Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
08/02/2012

Συνέντευξη του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα στον Real FM και στον Ν. Χατζηνικολάου


ακούστε τη συνέντευξη



-    Θέλω να ξεκινήσω τη συζήτησή μας ρωτώντας σας τι λέει η όσφρησή σας η πολιτική, ζητώντας την αίσθησή σας για το πού πηγαίνει το πράγμα.. Πιστεύετε ότι θα συμφωνήσουν σήμερα οι τρεις αρχηγοί των κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση ή μπορεί να έχουμε και καμιά έκπληξη;….

Δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα έχουμε έκπληξη. Αν έχουμε έκπληξη, κατά τη γνώμη μου, αυτή θα είναι η αποτυχία του λεγόμενου PSI –και το λέω με λύπη αυτό- και όχι η άρνηση της υποταγής από τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς. Κι αυτό γιατί είδαμε την Κυριακή που μας πέρασε, όπου είχαμε αυτό το θέατρο των δηλώσεων και μετά από λίγο την ανακοίνωση του πρωθυπουργικού γραφείου ότι είχαν συμφωνήσει σε όλα.

-    Πείτε μου σας παρακαλώ το κείμενο αυτό η τρόικα το έστειλε μόνο στους τρεις αρχηγούς των κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση ή το έστειλε και σε εσάς;

Όχι. Το έστειλε μόνος τους τρεις αρχηγούς των κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση..

-    Γιατί;…

Γιατί κατά την εκτίμησή τους εκεί τελειώνει το πολιτικό σύστημα και η δημοκρατία στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει Κοινοβούλιο, δεν υπάρχουν κόμματα, υπάρχουν οι τρεις που δεσμεύουν τον ελληνικό λαό  στο όνομά του για τις επόμενες δεκαετίες με τις υπογραφές τους.

-    Μπορεί να είμαι υπερβολικός, δεν ξέρω,, έχω αρχίσει τον τελευταίο καιρό και ζαλίζομαι μ΄ αυτά που συμβαίνουν, δεν θα έπρεπε το κείμενο κανονικά όχι μόνο να έχει πάει σε όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου, αλλά να δοθεί και στη δημοσιότητα…

Νομίζω ότι η ευθύνη δεν είναι στην τρόικα. Μην τα ρίχνουμε όλα στην τρόικα. Την ευθύνη της εύρυθμης λειτουργίας της δημοκρατίας και του θεσμού του Κοινοβουλίου την έχει η κυβέρνηση σε πρώτο επίπεδο. Συνεπώς είναι ευθύνη της κυβέρνησης αυτή τη στιγμή που διεξάγει τη «διαπραγμάτευση» εν κρυπτώ, ερήμην των υπολοίπων κομμάτων, ερήμην όμως και του ελληνικού λαού. Και επαναλαμβάνω οι τρεις, και ο πρωθυπουργός που επέλεξαν πριν από τρεις μήνες, καλούνται να υπογράψουν μέτρα πάρα πολύ σκληρά που θα δεσμεύουν τον ελληνικό λαό, στο όνομα όλων των Ελλήνων και όλων των Ελληνίδων, χωρίς απ΄ ότι φαίνεται και απ΄ όλες τις δημοσκοπικές μετρήσεις να έχουν καμιά τέτοια νομιμοποίηση. Η δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης γι αυτή την κυβέρνηση έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Συγκρίνεται ίσως με τη δυσαρέσκεια που είχε ο  λαός απέναντι στην κυβέρνηση Παπανδρέου λίγο πριν παραιτηθεί ο πρώην πρωθυπουργός.

-    Να πάμε λίγο στην ουσία.. Μήπως όσοι λένε, πείτε όχι στο νέο εκβιασμό το λένε αψήφιστα; Μήπως δηλαδή το λένε χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες της επόμενης μέρας, γιατί κρύβονται, οχυρώνονται πολιτικά επειδή υπάρχουν αυτοί που θα πουν το ναι; … Δηλαδή μήπως η τυχόν χρεοκοπία μας οδηγήσει σε χειρότερη θέση απ΄ αυτή την άθλια θέση που περιγράφεται στις 50 σελίδες του μνημονίου που …

Η δική μας η πρόταση είναι ο τελικός κριτής κι αυτός που θα πει το ναι ή το όχι να είναι ο ελληνικός λαός. Γι αυτό άλλωστε μετ΄ επιτάσεως εδώ και καιρό ζητούμε τη λαϊκή ετυμηγορία πριν κλείσει οποιαδήποτε συμφωνία…

-    Με τι μορφή; Εκλογές ή δημοψήφισμα; …

Με τη μορφή των εκλογών. Είχαμε και ακόμα ίσως να έχουμε οριακά το χρόνο μέχρι τις 20 Μαρτίου που λήγει το  επόμενο ομόλογο να γίνει μια ουσιαστική επί των προτάσεων διαδικασία προεκλογική και ο ελληνικός λαός να ψηφίσει τα κόμματα με βάση τις θέσεις και τις προτάσεις τους για την έξοδο από την κρίση. Εκεί δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς. Και κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν παίρνω την ευθύνη των προτάσεων και των θέσεων.

Η επιλογή η οποία έχει ακολουθηθεί δεν είναι τυχαία. Δεν έχει γίνει συγκυριακά. Είναι με σχέδιο. Αυτό που φοβάται και η τρόικα είναι η ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα. Και θέλουν να δεσμεύσουν τώρα που τους έχουν βρει σόλοικους, να το πω έτσι, τους πολιτικούς αρχηγούς για μέτρα τα οποία θα αφορούν τις επόμενες δεκαετίες ώστε οι ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό που θα είναι ραγδαίες  να μην επηρεάσουν την εφαρμογή των δικών τους στόχων και μεθοδεύσεων.

-    Πάμε τώρα στον σκληρό πυρήνα του ερωτήματός μου;.. Μήπως τυχόν χρεοκοπία είναι χειρότερη από την άθλια κατάσταση στην οποία θα περιέλθει η χώρα, την υφεσιακή με το νέο μνημόνιο;….

Θα ήθελα να επισημάνω ότι η χρεοκοπία έχει ήδη συμβεί. Γιατί όταν έχεις πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους, όταν έχεις νεόπτωχους, όταν έχουν γεμίσει με χιλιάδες αστέγους όλες οι μεγάλες πόλεις, όταν φεύγουν κατά χιλιάδες οι νέοι στο εξωτερικό, αυτές είναι συνθήκες χρεοκοπίας και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Την επίσημη ανακοίνωση της άρσης της κυριαρχίας της χώρας και της χρεοκοπίας την έκανε ο κ. Παπανδρέου από το Καστελόριζο πριν από ενάμισι χρόνο. Τώρα βλέπουμε όλες τις συνέπειες.

Θα μου πείτε το πιστωτικό γεγονός δεν είναι ένα νέο στοιχείο επιβαρυντικό; Βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να επιθυμεί ή να επιδιώκει την αδυναμία πληρωμής των πιστωτών. Αλίμονο. Όμως εδώ πρέπει με νηφαλιότητα να δούμε ανάμεσα σε τι έχουμε να διαλέξουμε. Αν έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στο να μην πληρώνουμε τους πιστωτές ή να μην πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, νοσοκομεία, σχολειά και να οδηγηθούμε στην κοινωνική διάλυση, τότε ίσως πρέπει να ξανασκεφτούμε. Μήπως τελικά αυτό που μας το εμφανίζουν με τα χειρότερα, με τα μελανά χρώματα, με την Αποκάλυψη του Ιωάννη, μήπως τελικά είναι κάτι το οποίο βεβαίως είναι σκληρό, αλλά αυτό το οποίο ακολουθούμε προκειμένου να το αποφύγουμε είναι ακόμα σκληρότερο.  Εμείς με νηφαλιότητα κάνουμε αυτή την ανάλυση.

-    Η μεγάλη ανησυχία που υπάρχει στην περίπτωση της χρεοκοπίας είναι να πάψει η εκροή κεφαλαίων από την ΕΚΤ προς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα κι έτσι να κινδυνεύσουν οι καταθέσεις.. Ο καθηγητής κ. Βαρουφάκης, με τον οποίον μίλησα χθες, μου είπε, ξεκίνησε με το νομίζω και το νομίζω σπέρνει αμφιβολία, φόβο, μου είπε νομίζω ότι δεν θα το κάνουν, γιατί, αν καταρρεύσει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, θα καταρρεύσει και το ιταλικό και το ισπανικό στη συνέχεια σαν χάρτινος πύργος…

Ο κ. Βαρουφάκης έχει κατά καιρούς εκφράσει απόψεις οι οποίες έχουν επαληθευτεί από την εξέλιξη των πραγμάτων. Βεβαίως την εκτίμησή του σας λέει.

Θέλω να πω ότι εδώ βιώνουμε μια κρίση η οποία έχει πρωτοφανείς διαστάσεις, γιατί σ΄όλη την προηγούμενη παγκόσμια οικονομική ιστορία είχαμε κράτη όπου κλονίζονταν η πίστη τους, είχαν κρίση χρέους. Εδώ έχουμε μια ολόκληρη νομισματική ένωση 17 κρατών και μια Ε.Ε. 27. Άρα εδώ έχουμε ένα νέο στοιχείο. Αυτό το στοιχείο όμως είναι ταυτόχρονα και το μεγάλο πλεονέκτημα της χώρας. Αν η χώρα δεν ήταν εντός της ευρωζώνης, θα είχε αφεθεί από την πρώτη στιγμή να είχε τη μοίρα της Αργεντινής. Όμως η χώρα είναι μέλος της ευρωζώνης, με ισότιμες απαιτήσεις και δικαιώματα, και είναι διασυνδεδεμένο το χρηματοπιστωτικό της σύστημα, γιατί έχει κοινό νόμισμα με τις υπόλοιπες 16 χώρες, είναι διασυνδεδεμένο με σχέσεις τόσο στενές που, αν η Ελλάδα καταρρεύσει, είναι βέβαιο ότι την επόμενη μέρα θα συμπαρασύρει όλη την ευρωζώνη. Δεν είναι μια απλή εκτίμηση. Είναι μια  εκτίμηση που επιβεβαιώνεται συνεχώς από δηλώσεις κορυφαίων αξιωματούχων της Ε.Ε. Το είπε ο κ. Γιούνκερ, προχθές ο κ. Μπαρόζο…. Η Ελλάδα έχει ένα χρέος 350 δις. Στο συνολικό ευρωπαϊκό ΑΕΠ αυτό είναι το 3%. Η Ιταλία έχει χρέος 1,9 τρις. Το πρόβλημα δεν είναι πρόβλημα ελληνικό. Είναι πρόβλημα ευρωπαϊκό και σ΄ αυτή τη διάσταση πρέπει να το δούμε. Όσο το απομονώνουμε –και αυτό έγινε με την απόφαση της 21ης Ιουλίου και της 26ης Οκτωβρίου- τόσο εγκληματούμε σε βάρος της Ελλάδας και του ελληνικού λαού και της δυνατότητας μιας λύσης η οποία θα είναι προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος.

Η χθεσινή δε σπουδή των Μέρκελ-Σαρκοζί να φτιάξουν αυτόν τον περιβόητο ειδικό λογαριασμό από τη μια φανερώνει τα σχέδιά τους να προχωρήσουν σε μια αποικιοποίηση της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης, από την άλλη όμως φανερώνει και τον φόβο τους για πιστωτικό γεγονός στην Ελλάδα που θα συμπαρασύρει το σύνολο του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος. Άρα γι αυτό θέλουν να φτιάξουν ένα λογαριασμό που θα εξασφαλίζει, ανεξάρτητα του αν οι Έλληνες θα πεθαίνουν στο δρόμο, αλλά θα εξασφαλίζει ότι οι πιστωτές θα πληρώνονται.

Αν αυτά δεν τα συνειδητοποιήσουμε, αν δεν κάνουμε αυτές τις εκτιμήσεις, τότε πηγαίνουμε γυμνοί, ξεβράκωτοι στις διαπραγματεύσεις, γιατί δεν έχουμε το σθένος να χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι και να διεκδικήσουμε λύσεις που δεν θα έχουν το σπέρμα της λιτότητας, που είναι το σπέρμα των επόμενων αναδιαρθρώσεων. Γιατί, ακόμα κι αν προχωρήσουμε στο PSI και στο 50%, θα χρειαστεί νέο κούρεμα τον Ιούνιο, γιατί οι πολιτικές λιτότητας και τα υφεσιακά μέτρα θα μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο το έλλειμμα και ακόμα περισσότερο το χρέος.

-    Έρχομαι στην εικόνα της πολιτικής μας σκηνής. Είδατε τη χθεσινή δημοσκόπηση που δημοσίευσε ο ΣΚΑΪ;…

Βεβαίως….

-    Η δημοσκόπηση αυτή, η οποία εμφανίζει βέβαια πολύ μεγάλες διαφορές από άλλες δημοσκοπήσεις που είδαμε τις τελευταίες μέρες, αλλά αυτή έχουμε τώρα μπροστά μας… αυτήν θα σχολιάσουμε, δείχνει ότι η αριστερά, αν κατάφερνε μια μίνιμουμ ενότητα, θα μπορούσε να αποτελεί τον καταλύτη των εξελίξεων στη χώρα αυτή την περίοδο. Υπάρχει αυτή η δυνατότητα;…

Όχι απλά τον καταλύτη. Θα μπορούσε να κυβερνήσει τη χώρα, για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση…

-    Δεν θέλω να το πω έτσι χοντρά… γιατί δεν βλέπω να υπάρχει μέχρι στιγμής καμία δυνατότητα για κάτι τέτοιο… Όντως τα τρία κόμματα της αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η ΔΗΜΑΡ αθροίζουν μαζί πάνω από 42-43%..

Ανεξαρτήτως  του αν υπάρχει η πολιτική δυνατότητα, θα σας έλεγα ότι υπάρχει η κοινωνική αναγκαιότητα για μια τέτοια προοπτική. Είμαι βέβαιος ότι η διαχωριστική γραμμή πλέον που θα μπει πολύ βίαια στη ζωή μας θα είναι αποδοχή της νέας δανειακής σύμβασης και της υποτέλειας και της επιτροπείας του διεθνούς οικονομικού ελέγχου ή μη αποδοχή και εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης;  Αυτό είναι το βασικό. Όποιες δυνάμεις λοιπόν τοποθετούνται  και λένε ότι θα αρνηθούμε να στηρίξουμε και να ψηφίσουμε αυτή τη δανειακή σύμβαση και το διεθνή δημοσιονομικό οικονομικό έλεγχο, τότε έχουν την μεγάλη ιστορική ευθύνη, όχι απλά να καταγγέλλουν εκ του ασφαλούς, αλλά να διεκδικήσουν, μέσα από ένα πλαίσιο μιας μίνιμουμ συνεργασίας και τον τρόπο με τον οποίον θα αποτρέψουν αυτό το γεγονός και θα δώσουν μια εναλλακτική προοπτική. Το να λέμε ότι θα καταψηφίσουμε, αλλά δεν μας νοιάζει τι θα γίνει μετά ή πόσο μάλλον να λέμε ότι θα καταψηφίσουμε αλλά μετά θα συνεργαστούμε μ΄ αυτούς που θα το ψηφίσουν  για να διαχειριστούμε αυτή τη δανειακή σύμβαση, είναι οξύμωρο, είναι εγκληματικό, είναι καταστροφικό και σε κάθε περίπτωση είναι αναξιόπιστο.

Εμείς λοιπόν, παρά τις διαφορές που υπάρχουν…

-    Μήπως είναι αγεφύρωτες οι διαφορές αυτές;.. Για παράδειγμα χθες ο κ. Κουβέλης είπε εδώ στον Real Fm ότι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός του δικού του κόμματος και η αντιευρωπαϊκή στάση των υπολοίπων κομμάτων της αριστεράς καθιστά αδύνατη τη συμπόρευση…

Θέλετε να μου εντοπίσετε σε ποια σημεία υπάρχει αυτή η αντιευρωπαϊκή στάση των υπολοίπων δυνάμεων; Ακόμα και από τη Γεν. Γραμματέα του ΚΚΕ  που έχει τις γνωστές σεβαστές απόψεις για την Ευρώπη…

-    Ούτε το ΚΚΕ λέει να φύγουμε από το ευρώ…

.. Άρα λοιπόν επιτρέψτε μου να πω, απαντώντας στον αγαπητό και σύντροφο και φίλο τόσα χρόνια, τον Φ.Κουβέλη, τον οποίον τον σέβομαι, ότι εδώ είναι ένα πρόσχημα. Η Ευρώπη αποτελεί ένα πρόσχημα και για τον Φ. Κουβέλη και για την Αλ. Παπαρήγα να μην απαντάνε επί της ουσίας στην πρόσκληση να κάτσουμε σ΄ ένα τραπέζι  και να βρούμε τα στοιχεία που μας ενώνουν για να δώσουμε μια διαφορετική διέξοδο στο πρόβλημα του τόπου σήμερα.

Κατανοώ βεβαίως ότι πολλοί μπορεί να αντιμετωπίζουν την κρίση αυτή ως μια ευκαιρία να αυξήσουν ποσοστά, να σταθεροποιηθούν στο ρευστό πολιτικό σύστημα. Όμως είναι πρόσκαιρη αυτή η ευκαιρία  και θα τολμούσα να πω ότι είναι μια στενόμυαλη λογική την οποία θα κρίνει η ιστορία. Όταν ο ελληνικός λαός δοκιμάζεται και θέλει να δει πώς θα βρεθεί λύση για να αποτραπεί αυτή η τραγωδία, είναι τουλάχιστον μικροκομματικός ο σχεδιασμός του να μας αφορούν τα ποσοστά μας και πώς θα τα αυξήσουμε και θα έχουμε λίγο περισσότερους βουλευτές. Γιατί και ακόμα περισσότερους βουλευτές να έχουμε, αν αυτοί αποτελούν τη μειοψηφία στο σύνολο μιας Βουλής που θα συνεχίζει να εγκρίνει δανειακές συμβάσεις υποτέλειας, τότε δεν έχει νόημα.

Και να σας πω και κάτι. Αισθάνομαι ότι είναι τόσο βαριά ιστορική ευθύνη, που ο ιστορικός του μέλλοντος θα μας κρίνει με πολύ μεγάλη αυστηρότητα, ακόμα και εμένα που καταθέτω την πρόταση και πασχίζω γι αυτή την προοπτική. Γιατί στο τέλος, αυτό που θα κριθεί είναι αν θα τα καταφέρουμε ή δεν θα τα καταφέρουμε να σώσουμε την κοινωνία και το λαό που στενάζει και που θα περάσει μια δεκαετία, ίσως και περισσότερο, πολύ μεγάλης δυσκολίας

-    Δύο ερωτήσεις από ακροατές.. Πρώτη ερώτηση… Ποια είναι η θέση σας για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και αν υπέγραψαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στο κείμενο στο οποίο υπέγραψαν δυστυχώς μόνο  28 βουλευτές…

Ναι.. Είναι όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στο κείμενο των 28. Είναι μια πρωτοβουλία του ανεξάρτητου βουλευτή Παναγιώτη Κουρουπλή, με τον οποίον είμαστε σε πολιτική συνεργασία το τελευταίο διάστημα,, συγκλίνουν οι απόψεις μας.. Υπέγραψα κι εγώ προσωπικά.

Το θέμα αυτό το έχουμε αναδείξει ως κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουμε δεχθεί στη Βουλή και την Εθνική Επιτροπή για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων, στην οποία επικεφαλής είναι ο Μαν.Γλέζος, μια ιστορική μορφή του κινήματος της αντίστασης. Είναι ένα θέμα το οποίο αποκτά ιδιαίτερα μεγάλη επικαιρότητα, γιατί διαπιστώνουμε ότι τελικά σ΄αυτόν τον κόσμο χρωστάει αυτός που δεν έχει τη δύναμη και τους συσχετισμούς να επιβάλει το δίκιο του. Χρωστάμε εμείς οι οποίοι το 1953 ήμασταν μέσα στην πολυμερή διαπραγμάτευση των 23 χωρών και χαρίσαμε στη Γερμανία το 62,5% των χρεών της, όταν έβγαινε από τον πόλεμο κι απ΄ αυτή τη μεγάλη καταστροφή. Και δώσαμε τη δυνατότητα στη Γερμανία –και σωστά κάναμε, γιατί πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς- να μπορέσει να ορθοποδήσει η οικονομία της. Και τώρα το αντάλλαγμα, η αναγνώριση αυτής της θετικής στάσης της χώρας μας απέναντι στη Γερμανία είναι οι επιτροπείες, είναι οι διεθνείς έλεγχοι των δημοσιονομικών, είναι τα μέτρα λιτότητας, είναι τα μέτρα καταστροφής.

Αυτή η πολιτική που ακολουθεί η κα Μέρκελ είναι μια πολιτική η οποία στην τελική ανάλυση δεν πλήττει μόνο τους Έλληνες και τον ελληνικό λαό, είναι μια πολιτική που πλήττει την ιδέα της Ευρώπης και σε τελική ανάλυση θα πλήξει και τους ίδιους τους Γερμανού, τον γερμανικό λαό ο οποίος από τη φύση του  δεν είναι εχθρικός απέναντι στους Έλληνες. Έχει όμως μια ηγεσία η οποία ακολουθεί μια δογματική πολιτική ή μια εγκληματική πολιτική.

-    Ρωτάει ένας ακροατής…. Πες του προέδρου να μας πει συγκεκριμένα πώς να αντιδράσουμε… Πώς, πού και πότε…

Είναι εύλογο το ερώτημα. Ο κόσμος πραγματικά βρίσκεται σε μια απόγνωση γιατί δεν βλέπει πουθενά φως και ελπίδα και θέλει να ακούσει και κάτι συγκεκριμένο.  Θα πω το εξής στον αγαπητό φίλο ακροατή. Αυτή την ώρα δεν υπάρχει κανείς πολιτικός αρχηγός και καμιά πολιτική δύναμη η οποία να μπορεί από μόνη της να δώσει λύση. Τη λύση μπορεί να τη δώσει μόνο ο λαός. Εάν δεν ενεργοποιηθεί ο λαϊκός παράγοντας, εάν το επόμενο διάστημα  δεν δούμε ξανά γεμάτες πλατείες και δρόμους οργισμένων, αγανακτισμένων, αλλά ειρηνικώς διαμαρτυρόμενων πολιτών να δείχνουν τον όγκο και τη δύναμή τους στην ελληνική κυβέρνηση η οποία καταρρέει, στο σάπιο πολιτικό σύστημα που είναι έτοιμο να καταρρεύσει, στην κα Μέρκελ, τότε δεν νομίζω ότι θα έχουμε λύση. Εμείς πιστεύουμε ότι μόνο ο λαός μπορεί να δώσει λύση και γι αυτό με τόσο μεγάλη επίταση ζητάμε να εκφραστεί, να υπάρξει η δυνατότητα της λαϊκής ετυμηγορίας.

Κάνω όμως μια πρόβλεψη. Ακόμα και αυτή η Βουλή των 255.. πόσοι ήταν που υπερψήφισαν την κυβέρνηση.. ακόμα και αυτή η Βουλή της τρομακτικής αυτής πλειοψηφίας θα δυσκολευτεί να περάσει αυτά τα μέτρα. Κι αυτή είναι η μεγάλη δυσκολία των τριών αρχηγών οι οποίοι μπορεί να υπογράψουν σήμερα το βράδυ, αλλά θα δυσκολευτούν όποτε κι αν έρθουν στη Βουλή αυτά τα παράλογα μέτρα και παράλογες αξιώσεις να εγκριθούν από 151 βουλευτές. Ενδεχομένως δε να συζητείται τούτη την ώρα  ως αντίδωρο προς τους βουλευτές για να υπερψηφίσουν αυτά τα μέτρα  η παράταση της θητείας της κυβέρνησης και η παράταση του κοινοβουλευτικού τους βίου.

Είμαι όμως βέβαιος ότι αν τις επόμενες μέρες, κατά τη διάρκεια της ψήφισης, στους δρόμους της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων δούμε αυτά που είδαμε τον προηγούμενο Ιούνη, είμαι βέβαιος ότι αυτή τη φορά ένα πολιτικό σύστημα το οποίο είναι ετοιμόρροπο, κρέμεται από μια κλωστή, δεν θα αντέξει και θα καταρρεύσει κι αυτή θα είναι μια μεγάλη νίκη υπέρ της δημοκρατίας και υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.

To Γραφείο Τύπου