Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
06/10/2005

Απάντηση Αλμούνια σε Παπαδημούλη για διαφορετική αντιμετώπιση Ελλάδας και Πορτογαλίας στην προθεσμία μείωσης του ελλείμματος

Δ. Παπαδημούλης: "Έρχεται ακόμη πιο σκληρή λιτότητα για τους ασθενέστερους".

"Με ποια κριτήρια η Πορτογαλία έλαβε τριετή προθεσμία για να μειώσει το υπερβάλλον δημοσιονομικό έλλειμμά της, αντίθετα με την Ελλάδα, που έλαβε διετή;"ρώτησε την Κομισιόν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλης.

Πιο συγκεκριμένα, "το δημοσιονομικό έλλειμμα της Πορτογαλίας θα ανέλθει στο 6,2% του ΑΕΠ το 2005, υπερβαίνοντας το όριο 3% που θέτει το Σύμφωνο Σταθερότητας. Αντίθετα, η Ελλάδα με εκτιμώμενο ποσοστό δημοσιονομικού ελλείμματος, 6,7% του ΑΕΠ το 2004, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, έτυχε διαφορετικής αντιμετώπισης αφού έλαβε διετή προθεσμία για τη μείωσή του."

Η πλήρης απάντηση του Επιτρόπου Αλμούνια έχει ως εξής:

"Τα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας χαρακτηρίζονται από μεγάλη και διαρκή αστάθεια που πρέπει να διορθωθεί το ταχύτερο δυνατό.

Η ελληνική οικονομία παρουσιάζει έντονη αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της (ΑΕΠ) από το 2001. Η πραγματική αύξηση του ΑΕΠ την περίοδο 2001-2002 ήταν 4,25% κατά μέσο όρο και, με 3% περίπου κατά τις εαρινές προβλέψεις της Επιτροπής για το 2005, αναμένεται να ξεπεράσει το μέσο όρο της ζώνης του ευρώ τόσο το 2005 όσο και το 2006. Επιπλέον, το ελληνικό παραγωγικό χάσμα για το 2004 ήταν εμφανώς θετικό στο 2% του ΑΕΠ και αναμένεται ελάχιστη μόνο μείωσή του το 2005-2006. Αυτή η ευνοϊκή μακροοικονομική κατάσταση καθιστά ακόμη επιτακτικότερη την ανάγκη ταχείας διόρθωσης του υπερβολικού δημοσιονομικού ελλείμματος πριν συμβεί κάποια οικονομική μετάπτωση που θα καταστήσει δυσκολότερη την εξυγίανση. Αντίθετα, στην Πορτογαλία η τρέχουσα κυκλική συγκυρία είναι ζοφερότερη, με μέση αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,5% στην περίοδο 2001-22004, με ύφεση το 2003 και μέτριες προοπτικές για τα επόμενα δύο ή τρία έτη, με αποτέλεσμα αρνητικό παραγωγικό χάσμα σχεδόν 3% του ΑΕΠ. Είναι σαφές ότι λόγω των περιστάσεων η διόρθωση πρέπει να ενταχθεί σε ένα μεσοπρόθεσμο πλαίσιο, δεδομένου ότι μια υπερβολική προσπάθεια σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα έθετε σε κίνδυνο την αβέβαιη οικονομική ανάκαμψη.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που λήφθηκε υπόψη στη διαδικασία λήψης αποφάσεων ήταν το γενικό ακαθάριστο δημόσιο χρέος της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η αναλογία χρέους της Ελλάδας, που το 2004 ήταν στο 110,5% του ΑΕΠ, είναι η υψηλότερη της ΕΕ-25 και επείγει να μειωθεί. Στην Πορτογαλία, αντίθετα, η αναλογία του δημόσιου χρέους, μολονότι υπερβαίνει την τιμή αναφοράς, είναι σημαντικά χαμηλότερη.

Επιπλέον, στην περίπτωση της Πορτογαλίας, το έτος διαπίστωσης (2005) και το έτος εμφάνισης του υπερβολικού ελλείμματος (2005) συμπίπτουν επειδή η διαπίστωση γίνεται με βάση στοιχεία προγραμματισμού και όχι πραγματικά στοιχεία τα οποία είναι διαθέσιμα μόνον το επόμενο έτος. Το γεγονός ότι το υπερβολικό δημόσιο έλλειμμα διαπιστώθηκε νωρις και η επακόλουθη εσπευσμένη διαδικασία έχουν επίσης ληφθεί υπόψη."

Αναφερόμενος στο ζήτημα, ο Δ. Παπαδημούλης δήλωσε:

"Ειλικρινά απορώ γιατί η κυβέρνηση της Ν.Δ. αποδέχτηκε τη λογική των δύο μέτρων και δύο σταθμών της Κομισιόν. Όχι μόνο δεν διεκδίκησε τριετή περίοδο προσαρμογής αλλά αντίθετα ισχυριζόταν ψευδώς ότι θα μειώσει και μάλιστα με "ήπια προσαρμογή"το δημοσιονομικό έλλειμμα κάτω του 3% μέσα στο 2005!

Η μείωση του ελλείμματος από το 6,7% σε κάτω του 3% μέσα σε δύο χρόνια και μάλιστα χωρίς, όπως φαίνεται, δυνατότητα εκτεταμένης χρήσης του "λογιστικού τρικ "της προείσπραξης εσόδων, οδηγεί σε κυβερνητικά μέτρα ακόμη πιο σκληρής λιτότητας για τους κοινωνικά ασθενέστερους".

To Γραφείο Τύπου