Η μαρίνα Αλίμου είναι μια από τις μεγαλύτερες μαρίνες επαγγελματικής χρήσης στη Μεσόγειο και σημείο αναφοράς για τον ελληνικό θαλάσσιο τουρισμό. Με κέρδη από τον ελλιμενισμό σκαφών που ανέρχονται περίπου στα 3,5 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, αποτελεί το σημαντικότερο κόμβο για το επαγγελματικό yachting στην Ελλάδα.
Προ εβδομάδων, σε κοινή συνέντευξη της υπουργού Τουρισμού και στελεχών του ΤΑΙΠΕΔ, ανακοινώθηκε η παραχώρηση της μαρίνας Αλίμου, ως κορωνίδα του «πακέτου» μαρινών του Σαρωνικού (μαζί με αυτές της Ύδρας, του Πόρου, της Νέας Επιδαύρου και της Αίγινας), σηματοδοτώντας την απαρχή της διαδικασίας εκποίησης 46 μαρίνων μέχρι το τέλος του 2013 για 40 έτη (!). Από την ανακοίνωση αυτή, απουσιάζουν παντελώς οποιεσδήποτε προβλέψεις ή δεσμεύσεις, της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΟΤ, σχετικές με τους όρους και τα κριτήρια των παραχωρήσεων, το συμβατικό αντάλλαγμα που προσδοκά ότι θα εισπράξει το ελληνικό Δημόσιο, τα έργα υποδομής που θα αναλάβει ο παραχωρησιούχος, τον αριθμό των νέων θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης που θα δημιουργηθούν και τον αριθμό των υφιστάμενων θέσεων εργασίας που θα διατηρηθούν.
Με βάση και τα παραπάνω, αποδεικνύεται εκ νέου ότι οι πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων είναι πολλαπλά αρνητικές, πραγματοποιούνται χωρίς συγκεκριμένη αναπτυξιακή στόχευση και δεν παρέχουν κανένα απολύτως εχέγγυο αναδιανομής μέρους του εισοδήματος που θα προκύπτει στο κοινωνικό σύνολο. Επιπρόσθετα και εν απουσία σχετικών προβλέψεων/δεσμεύσεων, για την υλοποίηση επενδύσεων υποδομής, ο βαθμός κορεσμού που θα έχει υποστεί η μαρίνα όταν, κατά τη λήξη της σύμβασης επιστραφεί στο κράτος, θα είναι εξαιρετικά υψηλός.
Ταυτόχρονα, σε μεγάλο αναβρασμό, βρίσκονται και οι ιδιοκτήτες τουριστικών επαγγελματικών σκαφών άνευ πληρώματος. Τα μόνιμα ελλιμενιζόμενα τουριστικά σκάφη καταλαμβάνουν 876 από τις περίπου 1.100 θέσεις ελλιμενισμού της μαρίνας, ωστόσο, η προωθούμενη ιδιωτικοποίηση θα επιφέρει αναπόφευκτα αύξηση έως και 300% στις δαπάνες λειτουργίας (κόστος ελλιμενισμού, τιμές καυσίμων, τέλη ανέλκυσης – καθέλκυσης, κ.ά.), καθιστώντας μη βιώσιμη επιχειρηματική δραστηριότητα την παραμονή των τουριστικών σκαφών στη μαρίνα Αλίμου. Την ίδια στιγμή, οι ιδιοκτήτες των σκαφών στερούνται άλλων επιλογών, καθώς δεν υπάρχουν μαρίνες ελλιμενισμού που να διατίθενται για επαγγελματική χρήση. Προφανώς, μια πιθανή δραστική πτώση στον τομέα του επαγγελματικού yachting, θα προκαλέσει κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων και απώλεια τόσο άμεσων όσο και έμμεσων θέσεων εργασίας που σήμερα εκτιμώνται περίπου σε 15.000.
Στην περίπτωση της μαρίνας Αλίμου, βεβαίως, συμπυκνώνεται ένα γενικότερο πρόβλημα ως προς τις στρατηγικές επιλογές ανάπτυξης του yachting στη χώρα μας, αφού η Ελλάδα έχει λιγότερες μαρίνες από π.χ. την Τουρκία και την Κροατία, παρότι έχει μεγαλύτερο αριθμό σκαφών και υπερπολλαπλάσια μεγαλύτερη ακτογραμμή και από τις δύο χώρες.
Παράλληλα, όπως όλες οι ιδιωτικοποιήσεις επί Μνημονίου στην Ελλάδα, ομοίως αυτή της μαρίνας Αλίμου εκπέμπει «σήμα κινδύνου» για τους εργαζόμενους. Εξήντα και πλέον εργαζόμενοι της ΕΤΑΔ στη μαρίνα Αλίμου βρίσκονται κυριολεκτικά «στον αέρα» μετά την ιδιωτικοποίηση: η πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος του ΤΑΙΠΕΔ δεν αναφέρει τίποτα για τις τύχες τους, ενώ και η ΕΤΑΔ δεν έχει πάρει επίσημα θέση επί του θέματος. Μάλιστα, για την πλειονότητα των εργαζομένων, η εργασιακή ανασφάλεια είναι χρόνια καθημερινότητα, αφού, παρότι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου, καλύπτουν εδώ και περίπου μια δεκαετία πάγιες και διαρκείς ανάγκες δυνάμει δικαστικών αποφάσεων.
Τέλος, ως υποκατάστημα της ΕΤΑΔ, η μαρίνα Αλίμου αποτελεί μια ακόμα περίπτωση κατάχρησης, φοροδιαφυγής και σκανδαλωδών παραχωρήσεων, την ίδια στιγμή που οι μισθωτές εγείρουν απαιτήσεις, χωρίς να εκπληρώνουν συμβατικούς οικονομικούς όρους. Ενδεικτικά, στο παρελθόν έχουν υπάρξει καταγγελίες για μη τήρηση κανόνων διαχείρισης λυμάτων, αφορολόγητη παροχή καυσίμων, αδειοδότηση παράνομων κατασκευών και επεκτάσεων παραλιακών κέντρων διασκέδασης, ενώ, στα έσοδα του υποκαταστήματος δεν αναφέρονται όσα προκύπτουν από τις υφιστάμενες μισθώσεις.
Επειδή, πίσω από την ιδιωτικοποίηση μιας στρατηγικής σημασίας μαρίνας, όπως αυτής του Αλίμου, δεν κρύβεται κανένας στρατηγικός σχεδιασμός ούτε καμία εκτίμηση/δέσμευση για ανταποδοτικά οφέλη, παρά μόνο το «όραμα» του ξεπουλήματος της τουριστικής περιουσίας με αποκλειστικό σκοπό την εξυπηρέτηση των δανειστών.
Επειδή, ο θαλάσσιος τουρισμός στη χώρα μας πλήττεται από την έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού και κοινωνικά προσανατολισμένης αναπτυξιακής πολιτικής, ενώ θα μπορούσε να αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους πυλώνες τουριστικής ανάπτυξης, αξιοποιώντας το υψηλό συγκριτικό πλεονέκτημα που διαθέτει η χώρα στον τομέα αυτόν.
Επειδή οι ιδιωτικοποιήσεις αποδεικνύονται στην πράξη «χρυσή ευκαιρία» για την απόλυση, όχι μόνο συμβασιούχων που επί σειρά ετών βίωναν τον εμπαιγμό εκ μέρους του κράτους, αλλά και μόνιμου προσωπικού, σύμφωνα με τις επιταγές της τρόικα
Ερωτάται η κ. Υπουργός
1. Με βάση ποιες ποσοτικές και ποιοτικές μελέτες τεκμηριώνονται οι θέσεις της ηγεσίας του Υπουργείου Τουρισμού και του ΤΑΙΠΕΔ περί αύξησης της εισροής τουριστικού συναλλάγματος και διατήρησης και αύξησης των θέσεων εργασίας, που συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με τις υπό παραχώρηση υποδομές ελλιμενισμού;
2. Με ποιες συγκεκριμένες πρωτοβουλίες θα στηριχθεί ο κλάδος του επαγγελματικού yachting, ως προς το κόστος ελλιμενισμού, την επαγγελματική χρήση μαρίνων ή τις σχετικές υποδομές;
3. Πως σκοπεύει να προστατέψει δεκάδες απειλούμενες από την παραχώρηση θέσεις εργασίας που συνδέονται είτε άμεσα είτε έμμεσα με τη λειτουργία των υποδομών ελλιμενισμού;
4. Θα καταργηθούν οι υπάρχουσες συμβάσεις με τους μισθωτές που συνεχίζουν επί του παρόντος να έχουν παράνομα και παράτυπα οικονομική δραστηριότητα στη μαρίνα; Σε αυτή την περίπτωση, πως θα προστατευθεί το Δημόσιο από τυχόν αξιώσεις τους για αποζημίωση κατά την παραχώρηση;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Κριτσωτάκης Μιχάλης
Γάκης Δημήτρης
Δριτσέλη Παναγιώτα
Ζερδελής Γιάννης
Καλογερή Αγνή
Κοντονής Σταύρος
Σαμοΐλης Στέφανος
Συρμαλένιος Νίκος
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS