών ίσως- αυτών των εκδηλώσεων;
Ήθελα να μου πείτε δυο λόγια γι’ αυτό το ζήτημα, που αφορά άμεσα τη Θεσσαλονίκη. Γίνονται πολλές εκκλήσεις. Ευχαριστώ.

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν υπάρχουν μεγάλα κοινωνικά ελλείμματα, μεγάλα προβλήματα ανοιχτά οικολογικά, ποιότητα ζωής, προστασίας του περιβάλλοντος, κοινωνικής δικαιοσύνης, δημοκρατικής ευαισθησίας, κατοχύρωσης των δικαιωμάτων, οι κοινωνίες προβληματίζονται, οι κοινωνίες αγωνίζονται, οι κοινωνίες παρεμβαίνουν, οι πολίτες δεν περιμένουν καθισμένοι στο σπίτι τους τα κηρύγματα του νεοσυντηρητισμού που λένε, κάτσε φρόνημα γιατί εάν εκφράσεις τη διαμαρτυρία σου θα είσαι ύποπτος, θα είσαι ένοχος, θα υποστείς μια προληπτική καταστολή.
Οι Σύνοδοι Κορυφής δεν γίνονται ερήμην των κοινωνιών και των λαών, δεν γίνονται σε γυάλινο πύργο, δεν γίνονται σε γραφειοκρατικά φρούρια. Οι κοινωνίες σε όλη την Ευρώπη σήμερα εγείρουν φωνή διαμαρτυρίας για τις ακολουθούμενες πολιτικές, προβάλλουν στο πεδίο της κοινωνικής πραγματικότητας και λένε, είμαστε κι εμείς εδώ, δεν μπορείτε να ποφασίζετε ερήμην μας.
Και η Σύγχρονη Αριστερά έχει αυτή τη μεγάλη ιστορική κατάκτηση, έχει κατάθεση ζωής και γενεών με αγώνες, με ριζοσπαστική αμφισβήτηση, με κατοχύρωση της δημοκρατικής ευαισθησίας, με προσπάθεια να ανοίξουν εναλλακτικοί δρόμοι. Δεν είναι η Σύγχρονη Αριστερά η πολιτική δύναμη του εφησυχασμού, του φόβου, της φρονιμάδας, της σκοπιμότητας, της συναλλαγής και της περιφερόμενης άνεσης ή κλαμουριάς.
Και στην Ελλάδα, λοιπόν, σήμερα αγωνίζονται κοινωνικές δυνάμεις για να διεκδικήσουν μια διαφορετική πολιτική. Το παγκόσμιο κοινωνικό φόρουμ στο Πόρτο Αλέγκρε και στο Γιοχάνεσμπουργκ προβάλλει αξιώσεις και αιτήματα. Το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ διαμορφώνεται ως μία δύναμη κοινωνικής παρέμβασης και ριζοσπαστικής αμφισβήτησης. Στην Ελλάδα το Ελληνικό Κοινωνικό φόρουμ είναι δύναμη μέσα από την οποία εκφράζεται η κοινωνική ευαισθησία. Δεν είναι εχθρός.
Εάν, λοιπόν, η Κυβέρνηση προσανατολίζεται να ενοχοποιεί την κοινωνική διαμαρτυρία και τις κοινωνικές δυνάμεις της αμφισβήτησης και της κριτικής να τις αντιμετωπίζει ως δυνάμεις εχθρικής κινητοποίησης στο όνομα των οποίων πρέπει να ενεργοποιηθεί προληπτική καταστολή, τότε θα κάνει ένα ακόμα βήμα προς τα πίσω, προς αυτή δηλαδή την κατεύθυνση που σας είπα του νεοσυντηρητισμού τον οποίον εμπνέει και ανατροφοδοτεί ο νεοφιλελευθερισμός.
Εμείς, λοιπόν, λέμε οι Σύνοδοι Κορυφής πρέπει να γίνονται με όλες τις εγγυήσεις και υπέρ των κοινωνιών και υπέρ των πολιτών, δεν είναι οι τεχνοκράτες σήμερα που φορμαλιστικά και τυπικά θα κάνουν κάποιες εξισώσεις για να τις επιβάλλουν στα κοινωνικά σώματα. Η υπόθεση των αποφάσεων των Συνόδων Κορυφής είναι κατ’ εξοχήν πολιτική υπόθεση, αφορά κατ’ εξοχήν τις κοινωνίες. Οι κοινωνικές δυνάμεις κάθε λαού και κάθε χώρας οφείλουν να τοποθετηθούν και καμιά Κυβέρνηση δεν μπορεί αυτές τις δυνάμεις να τις σπρώξει στο περιθώριο, να τις ενοχοποιήσει και να τις αφυδατώσει ή να τις απονευρώσει.
Να γίνουν, λοιπόν, οι Σύνοδοι Κορυφής όχι για να μετατρέπεται η Ευρώπη σε φρούριο, όχι για να μετατρέπεται κάθε πρωτεύουσα της Ευρώπης ή κάθε πόλη της Ευρώπης που φιλοξενεί Συνόδους Κορυφής σε πόλεις φρούριο. Αυτό δεν είναι η ασφάλεια της οικονομίας και της κοινωνίας. Αυτό είναι η προληπτική καταστολή ενός νεοσυντηρητισμού.
Να γίνουν, λοιπόν, οι Σύνοδοι Κορυφής και οι Κυβερνήτες της Ευρώπης να ακούσουν τη φωνή των λαών τους. Γιατί παραγίνανε τεχνοκράτες οι Κυβερνήτες της Ευρώπης. Και το παρακάνανε με το να κρύβονται πίσω από τις εξισώσεις των αριθμών για να μην αναλαμβάνουν τις πολιτικές τους ευθύνες.
Αρα, λοιπόν, η Σύνοδος Κορυφής της Θεσσαλονίκης είναι κι αυτή ένα πολιτικό και κοινωνικό γεγονός στο οποίο η ελληνική κοινωνία θα πάρει θέση. Οι αποφάσεις που προωθούνται θα κριθούν από τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις. Το Κοινωνικό Φόρουμ, οι ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις έχουν ήδη διατυπώσει την αντινεοφιλελεύθερη πολιτική, την πολιτική εναντίον της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και το αίτημα για έναν διαφορετικό κόσμο που είναι εφικτός, δεν είναι ουτοπία και όραμα, είναι οδυνηρή βιωματική ανάγκη η οποία βασανίζει σήμερα ολοένα και πιο πολλούς.
Αρα στη Θεσσαλονίκη και οι πολιτικές που εφαρμόζονται θα κριθούν και οι κοινωνίες που διαμαρτύρονται θα εκφραστούν.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ (“ΕΡΜΗΣ TV” - “ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ Α. ΛΙΟΣΙΩΝ”): Εξωτερική πολιτική το θέμα της ερώτησης. Ο πρωθυπουργός προχθές στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στην Έκθεση είχε πει, για το ενδεχόμενο μιας επίθεσης των Αμερικανών κατά του Ιράκ, ότι εάν ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών συμμετέχει σ’ αυτή την επίθεση, θα συμμετέχουμε τότε και σαν χώρα. Θα ήθελα το δικό σας σχόλιο γι’ αυτή την πιθανολογούμενη επίθεση.

Ν.ΡΟΥΜΠΟΣ (προσθέτει): Υπάρχει η ψευδαίσθηση, ότι εάν οι Αμερικανοί θέλουν την έγκριση του ΟΗΕ, δεν θα την πάρουν;

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Να επισημάνω, αυτό που και εισαγωγικά τόνισα. Η Κυβέρνηση πρέπει να πάρει όλες τις δυνατές πρωτοβουλίες και να κινητοποιηθεί εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο ευρύτερο διεθνές πεδίο για να αποτραπεί ο σχεδιαζόμενος πόλεμος εναντίον του Ιράκ.
Ο σχεδιαζόμενος πόλεμος εναντίον του Ιράκ θα αποτελέσει παραπέρα επιδείνωση της αστάθειας και της ανασφάλειας που υπάρχει στον κόσμο. Θα προωθήσει αυτό το διχαστικό δόγμα του πολέμου του καλού εναντίον του κακού, που μας παραπέμπει σε άλλες εποχές σκοταδισμού. Δεν αρκούν οι φραστικές διαφοροποιήσεις.
Σήμερα γίνεται ορατό σε όλους, ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν έπρεπε να πάρουν μέρος στον πόλεμο εναντίον των Βαλκανίων, δεν έπρεπε να πάρουν μέρος στον πόλεμο εναντίον του Κόλπου, σήμερα η μεγάλη πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών ζητάει από την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην είναι κάθε φορά ο ουραγός που προσυπογράφει τις μονομερείς κινήσεις του κ. Μπους.
Η κυβέρνηση του κ. Μπους αυτή τη στιγμή δεν έχει τη διεθνή νομιμοποίηση. Η πρωτοφανής συμπαράταξη που διαμορφώθηκε για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, έχει δώσει τη θέση της σήμερα στην πλειοψηφία που αρνείται τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης Μπους.
Δεν αρκεί εκ των υστέρων να λέει σήμερα ο κ. Σρέντερ, εν όψει των προεκλογικών αγώνων στη Γερμανία, ότι αν γίνει πόλεμος δε θα πάει η Γερμανία. Η Ευρώπη οφείλει να αντισταθεί από τώρα. Η Ευρώπη πρέπει να αντιτάξει στο μοντέλο διεθνούς συμπεριφοράς των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ένα διαφορετικό μοντέλο για τον ειρηνικό κόσμο, τον κόσμο της αλληλεγγύης.
Ο ΟΗΕ, δεν αρκεί κάθε φορά να διαπιστώνει ότι τον περιφρονεί και τον υπαλληλοποιεί η υπερδύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Οφείλει ο ΟΗΕ ετούτη τη στιγμή να ενεργοποιηθεί και μέσα στον ΟΗΕ να κινητοποιηθούν όλες οι χώρες - μέλη του.
Αλλά, και το σοβαρότερο, οι κοινωνίες, οι πολίτες, ο πόλεμος είναι εφιάλτης, οι κοινωνίες πρέπει να αντισταθούν σε ένα μέλλον που θα το σκιάζει ο εφιάλτης ενός διαρκούς πολέμου. Οι πολίτες, οι κοινωνίες, οι κυβερνήσεις, η Ευρώπη, η διεθνής κοινότητα, να επιδιώξει, μια διαφορετική λειτουργία του Διεθνούς Δικαίου, μια νέα αντίληψη του Διεθνούς Δικαίου.
Τι έγινε με τον πόλεμο και τις επεμβάσεις στο Αφγανιστάν, ούτε η σταθερότητα στο Αφγανιστάν δεν ενισχύθηκε. Τι έγινε με την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Μέσης Ανατολής; Και εκείνο που θα ήθελα να πω, αν προωθηθεί και σχεδιαστεί ο πόλεμος εναντίον του Ιράκ, με τη συνενοχή και την υποταγή όλων των κυβερνήσεων, τότε θα συντελεστεί η πιο μεγάλη προσβολή, η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 θα τιμηθεί όχι με ειρηνική συνύπαρξη και αλληλεγγύη, αλλά με καινούριο αίμα και αυτό δεν είναι προς όφελος της σταθερότητας στον πλανήτη.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πριν 4 χρόνια είχατε τον κ. Βούγια δίπλα σας. Τότε τα είχατε πάει αρκετά καλά κ. Πρόεδρε. Θέλουμε ένα σχόλιο για την υποψηφιότητα του κ. Κουράκη και επίσης, υπάρχει μια υποψηφιότητα εδώ για την οποία αναφέρθηκε προχθές ιδιαίτερα ο Πρωθυπουργός. Η υποψηφιότητα του κ. Ψωμιάδη.
Είναι γνωστός ο βίος του κ. Ψωμιάδη, θα θέλαμε ένα σχόλιο και γι’ αυτό. Είναι ο άνθρωπος που πρόσβαλλε, όπως έλεγα πριν, την αισθητική της Θεσσαλονίκης και τη δημοκρατία της Θεσσαλονίκης, συμμετέχοντας στο κάψιμο βιβλίων.

Ν. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι ο ρόλος ενός Προέδρου Κόμματος που επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη να ασχοληθεί με τα προβλήματα που αναφέρονται σε πρόσωπα ή σε πολιτικές αντιπαραθέσεις, ενόψει των Δημοτικών και Νομαρχιακών Εκλογών.
Έχω δίπλα μου τον Τάσο Κουράκη και είναι τιμή για μένα που ο Τάσος Κουράκης είναι φίλος και πιστεύω ότι είναι τιμή και για τη Θεσσαλονίκη που ο Τάσος Κουράκης θέλει να ασχοληθεί με τα θέματα της αυτοδιοίκησης και της καθημερινής ζωής της πόλης.
Είναι ένα πρόσωπο που δείχνει διαφορετική σχέση με την πολιτική, διαφορετική σχέση με την πόλη, διαφορετική σχέση με τις αρχές. Με ρωτήσατε ότι είχα κάποιο άλλο πρόσωπο, ποιο πρόσωπο δε μας αφορά.
Μας αφορά η πραγματικότητα, ο καθένας είναι εκείνος ο οποίος προσδιορίζει το περιεχόμενο της συνείδησής του και της κοινωνικής του νομιμοποίησης με τις πράξεις του.
Τα άλλα που μου είπατε, επιτρέψτε μου να τα συζητήσουμε μια άλλη φορά. Θα ήθελα όμως να πω ότι όσο δεν προωθείτε, με ευθύνη των δύο μεγάλων κομμάτων, ο χωρισμός και η διάκριση εκκλησίας και κράτους, θα δημιουργούνται τέτοιες παρεκτροπές.

To Γραφείο Τύπου