Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
18/06/1997

Απόφαση Διακυβερνητικής στο Αμστερντάμ

Δήλωση Ν.Κωνσταντόπουλου

Δήλωση του Νίκου Κωνσταντόπουλου

1. H αναγκαία κοινωνική και δημοκρατική στροφή στην πορεία της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, δεν έγινε στο ʼμστερνταμ.

Η προοδευτική αναθεώρηση της συνθήκης του Μάαστριχτ παραμένει ζητούμενο.

2. Οι συμβιβασμοί που υϊοθετήθηκαν κι αποτυπώθηκαν στη διαδικασία και τα κείμενα των πρωτοκόλλων και ψηφισμάτων, δεν θίγουν ουσιαστικά τον πυρήνα της μονόπλευρης οικονομικής φιλοσοφίας της συνθήκης του Μάαστριχτ, όπως επαναδιατυπώνεται στο σύμφωνο σταθερότητας, που υϊοθετήθηκε. Μεταθέτουν για αργότερα την ουσιαστική αντιμετώπιση των κοινωνικών, δημοκρατικών και οικολογικών ελλειμμάτων.Δεν ανταποκρίνονται στην κοινωνική δυναμική, τις πολιτικές ανακατατάξεις, τις πιέσεις και προσδοκίες, που αναπτύσσονται σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η αναφορά στο θέμα της απασχόλησης που έγινε κάτω από τις κοινωνικές αναστατώσεις και κινητοποιήσεις, παραμένει μετέωρη και χωρίς αντίκρυσμα, αφού δεν υπήρξε πολιτική δέσμευση για ένα πανευρωπαϊκό πρόγραμμα καταπολέμησης της ανεργίας.

Ο αγώνας για την ένταση και υϊοθέτηση του κοινωνικού και πολιτικού στοιχείου, στις διαδικασίες ενοποίησης, επιβάλλεται να συνεχιστεί και να ενισχυθεί.

3. Για τα αποτελέσματα αυτά της Συνόδου του ΄Αμστερνταμ σοβαρό μερίδιο ευθύνης φέρει και η Ελληνική Κυβέρνηση. Προσήλθε χωρίς σχέδιο εθνικής διαπραγμάτευσης, χωρίς στόχους και τακτική στα μείζονα ζητήματα, με τη γραμμή του βλέποντας και κάνοντας, αυτοπεριορισμένη στα λεγόμενα ειδικού ενδιαφέροντος ζητήματα. Δεν επεδίωξε ευρύτερες συμμαχίες και δεν στήριξε την Γαλλική πρωτοβουλία για την απασχόληση. Η αναφορά στο απαραβίαστο των συνόρων της Ε.Ε., χωρίς να στερείται σημασίας, δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς, καθώς η απουσία Κοινής Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής περιορίζει τις πρακτικές της συνέπειες.

Η ανάγκη εθνικού σχεδίου διαπραγμάτευσης, με πολιτικούς όρους εξακολουθεί να αποτελεί προτεραιότητα, κάτι που φαίνεται ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί ή δεν θέλει.

4. Βαδίζοντας προς την τρίτη φάση της Νομισμαστικής Ενοποίησης ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ θεωρεί ότι πρέπει να ξανατεθεί, υπό την πίεση του κοινωνικού παράγοντα και των νέων συσχετισμών, το θέμα της ελαστικοποίησης των κριτηρίων και του χρονοδιαγράμματος και το θέμα της προσθήκης κοινωνικών κριτηρίων για το κοινό νόμισμα, προκειμένου, πρώτο να μη μείνει η Ελλάδα μόνη και έκθετη έξω από την ΟΝΕ και δεύτερον να ενισχυθούν οι πανευρωπαϊκές προσπάθειες για την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή.

Ο Συνασπισμός, με σταθερό τον ευρωπαϊκό του προσανατολισμό, θα συνεχίσει να αγωνίζεται για μία ενιαία Ευρώπη με ομοσπονδιακή προοπτική, με όρους πραγματικής σύγκλισης, κοινωνικής συνοχής, οικολογικής ισορροπίας και ουσιαστικών δημοκρατικών ελέγχων, επαναλαμβάνοντας το αίτημά του για Δημοψήφισμα.

To Γραφείο Τύπου