Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
23/07/2001

Συνέντευξη Τύπου του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς για την ΓΕΝΟΒΑ 2001

ΣυνέντευξηΤύπου του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσηςτης Αριστεράς

Πολιτικές εκτιμήσεις για τα γεγονότα που σημάδεψαν τις διαδηλώσεις ενάντια στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ (Τ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ):

Ο Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης οργάνωσε τη συνέντευξη πριν αναχωρήσουμε για τη Γένοβα, οργανώνει και τη σημερινή Συνέντευξη προκειμένου να ενημερωθούν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης στη χώρα μας για όσα είδαμε, για όσα καταγράψαμε, για όσα βιώσαμε, για όσα αγανακτήσαμε στη Γένοβα.

Πίσω μας είναι η κεντρική αφίσα του Κοινωνικού Forum στη Γένοβα με το σύνθημα: "Είναι 8. Είμαστε 6 δισεκατομμύρια". Αυτό κυριάρχησε σαν σύνθημα και σαν λογική για καταγράψει το πόσο αυτοί οι 8 αποτελούν μια εγκληματική συμμορία απονομιμοποιημένη και αποκομμένη από τις κοινωνίες, η οποία παίρνει αποφάσεις ερήμην των κοινωνιών.

Αυτό που θα ήθελα να πω με πολύ λίγα λόγια είναι, ότι η Γένοβα ήταν ένα απόρθητο φρούριο, δεν υπάρχει καμία Διεθνή Συνθήκη, κανένα Σύνταγμα, καμία νομιμότητα που υπαγόρευσε αυτή τη μετατροπή της πόλης σε φυλακή. Ολοι οι άνθρωποι που βρεθήκαμε στη Γένοβα νιώσαμε φυλακισμένοι. Η νομιμότητα για το γκρουπ των 8 δεν υπάρχει και δεν εννοώ μόνον όσα συνέβησαν στην Ανκόνα, αλλά και όσα κάθε μέρα συμβαίνανε στο χώρο των διαδηλώσεων, στο χώρο των διαμαρτυριών.

Δύο γενιές, η γενιά της παγκοσμιοποίησης και η γενιά του '68 συνυπήρξαν αρμονικά και κατέγραψαν αυτό το μεγαλειώδες Κίνημα, ο ριζοσπαστισμός και η αυθεντικότητα των νέων, η πείρα και η σοφία των παλαιών νομίζω ότι προδιαγράφουν, ότι αυτό Κίνημα θα γεννήσει πολιτικές που θα αναχαιτίσουν την νεοφιλελεύθερη επίθεση.

Αυτό που πρέπει να επισημάνουμε όμως ευθύς εξ αρχής είναι, ότι οι 8 αυτό το οποίο θέλουν είναι να τρομοκρατήσουν τις κοινωνίες, να απαγορεύσουν ακόμα και τον ψίθυρο, θα θέσουν εκτός νόμου την αμφισβήτηση. Θέλουν να προβάλλουν και να επιβάλλουν με την πυγμή την τρομοκρατία στις κοινωνίες. Είναι κανονικοί τρομοκράτες.

Αυτό το οποίο ζήσαμε εκεί δεν μπορεί να περιγραφεί. Η έκταση, η αναβάθμιση των μηχανισμών καταστολής και όλα αυτά που συνέβησαν εκεί. Ο πρώτος νεκρός αυτού του νέου Κινήματος, ο Κάρλο Τζουλιάνι, ένα νεαρό παλικάρι αποτέλεσε το σύμβολο αυτού του αγώνα, προσωποποιεί όλο αυτό τον κόσμο και δείχνει σε όλη την ανθρωπότητα ποιοι είναι οι επικίνδυνοι, ποιοι είναι αυτοί που πάνε να διασαλεύσουν την πορεία της παγκοσμιοποίησης.

Εδώ είναι μια σειρά από ομιλητές. Ηταν όλοι στη Γένοβα, θα τοποθετηθούν, μπορείτε να κάνετε και ερωτήσεις. Επίσης είναι μαζί μας ο Γιώργος Σακελλαρίδης, ο αδελφός του ενός που βρίσκεται στις φυλακές της Παβίας. Εμείς σαν Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς είμαστε σε επαφή με το κοινωνικό forum στη Γένοβα. Ηδη έχει οριστεί νομική υπεράσπιση των συλληφθέντων, ήδη οι δικηγόροι ήρθαν σε επαφή με τους συλληφθέντες και γίνονται όλες οι προσπάθειες προκειμένου να τελειώσει αυτή η περιπέτεια των δύο Ελλήνων.

Υπάρχει πληροφορία, ότι μπορεί να υπάρχει και τρίτος. Μέχρι στιγμής δεν έχει εξακριβωθεί. Παράλληλα έχουμε κάνει διαβήματα στο Υπουργείο Εξωτερικών, στον Πρόξενο του Μιλάνου, στον Υποπρόξενο της Γένοβα και όλοι μαζί προσπαθούν να συμβάλλουν στην απελευθέρωση των Ελλήνων.

Ξεκινώντας, θα δώσω το λόγο στον κ.Νίκο Κωνσταντόπουλο και στη συνέχεια στους υπόλοιπους ομιλητές.

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: 

Είναι φανερό, ότι έχουν ανοίξει τα ιδεολογικά, τα πολιτικά και πολιτισμικά μέτωπα, τα οποία αμφισβητούν τις αντιφάσεις και τις αντιθέσεις του 20ου αιώνα και αναζητούν το ανθρώπινο πρόσωπο του 21ου αιώνα.

Στη Γένοβα υψώθηκε ένα νέο Τείχος του Αίσχους που χωρίζει την ανθρωπότητα στα δύο: Από την μια οι λίγοι και οι ισχυροί, που συσσωρεύουν τον πιο μεγάλο πλούτο που είχε ποτέ ο πλανήτης. Από την άλλη οι πολλοί, που βλέπουν να θυσιάζονται κομμάτια των κοινωνιών, να καταστρέφεται ο πλανήτης και το περιβάλλον, να συρρικνώνονται τα κοινωνικά δικαιώματα, οι πολιτικές ελευθερίες, να ομογενοποιούνται ως εμπόρευμα οι πολιτισμοί, οι άνθρωποι, οι αξίες.

Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση υψώνει το σύνθημα: "Ολες οι εξουσίες στην αγορά και στη θεοποίηση - θεσμοποίηση του ανταγωνισμού". Τα κοινωνικά κινήματα, οι δυνάμεις της Πολιτικής και Οικολογικής Αριστεράς αντιτάσσουν: "Το διεθνές δικαίωμα στη δημοκρατία, το διαρκές δικαίωμα στον ανθρωπισμό".

Στην αγορά του κέρδους την οποία εκπροσωπούσαν οι G-8 εντός των τειχών της απομόνωσης, απάντησε η Αγορά του Δήμου, των πολιτών του κόσμου που συμβολίζει πάντα τον αγώνα για συμμετοχή και έλεγχο στις αποφάσεις, για δίκαιη κατανομή βαρών και ωφελημάτων, για την προστασία της ζωής και τη διεύρυνση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων, για την διεκδίκηση της ευημερίας για όλους χωρίς αποκλεισμούς, με αξιοβίωτη ανάπτυξη χωρίς περιβαλλοντικές καταστροφές, με αλληλεγγύη ανθρώπων και λαών και με ειρήνη στον κόσμο.

Στη Γένοβα φάνηκαν με ενάργεια οι επικίνδυνες συνέπειες της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, που σχηματικά είναι: οι κοινωνικά μονομερείς επιλογές που μεγεθύνουν τις ανισότητες και τους αποκλεισμούς. Οι πολιτικά αυταρχικές πρακτικές που περιορίζουν τα δικαιώματα και τις εγγυήσεις ελευθερίας και προστασίας τους, οι θεσμικά στρεβλές και παραμορφωτικές δομές και διαδικασίες που μετατρέπουν τις κυβερνήσεις σε διεκπεραιωτές και διαχειριστές, καταργούν την πολιτική ως διαμορφωτική δύναμη εναλλακτικών λύσεων και βγάζουν έξω από το δημόσιο χώρο τις κοινωνίες και τους πολίτες.

Η Σύνοδος των G-8 στη Γένοβα κατέληξε στο επικίνδυνο για τον κόσμο τίποτε, που σημαίνει παγίωση των σημερινών αντιφάσεων, αντιθέσεων, ανισοτήτων και αδιεξόδων. Οσα με την νοοτροπία του πλουσίου που ελεεί τον φτωχό αποφάσισαν για το AIDS, δεν είναι ούτε το 1/10 αυτών που χρειάζονται. Ενώ με την ένοχη σιωπή τους αχρήστευσαν και αχρηστεύουν το Πρωτόκολλο του Κιότο για το περιβάλλον, την ίδια ώρα που η κυβέρνηση Μπους διατηρεί τον εφιάλτη των πυρηνικών και των χημικών όπλων.

Το μόνο συμπέρασμα που έβγαλαν από τη Γένοβα οι G-8, είναι το προκλητικά ανιστόρητο δίδαγμα, ότι από εδώ και πέρα πρέπει να συναντώνται σε απρόσιτες περιοχές, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι βρίσκονται ξεκομμένοι από την παγκόσμια πραγματικότητα, ξεκομμένοι από την παγκόσμια πραγματικότητα την οποία όμως επιμένουν και θέλουν να την εξουσιάζουν ηγεμονικά.

Το μήνυμα που δόθηκε από τις συγκλονιστικές κινητοποιήσεις στη Γένοβα είναι, ότι τίποτε δεν θα είναι πλέον το ίδιο όπως πριν. Η ιστορία παίρνει την εκδίκησή της και ταρακουνάει τα νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα για το τέλος της ιστορίας και της πολιτικής, την μια και μόνη σκέψη την παντοδυναμία των κερδών πάνω στον άνθρωπο, την περιφρόνηση της Αριστεράς και την καταστολή των κοινωνικών κινημάτων.

Στο σκαμνί της ιστορίας στέκονται πλέον για τους πολίτες του κόσμου οι εικονολάτρες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Ανάμεσά τους δυστυχώς και πολιτικές δυνάμεις της κεντροαριστερής αναφοράς και σοσιαλδημοκρατικής παράδοσης που ενσωματώθηκαν στις επιλογές, οικονομικές και πολιτικές, της μόνης σύγχρονης υπερδύναμης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Η αντίσταση και η αμφισβήτηση που εκδηλώνεται εναντίον των εξωθεσμικών Διεθνών Κέντρων που αποφασίζουν για την μοίρα των λαών του κόσμου, αποτελεί πηγή έμπνευσης και πολύτιμη ιστορική πείρα για τις πολύμορφες διεργασίες που φέρνουν ξανά τα κοινωνικά κινήματα και την Αριστερά στο προσκήνιο των εξελίξεων.

Οι αξίες της αλληλεγγύης, της ενωτικής δράσης, του νέου διεθνισμού, των δικαιωμάτων και της κοινωνικής αφύπνισης επανέρχονται στην ημερήσια διάταξη των σύγχρονων αναζητήσεων, των προκλήσεων και των διακυβευμάτων της εποχής μας. 

Τα τείχη του αυταρχισμού, της αστυνομοκρατίας και της αυθαιρεσίας που οικοδομούν οι ηγεσίες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης κατέστρεψαν την επικοινωνιακή εικόνα ευημερίας που στήνουν οι εμπνευστές τους για να κρύψουν την πραγματικότητα της φτώχειας, της κοινωνικής περιθωριοποίησης, της μεθοδευμένης απολιτικοποίησης και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, την οποία προκαλούν οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στο σημερινό κόσμο μας.

Ενισχύθηκε στη Γένοβα το Κίνημα των Δημοκρατικών και Οικουμενικών Κοινωνικών Αξιών με συνθήματα που κυριάρχησαν: "Ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη", "Η πολιτική πάνω από την αγορά", "Η δημοκρατία πάνω από τους μηχανισμούς καταστολής", "Η σύγχρονη Πολιτική και Οικολογική Αριστερά πέρα από δογματικές συνταγές και φιλελεύθερες προσαρμογές, πέρα από απολιτικούς και αντικοινωνικούς μονόδρομους".

Θέλω να τελειώσω με μια ακόμη επισήμανση. Στη Γένοβα αναδείχθηκαν με ανάγλυφο τρόπο τα δύο πρόσωπα της σημερινής Ευρώπης: Από τη μια στο τραπέζι των G-8 είχαμε την εικόνα της ανυπαρξίας της Ενωμένης Ευρώπης. Σ' αυτό το τραπέζι κάθεται η Γερμανία, η Γαλλία, η Αγγλία, η Ιταλία, δεν υπάρχει η Ευρωπαϊκή Ενωση ως ενιαία δύναμη. Υπάρχει το παρελθόν. Υπάρχει το πρόσωπο της Ευρώπης που συμφέρει στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Το πρόσωπο της Ευρώπης που συμφέρει στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. 

Από την άλλη μεριά στους δρόμους της Γένοβας έδωσαν δυναμικά το παρόν η Ενωμένη Ευρώπη των πολιτών και των κοινωνιών. Φάνηκε η μεγάλη δύναμη που μπορεί να ανοίξει τους δρόμους του μέλλοντος, που μπορεί να προσδώσει στην Ευρώπη τα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά που θα την αναδείξουν σε πραγματική δύναμη αμφισβήτησης της σημερινής νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Και μέσα σ' αυτό το μεγάλο ποτάμι των Ευρωπαίων διαδηλωτών αρχίζει να μορφοποιείται η Ριζοσπαστική, η Ευρωπαϊκή Αριστερά. Ο Χώρος Διαλόγου της Αριστεράς, ο Συνασπισμός, τα Κοινωνικά Κινήματα, όλες οι πολιτικές κινήσεις θα πάρουν πρωτοβουλίες στην Ελλάδα και την Ευρώπη, ώστε αυτό το ρεύμα της νέας Ριζοσπαστικής Αριστεράς, της Οικολογίας των Κινημάτων να μορφοποιηθεί και να διαμορφώσει μια νέα μεγάλη δυναμική.

Είναι αυτονόητο, ότι για το θέμα της απέλασης των Ελλήνων διαδηλωτών και της απελευθέρωσης εκείνων που κρατούνται, θα αναλάβουμε τις επόμενες μέρες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Ηδη από την πλευρά του Συνασπισμού είχα και κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στη Γένοβα επισημάνει την ανάγκη να συζητήσουν οι πολιτικές δυνάμεις μέσα στους θεσμούς, η ελληνική κοινωνία τα μεγάλα αυτά προβλήματα που γεννάει η παγκοσμιοποίηση.

Ο Συνασπισμός με τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπό του, τον Φώτη Κουβέλη είχε κάνει διαβήματα και στον Πρόεδρο της Βουλής, είχαμε ενημερώσει τον Πρόεδρο της Βουλής. Ο κ.Κακλαμάνης σε επικοινωνία που είχαμε σήμερα, καθόρισε για αύριο στις 12:30 συνάντηση, προκειμένου και να ενημερωθεί για όσα συνέβησαν εκεί, αλλά και να αντιμετωπίσει το αίτημα για συγκρότηση Διαρκούς Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τα προβλήματα της παγκοσμιοποίησης.

Με την ευκαιρία και της παρουσίας στη σημερινή συνέντευξη διανοητών, διανοουμένων της ελληνικής κοινωνίας, εγώ θα ήθελα να κάνω μία έκκληση, να καλέσω τους Ελληνες διανοουμένους, το πνευματικό, επιστημονικό και καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας μας που έχει μια μακρά προοδευτική και δημοκρατική διαδρομή, να δώσει το δικό του ξεχωριστό μήνυμα, να δώσει τη δικιά του ξεχωριστή συμβολή, να ενώσει τη δικιά του φωνή με τη φωνή των διανοουμένων σε όλο τον κόσμο, με τη φωνή των κοινωνιών και των πολιτών του κόσμου.

Σας ευχαριστώ.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Τον λόγο έχει ο κ.Γιάννης Μπανιάς.

Γ.ΜΠΑΝΙΑΣ: 

Απ' αυτά που είδαμε, ζήσαμε, ακούσαμε στην Γένοβα βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι οι 8 αυτοί που αποκαλούνται, αποτελούν την επικίνδυνη γάγγραινα για τον πλανήτη μας στην εποχή μας. Εκφράζουν ότι το πιο αντιδραστικό υπήρξε στην ιστορία της ανθρωπότητας. 

Οι εικόνες αλλά και οι αποφάσεις που φέρνουν, εκείνα που συνέβησαν στην Γένοβα ανακαλούν στις μνήμες μας την πραγματικότητα και εικόνες και καταστάσεις από την γερμανική κατοχή και από το Βιετνάμ. 

Το ελικόπτερο που την νύχτα ρίχνει τους προβολείς του πάνω από τους χώρους όπου συζητούσαμε, όπου γινόταν οι συναυλίες, όπου έτρωγαν χιλιάδες άνθρωποι εκεί που υπήρχαμε δηλαδή εμείς ως κοινωνικό φόρουμ απ' όλα τα μέρη του κόσμου, αυτό ακριβώς δείχνει. 

Εμείς είμαστε αποφασισμένοι να τους κυνηγήσουμε ώσπου να απαλλαγεί ο πλανήτης μας απ' αυτούς. Ωσπου να μας αδειάσουν τον τόπο και να ξεκουμπιστούν. Προς το παρόν πιστεύουμε ότι αποτελεί μια μεγάλη νίκη του Κινήματος στο ότι τους αναγκάζουμε να πραγματοποιήσουν την επόμενη συνάντησή τους στα Βραχώδη Ορη του Καναδά. 

Βεβαίως το μέρος όπως θα δείτε εδώ είναι ειδυλλιακό, εκεί που πρόκειται να συνεδριάσουν αυτοί αλλά το ότι πάνε σ' αυτό το μέρος για να συνεδριάσουν είναι η απαρχή της απαλλαγής του πλανήτη μας από αυτούς. 

Το παγκόσμιο κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης και του καπιταλιστικού συστήματος γιατί πλέον φαίνεται ότι συνειδητοποιεί στο σύνολό του αυτό το Κίνημα την ανάγκη να απαλλαγούμε και από το καπιταλιστικό σύστημα είναι ένα πολύ μεγάλο ποτάμι, αποδείχτηκε αυτό στην Γένοβα που κυλάει με τόση ορμή και δύναμη που κανείς πια πιστεύουμε δεν θα μπορέσει να το σταματήσει. 

Το σύνθημα είσαστε 8 και είμαστε 6 δις ακριβώς αυτό το πράγμα εκφράζει κατά τον καλύτερο τρόπο. 

Πιστεύω ότι στην νέα φάση το Κίνημα πρέπει να δώσει το βάρος του και να δείξει επιμονή σε 3 κυρίως στοιχεία. Πρώτον, στην αγωνιστική συνέχεια που πρέπει να υπάρξει και είναι καθαρό ότι αυτό ήδη έχει ξεκινήσει. 

Στην Ελλάδα αύριο, μεθαύριο, την Πέμπτη, στην Ιταλία από σήμερα σε όλες ανεξαιρέτως τις πόλεις της Ιταλίας, σε άλλες χώρες της Ευρώπης και σε ολόκληρο τον κόσμο δίνεται αγωνιστική συνέχεια σ' αυτό που συνέβη στην Γένοβα.

Το δεύτερο στοιχείο είναι να αξιοποιήσουμε και την πείρα και την γνώση, την επιπλέον πείρα και γνώση που αποκτήσαμε από όσα συνέβησαν στην Γένοβα.

Και το τρίτο στοιχείο είναι να μπορέσουμε να κάνουμε πιο αποτελεσματικό και πιο καλό τον συντονισμό των δυνάμεων που εναντιώνονται στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση.

Τα δικά μας όπλα δεν έχουν καμιά σχέση μ' αυτά που προσπαθούν να πουν ότι ήταν τα όπλα αυτού του τεράστιου συγκλονιστικού κινήματος, είναι οι πειστικές εναλλακτικές προτάσεις στις δικές τους κατευθύνσεις για την εκμετάλλευση του κόσμου, για την μεγαλύτερη φτώχεια σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι η μαζική αντίσταση στον αυταρχισμό και την καταστολή τους.

Θα πρέπει να σας πω ότι στην Ρεπούμπλικα τη χθεσινή την Κυριακάτικη δημοσιεύτηκε μια δήλωση ενός παπά Καθολικού του Ντον Βιταλιάνο, ο οποίος λέει κατά λέξη "είδαμε ανθρώπους που ανήκαν δήθεν στο μαύρο μπλοκ -το είχαν ονομάσει μαύρο μπλοκ- να κατεβαίνουν από ένα καμιόνι της αστυνομίας και να μιλάνε με πλήρη άνεση με τους πράκτορες που υπήρχαν" και ήταν πάρα πολλοί ανάμεσα στις δυνάμεις των καραμπινιέρων της αστυνομίας και γενικότερα στις δυνάμεις της καταστολής που υπήρχαν σε εκείνη την περιοχή.

Είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για μας να οργανώσουμε την μαζική αντίσταση στον αυταρχισμό τους και στην καταστολή και ταυτόχρονα να μην πέσουμε βέβαια σε καμιά από τις δικές τους παγίδες που προσπαθούν να μας στήσουν, να αντιμετωπίσουμε δηλαδή οργανωμένα και τις παγίδες και τις προβοκάτσιες που τυχόν και φαίνεται όχι ακριβώς τυχόν αλλά στην πραγματικότητα έχουν στήσει και θα στήσουν ακόμη περισσότερο στο μέλλον.

Αυτό δεν έχει καμία απολύτως σχέση (θα ήθελα να το διευκρινίσω) ότι δεν πρέπει όχι μόνο να σεβαστούμε αλλά και να βαθύνουμε και την πολυχρωμία και τον πλουραλισμό του Κινήματος. Είναι έτερον εκάτερον που θα λέγαμε.

Ενα πράγμα είναι αυτό να περιφρουρήσουμε την μαζικότητα, τον πλουραλισμό, την πολυχρωμία, τον δυναμισμό, την μαχητικότητα του κινήματος και να την κλιμακώσουμε και άλλο πράγμα είναι να μην πέσουμε στις δικές τους παγίδες.

Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι η συνέχεια του Κινήματος στην Ελλάδα και σ' αυτό θα συμβάλλει αποφασιστικά ο χώρος διαλόγου και κοινής δράσης θα είναι όλες μαζί, όλες ανεξαιρέτως οι δυνάμεις που κινούνται στην λογική της αντίστασης, της αμφισβήτησης και της ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος να οργανώσουμε τις προσπάθειες και τον αγώνα μας από εδώ και πέρα σε πλήρη πλέον και συνεχή συντονισμό με τις δυνάμεις του διεθνούς φόρουμ και γενικότερα τις δυνάμεις που σε παγκόσμια κλίμακα παλεύουν για τα ίδια πράγματα.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Τον λόγο έχει ο κ.Γιάννης Θεωνάς. 

Γ.ΘΕΩΝΑΣ: 

Θα ήθελα αγαπητοί φίλοι μαζί με μας να βγάλετε και εσείς και όσοι θα ακούσουν αυτά που λέμε ένα συμπέρασμα, ένα βασικό κατά την γνώμη μου συμπέρασμα, ότι ζούμε ήδη, έχουμε μπει σε μια περίοδο επίφασης δημοκρατίας ότι και αυτή ακόμα η αστική δημοκρατία είναι εντελώς πια επιφανειακή. 

Μια ομάδα ηγετών, 8 ηγετών που θέλει να παίξει τον ρόλο της παγκόσμιας κυβέρνησης δειλή και έντρομη απέναντι στην λαϊκή κινητοποίηση κρύφτηκε πίσω από τα όπλα, πίσω απ' τις δυνάμεις καταστολής, πίσω από μια στρατοκρατική λογική για να διασωθεί ή και να μην έρθει καν σε επαφή, να μην ακούσει στοιχειωδώς την φωνή όλων εκείνων των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών που ήθελαν να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για τις συνέπειες αυτής της πολιτικής που σε παγκόσμιο επίπεδο ακολουθούν οι ηγέτες των 8.

Δεν ξέρω πως θα ένοιωθε ο καθένας. Κατεβαίνοντας στο αεροδρόμιο της Γένοβα να δει συστοιχίες πυραύλων. Τι περίμεναν ρε παιδιά; Περίμεναν επίθεση από αέρος; Είχαμε πυραύλους κατιούσα, πυραύλους εδάφους, αέρος για να προστατεύσουν τι; Από ποιους;

Νομίζω ότι όπως όλοι οι δικτάτορες δεν νομίζω ότι υπήρξε δικτάτορας σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή στην ιστορία που να μην ήταν δειλός και έντρομος μπροστά και στον ίδιο τον λαό του, στον δικό του λαό.

Το ίδιο λοιπόν και αυτοί καλύφθηκαν πίσω από μια τρομαχτική μηχανή που κινητοποίησαν και το ότι δεν είχαμε περισσότερα θύματα, αυτό οφείλεται στο μεγαλύτερο βαθμό στην οργανωτικότητα και την περιφρούρηση των διάφορων κινημάτων που είχαν οργανώσει την δική τους περιφρούρηση, γιατί όταν έχεις μια διαδήλωση 250.000-300.000 λέει η εφημερίδα διαδηλωτών και χτυπιέται μ' αυτό τον τρόπο για να διαλυθεί μέσα σε μια πόλη που δεν έχει προσβάσεις.

Μπαίνεις μέσα σε ένα δρόμο και σε βγάζει μόνο στο βουνό. Δεν βγαίνεις πουθενά αλλού. Ηταν βέβαιο ότι επεδίωκαν και πολλούς νεκρούς μέσα από τον πανικό ή μέσα από την άτακτη διάλυση, υποχώρηση των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών.

Νομίζω λοιπόν ότι αυτό το συμπέρασμα, ότι έχουμε πια μια επίφαση δημοκρατίας, έχουμε μια ανοιχτή στρατοκρατική φασιστική λογική που δεν υπολογίζει την ανθρώπινη ζωή, όχι δικαιώματα, την ίδια την ανθρώπινη ζωή δεν υπολογίζει, αυτό το συμπέρασμα πρέπει να το βγάλουμε και εδώ δεν είναι ευθύνη μόνο των 8, είναι ευθύνη όλων των κυβερνήσεων των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και των άλλων χωρών που ανέχονται, αποδέχονται αυτή την πρακτική που εφαρμόζει αυτή η άτυπη παγκόσμια κυβέρνηση.

Το δεύτερο συμπέρασμα που θέλω να μου επιτρέψετε να βγάλουμε μαζί είναι το εξής. Πραγματικά όπως ήδη ειπώθηκε τίποτε δεν θα είναι όπως πριν από την Γένοβα. Τα πάντα θα διαφοροποιηθούν, θα αλλάξουν και η δυναμική των λαϊκών κινημάτων θα πάρει άλλη διάσταση.

Κάτω απ' αυτή την εκτίμηση και απ' αυτό το συμπέρασμα πρέπει να βγάλουμε ορισμένα συμπεράσματα από την κατάσταση του κινήματος στην χώρα μας.

Θεωρώ ότι δεν μπορεί να περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι μέσα σ' αυτό το λαϊκό ξέσπασμα, την λαϊκή κινητοποίηση είχαμε μια πολύ σημαντική ελληνική συμμετοχή αλλά διαρθρωμένη σε 5 διαφορετικές πρωτοβουλίες, σε 5 διαφορετικές επιτροπές συν το γεγονός ότι είχαμε και πολύ καλό ήταν αυτό και εκπροσώπους, ομάδες από κάποια συνδικάτα που μετείχαν και ίσως δεν είχαν και ενταχθεί σε κάποια από τις Επιτροπές που καλούσαν στην Γένοβα το 2001.

Θα συνεχίσουμε έτσι; Εγώ νομίζω ότι πρέπει να το πούμε καθαρά. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι, δεν επιτρέπεται να συνεχίσουμε έτσι. Εκείνο που πρέπει να κάνουμε από σήμερα, είναι να συμβάλλουμε όλοι. Να δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό.

Και το Κ.Κ.Ε. και ο Συνασπισμός και το ΔΗΚΚΙ και η ΑΚΟΑ και η ΚΕΔΑ και το Δίκτυο Πολιτικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων και η ΔΕΑ και η ΣΕΚ και όλες οι Κινήσεις και το ΝΑΡ και οι ομάδες και τα Κόμματα της Αριστεράς, που ένιωσαν την ανάγκη να πάνε στη Γένοβα, να εκφράσουν αυτή τη λαϊκή κινητοποίηση, από αύριο το πρωί, να συγκροτήσουμε στην Ελλάδα ένα μαζικό κοινωνικό forum με τη συμμετοχή πρώτα απ' όλα των Συνδικάτων και άλλων μαζικών Οργανώσεων, να πάρει κινηματικό χαρακτήρα.

Να δώσουμε ότι χρειάζεται αυτό το κοινωνικό forum στην Ελλάδα να παίξει το ρόλο που παίζουν τα αντίστοιχα κοινωνικά forum σ' όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης, της Λατινικής Αμερικής και ήδη αρχίζει να αναπτύσσεται και στην Ασία.

Το 2003 που η Ελλάδα θα έχει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα πρέπει αυτό το κοινωνικό forum να έχει ανδρωθεί τόσο, ώστε πραγματικά να εκφράσει ολόκληρο τον Ελληνικό λαό, όλες τις ζωντανές δυνάμεις του Ελληνικού λαού ενάντια στις επιλογές και τις πολιτικές των μεγάλων, είτε σε παγκόσμιο επίπεδο, είτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Απ' αυτή την άποψη, ο χώρος διαλόγου και κοινής δράσης της Αριστεράς έχει ένα μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό του, πρέπει να το κερδίσει αυτό το στοίχημα, να συμβάλλει και να βοηθήσει. Ολες οι δυνάμεις και αυτές που δεν μετέχουν τώρα αλλά και αυτές που μετέχουν με το ένα πόδι μέσα και με το άλλο έξω, να συμβάλλουν στη συγκρότηση αυτού του κοινωνικού forum και την κοινή δράση σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο γιατί το απαιτούν οι καιροί και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Ευχαριστώ.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Το λόγο έχει ο κ.Θοδωρής Δρίτσας, ένας από τους 140 Ελληνες που ξυλοκοπήθηκαν και απελάθηκαν από το λιμάνι της Ανκόνας.

Θ.ΔΡΙΤΣΑΣ: 

Λίγο πολύ όσες και όσοι βρισκόμαστε σ' αυτή την αίθουσα, έχουμε ο καθείς και η καθεμία αρκετές εμπειρίες και βιώματα από αντιδημοκρατικές και κατασταλτικές συμπεριφορές Κυβερνήσεων και Κρατικών Υπηρεσιών.

Αυτό που συνέβη στο λιμάνι της Ανκόνα και πολλά ακόμα γεγονότα που συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια και όπως συνέβησαν και στη Γένοβα νομίζω ότι έχουν ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Στην Ανκόνα φθάσαμε περίπου είκοσι πούλμαν, επτακόσιοι πενήντα επίδοξοι διαδηλωτές της Γένοβας, κατεβήκαμε στο ιταλικό έδαφος, περάσαμε από το νόμιμο έλεγχο διαβατηρίων δεν ήταν συστηματικός, ήταν λίγο γελοίος, απλή επίδειξη των διαβατηρίων, αλλά αυτό είχαν επιλέξει οι Ιταλικές Αρχές, ως εκ των υστέρων απεδείχθη σκοπίμως.

Πατήσαμε όμως το Ιταλικό έδαφος νόμιμα. Μπήκαμε στα πούλμαν και ετοιμαστήκαμε να ξεκινήσουμε τη διαδρομή για τη Γένοβα. Τα τρία τελευταία πούλμαν -όλα τα υπόλοιπα ξεκίνησαν και πήραν το δρόμο- μπλοκαρίστηκαν και οδηγήθηκαν πάλι μέσα στο πλοίο. Καταλάβαμε αμέσως, κατεβήκαμε, ζητήσαμε εξηγήσεις, δεν μας δόθηκαν παρά μόνο κάποια στιγμή μας είπε κάποιος αξιωματικός αυτό που είχαμε καταλάβει. Οτι θα ξαναγυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα.

Δεν υπήρχε καμία αιτιολογία γι' αυτό. Δεν υπήρχε επαναπροώθηση, δεν υπήρχε απέλαση. Και δεν υπήρχε και καμία φροντίδα να μας εξηγηθεί το παραμικρό, ή να γίνει η παραμικρή διαπραγμάτευση ή συνεννόηση απλή μαζί μας.

Θέλω να πω ότι σ' αυτή την πρώτη φάση ζήσαμε, όχι μόνο μια αντιδημοκρατική πρακτική, αλλά ζήσαμε την εφαρμογή αυτού που πλέον μπορούμε να ονομάσουμε κράτος, όχι μόνο αυθαιρεσίας, αλλά και κράτος σκοπιμότητας. Δηλαδή μια συμπεριφορά η οποία δεν παίρνει υπ' όψιν της καμία νομοθεσία, η οποία δεν παίρνει υπ' όψιν της κανένα δικαίωμα και απλώς με βάση ένα σχεδιασμό των Κρατικών Κυβερνητικών Υπηρεσιών, αποφασίζει και δρα και συμπεριφέρεται χωρίς να θεωρεί υποχρέωσή της να περιφρουρήσει ούτε τα στοιχειώδη νομικά προαπαιτούμενα, που οι ίδιες αυτές οι Κυβερνήσεις και τα ίδια αυτά Κράτη έχουν θέσει.

Στη συνέχεια, εμείς τους ανακοινώσαμε παρ' όλο ότι εκείνοι δεν δέχονταν καμία διαπραγμάτευση και επικοινωνία, τους ανακοινώσαμε ότι με την συναίνεσή μας, δεν πρόκειται να επιστρέψουμε στην Ελλάδα, ότι εμείς διεκδικούμε το δικαίωμά μας να συνεχίσουμε το δρόμο μας για τη Γένοβα. Και ειρηνικά καθίσαμε στον καταπέλτη του πλοίου, ζητώντας να γίνουν σεβαστά αυτά μας τα δικαιώματα.

Πέρασαν περίπου πέντε ώρες, μέχρι από τον άλλο καταπέλτη να φορτώσει το πλοίο οχήματα και επιβάτες για να ξαναγυρίσει προς την Πάτρα με βάση το προγραμματισμένο δρομολόγιο. Οταν πια όλα είχαν τελειώσει και είχαν φορτωθεί, πρόσωπα και οχήματα, εκεί έγινε φανερό ότι άρχισαν οι προετοιμασίες για την κατασταλτική επιχείρηση.

Ζητήσαμε να μην ασκήσουν βία. Το έκαναν από την στιγμή που άρχισε η επιχείρηση για να μας τσουβαλιάσουν και να μας οδηγήσουν με τη βία μέσα στο πλοίο, το έκαναν μόνο στα πρώτα λεπτά και μέχρι να βάλουν τους περισσότερους από εμάς μέσα στο πλοίο. Οταν πια μας είχαν βάλει εκεί μέσα στο γκαράζ του πλοίου, εκδηλώθηκε μια εξαιρετικά βάρβαρη επίθεση με ποδοπατήματα, με κλωτσιές και με άγρια χτυπήματα με τα γκλομπς. Χτυπηθήκαμε σχεδόν όλοι. Πάνω από 100 από τους 140. Επτά από εμάς είχαμε τέτοια τραύματα για τα οποία χρειαζόταν ιατρική περίθαλψη.

Προφανώς πέρα από την πολιτική διαμαρτυρία, προφανώς πέρα από την καταγγελία δεν θα αφήσουμε όλα αυτά τα γεγονότα έτσι. Θα εξαντλήσουμε όλες -και τις πολιτικές αλλά και τις νομικές διαδικασίες που έχουμε στη διάθεσή μας, για να βάλουμε ένα φραγμό σ' αυτή την πρακτική.

Η Ελληνική Κυβέρνηση -πρέπει να το πούμε αυτό και να το καταγγείλουμε- δεν μας βοήθησε. Στην πραγματικότητα συναίνεσε με όλη αυτή τη συμπεριφορά των Ιταλικών Αρχών. Η διαμαρτυρία η προφορική που όλοι ξέρετε ότι έκανε, δεν ήταν δυνατόν να έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα αφού οι γνωρίζοντες μπορούν να βεβαιώσουν ότι αυτή η προφορική διαμαρτυρία δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα στη διπλωματική γλώσσα.

Η υπεύθυνη Πρόξενος της Ελλάδας στην Ανκόνα ήλθε πολύ αργά και δεν είχε καμία οδηγία. Δεν μπορούσε να διαπραγματευθεί, δεν μπορούσε να διαμεσολαβήσει. Ο Ελληνας Πλοίαρχος ζήτησε πολλές φορές από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας να έχει οδηγίες. Δεν του δόθηκαν ποτέ.

Πιστεύω ότι η περίπτωσή μας εντάσσεται στο σχέδιο του Ιταλικού Κράτους και γενικώς των G-8 να δημιουργήσουν ένα κλίμα τρόμου, ένα κλίμα κάποιων περίεργων υπόπτων που πρόκειται να εισέλθουν στο Ιταλικό έδαφος και αυτό να δικαιολογεί τη βαρβαρότητα της συμπεριφοράς των αστυνομικών δυνάμεων που ακολούθησε.

Νομίζω -και τελειώνω εδώ- ότι βρισκόμαστε μπροστά σ' ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, οι G-8 και οι Κυβερνήσεις του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελευθερισμού μπορούμε να πούμε χωρίς φόρτιση ότι είναι επικίνδυνες. Εχουν αποκοπεί από τις κοινωνίες, λειτουργούν ως δυνάμεις εξουσίας μέσα σε φρούρια - το φρούριο της Γένοβας, δεν ήταν μόνο πρακτικό δεν λειτουργεί μόνο ως συμβολισμός, είναι μια πραγματικότητα- και τέτοιες εξουσίες είναι πράγματι επικίνδυνες.

Κάνω έκκληση και στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας να δώσουν μεγάλη βαρύτητα σ' αυτά τα τελευταία γεγονότα. Σας ευχαριστώ πολύ.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Το λόγο έχει η Δέσποινα Τοζονίδου.

Δ.ΤΟΖΟΝΙΔΟΥ: 

Να πω, ότι μιλάω εκ μέρους της Διεθνιστικής Εργατικής Αριστεράς που συμμετέχει στο Χώρο Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς. Να ξεκινήσω βάζοντας, ότι αυτό που έγινε αυτές τις τρεις μέρες στη Γένοβα έσπασε έναν πολύ μεγάλο μύθο, μάλλον δύο μύθους: Ο ένας μύθος ήταν αυτός της Ενωμένης Ευρώπης. Μετά από μία πολύ μεγάλη επιχειρηματολογία τα προηγούμενα χρόνια που έκανε και η Κυβέρνηση Σημίτη για να μας πείσει για το πόσο αγγελικά πλασμένος θα είναι ο κόσμος της Ενωμένης Ευρώπης, αυτό το πράγμα κατέρρευσε αυτές τις τρεις μέρες.

Μπορεί για ένα κομμάτι της κοινωνίας να είχε καταρρεύσει νωρίτερα και εννοώ τους μετανάστες, οι οποίοι ποτέ δεν βρήκαν ανοιχτά σύνορα για να περάσουν από την μία χώρα της Ευρώπης στην άλλη. Αυτή τη φορά όμως κατέρρευσε αυτός ο μύθος πλατιά για τα μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας όχι μόνο της ελληνικής, όλων των κοινωνιών των ευρωπαϊκών χωρών, για τους χιλιάδες διαδηλωτές οι οποίοι θέλησαν να περάσουν τα ιταλικά σύνορα και είτε δεν το κατόρθωσαν αυτό, ο προηγούμενος σύντροφος που μίλησε μας το είπε πολύ ξεκάθαρα το πως έγινε αυτό το πράγμα, είτε όταν φτάσανε στην ίδια τη Γένοβα αντιμετώπισαν έναν στρατό κατοχής, μία πόλη μοιρασμένη στα δύο.

Και βεβαίως το ερώτημα που προκύπτει είναι, για το ποιος αποφασίζει όχι μόνο για την καθημερινότητά μας, όχι μόνο για τα μεγάλα πράγματα της ζωής μας, για το αν έχουμε δουλειά, για το αν βρίσκουμε τελικά τρόφιμα υγιή που να μην φοβόμαστε για την υγεία μας να τα φάμε, για το αν μπορούμε να πάμε στο σχολείο και να το τελειώσουμε, για το αν μπορούμε να πάμε σε νοσοκομείο και να έχουμε δωρεάν υγεία, αλλά και για το ποιος αποφασίζει για το ποιοι δρόμοι κάθε ευρωπαϊκής πόλης είναι ανοιχτοί για τους διαδηλωτές και ποιοι όχι.

Κατέρρευσε και ένας δεύτερος μύθος, των δημοκρατικά εκλεγμένων κοινωνιών. Οι ίδιες οι εφημερίδες σε ένα προηγούμενο διάστημα γράφανε, των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων, ναι. Οι ίδιες εφημερίδες σαρκάζανε την εκλογή του Μπους, πόσο δημοκρατικά εκλεγμένος είναι ο Μπους ή είναι Πούτιν και πάει λέγοντας.

Είναι προφανές ότι έχει τεράστιες ευθύνες ο Μπερλουσκόνι και οι συμμαχίες που έχει κάνει η κυβέρνησή του με την Ακροδεξιά. Από την άλλη είναι σαφές, ότι χρειάζεται κανείς να τοποθετηθεί και επί των ευθυνών της Ελληνικής Κυβέρνησης όχι μόνο γι' αυτά που είπε ο προλαλήσαντας. Είναι περίεργο δηλαδή γιατί το πούλμαν το οποίο περιείχε το μεγαλύτερο κομμάτι της Συντονιστικής Επιτροπής ήταν αυτό το οποίο αποκλείστηκε από το να κατέβει στην Ανκόνα και να προχωρήσει προς τη Γένοβα.

Δεν χρειάζεται να δει κανείς αστυνομικά σενάρια για να σκεφτεί ότι υπήρξε μία άψογη συνεργασία στην πραγματικότητα της Ελληνικής Αστυνομίας με την Ιταλική. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το τελευταίο νομοσχέδιο, ο περιβόητος τρομονόμος είναι αυτός που στην πραγματικότητα στρώνει όλο το έδαφος το επόμενο διάστημα για να έχει και η Ελληνική Κυβέρνηση όλη τη δυνατότητα κάθε φορά που Κίνημα βρίσκεται στους δρόμους και να διεκδικεί, να λειτουργεί όπως είδαμε τις προηγούμενες μέρες.

Πέρα από το θυμό που είναι εύλογος και είναι θυμός που δεν αφορά μόνο τους διαδηλωτές ή όσους είμαστε εδώ πέρα μέσα, είναι ένας θυμός ο οποίος ξεχειλίζει σε όλους τους εργατικούς χώρους, στους φοιτητές, στη νεολαία, στα σχολεία, παντού. Πέρα από το θυμό υπάρχει και μία τεράστια χαρά και μία τεράστια ελπίδα, γιατί αυτό που είδαμε στη Γένοβα απέχει πάρα πολύ από το τι γινόταν τις προηγούμενες δεκαετίες.

Είδαμε διαδηλωτές από διαφορετικές χώρες. Είδαμε διαδηλωτές Αγγλους, Ιταλούς, Ισπανούς, οποιονδήποτε να κατεβαίνει στο δρόμο, να σπάει ο μύθος των εθνικών συνόρων, να υπάρχει η αίσθηση της διεθνιστικής αλληλεγγύης και όλος αυτός ο κόσμος να βάζει στον πυρήνα της διεκδίκησής του ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και ότι αυτό το σύστημα που κινείται με μοχλό το κέρδος, είναι ένα σύστημα που δεν το θέλουμε, που δεν μας ταιριάζει, γιατί καταστρέφει καθημερινά τη ζωή μας.

Και είναι αυτός ο λόγος που χτυπήσανε τελικά τόσο άγρια αυτές τις διαδηλώσεις, ακριβώς επειδή φοβούνται. Δεν φοβάται μόνο το G-8, είναι τεράστιο το πολιτικό κόστος, φοβούνται όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, γιατί η παγκοσμιοποίηση σε κάθε χώρα ξεχωριστά εκφράζεται με συγκεκριμένο τρόπο. Εκφράζεται για παράδειγμα με τα 60.000 παιδιά που εγκατέλειψαν φέτος το Λύκειο. Εκφράζεται με τέτοιους τρόπους. Εκφράζεται με την καθήλωση των μισθών, με την επίθεση που έγινε στο ασφαλιστικό και πάει λέγοντας.

Τελειώνοντας θέλω να πω, ότι ο Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς είναι μια σπουδαία ευκαιρία και για την Αριστερά και για το Κίνημα. Είναι ιστορικό γεγονός στην πραγματικότητα, ακριβώς γιατί για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες διαφορετικές οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς συνδιαλέγονται, κουβεντιάζουν και παίρνουν κοινές πρωτοβουλίες.

Υπάρχει ένα ζήτημα όμως και το ζήτημα είναι, μετά τη Γένοβα τι; Και αυτό το Κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση χρειάζεται και η Αριστερά στην Ελλάδα να αρχίσει, τουλάχιστον αυτή είναι η άποψη της ΔΕΑ, να ξεκαθαρίζει ένα πράγμα, ότι αυτό το σύστημα, ο καπιταλισμός, δεν είναι σύστημα που παίρνει μεταρρύθμιση. Στην πραγματικότητα η μόνη ουτοπία για την οποία μπορεί να μιλάει κανείς είναι αυτή, είναι σύστημα το οποίο χρειάζεται ριζική ανατροπή.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Το λόγο έχει ο Νίκος Γιαννόπουλος.

Ν.ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: 

Φίλες και φίλοι, θα προσθέσω πολύ λίγα πράγματα, έχουν ειπωθεί αρκετά. Είναι βέβαιον, ότι το Κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης βγαίνει από τις κινητοποιήσεις της Γένοβας πολύ πιο μαζικό, πολύ πιο δυνατό, πολύ πιο σταθεροποιημένο. Η φάση των συμβολικών διαμαρτυριών στις Συσκέψεις και στις Συνόδους διεθνών οργανισμών αποτελεί πλέον παρελθόν. 

Μιλάμε για ένα Κίνημα το οποίο διεκδικεί και κλιμακώνει τους αγώνες του. Αυτό το Κίνημα κατά τη γνώμη μου αποτελεί το σημαντικότερο παράγοντα απονομιμοποίησης της δικτατορίας των αγορών και του χρηματιστικού κεφαλαίου και παράλληλα το ελκυστικότερο σημείο αναφοράς για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον πλανήτη που θέλουν να αντισταθούν.

Είναι γεγονός ότι η Κυβέρνηση Μπερλουσκόνι επέλεξε το δρόμο της καταστολής πολύ πριν αρχίσουν οι διαδηλώσεις με την επίδειξη πυγμής στη θωράκιση της Γένοβας, με την μαζική προληπτική καταστολή εναντίον διαδηλωτών που επιχειρούσαν να φτάσουν στη Γένοβα. Και βεβαίως με τη γενίκευση της αστυνομικής βίας κατά τη διεξαγωγή των διαδηλώσεων την Παρασκευή και το Σάββατο.

Ηταν σαφής η προσπάθεια των αστυνομικών δυνάμεων αφ' ενός να ωθούν τα τμήματα των διαδηλωτών που συγκρούονταν μαζί τους προς τον κορμό της διαδήλωσης, ώστε να γενικεύεται η καταστολή. Και παράλληλα με την ρήψη άπειρων χημικών κατά του κυρίως μπλοκ που επιχειρούσε να μπει στην κόκκινη ζώνη να καθιστούν ομήρους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές.

Σ' αυτό το πλαίσιο έχουμε και τον πρώτο νεκρό του Κινήματος κατά της παγκοσμιοποίησης και τις εκατοντάδες τραυματίες. Θέλω να κάνω μία ειδική αναφορά σε μια ακραία μορφή καταστολής, η οποία ασφαλώς δεν είναι περισσότερο τραγική από την απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής, είναι όμως πολιτικά πιο επικίνδυνη, αφορά την εισβολή της Αστυνομίας το Σάββατο το βράδυ στα δύο σχολεία που στέγαζαν το Κέντρο Τύπου του Κοινωνικού Forum και ξενώνες για διαδηλωτές.

Οπως χαρακτηριστικά μας είπαν οι άνθρωποι του Κοινωνικού Forum επρόκειτο για δώρο της Κυβέρνησης Μπερλουσκόνι στους Καραμπινιέρους. Μια κτηνώδης επίδειξη βίας με περίπου 100 σοβαρά τραυματίες, με ξυλοδαρμούς μέσα στη νύχτα που παρέπεμπαν σε νύχτες κρυστάλλων και βεβαίως με συλλήψεις στελεχών του Forum και με ενδεχόμενες παραπομπές σε δίκες με βαριές κατηγορίες.

Ακόμα και σήμερα το πρωί που μιλήσαμε με την Γένοβα, το ένα από τα δύο σχολεία που στέγαζαν διαδηλωτές είναι γεμάτο αίματα. Η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Διαδήλωση της Γένοβας, αλλά και οι άλλες Επιτροπές πιστεύουμε, ότι δώσαμε τον καλύτερο εαυτό μας τόσο στην Ανκόνα, όσο και στη Γένοβα.

Πιστεύω, ότι και στην Ελλάδα αρχίζουν και διαμορφώνονται εκείνες οι συνθήκες ωριμότητας, δυναμισμού, οργανωτικότητας αν θέλετε που μπορούν να μας κάνουν αισιόδοξους ότι από τη νέα περίοδο θα δημιουργήσουμε μια μόνιμη συλλογικότητα κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και προς τα έξω, προς τις διεθνείς κινητοποιήσεις και προς τα μέσα να μπολιάσουμε το Κίνημα και τους αγώνες των χωρών μας με τις νέες ιδέες, με τα νέα μηνύματα αυτών των κινητοποιήσεων αυτού του Κινήματος. 

Και κάτι προσωπικό. Η εφημερίδα "ΣΤΑΜΠΑ" έγραψε, ότι εγώ είμαι εκπρόσωπος των Λευκών Φορμών στην Ελλάδα μέσα σε ένα κλίμα τρομολαγνίας κλπ. κλπ. Είναι η ίδια εφημερίδα που την προηγούμενη έλεγε, ότι οι 140 που απελαθήκαμε, κάναμε μεγάλες συγκρούσεις, λαμπόγυαλο στην ουσία το λιμάνι της Ανκόνα.

Πρόκειται περί ενός κλασικού δαιμονολογικού, τρομοκρατικού σεναρίου, όπου πίσω από όλα υπάρχουν κατάσκοποι, πράκτορες, αυτοί που έρχονται από έξω, ο εξωτερικός εχθρός για να δημιουργήσουν έκτροπα κλπ. κλπ. Νομίζω ότι η γελοιότητα είναι προφανής.

Βεβαίως εμείς ως Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα, αλλά και άλλοι χώροι που συμμετέχουν στην Επιτροπή, έχουμε πάρα πολύ καλές, αδελφικές σχέσεις και με τον Γιαμπάστα και με τη Νεολαία της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, με το Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης κλπ.

Αν τώρα χρειαζόταν να δώσουν έναν ενδυματολογικού χαρακτήρα ορισμό στην Ελληνική Επιτροπή, τουλάχιστον όπως κατεβήκαμε στο λιμάνι της Αγκόνα, θα ταίριαζε πιο πολύ το "Κόκκινα μαντήλια", παρά το "Λευκές φόρμες". Σας ευχαριστώ.

Και βεβαίως να πούμε, ότι απόψε έρχονται, μάλλον όλες οι Επιτροπές, δεν ξέρω ακριβώς τις ώρες, το ραντεβού πάντως υποδοχής της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Διαδήλωση της Γένοβας είναι 9:00 η ώρα στο Μουσείο. Περιμένουμε πάνω από 800 άτομα. Αύριο Τρίτη στις 7:30 η ώρα στα Προπύλαια πραγματοποιούμε διαδήλωση προς την Ιταλική Πρεσβεία και την Τετάρτη στις 8:00 η ώρα στο Θεατράκι του Στρέφη θα γίνει πολιτική εκδήλωση, ενημέρωση για τα όσα έγιναν στη Γένοβα και βεβαίως ενός πρώτο πολιτικού απολογισμού. Εχουμε ένα ακόμα τριήμερο γεμάτο μέσα στις τελευταίες ημέρες του Ιουλίου. 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Θα πει δυο κουβέντες ο Γ.Σακελλαρίδης. Τους προανήγγειλε ο αδελφός του ενός από τους συλληφθέντες του Περούλη Σακελλαρίδη. 

Γ.ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗΣ: 

Θέλω να ζητήσω την κατανόησή σας για την συναισθηματική φόρτιση. Θέλω να ευχαριστήσω πραγματικά όλες τις δυνάμεις του κοινωνικού φόρουμ για τις ενέργειες που έχουν κάνει μέχρι αυτή την στιγμή προκειμένου να απελευθερωθεί ο αδελφός μου. Πραγματικά είναι συγκινητικές.

Παράλληλα θέλω ακόμα και την ύστατη ώρα να κάνω έκκληση στην ελληνική κυβέρνηση προσωπικά στον Υπουργό των Εξωτερικών και τον Πρωθυπουργό να κάνουν ότι είναι δυνατόν ακόμα και την τελευταία στιγμή προκειμένου να απελευθερωθεί ο αδελφός μου και όλοι όσοι έχουν μέχρι τώρα συλληφθεί. Σας ευχαριστώ. 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Επίσης παρίσταται στην συνέντευξη ο κ.Κώστας Βεργόπουλος και θα μερικά πράγματα για τις κινητοποιήσεις. 

Κ.ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: 

Μόνο δυο λόγια. Η τροπή που πήραν τα πράγματα είναι υποδειγματική, δηλαδή η παγκοσμιοποίηση έχει φτάσει σε ένα αδιέξοδο από πλευράς περιεχομένου και πολιτικής των κυβερνήσεων και αυτών που την διεκδικούν των 8 και το αδιέξοδο το βλέπουμε από την οικονομική ύφεση και κρίση που αναπτύσσεται όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό, την αδυναμία τους να πουν οτιδήποτε ή να κάνουν για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάρρευση και ταυτόχρονα η προσφυγή στην καταστολή. Ολο και πιο άγριες μέθοδοι καταστολής ολοκληρώνουν το αδιέξοδό τους.

Αποδεικνύεται σήμερα ότι η καταστολή δεν είναι τυχαία αλλά είναι εργαλείο της παγκοσμιοποίησης. Αυτό θυμίζει δηλαδή τραγωδία, θυμίζει Σαίξπηρ, θυμίζει αρχαία τραγωδία. Εχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Αυτοί που υπερασπίζονται την παγκοσμιοποίηση καταφεύγουν στην καταστροφή της δημοκρατίας, στον αυταρχισμό, στην υπονόμευση των κοινωνικών δικαιωμάτων, όλα αυτά στο όνομα της παγκοσμιοποίησης και μεθόδους όλο και περισσότερο αντιδημοκρατικές και αυταρχικές.

Σήμερα πια στην συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη και στον κόσμο η παγκοσμιοποίηση δεν είναι παρά ένα ιδεολόγημα, ένα θλιβερό φύλλο συκής για να κρύψει την γύμνια η οποία είναι η επίθεση του κεφαλαίου πάνω στα πιο στοιχειώδη δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Ενώ ισχυρίζεται ο Μπους και οι ιδεολόγοι ότι η παγκοσμιοποίηση είναι η ελπίδα των φτωχών όμως δεν παύει να αυξάνει ολοταχώς ο αριθμός των φτωχών στον κόσμο λόγω της παγκοσμιοποίησης.

Τι είδους ελπίδα είναι αυτή; Η ακολουθούμενη πολιτική στο όνομα της παγκοσμιοποίησης σήμερα είναι αυτή που αυξάνει με αλματώδη ρυθμό την εξαθλίωση στον κόσμο.

Οι άνθρωποι ξεσηκώνονται όχι μόνο για το οικονομικό περιεχόμενο αλλά και για το πολιτιστικό περιεχόμενο, για το ανθρώπινο περιεχόμενο, για το κοινωνικό περιεχόμενο. Δεν είναι δυνατόν στο όνομα κανενός ιδεολογήματος οι κυβερνήσεις να παραδίδουν τις κοινωνίες στις αγορές και στα χρηματιστήρια.

Αυτό τελείωσε είναι το δίδαγμα που από εδώ και πέρα ορίζει το νέο τοπίο για τους αμέσως επόμενους μήνες, τον αμέσως επόμενο καιρό. Το όλο ζήτημα τίθεται σε νέα βάση υπό το φως αυτών των γεγονότων.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Τώρα εάν οι εκπρόσωποι του τύπου θέλουν ερωτήσεις να πάρουμε σειρά. Να αρχίσω από αριστερά. 

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: 
Βλέποντας τις καταγγελίες που κάνετε για την καταστολή και για το όλο κλίμα το οποίο συναντήσατε εκεί και τις καταγγελίες θέλω απλώς να επισημάνω ότι από την άλλη πλευρά οι εκεί 8, οι κυβερνήσεις που τους στηρίζουν επισημαίνουν ότι εσείς είστε το πρόβλημα. Δηλαδή οι διαδηλωτές είναι το πρόβλημα, ότι είστε κίνδυνος για την δημοκρατία. 
Ο Μπερλουσκόνι μάλιστα μίλησε στην Ιταλία για μια επιδημία αυτή την περίοδο που υπάρχει σε όλη την Ευρώπη και θέλω το σχόλιο σας. 

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: 
Απειλή για την δημοκρατία δεν είναι οι εκατοντάδες, χιλιάδες των διαδηλωτών, των πολιτών του κόσμου, των πολιτών της Ευρώπης. Απειλή για την δημοκρατία είναι πάντοτε οι αυταρχικοί μηχανισμοί, οι μηχανισμοί που θέλουν να επιβάλλουν αντικοινωνικές επιλογές και να καταστρέψουν όλες τις εγγυήσεις της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της συμμετοχής. 
Η παγκοσμιοποίηση προωθεί ένα δίδυμο μοντέλο. Απ' την μια μονόπλευρες, μονόδρομες άδικες οικονομικές και κοινωνικές επιλογές, απ' την άλλη μηχανισμούς επιβολής, μηχανισμούς καταστολής, μηχανισμούς αυταρχικούς. 
Οπως έχει επισημανθεί διαμορφώνεται ένα διεθνές μοντέλο καταστολής για την εξυπηρέτηση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και αυτό το νέο διεθνές μοντέλο καταστολής προωθείται σε όλες τις χώρες. Εχουν μεγάλη ευθύνη οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την υιοθέτηση αυτής της αστυνομικής αντιμετώπισης των μεγάλων κοινωνικών διεργασιών σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. 
Να θυμίσω ότι αυτό αποφασίστηκε ως πολιτική επιλογή μετά τα επεισόδια στο Γκέτεμποργκ τα οποία και εκεί είχαν αυτή την τραγική εξέλιξη που όλοι γνωρίζουμε. 
Αυτή η επιλογή μετά το Γκέτεμποργκ εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στην Γένοβα. Δεν αρκούν οι φραστικές αποδοκιμασίες ή τα προφορικά διαβήματα των επιμέρους κυβερνήσεων. Και η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί ότι αυτά τα μοντέλα της παγκόσμιας αγοράς και της διεθνούς καταστολής πάντοτε ακρωτηριάζουν τις δημοκρατικές εγγυήσεις, περιθωριοποιούν τις κοινωνικές δυνάμεις, πολιτισμικά αλλοιώνουν την πραγματικότητα της ζωής μας. 
Κίνδυνος λοιπόν για την δημοκρατία δεν είναι οι πολίτες του κόσμου που διαδηλώνουν, κίνδυνος για την δημοκρατία είναι οι κλειστοί μηχανισμοί που θέλουν να επιβάλλουν με την βία το ένα και μοναδικό μοντέλο μέσα στο οποίο θέλουν να εγκλωβίσουν τους πάντες. 

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Αλλη ερώτηση. 

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Η Τασία η Φωτοπούλου είπε ότι το Kίνημα στη Γένοβα αντάμωσαν δύο γενιές. Η γενιά του '68 και η γενιά των Κινημάτων κατά της παγκοσμιοποίησης.
Θα ήθελα να σας πληροφορήσω όπως με ενημέρωσαν σύντροφοι από αντιδικτατορικό Αγώνα ότι το παιδί που σκοτώθηκε προχθές, είναι ανιψιός της Ελενας Αντζελόνι, πρώτος ανιψιός. Η Ελενα Αντζελόνι μαζί με το Γιώργο Τσικουρή, σε μια πρωτοβουλία που είχαν συνεργασία με το ΠΑΜ σκοτώθηκαν το Νοέμβριο του 1970 έξω από την Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα, στην προσπάθειά τους να βάλουν μια βόμβα εναντίον των Αμερικανών που όπως όλοι ξέρουμε στήριζαν με προκλητικό τρόπο την Ελληνική χούντα.
Αν λοιπόν μπορούμε να μιλήσουμε για τραγικό συμβολισμό, στο πρόσωπο αυτού του παιδιού είναι αυτός ακριβώς. Το αντάμωμα -τραγικό είναι η αλήθεια- δύο γενιών μέσα από αγωνιστικές εμπειρίες πολύ σκληρές, που καταλήγουν και στο θάνατο.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω όμως και κάτι άλλο. Οπως είπατε κι εσείς λίγες ημέρες πριν ξεκινήσουν οι Ευρωδιαδηλώσεις και οι Ευρωπορείες, οι 15 Υπουργοί Δημόσιας Τάξης, συμπεριλαμβανομένου και του Ελληνα Υπουργού Δημόσιας Τάξης συνυπέγραψαν μέτρα αστυνομικής συνεργασίας δηλαδή, απροκάλυπτης αστυνομοκρατίας, που αφορούν εφεξής όλες τις διεθνείς ή ευρωπαϊκές συναντήσεις.
Τα μέτρα αυτά πέρασαν -θα 'λεγε κανένας- με τη γνωστή μέθοδο της παραπληροφόρησης της κυβερνητικής, πέρασαν λίγο θολά στο ελληνικό κοινό. Θα 'θελα να ρωτήσω τι πρωτοβουλίες θα πάρετε και ως Κινηματικές Οργανώσεις και ως Κυβερνητικό Κόμμα και ως πολίτες προκειμένου αυτά τα μέτρα που είναι η θεσμοθέτηση του αντιδημοκρατικού πλαισίου και αυτά που γεννούν τέτοιες καταστάσεις με νεκρούς και τραυματίες. Να μην προχωρήσουν. Να υπάρξει μια αποκήρυξη αλλά ταυτοχρόνως και μια αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου.
Θα υπάρξουν διαβήματα ή ερωτήσεις στην Ευρωβουλή; Θα προκαλέσετε συζήτηση στην Ελληνική Βουλή; Θα γίνει κάποια διαδήλωση; Πάντως είναι ένα αόρατο δίχτυ αστυνομοκρατίας αυτό.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Νομίζω ότι γύρω απ' αυτά τα ζητήματα, όσο συζήτησα και στη Γένοβα με τους Ευρωβουλευτές η ομάδα των Αριστερών Ευρωβουλευτών θα το θέσει στο Ευρωκοινοβούλιο εμείς θα προχωρήσουμε για την υπόθεση της Ανγκόνας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια.
Και όπως ξέρετε, η παγκοσμιοποίηση υλοποιείται μέσα στα εθνικά κράτη, κατά συνέπεια, οι δυνατότητες των Κοινωνιών, των Κινημάτων, των Κομμάτων της Αριστεράς, να ασκήσουν τις πιέσεις τους στην κατεύθυνση αυτής της απαράδεκτης καταστολής που ήταν όχι μόνο τεράστια, αλλά και αναβαθμισμένη αποτελεί πρωταρχικό καθήκον όχι μόνο όσων πήγαν στη Γένοβα, αλλά όσων αντελήφθησαν το τι ακριβώς παίχτηκε εκεί.
Κατά συνέπεια πράγματι, εμείς και σαν χώρος διαλόγου αλλά και οι επιμέρους συνιστώσες θα κάνουμε τα πάντα προκειμένου αυτά τα ζητήματα να γίνουν επίδικα της Ελληνικής Κοινωνίας και να εγκαλέσουμε τις Κυβερνήσεις, οι οποίες ναι μεν νίπτουν τας χείρας τους, διότι δεν ανήκουν κατ' ανάγκη στους G-8 αλλά στην πραγματικότητα υλοποιούν αυτήν την πολιτική μέσα στο εθνικό κράτος.
Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να σας πω τίποτα παραπάνω, πράγματι όμως αυτό το ζήτημα, αποτελεί πρωταρχικό για όλους μας δεδομένου ότι δεν υπάρχει πλέον ούτε νομιμότητα ούτε δημοκρατία, αυτά είναι πλέον ούτε καν στο επίπεδο των προσχημάτων, είναι πλέον οι αφελείς μόνο που έχουν απομείνει, να πιστεύουν ότι υπάρχει κράτος δικαίου το οποίο μπορεί να προστατεύσει τον οποιοδήποτε πολίτη θέλει να αμφισβητήσει.
Αυτό το οποίο έγινε στη Γένοβα ήταν μια επιχείρηση τρομοκράτησης των κοινωνιών. Αυτό νομίζω ότι το βιώσαμε πάρα πολύ ανάγλυφα και βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι αυτή την πολιτική την υλοποίησε ο Μπερλουσκόνι ο οποίος, εκτός από μεγιστάνας είναι και δολοφόνος. Και δεν είναι τυχαίο ότι είναι και τα δύο. Αλλη ερώτηση;

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: 
Είναι αυτονόητο ότι και σε επίπεδο Ευρωκοινοβουλίου και σε επίπεδο Ελληνικής Βουλής, θα ζητηθούν και στοιχεία και εξηγήσεις και θα ασκηθεί υπεύθυνος, αυστηρός, κοινοβουλευτικός έλεγχος για την προώθηση αυτού του διεθνούς μοντέλου καταστολής, σε βάρος των δημοκρατικών εγγυήσεων των κοινωνικών δικαιωμάτων και της κοινωνίας των πολιτών, όλης της Ευρώπης κι όλου του κόσμου.
Ειδικότερα, θα ζητηθούν εξηγήσεις, στοιχεία και θα ασκηθεί έλεγχος για τον τρόπο με τον οποίο μέσω διμερών κρατικών συμφωνιών συμμετέχουν οι κρατικές αρχές της Ελλάδας στην υλοποίηση, την ενίσχυση και την εφαρμογή αυτού του Διεθνούς Μοντέλου Καταστολής.
Επισημαίνω ότι ο Συνασπισμός δεν ψήφισε υπέρ της Συνθήκης Σέγγεν και δεν ψήφισε τον λεγόμενο τρομονόμο ακριβώς γιατί επεσήμανε, ότι μέσα από τα πλαίσια αυτών των συγκεκριμένων νομοθετημάτων, προωθείται το σύγχρονο μοντέλο αντιδημοκρατικής αυταρχικής πολιτικής. Η Συνθήκη Σέγγεν είδατε ότι, άλλοτε εφαρμόζεται προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι οικονομικοί πρόσφυγες και να δημιουργηθεί μια περιχαράκωση της Ευρώπης, άλλοτε αναστέλλεται η εφαρμογή αυτής της Συνθήκης, προκειμένου να αντιμετωπισθούν διεκδικήσεις κοινωνικές και δημοκρατικές των πολιτών όλης της Ευρώπης.
Και με τη μορφή δήθεν της αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος ανταλλάσσονται πληροφορίες και παρέχονται στοιχεία, τα οποία χρησιμοποιούνται ως μια τράπεζα πλέον, πολιτικών δεδομένων. Κι έχουν μεγάλη ευθύνη οι Κυβερνήσεις για τον τρόπο με τον οποίο συμβάλλουν στην διαμόρφωση μέσα απ' αυτούς τους μηχανισμούς αστυνόμευσης, επιτήρησης και καταστολής στη διαμόρφωση μιας τράπεζας πολιτικών δεδομένων για την αντιμετώπιση των Κοινωνικών Κινημάτων και των δημοκρατικών αντιστάσεων, μέσα από τους δημοκρατικούς θεσμούς, τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς και μέσα από τις κοινωνικές δομές και τις κοινωνικές οργανώσεις.

Γ.ΘΕΩΝΑΣ: 
Συμπληρωματικά θέλω να σας πω ότι ο Κάρλος Τζουλιάνι εκτός από ανιψιός όπως είπατε, ήταν και γιος κορυφαίου συνδικαλιστικού στελέχους της Αριστερής Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ιταλίας, του Υπεύθυνου Τύπου της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ιταλίας. 
Πέρα απ' αυτό εγώ δεν υποτιμώ καμιά δραστηριότητα που πρέπει να αναπτυχθεί, είτε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είτε στα Εθνικά Κοινοβούλια ή με όποια άλλα μέσα καταγγελθεί αυτή η φασιστική συμπεριφορά των ηγετών και των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ομως εγώ πιστεύω ότι όλα αυτά πρέπει να γίνουν αλλά ταυτόχρονα εκείνο που μπορεί να συμβάλλει στο να προωθηθούν και να υπερασπιστούν τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, είναι η δραστηριοποίηση, η παραπέρα δραστηριοποίηση των ίδιων των λαών.
Γι' αυτό πιστεύω ότι η συγκρότηση ενός πλατειού κοινωνικού forum στην Ελλάδα και αντίστοιχων κοινωνικών forum στις άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η είσοδος των Συνδικάτων σ' αυτή τη διαδικασία, μπορεί να βοηθήσει και διεκδίκηση δημοκρατικών και κοινωνικών ελευθεριών που θα βάλουν φραγμούς σ' αυτή τη λογική της καταστολής, τη λογική της διαμόρφωσης πραγματικοτήτων που τα κέρδη και η αγορά μπαίνουν πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα, πάνω από τη δημοκρατία και πάνω από τις λαϊκές διεκδικήσεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Επειδή είσαστε πλήρης ενθουσιασμού για τη νίκη του Κινήματος και έμπλεοι βερμπαλιστικών εκφράσεων περί εγκληματικής τιμωρίας κτλ. και επικίνδυνης γάγγραινας, σας διέφυγε μήπως το ότι αυτοί οι ηγέτες, είναι εκλεγμένοι και έτσι προσβάλλετε και τα εκατομμύρια του κόσμου που τους έχει εκλέξει; 
Μήπως είναι δημοκρατικό έλλειμμα να προσβάλλουμε και να μην αποδεχόμαστε εκλεγμένους ανθρώπους άσχετα με την προσωπική μας στάση απέναντί τους;

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Δεν έχουν εκλεγεί οι πλούσιοι, έχουν εκλεγεί στα επιμέρους εθνικά κράτη. Αυτό το γκρουπ που παίρνει τις αποφάσεις δεν είναι εκλεγμένο από κανέναν. Εχει επιλεγεί συγκεκριμένα και εν πάση περιπτώσει, για να μην απαντώ μόνο εγώ..

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: 
Θα ήθελα να επισημάνω τρία θέματα: Κατ' αρχήν, δεκτή η κριτική παρατήρηση. Εχει τον αντίλογό της. Πρώτη παρατήρηση. Αυτά τα όργανα των Διεθνών Συναντήσεων των ισχυρών δεν έχουν καμία νομιμοποίηση από Διεθνείς Οργανισμούς ή από Διεθνές Δίκαιο. Είναι οι ισχυροί που παίρνουν την εξουσία από τη δύναμή τους. Δεν έχουν καμία νομιμοποίηση ως Οργανα κυριαρχικών αποφάσεων για να διαμοιράζουν τα υπάρχοντα του κόσμου και για να διαμελίζουν τον κόσμο.
Δεύτερον, οι πολιτικές που εφαρμόζονται στο όνομα μιας νέας μυθολογίας περί παγκόσμιας αγοράς είναι πολιτικές οι οποίες σε όλες τις χώρες, συναντούν την λαϊκή αντίδραση. Κατά πολύ μεγάλη πλειοψηφία. Στην Ελλάδα οι πολιτικές που επελέγησαν για το Ασφαλιστικό Σύστημα ξεσήκωσαν τον κόσμο.
Και τέλος, μια ακόμη παρατήρηση. Μέσα από αυτές τις αποφάσεις επανέρχονται οι επιμέρους Κυβερνήτες στο όνομα των δικών τους μονομερών επιλογών, χωρίς να υπάρχουν αντίστοιχα εκείνες οι κοινωνικές και πολιτικές θεσμικές συγκροτήσεις για να ελέγχονται αυτά τα φαινόμενα.
Η Παγκόσμια Αγορά δεν μπορεί να είναι το αίτημα ποτέ των λαών και των κοινωνιών η παγκόσμια δημοκρατία ναι, μπορεί να είναι το αίτημα, οι διεθνείς Δημοκρατικοί μηχανισμοί ναι, όχι για να εξωραϊσουν την παγκόσμια αγορά, αλλά για να διαμορφώσουν ένα άλλο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης και πολιτικής συγκρότησης των κοινωνιών.
Αρα λοιπόν αυτοί οι οποίοι επικαλούνται την ύπαρξη εντολής να αποφασίζουν έτσι, δεν έχουν αυτή την εντολή ούτε από την Ιστορία ούτε από τον πολιτισμό, ούτε από τη δημοκρατική πραγματικότητα, ούτε από τους Διεθνείς και Εθνικούς θεσμούς που υπάρχουν. Βεβαίως το επιχείρημα δεν είναι η εθνική και εθνικιστική αναδίπλωση, είναι η διεθνής αλληλεγγύη και αντιμετώπιση αυτών των διεθνών μηχανισμών. Γιατί πρόκειται περί μηχανισμών δεν πρόκειται περί θεσμών που έχουν δημοκρατική και κοινωνική νομιμοποίηση. 

κ.ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ: 
Κάτι απλό να ρωτήσω. Πότε είναι το επόμενό σας ραντεβού στους δρόμους, σε ποια διεθνή συνάντηση των ισχυρών;

Ν.ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: 
Από ό,τι φαίνεται, το επόμενο ραντεβού είναι οι Βρυξέλλες το Δεκέμβριο. Βεβαίως και σε αυτό θα πρέπει να συνεννοηθούμε. Το Κίνημα δεν έχει μόνο την πλευρά της διαμαρτυρίας. Δηλαδή θα πάει έξω από τη Διακυβερνητική Διάσκεψη να διαμαρτυρηθεί από τους G-8. Παράλληλα αρχίζει και δημιουργεί δομές και θεσμούς συζήτησης, αναζήτησης, σύνθεσης, όπως το Πόρτο Αλέγκρε.
Δεν ξέρουμε αν μέχρι τον Δεκέμβριο θα υπάρξει κάποια μεγάλη συνάντηση συζήτησης και σύνθεσης του Κινήματος. Σίγουρα είναι οι Βρυξέλλες ως αγωνιστικό ραντεβού και σίγουρα είναι τον Φεβρουάριο το Πόρτο Αλέγκρε ως χώρος συνάντησης διεξαγωγής συζητήσεων κ.λπ.
Θα μου επιτραπεί όμως ένα σχόλιο, περισσότερο για να σε τσιγκλήσω λίγο για το προηγούμενο. Το ζήτημα είναι το εξής: αν είναι προσβολή η διαδήλωση πάμε σε μια λογική ότι μόνο οι δικτατορίες δεν προσβάλλονται που δεν μπορούν να γίνονται διαδηλώσεις. Για εμένα θα έπρεπε να είναι μέτρο ευρυχωρίας μιας δημοκρατίας η απρόσκοπτη διεξαγωγή διαδηλώσεων, εναντίον των πολιτικών που εκπορεύονται μέσα στο πλαίσιο αυτής της δημοκρατίας. Γιατί και η δημοκρατία δεν είναι κοινωνικά ουδέτερη παίρνει και καλές και κακές αποφάσεις. 
Θα πάω όμως λίγο πιο πέρα, στο ότι εντάξει να γίνονται διαδηλώσεις, οι καταστροφές; Είναι κι αυτές μέσα στο πλαίσιο; Εδώ είναι μια μεγάλη συζήτηση και δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε ο ένας από τον άλλον. Αν με ρώταγε κανείς ευθέως πως ένιωθα γιατί εγώ γύρισα από την Αγκώνα πίσω όταν έβλεπα χιλιάδες νέους να συγκρούονται με την αστυνομία, ή να καταστρέφουν, θα έλεγα ότι έχω αντιφατικά συναισθήματα με πάσα ειλικρίνεια.
Θεωρώ ότι υπάρχει ένα μεγάλο νεανικό δυναμικό, το οποίο ασφυκτιά από τη ζωή που περνάει και το οποίο προσωποποιεί την αντίθεσή του στην αστυνομία, τη μισεί την αστυνομία και χτυπιέται όχι με όρους πολιτικής συνείδησης μαζί τους αλλά με όρους βιωματικούς. Αν η Αριστερά μπορέσει και πάει καλά γενικά στον κόσμο πιστεύω ότι αυτό το δυναμικό μπορεί να ωριμάσει. Εγώ μέχρι τότε σε αυτό το δυναμικό το μόνο που μπορώ να πω είναι "προσέξτε παιδιά, η ζωή σας αξίζει πιο πολύ από όλα. Προσέξτε. Κανείς νεκρός". Μόνο αυτό μπορώ να πω.
Από εκεί και πέρα απέναντι στις φθορές που αφορούν προσωπικές ιδιοκτησίες ιδιωτικές κ.λπ., είμαι αντίθετος. Θέλω όμως να πω το εξής για το μέτρο: οι Κυβερνήσεις καταστρέφουν όχι δικαιώματα και ελευθερίες, καταστρέφουν περιουσίες, καταστρέφουν χώρους, το ζούμε όλοι. Πως είναι δυνατόν να θεωρούμε ότι είναι δημοκρατικό δικαίωμα μιας Κυβέρνησης, να καταστρέφει ένα χώρο πρασίνου και να τρελαινόμαστε όλοι, όταν μια ομάδα πιτσιρικάδων καταστρέφει ένα αυτοκίνητο. Κακώς το καταστρέφει. Η δημοκρατία όμως κινδυνεύει πολύ περισσότερο όταν οι εκλεγμένοι αυθαίρετα καταστρέφουν δάση, παρά όταν κάποια πιτσιρίκια καταστρέφουν ένα αυτοκίνητο. Επιτέλους οι ισχυροί, ας αναλάβουν τις αποζημιώσεις των αυτοκινήτων.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Κι εδώ παρεμπιπτόντως να πούμε ότι αμέσως ανακοινώθηκε μέσα σε χρόνο ρεκόρ το κόστος των φθορών. Τόσο όμως ο Μπερλουσκόνι όσο και το G-8 δεν ανακοίνωσε το κόστος της καταστολής, το οποίο πρέπει να είναι ένα αστρονομικό ποσό. Μάλλον δεν μπορεί να διαπιστωθεί γι' αυτό δεν ανακοινώνεται. Διότι ήταν τόσο μεγάλο αυτό το κόστος για να μπορέσουν να συνεδριάσουν σε ασφάλεια και να κάνουν επίδειξη πυγμής, που ίσως το πουν κάποια στιγμή, για να συγκρίνουμε το κόστος της καταστολής και το κόστος των φθορών από μία μεγαλειώδη διαδήλωση 250.000 ανθρώπων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: 
Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι από την πρώτη στιγμή ενεργοποιήθηκε ότι είχε κάποιες επαφές δια της διπλωματικής οδού. Εσείς από όσο κατάλαβα αμφισβητείτε την ενεργοποίησή της αυτή, ουσιαστικά λέτε πως δεν βοήθησε καθόλου σε όλη αυτή την ιστορία. Θα ήθελα να μου πείτε ποιες είναι οι συγκεκριμένες πράξεις της Κυβέρνησης που εσείς πιστεύετε ότι θα έπρεπε να κάνει και δεν έκανε. 
Κι ένα παρεμφερές ερώτημα προς τον κ.Κωνσταντόπουλο που θα έχει και τις επαφές με τον κ.Κακλαμάνη και με εκπροσώπους της Κυβέρνησης από ό,τι φαντάζομαι, τι θα ζητήσει από εδώ και πέρα να γίνει. Ποιες συγκεκριμένες πράξεις θα ζητήσει από την ελληνική Κυβέρνηση να κάνει, ή από τη Βουλή; Να εκδώσει κάποιο ψήφισμα; 

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: 
Τα γεγονότα που έγιναν στο λιμάνι της Αγκώνας, δείχνουν ότι εφαρμόστηκε αυτό το διεθνές σύστημα καταστολής. Δείχνουν επίσης τα γεγονότα αυτά, ότι πάνω από τις οποιεσδήποτε φραστικές ή προσχηματικές επικλήσεις της Κυβέρνησης επεβλήθη η δύναμη αυτού του μηχανισμού. Εγινε επέμβαση σε ελληνικό χώρο, εμποδίστηκαν πολίτες Ευρωπαίοι να μπουν ακώλυτα και ανενόχλητα καίτοι είχαν το νόμιμο δικαίωμα σε μια ευρωπαϊκή χώρα. Περιορίστηκε το διεθνές δικαίωμα στη δημοκρατία, που σημαίνει ότι μπορώ να υπερασπιστώ με αλληλεγγύη την αξίωση των κοινωνιών και των πολιτών για περισσότερη προστασία και περισσότερες ελευθερίες. Αυτά δεν είναι φιλολογικές διακηρύξεις.
Η δημοκρατία δεν είναι τυπικό πράγμα, που μπορεί κανείς να το περιτυλίγει σε κάποια περιτυλίγματα ευκαιρίας και σκοπιμότητας. Η, η ενωμένη Ευρώπη θα είναι Ευρώπη των δημοκρατικών εγγυήσεων και των κοινωνικών δικαιωμάτων, ή θα είναι μια αυταρχική Ευρώπη των κατασταλτικών μηχανισμών.
Ζητάμε από την ελληνική Κυβέρνηση πρώτον να αποδοκιμάσει ως συγκεκριμένη πολιτική πράξη, την προώθηση αυτού του μοντέλου διεθνούς καταστολής, που αποφασίστηκε μετά το Γκέντεμποργκ. Είναι συγκεκριμένη επιλογή. Δεύτερον, ζητάμε να δώσει εξηγήσεις με ποιο τρόπο συμμετέχει σε διμερές επίπεδο στην ανταλλαγή πολιτικής φύσεως πληροφοριών, για τη δημοκρατική και κοινωνική δράση συγκεκριμένων ομάδων, κομμάτων, προσώπων.
Τρίτον, ζητάμε σε επίπεδο και Ευρωκοινοβουλίου αντιμετώπιση και αμφισβήτηση αυτών των δομών του σύγχρονου αυταρχικού μοντέλου. Βεβαίως αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά αυτό που είπε προηγουμένως ο Γιάννης Θεωνάς, ότι η μεγαλύτερη δύναμη της δημοκρατίας είναι η κοινωνική συμμετοχή, η ενεργοποίηση των πολιτών. Φρούριο η Γένοβα. Στο γυάλινο πύργο οι ισχυροί της γης. Αλλά όταν οι εξουσίες συσκέπτονται στο γυάλινο πύργο, οι κοινωνίες ορθώνουν τις αξιώσεις τους και φώναζαν 250.000 κόσμος: "Η Γένοβα ελεύθερη".
100.000 μετανάστες διαδήλωναν, 50.000 και πλέον νέοι και παλαιότερων ηλικιών στις συναυλίες τραγουδούσαν αυτό το μανιφέστο ζωής και ελπίδας που έπιανε το νήμα όχι μόνο ανάμεσα σε δύο γενιές.
Επιανε το νήμα από τις γενιές της Αντίστασης που έλεγαν "ποτέ πια", από τις γενιές που αγωνίζονταν για δημοκρατία και ελευθερία με ανθρώπινο πρόσωπο, από τις γενιές που έκαναν τις μεγάλες εξεγέρσεις της δεκαετίας του '60 το Μάη, από τις γενιές που πανηγύριζαν την πτώση των διαχωριστικών τειχών, από τις γενιές που αντιστέκονταν στις δικτατορίες, από τις γενιές που σήμερα θέλουν όχι μια παγκοσμιοποίηση που πολτοποιεί, αλλά μια παγκόσμια κοινωνία που φτιάξει αισιόδοξους ορίζοντες.
Τους έλεγαν "αλήτες" τους έλεγαν "ανατροπείς", τους έλεγαν "ταραξίες", τους έλεγαν "αμφισβητίες", τους έλεγαν "ενοχλητικούς". Οπως κι αν τους λένε, όλους αυτούς που αγωνίζονται για την αμφισβήτηση με δημιουργικό, δημοκρατικό τρόπο, αυτοί είναι που ανοίγουν τους δρόμους της ιστορίας και του μέλλοντος.
Πιστεύετε ότι η ιστορία καθόταν στο ίδιο τραπέζι με τους G-8 στο κρουαζιερόπλοιο; Η ιστορία ήταν στους δρόμους της Γένοβας!

Γ.ΜΠΑΝΙΑΣ: 
Δυο παρατηρήσεις μόνο, για το θέμα που τέθηκε από την τελευταία ερώτηση. Νομίζω ότι εκ των πραγμάτων προκύπτει ότι η ελληνική Κυβέρνηση όχι μόνο δεν πήρε όλα τα μέτρα, αλλά δεν πήρε τα στοιχειώδη μέτρα για να προστατεύσει τουλάχιστον 140 ανθρώπους οι οποίοι ήταν Ελληνες υπήκοοι, ήταν σε ελληνικό έδαφος, δηλαδή πάνω στο πλοίο, από την εισβολή των ΜΑΤ που με κατασταλτικό τρόπο βίαιο, ακούσατε από τον Θοδωρή Δρίτσα τις λεπτομέρειες. 
Υπήρχαν οι τρόποι. Ακόμη και η Πρόξενος που αργά έφτασε εκεί θα μπορούσε με διαφορετικό τρόπο να παρέμβει και στις αρχές τις ιταλικές και στην αστυνομία. Ετσι προστατεύονται οι άνθρωποι και τα δικαιώματά τους και όχι με ρηματικές ανακοινώσεις.
Το δεύτερο ζήτημα. Για όλα αυτά που ρωτήθηκαν, εδώ, είναι σαφές, ότι βρισκόμαστε σε μια νέα ιστορική φάση. Υπάρχει ένα κριτήριο δικαίου σε αυτό θα συζητήσουμε και με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και με την κοινωνία κ.λπ. Ποιο είναι το κριτήριο δικαίου; Για ποιους παίρνουμε αποφάσεις; Η G-8 είναι φανερό παίρνουν αποφάσεις για μια συντριπτικά μικρή μειοψηφία στον κόσμο. Δεν έχει σημασία αν έχουν εκλεγεί, να μιλήσουμε επί της ουσίας. 
Παίρνουν αποφάσεις για μια συντριπτικά μικρή μειοψηφία, για τους λίγους δηλαδή, για τους προνομιούχους θέλετε να τους ονομάσουμε, για τους εκπροσώπους του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτό είναι σαφές. Εκεί πρέπει να γίνει η συζήτηση. Εμείς που πήγαμε εκεί, δεν υποστηρίξαμε συμφέροντα προσωπικά, υποστηρίξαμε τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας, της συντριπτικής πλειοψηφίας των λαών του κόσμου.
Ενα δεύτερο ζήτημα ως προς αυτό, είναι το ότι πραγματικά, εκείνο που θα παίξει στην εξέλιξη των πραγμάτων είναι ο συσχετισμός δυνάμεων. Περί αυτού πρόκειται. Ο συσχετισμός δυνάμεων θα κρίνει την εξέλιξη αυτής της υπόθεσης και όχι αυτές οι δημοκρατικές διαδικασίες τις οποίες αυτοί έχουν καταπατήσει κατά τον πιο βίαιο και χείριστο τρόπο. Τον πιο προκλητικό τρόπο.

Γ.ΘΕΩΝΑΣ: 
Για τις ευθύνες της ελληνικής Κυβέρνησης, θέλω να συμπληρώσω το εξής: πρώτον έγινε παραβίαση ελληνικού χώρου. Δεν μπορεί να παραβιάζεται ελληνικός χώρος και η ελληνική Κυβέρνηση να είναι στο κόσμο της. Δεύτερον. Ανεστάλη η λειτουργία της Συνθήκης Σένγκεν μόνο στο σκέλος της ελεύθερης διακίνησης, στα πλαίσια της Ε.Ε. Η Συνθήκη Σένγκεν όμως εφαρμόζεται και εφαρμόστηκε σε όλα τα άλλα σκέλη της.
Αυτό που πρέπει ν' απαντήσει σήμερα η ελληνική Κυβέρνηση είναι: χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία που μαζεύονται στα πλαίσια της Συνθήκης Σένγκεν για να χαρακτηριστούν Ελληνες πολίτες; Ναι ή όχι; Και πρέπει να το πει καθαρά. Δόθηκαν στοιχεία; Χρησιμοποιήθηκαν τα υπάρχοντα στοιχεία; Συμπληρώθηκαν στοιχεία; Σε αυτά πρέπει ν' απαντήσει η ελληνική Κυβέρνηση.
Σε ό,τι αφορά το άλλο θέμα, το αν προσβάλλονται αυτοί που εξέλεξαν τους ηγέτες αυτούς. Αυτό που προσβάλλει και αυτούς τους ανθρώπους είναι οι αποφάσεις τους. Το δεύτερο που θέλω να σημειώσω εγώ, είναι ότι αυτό το έχουμε ακούσει από πολλά χρόνια πριν.
Δεν έχουμε ακούσει επανειλημμένα από Κυβερνήσεις να λένε "ο λαός μας εξέλεξε για να εφαρμόσουμε την πολιτική μας;". Ξέρετε που πάει αυτό άμα το τραβήξουμε; Οτι η δράση των Συνδικάτων, η δράση των κοινωνικών Οργανώσεων κάθε μορφής, η δράση κάθε φορά που αμφισβητεί το περιεχόμενο συγκεκριμένων πολιτικών αποφάσεων των Κυβερνήσεων που έχουν εκλεγεί όπως έχουν εκλεγεί, αυτό σημαίνει τελικά ότι είναι ενέργειες που προσβάλλουν αυτούς που εξέλεξαν τις Κυβερνήσεις.
Τότε πρέπει ολόκληρο το μαζικό, το κοινωνικό Κίνημα να καταργηθεί και να πάμε σε μια κοινωνία όπου κάθε 4 χρόνια θα ρίχνουμε ένα χαρτάκι σε μια κάλπη και από εκεί και πέρα να είμαστε όλοι στο σπίτι μας και στα μπάνια μας, γιατί αυτό επιβάλλει η λογική των Κυβερνήσεων.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Μια διευκρίνιση επειδή παρεξηγήθηκα. Απλά αναφερόμουν στις εκφράσεις περί φασισμού.

Γ.ΘΕΩΝΑΣ:
Ο φασισμός έχει σχέση με τον τρόπο δράσης. Οι πύραυλοι δεν είναι φασιστική εκδήλωση; Πύραυλους είχαν! Συστοιχία πυραύλων. Αρματα μάχης!

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΡΙΑ: 
Σας ευχαριστούμε όλους και ελπίζουμε ότι θα ξανασυναντηθούμε.

To Γραφείο Τύπου