Η Κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσφατα ένα πρόγραμμα μετοχοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων που αφορά σε 12 Δημόσιες Επιχειρήσεις και Οργανισμού.
Ταυτόχρονα, ασκούνται πιέσεις από ομάδες συμφερόντων και δημοσιεύονται πληροφορίες που δεν διαψεύδονται και για άλλες ιδιωτικοποιήσεις. Δίνεται η εντύπωση ότι τα πάντα είναι προς πώληση. Και δημιουργείται η πεποίθηση ότι σε όποια δημόσιας επιχείρηση υπάρξει ιδιωτικό ενδιαφέρον, αυτή οδηγείται σε ιδιωτικοποίηση, ανεξάρτητα από προηγούμενες δηλώσεις ή και δεσμεύσεις της Κυβέρνησης. Φαίνεται, συνεπώς, ότι η Κυβέρνηση προσχωρεί σε μία πολιτική εκποιήσεων, χωρίς όρους και όρια. Από την πολιτική της Κυβέρνησης απουσιάζει η σαφής αιτιολόγηση των αποφάσεών της, ο αναγκαίες κοινωνικός και πολιτικός διάλογος, η έλλειψη σταθερών πλαισίων και κατευθύνσεων, εκτός και αν ως τέτοιες θεωρηθούν οι νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις που δαιμονοποιούν κάθε τι το δημόσιο και εξιδανικεύουν κάθε τι το ιδιωτικό.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί
1. Το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης που εξήγγειλε η Κυβέρνηση αποτελεί επιβεβλημένο μέτρο για την προσέγγιση της ΟΝΕ; Η Κυβέρνηση έχει αναλάβει σχετική δέσμευση απέναντι στα όργανα της Ε.Ε.;
2. Ποιοι είναι οι στόχοι της κυβερνητικής πολιτικής; Αν οι στόχοι είναι ταμειακοί, τότε γιατί εκποιεί και επιχειρήσεις που δεν αποφέρουν έσοδα στο κράτος, όπως η Ιονική; Και γιατί αναζητά πόρους εκποιώντας κερδοφόρες επιχειρήσεις του Δημοσίου που ούτως ή άλλως συμβάλλουν στα δημόσια έσοδα και δεν προχωρεί στην πάταξη της φοροδιαφυγής, δεδομένου ότι ο περιορισμός της τελευταίας έστω κατά 1 ποσοστιαία μονάδα του ΑΕΠ θα απέφερε 360 δις κατ' έτος;
3. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι με τις ιδιωτικοποιήσεις θα βελτιωθεί το κόστος και η ποιότητα των υπηρεσιών προς τους πολίτες. Πώς εκφράστηκε, όμως αυτό στην πράξη; Πώς εξελίχθηκαν οι τιμές του τιμολογίου του ΟΤΕ από την εξαγγελία της μετοχοποίησής του μέχρι σήμερα;
4. Με ποια κριτήρια και με ποια μελέτη αποφασίσθηκε η διάλυση πολλών οργανισμών όπως το ΕΛΚΕΠΑ; Γιατί αν και καταθέσαμε από 19-11-1997 γραπτή ερώτηση η Κυβέρνηση αρνείται να καταθέσει τις σχετικές μελέτες στις οποίες υποτίθεται ότι στηρίχθηκαν οι αποφάσεις της;
5. Θεωρεί η Κυβέρνηση ότι είναι αναγκαίο και ωφέλιμο από οικονομική και κοινωνική άποψη να υπάρχει ένας δημόσιος τομέας της οικονομίας στη χώρα μας ή υιοθετεί τη νεοφιλελεύθερη άποψη ότι το κράτος δεν πρέπει να έχει συμμετοχή σε επιχειρηματική δραστηριότητα;
Εάν κρίνει αναγκαία την ύπαρξη ΔΤ, ποιες από τις υφιστάμενες ΔΕΚΟ θεωρεί ότι δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν; Θωρεί ότι υπάρχουν νέοι τομείς στους οποίους το κράτος θα μπορούσε να παρέμβει επιχειρηματικά, είτε άμεσα, είτε μέσω εξειδικευμένων ευέλικτων φορέων υπό δημόσιο έλεγχο;
6. Ποια είναι κατά την άποψη της Κυβέρνησης η αιτία των προβλημάτων και της χαμηλής αποδοτικότητας σε ορισμένες δημόσιες επιχειρήσεις; Θεωρεί ως υπεύθυνο το ίδιο το ιδιοκτησιακό καθεστώς ή ευθύνεται το λειτουργικό πλαίσιο, οι κομματικές παρεμβάσεις και οι οικονομικές διαπλοκές;
7. Γιατί η Κυβέρνηση δεν προχωρεί αποφασιστικά στη βελτίωση της λειτουργίας των ΔΕΚΟ και των κρατικών Τραπεζών; Γιατί δεν υλοποιούνται οι διατάξεις του Νόμου 2414/96 που ορίζουν ότι πρέπει να υπάρχουν σε όλες τις ΔΕΚΟ επιχειρησιακά σχέδια και να έχουν υπογραφεί συμβόλαια διαχείρισης με τους διευθύνοντες συμβούλους; Σε πόσεις επιχειρήσεις υπάρχουν εγκεκριμένα επιχειρησιακά σχέδια και αντίστοιχα συμβόλαια;
8. Προτίθεται η Κυβέρνηση να προχωρήσει σε ουσιαστικό διάλογο με τους εργαζόμενους και τους σχετικούς με τις επιχειρήσεις φορείς πριν προωθήσει νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή για κάθε μια από αυτές;
ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΣΤΕΛΛΑ ΑΛΦΙΕΡΗ
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ
ΑΝΔΡΙΑΝΗ (ΝΙΤΣΑ) ΛΟΥΛΕ
ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΜΟΥΣΤΑΦΑ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS