Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
11/01/2013

Προστασία των Γεωγραφικών Ενδείξεων αποσταγμάτων στεμφύλων σταφυλής (Τσίπουρο- Τσικουδιά) των περιοχών Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Τυρνάβου και Κρήτης που είναι αναγνωρισμένα στον ΚΑΝ 110/2008 ... - Ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Προς τους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων - Οικονομικών

ΘΕΜΑ: Προστασία των Γεωγραφικών Ενδείξεων αποσταγμάτων στεμφύλων σταφυλής (Τσίπουρο- Τσικουδιά) των περιοχών Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Τυρνάβου και Κρήτης που είναι αναγνωρισμένα στον ΚΑΝ 110/2008 και των Γεωγραφικών Ενδείξεων Τσίπουρο Ηπείρου,  Νάουσας,  Μουζακίου  που είναι αναγνωρισμένες σε εθνικό επίπεδο

Το Τσίπουρο και η Τσικουδιά είναι αναγνωρισμένες ελληνικές Γεωγραφικές Ενδείξεις στον ΚΑΝ 110/2008 και για την παραγωγή τους σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία αποτελεί προϋπόθεση να χρησιμοποιούνται στέμφυλα και οινολάσπες οινοποιήσιμων ποικιλιών που καλλιεργούνται και οινοποιούνται αποκλειστικά εντός της Ελλάδας. Η σύνδεση της περιοχής (Ελλάδα) και των στεμφύλων και οινολασπών που παράγονται σε αυτή και που η εθνική νομοθεσία (ΑΥΟ 30/077/2131/23-8-2011) προβλέπει για το Τσίπουρο και την Τσικουδιά δεν ισχύει για τις επίσης αναγνωρισμένες στον ίδιο Κανονισμό Γεωγραφικές Ενδείξεις Τσίπουρο Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Τυρνάβου και Τσικουδιά Κρήτης, αλλά ούτε για αυτές που είναι αναγνωρισμένες σε εθνικέ επίπεδο (εξαίρεση αποτελεί το Τσίπουρο Μουζακίου)  Για τις τελευταίες αρκεί η παραγωγή τους να γίνεται στην εν λόγω περιοχή χωρίς καμία υποχρέωση οι πρώτες ύλες να προέρχονται από τις περιοχές αυτές.

Ο σχετικός κανονισμός [ΚΑΝ(ΕΚ) 110/2008] που συνυπογράφεται από τους υπουργούς Γεωργίας των Κρατών – Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και που διέπει και τα αποστάγματα στεμφύλων σταφυλής στην εισαγωγή του (σημείο 3) αναφέρει «Η παραγωγή αλκοολούχων ποτών συνιστά σημαντική διέξοδο στα γεωργικά προϊόντα της Κοινοτητας. Το πλαίσιο των κανονιστικών διατάξεων θα πρέπει να τονίζει τη στενή αυτή σχέση με το γεωργικό τομέα».

Είναι γνωστό και κοινά αποδεκτό πως η ανάδειξη και η προστασία των Γεωγραφικών Ενδείξεων παραδοσιακών προϊόντων, αποτελεί την πλέον ασφαλή τακτική για την δημιουργία υπεραξίας στα προϊόντα αυτά και στη βάση αυτή οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ που έχουν κατοχυρωμένες Γεωγραφικές Ενδείξεις στην ίδια κατηγορία του ΚΑΝ 110/2008 όπου ανήκει το τσίπουρο Μακεδονίας, Θεσσαλίας ,Τυρνάβου και η τσικουδιά Κρήτης με εθνικές νομοθεσίες θέτουν ως απαραίτητη προϋπόθεση τα στέμφυλα να προέρχονται από σταφύλια της περιοχής που αναφέρεται.

Στη χώρα μας η παραγωγή τσίπουρου και τσικουδιάς είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την παράδοση συγκεκριμένων αμπελουργικών περιοχών της χώρας μας και σε μεγάλο βαθμό στηρίζει με άμεσο τρόπο το χαμηλό εισόδημα των αμπελουργών αλλά και γενικότερα την οικονομία των περιοχών αυτών.

Όπως στο κρασί – που διέπεται από αυστηρή νομοθεσία ως προς τις υποχρεώσεις αναγραφής της προέλευσης του – έτσι και στο τσίπουρο, εμπεριέχεται υψηλή προστιθέμενη αξία στο προϊόν και ισχυρός γεωγραφικός δεσμός με την περιοχή παραγωγής του. Η αξία αυτή ανήκει στην περιοχή, στους κατοίκους της και κυρίως στους αμπελοκαλλιεργητές των περιοχών αυτών και αποτελεί την άϋλη περιουσία τους.

      Καθήκον μας είναι, όχι μόνο να προστατεύσουμε την υπεραξία που έχει αποκτήσει μέσα από παράδοση αιώνων μια περιοχή, αλλά και να την αναδείξουμε. Η υποχρέωση αυτή και η εκπλήρωσή της, μπορεί να αποτελέσει όχημα, για την παραγωγή προϊόντων, που αξιοποιούν σε βάθος, όλο το δυναμικό της τοπικής αμπελοοινικής οικονομίας, σε όφελος του πληθυσμού της υπαίθρου, στην οποία οι ευκαιρίες για αξιοποίηση των συνθηκών αγροτικής παραγωγής είναι περιορισμένες.

Η άμεση συνάρτηση της αγροτικής παραγωγής της περιοχής (στέμφυλα -οινολάσπες) με το τελικό προϊόν (τσίπουρο-τσικουδιά) που παράγεται σε αυτή αποτελεί προϋπόθεση για την προστασία της φήμης των προϊόντων των συγκεκριμένων περιοχών, αλλά και για τη διασφάλιση του εισοδήματος για χιλιάδες αμπελοκαλλιεργητές και επαγγελματίες. Η σύνδεση της παραγωγής των σταφυλιών (στεμφύλων-οινολασπών) μιας περιοχής με το τσίπουρο- τσικουδιά που αυτή παράγει και έχει κατοχυρώσει Γεωγραφική Ένδειξη ισχυροποιεί τους ιστορικούς και γεωγραφικούς δεσμούς, στηρίζει την τοπική οικονομία και αποτυπώνει τη αντίληψη του μέσου καταναλωτή.

Σύμφωνα με τα παραπάνω δεδομένα

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1.    Σε ποιες ενέργειες θα προβούν ώστε για τις Γεωγραφικές Ενδείξεις του τσίπουρου και της τσικουδιάς να απαιτείται η χρήση στεμφύλων και οινολασπών  από σταφύλια που καλλιεργούνται εξολοκλήρου στην περιοχή που σχετίζεται με την Γεωγραφική Ένδειξη;

2.    Εκτός της κατοχύρωσης της Γεωγραφικής Ένδειξης, προτίθενται να θεσπίσουν παράλληλα ένα αυστηρό σύστημα ελέγχου, ώστε να είναι όντως η πρώτη ύλη από την περιοχή;

3.    Συμμερίζονται την άποψη ότι το θέμα των όρων χρήσης ονόματος μιας περιοχής Γεωγραφικής Ένδειξης Τσίπουρου και Τσικουδιάς είναι θέμα που αφορά ευρύτερα την τοπική κοινωνία,  την παραγωγή της  και τις επιχειρήσεις της και πρέπει να αντιμετωπίζεται με γνώμονα το κοινό συμφέρον και αν ναι, πώς σκοπεύουν  να το διασφαλίσουν;

4.    Αν έχουν  εκτιμήσει τις επιδράσεις στην πρωτογενή  παραγωγή και στην τοπική κοινωνία αλλά και στην ίδια την έννοια της Γεωγραφικής  Ένδειξης  που θα φέρει το ενδεχόμενο να μην υπάρξει ρύθμιση για τον περιορισμό της προέλευσης των πρώτων υλών;

5.    Θα συμβάλλει το ΥΑΑΤ στη διαμόρφωση νομοθετικού πλαισίου παράλληλα με το Υπουργείο Οικονομικών για τις Γεωγραφικές Ενδείξεις Τσίπουρου και Τσικουδιάς σαν καθ ύλην αρμόδια αρχή και αν ναι, σε ποιά κατεύθυνση;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Δημήτρης Γελαλής

Μιχάλης Κριτσωτάκης

Βαγγέλης Αποστόλου

Ηρώ Διώτη

Στέφανος Σαμοΐλης

Λίτσα Αμμανατίδου – Πασχαλίδου

Δημήτρης Κοδέλας

Δημήτρης Γάκης

Μαρία Διακάκη

Ευγενία Ουζουνίδου

Δημήτρης Τσουκαλάς

Θανάσης Πετράκος

Μαρία Κανελλοπούλου

 Γιάννης Αμανατίδης

Αφροδίτη Σταμπουλή

Δημήτρης Παπαδημούλης

Θοδωρής Δρίτσας

Μαρία Τριανταφύλλου

Βασίλης Χατζηλάμπρου

Κωστής Δερμιτζάκης