Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
03/02/2012

Συνέντευξη του Γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ, Δημ. Βίτσα στο Ρ/Σ «Στο Κόκκινο 105,5»

-    Ο κ. Καψής είπε χτες ότι σε τρεις μέρες κρίνεται το μέλλον της Ελλάδας.. Και αν κρίνουμε απ΄ αυτά που διαρρέουν σε εφημερίδες ότι έχουν αποφασίσει να κόψουν τον 14ο μισθό, θα διαλύσουν τις .. σε ΔΕΚΟ και τράπεζες, θα κόψουν τις επικουρικές, φαίνεται ότι έχουν ήδη ληφθεί αποφάσεις που όντως αλλάζουν τα πράγματα για πολλά χρόνια

Σε τρεις μέρες αυτό που διακυβεύεται είναι το ίδιο το μέλλον των εργαζομένων και των συνταξιούχων, των αγροτών. Το αν θα δεθούν τα χέρια της κοινωνίας για δεκαετίες. Και βεβαίως σε τρεις μέρες κρίνεται το αν θα συνεχίσουν να κερδοσκοπούν πάνω στην πλάτη μας αυτοί που συνήθως κερδοσκοπούν, δηλαδή τα hedge funds, οι τοκογλύφοι δανειστές μας, οι τράπεζες. Αυτό συζητάνε.

Υπάρχει όμως καιρός; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα και το τι πρέπει να γίνει. Εμείς λέμε ότι καιρός υπάρχει, αλλά βέβαια πρέπει να τον κάνουμε ακόμα πιο γρήγορο. Και αυτό που θα πρέπει να γίνει είναι να τους ανατρέψουμε. Πλέον μπαίνει το ερώτημα, ή εμείς ή αυτοί.  Κι όταν λέω εμείς εννοώ τα φτωχά, τα μεσαία στρώματα του ελληνικού λαού, αυτό που πια καλείται το 99%. Κι όταν λέω αυτοί εννοώ την τρόικα, την κυβέρνηση Παπαδήμου, τις δυνάμεις που την στηρίζουν κ.λπ.

Για άλλη μια φορά ο κ. Καρατζαφέρης είναι ο διαφημιστής και ο επικοινωνιολόγος αυτής της υπόθεσης. Προσέξτε τι είπε χθες: ΄΄Το ερώτημα που μπαίνει είναι, θα διαλυθούμε, θα χρεοκοπήσουμε ή θα πάρουμε  το δάνειο και θα ζούμε με αυτά τα λίγα που μας προσφέρουν΄΄.

Δεν είναι αυτό το ερώτημα. Εμείς εκτιμάμε  -και έχουν δικαιωθεί όλες οι εκτιμήσεις μας-  ότι είναι ο βέβαιος δρόμος προς την ολική καταστροφή, προς τη βέβαιη χρεοκοπία της κοινωνίας και το αντίδοτο είναι ένας νέος συνασπισμός εξουσίας ο οποίος προϋποθέτει συνεχή αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων κι ένα εναλλακτικό ριζοσπαστικό πρόγραμμα

-    Θέλω να κάνω δυο παρατηρήσεις που έχουν σχέση και με το χρόνο. Το πρώτο που θα περίμενε κανείς μ΄ αυτά που ακούει είναι ότι θα ήταν ο κόσμος στους δρόμους και θα προσπαθούμε να τους ανατρέψει. Το καλοκαίρι, όταν ψηφιζόταν το αντίστοιχο Μεσοπρόθεσμο, ήταν και πιο ήπιο αν και προπομπός αυτού, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους. Και το δεύτερο, ο συνασπισμός εξουσίας που λέτε προϋποθέτει εκλογές. Και ρωτάει κάποιος, όταν θα έχουν λήξει όλα, θα έχουν υπογραφεί το χρέος στο βρετανικό δίκαιο… , τι θα μπορούν να φέρουν οι εκλογές;….

Υπάρχει μια οργή και αγανάκτηση στον κόσμο που συνεχώς μεγαλώνει Σκεφθείτε τους μισθωτούς που πήραν τα εκκαθαριστικά σημειώματα των μισθών τους για τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο και βρέθηκαν προ της τραγικής έκπληξης, για να δικαιωθούμε για άλλη μια φορά εμείς που λέγαμε ότι τα μέτρα αυτά θα σημάνουν και περικοπή εισοδημάτων και δραματική καταστροφή των μισθών αλλά και των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Αυτό θα συμβεί ακόμα περισσότερο με το λεγόμενο PSI. Και πρέπει να πούμε ότι όλα αυτά είναι ένα PSI, νέο μνημόνιο, νέα δανειακή σύμβαση, καταστροφικά μέτρα, δεν είναι κάτι διαφορετικό. Γιατί ακούμε πολιτικές δυνάμεις να λένε, θα προχωρήσουμε στο PSI, αλλά δεν θα ψηφίσουμε τη δανειακή σύμβαση. Δεν γίνεται αυτό. Είναι μια ενιαία λογική.

Βεβαίως η κοινωνία πολλές φορές μένει και αποσβολωμένη Δεν περιμένει τη βία αυτών των μέτρων.

Από τη δική μας την πλευρά, το κύριο καθήκον του ΣΥΡΙΖΑ, αφού αναλύει τα γεγονότα, είναι να βοηθάει το κίνημα να εκφράζεται. Είχαμε νίκες μεγάλες αυτή την περίοδο. Η μάχη ενάντια τα χαράτσια, η οποία συνεχώς αναπτύσσεται, δίνει πολλές ελπίδες. Είναι επί του συγκεκριμένου και ο κόσμος καταλαβαίνει πολύ καλύτερα το συγκεκριμένο

Το δεύτερο, αναπτύσσονται μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης πάρα πολλές σε όλη την Ελλάδα οι οποίες παίρνουν τον χαρακτήρα ότι είμαστε αλληλέγγυοι για να μπορούμε να ζούμε και να αγωνιζόμαστε.

Το τρίτο, υπάρχει μια προσπάθεια συντονισμού όλης αυτής της κατάστασης. Και μην έχετε καμιά αμφιβολία ότι όλα αυτά θα επαληθευτούν και με την κοινωνική δραστηριότητα. Και στο βαθμό που θα προχωράει αυτή η κατάσταση θα βρεθούν μπροστά σε μια κοινωνική έκρηξη. Εμείς προετοιμαζόσαστε στο να βοηθήσουμε, να διευκολύνουμε ώστε αυτοί να ανατραπούν.

Αυτό το ζητάμε και ο δημοκρατικός δρόμος είναι η κυβέρνηση Παπαδήμου να μην υπογράψει τίποτα και να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές για να μιλήσει ο λαός.

-    Ούτε τοPSI ...

Ούτε το PSI.. Όλα αυτά σας είπα είναι ένα πράγμα…

-    Η Δημοκρατική Αριστερά λέει όχι στα μέτρα, αλλά να γίνει το PSI, είναι θετικό μέτρο η περικοπή του χρέους…

Εμείς από την αρχή λέγαμε ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Χρειάζεται αναδιάρθρωση, χρειάζεται περικοπή, διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του, ως παράνομου και επαχθούς, ως έκφραση της νόμιμης φοροαπαλλαγής του μεγάλου κεφαλαίου, ως έκφραση της διαπλοκής και της διαφθοράς. Αυτό λέγαμε από την αρχή και είναι και στο πρόγραμμά μας. Μάλιστα προτείνουμε ως διαδικασία ένα τριετές πάγωμα αποπληρωμής του χρέους και των τόκων ώστε να δοθεί η δυνατότητα στη χώρα, σε μια κυβέρνηση αριστερή, προοδευτική να προχωρήσει σε ένα πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης και οικονομικής ανάπτυξης, στην κατεύθυνση να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να υπάρξει οικολογική ισορροπία και να μπορέσει η κοινωνία να επιβιώσει. Πριν από περίπου τρία χρόνια είχαμε μιλήσει για την οικονομία των οικονομικών αναγκών. Αυτό είναι που θέλουμε.

Πώς θα γίνει αυτό;  Γιατί κι ο κόσμος ρωτάει τι αντιπροτείνετε;  Έχουμε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις. Είμαστε στο τελευταίο στάδιο διαμόρφωσης  ενός τέτοιου προγράμματος στόχων και άμεσης δράσης, με μία έννοια κυβερνητικό πρόγραμμα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρόταση προς την κοινωνία  με την οποία μαζί θα το κάνουμε πράξη.

-    Θα είναι μετρήσιμο.. Θα λέει τόσα σε φόρους.. τόσα..  θα είναι πρόγραμμα διακυβέρνησης;…

Κατ΄ αρχήν έχουμε ένα πρόγραμμα το οποίο είναι  στόχων. Μια επιτροπή η οποία θα είναι από τους οικονομολόγους τους δικούς μας, αλλά όχι μόνο οικονομολόγους, θα διαμορφώσει αυτό το πρόγραμμα, θα του δώσει και τις πιο αναλυτικές μορφές. Όλα αυτά πρέπει να γίνονται με βάση τους συσχετισμούς των δυνάμεων . Άρα καλούμε την κοινωνία και πρώτα και κύρια τους αριστερούς να βοηθήσουν να αναδιαμορφωθούν αυτοί οι συσχετισμοί των δυνάμεων. Απαιτεί την ενωτική συμπαράταξη της αριστεράς με όλες τις διαφορές και τις διαφωνίες της, την προσέλκυση και πολιτικών παραγόντων που απεγκλωβίστηκαν αξιόπιστα από το ΠΑΣΟΚ.  Έχει την ανάγκη δηλαδή μιας τέτοιας συμπαράταξης και κοινωνικής δράσης. Και οι αλλαγές και η αποτελεσματικότητά τους, στο βαθμό που υπάρχει μια αριστερή διακυβέρνηση της χώρας, θα είναι προϊόν της κοινωνικής δράσης, της  κοινωνικής κινητικότητας. Δεν θα πρέπει δηλαδή η κυβέρνηση να έχει μόνο τη στήριξη της κοινωνίας αλλά και την ίδια της τη δράση. Γι αυτό άλλωστε και σ΄ αυτό το πρόγραμμα μιλάμε και για νέες μορφές οικονομικής δράσης, αλληλέγγυα οικονομία, συνεταιρισμοί και βέβαια την αναπτυξιακή δράση του ίδιου του δημοσίου.

-    Με τα σημερινά δεδομένα  και τον σημερινό εκλογικό νόμο η αριστερή διακυβέρνηση προϋποθέτει κοινή εκλογική κάθοδο των αριστερών δυνάμεων ώστε να μπορέσο9υν να πάρουν και τις 50 έδρες…

Το έχουμε προτείνει εδώ και αρκετό καιρό..

-    Πόσο πιθανό είναι αυτό, αν μάλιστα οι εκλογές γίνουν σε εύλογο χρονικό διάστημα;…..

Δεν είναι εύκολο. Δεν θα πάψουμε όμως να το προτείνουμε μέχρι το Σάββατο το βράδυ πριν τις εκλογές. Όποτε αυτές κι αν γίνουν. Εμείς θέλαμε να έχουν γίνει χτες. Γιατί δεν νομιμοποιείται η κυβέρνηση Παπαδήμου και η τρόικα αυτής της κυβέρνησης μαζί με την τρόικα των δανειστών μας να υπογράφει ερήμην του ελληνικού λαού.  Θα το επαναλαμβάνουμε. Και νομίζουμε ότι θα πρέπει να ενισχυθούν εκείνες οι δυνάμεις που είναι υπέρ αυτής της ενότητας, που λένε, βρείτε πέντε σημεία στα οποία μπορείτε να ενωθείτε, να έχετε έναν κοινό λόγο, κρατήστε τις διαφορές σας, είτε είναι ιδεολογικές, είτε έχουν και πολιτικό χαρακτήρα, , αλλά πάμε να τους νικήσουμε.

Σ΄ αυτή τη διαδικασία μπαίνουν και προσωπικότητες της πολιτικής, της κοινωνικής ζωής, μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος και ο Μίκης Θεοδωράκης εκφράζουν τέτοιες λογικές. Υπάρχουν πάντοτε διαφορετικές οπτικές πάνω σε ορισμένα ζητήματα, αλλά έχει σημασία να χαρακτηρίζει το κύριο κι αυτό να υπηρετείς κάθε εποχή.

-    Κάποιες δυνάμεις όπως το ΚΚΕ ψάχνουν να βρουν τη διαφορά να την αναγάγουν σε κυρίαρχο στοιχείο, σαν να υπάρχει η διάθεση να αποκλειστεί οποιαδήποτε δυνατότητα σύμπραξης εν όψει και των φοβερών εξελίξεων που έχουμε μπροστά μας..

Στην αριστερά τα προηγούμενα χρόνια, θα ʽλεγε κανείς εδώ και έναν αιώνα, ήταν πάντα εύκολο να ανιχνεύεις διαφορές ή ακόμα και να εφευρίσκεις διαφορές. Εμείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ακολουθούμε έναν τέτοιο δρόμο. Εμείς προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε και να ακολουθήσουμε, να δημιουργήσουμε ενωτικούς δρόμους. Γι αυτό λέμε ότι το συμφέρον της ίδιας της κοινωνίας, το συμφέρον των εργαζομένων είναι πάνω από το κομματικό συμφέρον. Με διάφορους τρόπους έχουμε πει ότι για μας δεν έχει μεγάλη σημασία να αυξήσουμε απλά το ποσοστό μας. Έχει σημασία γιατί από καλύτερες θέσεις μπορείς να διαμορφώσεις και αντιστάσεις και αλληλέγγυες δράσεις και να πείσεις και να πιέσεις ότι η ενότητα χρειάζεται. Αλλά σ΄ αυτό το δρόμο είμαστε αυτή τη στιγμή; Η σωτηρία της ίδιας της κοινωνίας, η σωτηρία της χώρας, αυτή τη στιγμή είναι το πρώτο μας μέλημα

-    Άρα η άμβλυνση των διαφορών στη συγκυρία ίσως να ρίχνει νερό στο κρασί και από ιδεολογικής άποψης θα έλεγα, ενδεχομένως από κάποιες πλευρές. Σας κατηγορούν -και μέσα στο κόμμα σας- ότι αναζητώντας αυτό το μεγάλο μέτωπο, βάζετε λίγο νερό στο κρασί σας, δεχόσαστε συνεργασίες, αντιμετωπίζετε με θετικό τρόπο ανθρώπους που μέχρι πρότινος ήταν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.. ΚΙ εκεί υπάρχει.. σκέφτεται κάποιος κόσμος της αριστεράς και το θέτει…

Ποιο είναι το κύριο ζήτημα; Εμείς μετράμε τη στάση, σ΄ αυτούς που απευθύνουμε χέρι συνεργασίας -και μιλάω για τα πολιτικά πρόσωπα, γιατί σε επίπεδο κοινωνικό δεν υπάρχει καμιά διαφοροποίηση, κανείς αποκλεισμός.

-    Υπάρχουν και άνθρωποι που ψήφισαν το 2009 και Ν.Δ. που ….

Αυτή τη στιγμή το κεφάλαιο σε διεθνές και εθνικό επίπεδο αδυνατεί να εξυπηρετήσει οποιαδήποτε κοινωνική ανάγκη. Μιλώντας ιδεολογικά θα έλεγα ότι σ΄ αυτή τη μάχη κεφαλαίου-εργασίας, αρχίζει και γίνεται ελκτική η συζήτηση προς μια προοδευτική κατεύθυνση και της σοσιαλιστικής προοπτικής. Δεν αναζητώ άμβλυνση των ιδεολογικών αναφορών από κανέναν. Αναζητώ μια διαδικασία η οποία μας οδηγεί με βάση το επείγον σε μια συμπόρευση και μια συμφωνία σε ορισμένα βασικά ζητήματα. Δηλαδή ποια θα είναι η θέση για το χρέος, ποια η θέση μας για την αναδιανομή, ότι χρειάζεται παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και της οικονομίας της, ότι χρειάζονται νέες διεθνείς συμμαχίες κι ότι χρειάζεται ένα νέο μέτωπο σε σχέση με την αρχιτεκτονική της Ε.Ε., ό,τι αυτή κι αν σημαίνει, οικονομική και νομισματική ένωση ή ευρώ κ.λπ. Ότι δεν μπορούμε να θυσιάσουμε τη ζωή αυτής της κοινωνίας, τους μισθούς και τις συντάξεις, για χάρη των κερδών του κεφαλαίου, όπως το λέμε, κ.λπ.

Επειδή λέγαμε για το θέμα των συνεργασιών ..να διαβάσω κάνα 2 μηνύματα για να δούμε τι λέει και κάποιος κόσμος: ποιος θα εμπιστευθεί λέει μια εκλογικίστικη συμμαχία που θα γίνει το Σάββατο των εκλογών και είναι σίγουρο πως την Δευτέρα ο καθένας θα πάρει τους βουλευτές του και θα φύγει. Η συμμαχία δεν γίνεται για 2-3 θέματα άλλα για συγκυβέρνηση που θα πρέπει να λύσει περισσότερα ζητήματα άρα προϋποθέτει μία κόκκινη γραμμή και ξέρετε λέει πόσο ΠΑΣΟΚ 74-81 ακούγονται όλα αυτά – όλοι μαζί να διώξουμε την δεξιά το έλεγε το ΠΑΣΟΚ το 81. Άλλο – πειράζει κάποιοι που δεν θέλουμε αντιμνημονιακή σύμπραξη με Παπαθεμελή και Ζουράρη μάλλον αναφέρεται στη προχθεσινή εκδήλωση με τον Γλέζο και τον κο Κασσιμάτη

Ναι ήτανε στην εκδήλωση.

Το πρώτο αναφέρεται σε αυτό που είπατε ότι μέχρι και το Σάββατο το βράδυ θα επιμένουμε

Εμείς θα επιμένουμε στην ενωτική μας πρόταση. Η ενωτική μας πρόταση έχει περιεχόμενο. Δεν είναι μία γενική αντιμνημονιακή ρητορική. Βεβαίως είναι βασικό ζήτημα σε αυτή τη λογική κάποιος να αποδέχεται, ότι  το πρώτο πράγμα που θα κάνει μια τέτοια κυβέρνηση είναι να απεμπλέξει την χώρα από το μνημόνιο, να ανατρέψει τις πολιτικές που μας βύθισαν στην ύφεση και στην κοινωνική δυστυχία και οπωσδήποτε πρέπει να αποδέχεται στη σημερινή φάση, βάση αυτής της πολιτικής είναι η καταψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που την συνοδεύουν. Αυτά όμως δεν φτάνουν από μόνα τους χρειάζεται αναδιανομή του πλούτου και ανατροπή της λιτότητας. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στην φορολόγηση των μεγάλων εισοδημάτων, του πλούτου, της μεγάλης ακίνητης περιουσίας , την αύξηση της φορολόγησης των κερδών των επιχειρήσεων , την κατάργηση των προκλητικών φοροαπαλλαγών του κεφαλαίου, στην ύπαρξη περιουσιολογίου, στη δήμευση της περιουσίας σε περιπτώσεις ψευδούς δήλωσης περιουσίας κ.λ.π. ; Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στο γεγονός ότι πρέπει να αποκατασταθούν τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα που καταληστεύθηκαν με τις πολιτικές του μνημονίου; Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι κανένας Έλληνας στρατιώτης δεν πρέπει να είναι στο εξωτερικό, σε αποστολές στο Αφγανιστάν κ.λ.π.; Σας αναφέρω ορισμένα ενδεικτικά. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αυτής της κρίσης, ότι την κρίση πρέπει να την πληρώσουν οι πλούσιοι ας πούμε οι εφοπλιστές. Συγκεκριμένες είναι οι προτάσεις, ότι πρέπει να φορολογηθεί η περιουσία της εκκλησίας, μαζί με την παρέμβαση του Αρχιεπισκόπου και να διαχωριστεί η εκκλησία από το κράτος; Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι πρέπει να διαφυλαχθεί το περιβάλλον και να πάρουμε συγκεκριμένα μέτρα την στιγμή που έρχεται και καινούργιος νόμος ο οποίος διαλύει πλέον τα πάντα; Υπάρχουν δηλαδή συγκεκριμένα ζητήματα  με συγκεκριμένο περιεχόμενο και συγχρόνως να συμφωνήσουμε ότι αυτό το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Δεν είναι διαχειρίσιμο, το μεγαλύτερο μέρος του πρέπει να διαγραφεί, ότι χρειαζόμαστε μία πίστωση χρόνου, να έρθουμε να συμμαχήσουμε με τις κοινωνίες της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, της ίδια της Γερμανίας σε μια προσπάθεια Ευρωπαϊκής διευθέτησης αυτού του χρέους. Σε όλα αυτά έχουν εκδηλωθεί θέσεις και από άλλες δυνάμεις που βρίσκει κανείς  κοινά σημεία και βεβαίως την πρόταση μας δεν την απευθύνουμε μόνο στις άλλες πολιτικές  δυνάμεις  . Την απευθύνουμε πρώτα και κύρια στην κοινωνία για να την κρίνει, να την ενισχύσει και με την δράση της να την φέρει σε ένα άλλο επίπεδο.

Η άλλη ερώτηση περί Ζουράρη και …

Καθένας έχει ένα παρελθόν και δεν νομίζω ότι μπορεί να αμφισβητείται το γεγονός ότι δεν μπορούμε να συνεργαστούμε με τον Παπαθεμελή και τον Ζουράρη, ελπίζω βεβαίως αυτό να μην ξεκινήσει μια διαδικασία ενός καταλόγου ονομάτων που να με ρωτάνε αυτό, εκείνο το άλλο…

Λοιπόν, κάποτε είχε πει ο Χαρίλαος Φλωράκης ότι η εκκλησία είναι ορθόδοξη και όποιος θέλει μπαίνει και προσεύχεται , υπάρχει όμως ένα θέμα, υπάρχει μια συνολική προσπάθεια απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, του κομματικού συστήματος

Να σας διακόψω..Υπάρχει μια συνεχής επικοινωνιακή  τακτική από το σύστημα. Ποιος φταίει. Κάποια στιγμή έφταιγαν οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, μετά οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ, μετά οι ταξιτζήδες, μετά οι ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων δημόσιας χρήσης και πάει λέγοντας. Αν μάλιστα τους συνάθροιζες όλους αυτούς που έφταιγαν έκανες την ελληνική κοινωνία.  Υπάρχει μια επικοινωνιακή τακτική που ισχυρίζεται ότι η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μας ΄΄έσωσε΄΄ 6 φορές και η κυβέρνηση του κυρίου Παπαδήμου θα μας ΄΄σώσει΄΄ και 7η . Φτάσαμε στο μαγικό, στο χρυσό αριθμό της Αρχαίας Ελλάδας. Μέσα σε αυτή την επικοινωνιακή τακτική και με αιχμή του δόρατος και κόμματα τα οποία συστήθηκαν μετά τις εκλογές, μιλάω για την κα Μπακογιάννη για να είμαι πολύ συγκεκριμένος τα οποία δεν ελέγχονται για τα οικονομικά τους από το κράτος, μπαίνει η διαδικασία ότι και τα κόμματα φταίνε δια της χρηματοδοτήσεως τους για την κρίση.

Ο κόσμος αναρωτιέται γιατί τα κόμματα να παίρνουν λεφτά από το κράτος

Απαντώ λοιπόν. Επειδή η Αριστερά από τον 19ο αιώνα έβαζε το ζήτημα ότι πρέπει να υπάρχει μία δημόσια χρηματοδότηση μαζί με την διαφάνεια των πολιτικών δυνάμεων ώστε να μην έχουμε κόμματα πλουσίων, διαπλοκής και διαφθοράς, αλλά κόμματα μαζικά στα οποία να μπαίνει ο κόσμος και βεβαίως και δια της συνδρομής του, να το ξαναθυμηθούμε θα έλεγα στον Συνασπισμό, το ζήτημα  της οικονομικής συνδρομής αλλά και να αναγνωρίζεται η κοινωνική τους προσφορά στο επίπεδο της δημοκρατίας. Αυτό είναι το βασικό θέμα. Πάνω σε αυτό εξελίσσεται μία συζήτηση την οποία πρέπει να δούμε με συγκεκριμένα στοιχεία. Εμείς λέμε λοιπόν ότι η δημόσια οικονομική ενίσχυση και όχι απλά η κρατική ή η κυβερνητική είναι θεμιτή και βάζει τις βάσεις να λειτουργούν δημοκρατικά τα κόμματα ή να βελτιώνουν την θέση τους εντός ενός δημοκρατικού πολιτεύματος. Υπάρχει ένα ζήτημα περικοπής αυτής της κρατικής επιχορήγηση επιχορήγησης; Βεβαίως υπάρχει. Εγώ το δέχομαι ότι δεν είναι δυνατόν η κρατική επιχορήγηση να παραμένει η ίδια ή μπορεί να μεταλλάσσεται  ενώ όλα τα άλλα δίπλα μας καταρρέουν. Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα ψεύδη. Τα ψεύδη τα οποία είναι χοντρά ψεύδη.  Δηλαδή φέτος μάθαμε δια στόματος του κυρίου Γιαννίτση , μου δόθηκε η ευκαιρία να του το πω και προσωπικά, ότι τα κόμματα το 2011  πήραν περισσότερα χρήματα από το 2010. Κανένας δεν έκανε τη σχέση με το 2009 που η χρηματοδότηση ήταν πολύ μεγαλύτερη και ότι υπήρξε με απόφαση του κ. Ραγκούση και παρά το νόμο περικοπή των χρημάτων. Συγχρόνως κανένας δεν έχει πει ότι το 25% αυτής της χρηματοδότησης δεν έχει δοθεί στα κόμματα. Δεν λέει κανείς ότι φτιάχνεται μια καινούργια κατάσταση η οποία σε σχέση με το 2011 το 2012 προτίθενται να δώσουν το 60%. Έχει ένα ενδιαφέρον για τα κόμματα της Αριστεράς; Έχει ένα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί δεν είναι όλα τα κόμματα ίδια. Εμείς για παράδειγμα, πρέπει να σας πω ότι από το προγραμματικό μας συνέδριο βάζαμε το εξής θέμα και απλά θέλω να το πω. Ότι αν  βρεθεί ότι ένα κόμμα έχει μπει σε διαδικασίες διαπλοκής να υπάρχουν ποινικές ευθύνες για τα πρόσωπα, δήμευση περιουσίας τους και δήμευση της κρατικής επιχορήγησης για το κόμμα το οποίο ενεπλάκει. Αυτό δεν σας θυμίζει τίποτα σε σχέση με την υπόθεση της SIEMENS ή την υπόθεση του Βατοπεδίου κ.λ.π. ;  Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή του πολιτικού συστήματος, η διαφθορά και η διαπλοκή. Και επιτρέψτε μου να σας πω κάτι που ήθελα πολύ καιρό να το πω. Μέσα στη Βουλή υπάρχουν και βουλευτές των κομμάτων βεβαίως. Αλλά δεν είναι λίγες φορές που υπάρχει και μια διακομματικού, εκτός Αριστεράς, κάστα εντός σε σχέση με άλλα οικονομικά συμφέροντα που δεν αφορούν το ΠΑΣΟΚ ή την Ν.Δ ή το ΛΑΟΣ ή κάποια άλλα κόμματα καθʼ αυτά άλλα αφορούν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Εμείς χρειαζόμαστε αυτή την κρατική χρηματοδότηση όχι για να την κάνουμε βίλλες . Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης έλεγε παλιά ότι η Αριστερά δεν μπορεί να επέμβει στην κοινωνία με τα κεφάλαια της και επεμβαίνει με την δράση της και τις ιδέες της. Εγώ το ενστερνίζομαι τελείως αυτό που είχε πει ο Μιχάλης. Εμείς στο Συνασπισμό πως χρησιμοποιούμε την κρατική χρηματοδότηση η οποία έχει μειωθεί σας πληροφορώ και για άλλους λόγους και δια των περικοπών κατά 40% ήδη. Η παρουσία μας στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι μικρή και μερικές φορές στοχευμένα , ΄΄απαγορεύεται΄΄ η έκφραση μας. Ενισχύουμε λοιπόν φιλικά ΜΜΕ . Ενισχύουμε την ΑΥΓΗ, ενισχύουμε το ΚΟΚΚΙΝΟ, η ΑΚΟΑ ενισχύει την ΕΠΟΧΗ  και πρέπει σαν ΣΥΡΙΖΑ να δούμε και όλη αυτή τη διαδικασία για να είμαστε καθαροί.

Η ενίσχυση είναι και σε θέσεις εργασίας, δεν είναι μόνο η φωνή προς τα έξω.

Κύρια θέσεις εργασίας. Και γίνεται και μια συζήτηση και εντός της Αριστεράς μερικές φορές η οποία, έρχεται αν θέλετε από την περιρρέουσα κατάσταση και δεν είναι πραγματική. Θέλω να πω ότι τα 2 τελευταία χρόνια οι εργαζόμενοι στην ΑΥΓΗ, οι εργαζόμενοι στο ΚΟΚΚΙΝΟ, οι εργαζόμενοι στο Κόμμα από την Γραμματέα, την καθαρίστρια, την τηλεφωνήτρια έχουν δείξει απέραντη κομματικότητα ή αν δεν είναι μέλη του κόμματος μας απέραντο σεβασμό στην προσπάθεια που κάναμε, αντοχή και ανοχή θα έλεγα στην φοβερά δύσκολη οικονομική κατάσταση που περνάμε. Και με την ευκαιρία θέλω και να χαιρετίσω όλη αυτή την προσπάθεια και να πω καλό κουράγιο σʼ όλους μας αλλά και να ζητήσω απʼ όλους αυτούς τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται να έχει φωνή η Αριστερά να συνδράμουν σε αυτή την διαδικασία. Καταλαβαίνω ότι θα συνδράμουν από το υστέρημα τους άλλα όταν αυτή τη στιγμή, έχουν δεχθεί οι εργαζόμενοι στο ΚΟΚΚΙΝΟ να είναι πίσω και με βάρος ψυχής 2 μισθούς, 2 ½ μισθούς, περισσότερους οι εργαζόμενοι στην ΑΥΓΗ και οι εργαζόμενοι στο Κόμμα, πραγματικά ζητάω ένα παραπάνω χέρι βοηθείας σε αυτή την κατεύθυνση. Ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή που θα έλεγε κανένας το κράτος προσπαθεί να περιορίσει τη δική μας δραστηριότητα και μη δίνοντας την κρατική ή δημόσια επιχορήγηση. Αυτό μπορεί να γίνει, στην μεν ΑΥΓΗ ενισχύοντας την προσπάθεια για παραπέρα εξάπλωση της . Αγοράζοντας την κάρτα του ΚΟΚΚΙΝΟΥ, ενισχύοντας οικονομικά το ΚΟΚΚΙΝΟ, έχετε έτσι και αλλιώς έναν λογαριασμό στην Τράπεζα και το λέω σαν να κάνω οικονομική εξόρμηση αλλά πραγματικά έτσι είναι αυτή τη στιγμή ώστε να λύσουμε βασικά ζητήματα. Αυτά που έχουμε , αν θέλετε να τα μοιρασθούμε ώστε να επιβιώσουμε . Να επιβιώσουμε εννοώ οι άνθρωποι. Ο στόχος μας είναι ξεκάθαρος από την αρχή. Μέσα σε αυτή την κρίση τα ΜΜΕ που ενισχύει ο Συνασπισμός να βγούνε με δυσκολία αλλά δυνατά και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε. Επειδή συζητιόνται και επειδή θέλω να είμαι τελείως καθαρός σε παρέες κ.λ.π. μήπως κλείσει ο ένας, μήπως κλείσει ο άλλος, τέτοιο πράγμα δεν πρόκειται να συμβεί. Δεν πρόκειται να συμβεί. Ούτε θέση εργασίας δεν πρόκειται να χαθεί ούτε στο άρθρο 99΄ πρόκειται να βάλουμε , ούτε λειτουργούμε εμείς ή βλέπουμε τα ΜΜΕ ως καπιταλιστικές επιχειρήσεις. Αυτό μας έχει κοστίσει μερικές φορές.

Βεβαίως, γιατί λειτουργούς ως καπιταλιστικές επιχειρήσεις εννοώ σαν εταιρείες αναγκαστικά βάσει τον νόμο αλλά δεν κάνουν χρήση των προνομίων.

Προτιμάμε λοιπόν να μην έχουμε προνόμια, να μην έχουμε διαπλοκές, να μην έχουμε σχέσεις για να μπορούμε να φωνάζουμε δυνατά αυτά που θέλουμε να πούμε.

Και νομίζω να κλείσουμε γιατί έχουμε φάει και τον χρόνο λίγο από το δελτίο. Η απευθείας ενίσχυση των Μέσων από τους χρήστες του, από τους ακροατές από τους αναγνώστες έχει και άλλη διάσταση, δεν είναι μόνο το υλικό.

Μην ξεχνάτε το εξής: ένα ραδιόφωνο, μία εφημερίδα ακόμη και μία τηλεόραση, ένα web δεν είναι μόνο οι άνθρωποι οι οποίοι δουλεύουνε σε αυτό. Είναι και οι ακροατές, οι τηλεθεατές, αναγνώστες και δεν υπάρχει το ίδιο μέτρο συνευθύνης αλλά υπάρχει το ίδιο μέτρο αλληλεγγύης και αγάπης σε αυτή τη διαδικασία γιατί όλοι προσπαθούμε να κάνουμε το ίδιο με τη διαφορετικότητα του ο καθένας, με την δική του αντίληψη ο καθένας και καθεμιά

Θα ήταν κανείς ευχαριστημένος με 2 μέσα ας πούμε, ένα ραδιόφωνο, μία εφημερίδα που δεν θα είχαν κανένα οικονομικό πρόβλημα αλλά θα είχαν 200 αναγνώστες και 1000 ακροατές. Δεν θα ήταν ευχαριστημένος. Ευχαριστούμε τον κ. Βίτσα για την παρουσία του εδώ και θα τα ξαναπούμε σύντομα.

To Γραφείο Τύπου