Είναι γνωστό ότι στη χώρα μας υπάρχει τα τελευταία χρόνια πρόβλημα αποτελεσματικής αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών που οφείλεται στην έλλειψη συγκεκριμένης δασικής πολιτικής και κυρίως στην ανυπαρξία πολιτικής βούλησης για τη σωστή διοργάνωση της δασοπροστασίας.
Από την ψήφιση του Συντάγματος και μέχρι το Μάιο του 1997 είχε διαμορφωθεί ένα νομικό καθεστώς που κατοχύρωνε την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων που καθόριζε τον τρόπο και το φορέα άσκησης της δασοπροστασίας - δασοπυρόσβεσης.
Ειδικότερα αναφερόμαστε:
* Ν.248/76 περί Δασικού Κτηματολογίου,
* Στα άρθρα 26 & 27 του Ν. 998/79 που αφορούν στη συγκρότηση εναέριων και επίγειων μονάδων δασοπυρόσβεσης,
* Στο άρθρο 4 του Ν. 169/86 που αναφέρεται στην ένδυση και υπόδηση των Δασοφυλάκων,
* Στα άρθρα 37, 38 και 41 του Ν. 1845/89 που αφορούν στην οργάνωση των Υπηρεσιών (Φορέας Δασοπροστασίας), στην έκδοση Κανονισμού Υπηρεσίας,
* Τα άρθρα 115-119 του Ν. 1892/90 που αφορούν στις υποχρεώσεις των Ο.Τ.Α. σε περιπτώσεις πυρκαγιών αλλά και σε λοιπά θέματα πυρκαγιών,
* Τα άρθρα 45 & 46 του Ν. 2145/28.5.93 που αφορούν στις κατεδαφίσεις στα καμένα,
* Το Π.Δ. 242/93 περί ΔΑΣΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ
Μάλιστα η ίδια η Πολιτεία αναγνωρίζοντας τις πυρκαγιές και την προστασία των δασών το βασικότερο πρόβλημα που απειλούσε την υπόσταση των Ελληνικών Δασών, συγκρότησε το 1991 με απόφαση του Προέδρου του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Ειδική Διακομματική Επιτροπή προκειμένου να το μελετήσει.
Η Διακομματική Επιτροπή αφού ενημερώθηκε πλήρως από όλους όσους εμπλέκονται με το δασικό οικοσύστημα της χώρας μας, κατέληξε το 1993 σε συγκεκριμένο πόρισμα με ουσιαστικές προτάσεις ορθολογικής οργάνωσης του προσωπικού και των μέσων για την επίτευξη μακροπρόθεσμης και αποτελεσματικής αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών.
Κι ενώ το πόρισμα αυτό παρέμεινε επί τέσσερα χρόνια ανενεργό και η Δασική Υπηρεσία οδηγείτο σε συρρίκνωση και διάλυση, η Κυβέρνηση ξαφνικά αποφάσισε το Μάιο του 1997 τη μεταφορά της ευθύνης δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία με το Ν. 2612/28.5.98. Η μεταφορά αυτή αποδείχτηκε εσφαλμένη και καταστροφική για το δασικό οικοσύστημα της χώρας μας όχι μόνον γιατί δεν ήταν επιστημονικά τεκμηριωμένη, αλλά κυρίως γιατί στηρίχθηκε σε λάθος προβληματισμό.
Έτσι:
Η έλλειψη επιστημονικού - τεχνολογικού προσωπικού που έχει την απαραίτητη τεχνογνωσία για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, λόγω και του αντικειμένου των σπουδών του, σε συνδυασμό με την άγνοια ανάγνωσης δασικών χαρτιών όπου σε αυτούς εμφαίνονται διάφορα τοπογραφικά - γεωμορφολογικά στοιχεία.
Η άγνοια του δασικού οδικού δικτύου αλλά και η μη γνώση των αντιπυρικών λωρίδων - ζωνών.
Η μη γνώση δασικών οικοσυστημάτων και της συμπεριφοράς τους στις δασικές πυρκαγιές.
Η μη αξιοποίηση των μετεωρολογικών στοιχείων σε συνδυασμό με τους ιδιαίτερους κλιματικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά των δασικών πυρκαγιών.
Η ιδιομορφία του τοπογραφικού ανάγλυφου,
Και
Η μη χρησιμοποίηση πυροφυλακίων με στόχο τη γρήγορη επισήμανση και άμεση αναγγελία των πυρκαγιών, έφεραν τα γνωστά αποτελέσματα. Αποτεφρώθηκαν περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, καταστράφηκαν γεωργικές καλλιέργειες, σπίτια, πυροσβεστικά οχήματα και δυστυχώς είχαμε απώλεια 6 ανθρώπινων ζωών.
Ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου πιστεύει ότι μόνο ένας ΕΝΙΑΙΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΔΑΣΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ στηριζόμενος στις αρχές της Δασοπονικής Επιστήμης, με οργάνωση σε
* Εθνικό
* Περιφερειακό
* Νομαρχιακό επίπεδο (κατά τη διοικητική διαίρεση της χώρας) στελεχωμένος ποσοτικά και ποιοτικά με το κατάλληλο προσωπικό (Δασολόγους, Δασοπόνους, υλωρικό προσωπικό) αλλά και επικουρούμενος από όλους τους φορείς (Ο.Τ.Α., Πυροσβεστική, ΕΛ.ΑΣ), με σαφείς αλλά και οριοθετημένους ρόλους μπορεί να προσφέρει στην Εθνική Υπόθεση της Προστασίας του Δασικού Περιβάλλοντος.
Όσο γρηγορότερα γίνει κατανοητό αυτό, μακριά από κομματικές - πολιτικές συντεχνιακές σκοπιμότητες, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να διατηρήσουμε αυτά τα δάση που σήμερα έχουμε αλλά και να τα αυξήσουμε και να τα αναπτύξουμε.
Με βάση τα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω,
Επερωτάται η Κυβέρνηση για τις καταστροφικές συνέπειες που είχε η Δασική Πολιτική της,
α) με τη μεταφορά και μάλιστα εν μέσω της αντιπυρικής περιόδου της ευθύνης της δασοπυρόσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία που μάλιστα δήλωνε ανέτοιμη και
β) με την επιχειρηθείσα νομιμοποίηση όλων των μέχρι το 1975 καταπατήσεων και παρανομιών σε βάρος των δασών και δασικών εκτάσεων με ταυτόχρονη εδραίωση της πεποίθησης ότι θα έλθει και η σειρά των μετέπειτα καταπατητών και εμπρηστών.
Οι επερωτώντες βουλευτές
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ
ΣΠΥΡΟΣ ΔΑΝΕΛΛΗΣ
ΣΤΕΛΛΑ ΑΛΦΙΕΡΗ
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS