Αυξάνονται σταδιακά οι αφίξεις στην Αθήνα των εντεταλμένων της Ε.Ε., των «έμπιστων» της γερμανικής καγκελαρίας, ενώ ήδη έχουν «πιάσει δουλειά» με τους αρμόδιους υπουργούς.
Οι συσκέψεις γίνονται σε τρία επίπεδα. Εκτός από την τρόικα που «σχεδιάζει», σε πρώτο επίπεδο και βάζει όρους και κατευθυντήριες γραμμές, συνδιαλέγονται και συναποφασίζουν με τους αρμόδιους υπουργούς και οι εντεταλμένοι Γερμανοί: ο Χορστ Ράιχενμπαχ ο «παρά τω πρωθυπουργό» της «Ομάδας Δράσης», ο επίτροπος της Ε.Ε. για την Περιφερειακή Πολιτική Αυστριακός Γιοχάνες Χαν και ο υφυπουργός Εργασίας της Γερμανίας, ως αρμόδιος για την απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης Χανς-Γιοχίμ Φούχτελ.
Πέρα από όσα έχουν γίνει γνωστά έως τώρα, το ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ιδιαίτερα της Γερμανίας επικεντρώνεται στο ΕΣΠΑ και στον τρόπο αξιοποίησής του, ενώ συνδέεται με την οριοθέτηση «Ειδικών Οικονομικών Ζωνών» (ΕΟΖ). Πρόσφατα, ο Γερμανός αντικαγκελάριος Ρόσλερ και αντιπροσωπία του γερμανικού ΣΕΒ που επισκέφθηκαν την Ελλάδα τον Σεπτέμβρη, έθεσαν ως προϋπόθεση για να επενδύσουν στην Ελλάδα ότι θα έπρεπε να οριοθετηθούν ΕΟΖ και να αξιοποιηθούν χρηματοδοτικά μέσα περιφερειακής πολιτικής της Ε.Ε.
Εντούτοις, η οριοθέτηση ή όχι Ειδικών Οικονομικών Ζωνών είναι θέμα εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού και δεν είναι δυνατόν να σχεδιάζεται με πρωτοβουλία του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων (BDI) και του ΣΕΒ, ούτε των πολιτικών εκπροσώπων τους. Θα έπρεπε να συζητηθεί στο ελληνικό Κοινοβούλιο και όχι να συζητείται σε επιμέρους συμβούλια και πίσω από κλειστές πόρτες.
Οι Γερμανοί συνδέουν το ΕΣΠΑ με τις ΕΟΖ, ζητούν «και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο».
Ζητούν να επωφεληθούν από το «ελληνικό ΕΣΠΑ» (κονδύλια που θα έπρεπε να έχουν αξιοποιηθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις) με τη σύναψη συμβολαίων συμβουλευτικών υπηρεσιών “τεχνογνωσίας”, αλλά και συμμετοχή στις επενδύσεις.
Ζητούν αφενός να απορροφήσουν αυτοί τα (δικά μας) ευρωπαϊκά κονδύλια (εφόσον εμείς δεν μπορούμε!) αφετέρου να “διασφαλίσουν” τα κέρδη τους σε φορολογικούς παραδείσους (ΕΟΖ) όπου δεν θα ισχύουν οι νόμοι της ελληνικής επικράτειας, αλλά οι νόμοι της αγοράς.
Ζητούν κυριαρχία μέσα στις ΕΟΖ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εμφανίζεται όψιμα διά του Όλι Ρεν να συντάσσεται με τον Β. Σόιμπλε (υπ. Οικονομικών της Γερμανίας) και πιέζουν για να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις ως προς τη δημιουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, υπό γερμανική κυρίως διαχείριση (βεβαίως αντιδρά η Γαλλία), κάνοντας έτσι σαφέστερη τη ρήση του Σόιμπλε περί «εκχώρησης κυριαρχίας» από την Ελλάδα.
Ζητούν Ελλάδα δύο ταχυτήτων: εντός και εκτός ΕΟΖ.
Επιχειρείται, ο κατακερματισμός της χώρας σε Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, με ελάχιστη ή μηδενική φορολογία, με εργασιακές σχέσεις arbeitslagern (στρατόπεδα εργασίας) και πολεοδομικούς κανόνες ανύπαρκτους. Το “καρότο” είναι ότι μέσα στις ζώνες διαμορφώνεται ένα περιβάλλον για προσέλκυση άμεσων ξένων επενδύσεων που θα ευνοήσουν την οικονομία της χώρας και θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Η μελέτη για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του σχεδίου για τις ΕΟΖ έχει ήδη ανατεθεί εκτός των Γερμανών «εντεταλμένων» των δύο μεγάλων γερμανικών κομμάτων: Ράιχενμπαχ (SPD) και Φούχτελ (CDU) επίσης στα ερευνητικά ιδρύματα των κομμάτων του γερμανικού κοινοβουλίου (εκτός της αριστεράς).
Τα ερευνητικά ιδρύματα που συμμετέχουν είναι το «Κόνραντ Αντενάουερ» του CDU, το «Φρίντριχ Έμπερτ» του SPD, το «Φρίντριχ Νάουμαν» του FDP και «Χάινριχ Μπελ» των Πρασίνων, τα οποία θα εκπονήσουν ειδικές μελέτες που αφορούν την Ελλάδα σχετικά με την ενεργοποίηση 100 έργων μέσα από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ.
Η Β. Ελλάδα και η Θεσσαλονίκη είναι ήδη πρώτοι στη σειρά για Ειδική Οικονομική Ζώνη, ενώ το γερμανικό προξενείο της πόλης πρόκειται να έχει τον συντονιστικό ρόλο.
Σε κάθε περίπτωση οι επενδυτές μέσα στις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες θα αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις εξαγωγές, ιδιαίτερα στον τομέα της ενέργειας και της τεχνολογίας.
Βεβαίως το πρόγραμμα ΕΟΖ δεν μπορεί να εγκριθεί, όπως μεθοδεύεται, μόνο από υπουργικά συμβούλια με τις ευλογίες των Γερμανών, αλλά επιβάλλεται να συζητηθεί ο στρατηγικός σχεδιασμός στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Σε μία -τουλάχιστον τυπικά- δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα, αυτό θα σημαίνει ότι το έλλειμμα δημοκρατίας διευρύνεται.
*Μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ στη Γραμματεία του Τμήματος Οικονομικής Πολιτικής
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=659052
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS