Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
26/02/2007

ΟΜΙΛΙΑ Γ. ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ κατά τη συζήτηση ΕΠΕΡΩΤΗΣΗΣ ΣΥΡΙΖΑ προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σχετικά με τη βιολογική γεωργία.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ευχαριστούμε τον κύριο Υπουργό για τα θετικά του σχόλια, όσον αφορά την πρωτοβουλία μας να καταθέσουμε με την επερώτηση αυτή το πρόβλημα της βιοκαλλιέργειας στην Ελλάδα. Όμως, πρέπει να παρατηρήσω ότι από την ομιλία του προέκυψε μία πολύ εξωραϊσμένη εικόνα για τους αγρότες και το εισόδημα των αγροτών συνολικά και ειδικότερα για την κατάσταση των βιολογικών καλλιεργειών.

Κύριε Υπουργέ, πρέπει να σας πω ότι δεν είναι πειστική αυτή η εικόνα που δίνετε και δεν ξέρω γιατί το κάνετε. Στη συνείδηση των αγροτών είναι γνωστό ότι τα προβλήματα δεν άρχισαν το 2004. Οι αγρότες ξέρουν ότι η Κ.Α.Π. είναι μια ιστορία παλιότερη και ότι υπάρχουν ευθύνες και από τη δική σας Κυβέρνηση και από προηγούμενες κυβερνήσεις και από συνδικαλιστικούς φορείς, οι οποίοι δεν φρόντισαν με τρόπο ενοποιητικό να κινητοποιήσουν τους αγρότες.

Θα μπορούσατε, λοιπόν, να πείτε ότι εδώ κάνουμε μία προσπάθεια να περιορίσουμε τις ζημιές και όχι ότι εξασφαλίζετε βελτίωση του εισοδήματος των αγροτών. Είμαι σίγουρος ότι εάν μιλήσετε και με δικούς σας Βουλευτές που ζουν σε αγροτικές περιφέρειες, θα διαπιστώσετε ότι αυτή η εξωραϊσμένη εικόνα δεν πείθει.

Εμείς θέλαμε με τη σημερινή μας επερώτηση να επιτύχουμε δύο στόχους.

Ο ένας είναι ειδικά το θέμα της βιολογικής καλλιέργειας, όπως το έθεσε η εισηγήτριά μας και όλοι οι συνάδελφοι πριν από μένα, και ο δεύτερος είναι να επισημάνουμε κάτι που, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να συνειδητοποιηθεί. Αυτό είναι ότι ο αγροτικός τομέας δεν είναι ένας τομέας που φθίνει ή που σβήνει ή που είναι στάσιμος και θα έχει στο μέλλον μια περιθωριακή θέση, όπως, δυστυχώς, επικράτησε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας και στην Ευρώπη συνολικά.

Επικράτησε αυτή η αντίληψη, διότι όντως υπάρχουν χώρες, όπως η Βρετανία, που, για ιστορικούς λόγους, δεν είχαν αγροτική οικονομία. Ουδέποτε, εδώ και αιώνες, η Βρετανία δεν είχε αγροτική οικονομία. Καταστράφηκε κατά την πρώιμη φάση της ανάπτυξης του καπιταλισμού. Όμως, οι μεσογειακές χώρες, όπως και η δική μας, έχουμε αγροτικό τομέα και, ευτυχώς για μας –αυτό θέλω να τονίσω- διεθνώς ζούμε τεράστιες επαναστατικές –θα έλεγα- αλλαγές στον αγροτικό χώρο, που του δίνουν νέα σημασία και νέα διάσταση. Αναφέρομαι σε θετικές και όχι σε αρνητικές αλλαγές, όπως είναι τα μεταλλαγμένα προϊόντα.

Συνοπτικά, θα μπορούσαμε να κωδικοποιήσουμε αυτές τις αλλαγές σε τρεις:

Πρώτον, υπάρχει μια παγκόσμια τάση ποιοτικής αναβάθμισης και διαφοροποίησης παραδοσιακών προϊόντων, τα οποία, όμως, σήμερα μπορεί να τα καλλιεργούν οι αγρότες με νέες τεχνολογίες, με αποτελεσματικότερες μεθόδους, με νέες ποικιλίες, πιο ανθεκτικές σε ασθένειες και πιο υγιεινές –σε πολλές περιπτώσεις- για τον καταναλωτή. Είναι μια μεγάλη αλλαγή, την οποία, βεβαίως, για να μπορέσουμε να την αξιοποιήσουμε, πρέπει να δούμε θέματα, όπως η σποροπαραγωγή, η έρευνα, η πιστοποίηση, η τυποποίηση και τα δίκτυα πωλήσεων. Πάντως, είναι μια αλλαγή που μας αφορά, διότι τα κρατικά προϊόντα είναι ποιοτικά και έχουν τη δυνατότητα να υπερέχουν, λόγω κλίματος, πριν απʼ όλα.

Η δεύτερη μεγάλη αλλαγή είναι –και είναι εντελώς καινούργιο αυτό το φαινόμενο που ζούμε σήμερα- η ανάπτυξη των λεγόμενων ενεργειακών καλλιεργειών, τα ενεργειακά φυτά.

Ήμουν, κύριε Υπουργέ, κυρία και κύριοι συνάδελφοι, την περασμένη εβδομάδα με αποστολή της Βουλής, στη Βιέννη σε μια συνάντηση του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Γινόταν μια συζήτηση για την ενεργειακή ασφάλεια. Οι Καναδοί γερουσιαστές και Βουλευτές είπαν ότι αυτή τη στιγμή που μιλούμε στον Καναδά υπάρχει μια τρομακτική αύξηση στην τιμή της αγροτικής γης, εξαιτίας της μεγάλης ανάπτυξης των ενεργειακών καλλιεργειών. Στη Βραζιλία και σε άλλες χώρες αυτός ο κλάδος αναπτύσσεται ραγδαία.

Η Ελλάδα –εμείς- δεσμευτήκαμε απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι το 5,75% του ενεργειακού ισοζυγίου μας θα είναι βιοαέριο, βιοκαύσιμα. Αυτά θα είναι αποτέλεσμα εγχώριας παραγωγής ή εισαγωγών; Διότι, με ορισμένες ρυθμίσεις που είδαμε τελευταία, βλέπουμε ενθάρρυνση των εισαγωγών και, εν πάση περιπτώσει, αυτό που γνωρίζουμε από μελέτες που έχουν γίνει είναι ότι περίπου 3,7 εκατομμύρια στρέμματα πρέπει να καλλιεργηθούν, για να καλύψουμε αυτήν τη συμμετοχή μας.

Έχουμε τα σχετικά προγράμματα; Δεν θέλουμε να απλουστεύσουμε το θέμα, αλλά πρέπει να δούμε ποιες καλλιέργειες, ποια φυτά και ποιοι σπόροι μπορούν να εξασφαλίσουν, με όρους οικονομικότητας, την παραγωγή βιοκαυσίμων. Όμως, οι ενδείξεις που έχουμε –τουλάχιστον για ηλιόσπορο και για άλλα- είναι θετικές.

Πάντως το φέρνω αυτό ως παράδειγμα, για να δείξω ότι αυτές τις αλλαγές πρέπει κανείς να τις δει με τρόπο προγραμματισμένο. Να βάλει πρόγραμμα, να θέσει στόχους, να είναι ελέγξιμοι αυτοί οι στόχοι και να προσδιοριστούν τα μέσα με τα οποία θα προχωρήσουμε.

Η τρίτη μεγάλη αλλαγή είναι οι βιολογικές καλλιέργειες.

Αυτοί οι τρεις άξονες νομίζω προσδιορίζουν μια σύγχρονη στρατηγική για την αγροτική μας ανάπτυξη, η οποία, παρά τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα, μπορεί να δώσει έναν τόνο ρεαλιστικής αισιοδοξίας, υπό την έννοια δηλαδή ότι προσφέρεται η δική μας περίπτωση για μια ανάπτυξη και στους τρεις αυτούς τομείς σε αντίθεση με άλλες χώρες που ενδεχομένως οι κλιματολογικοί και άλλοι παράγοντες δεν επιτρέπουν αυτή την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα που εμείς εδώ μπορούμε να έχουμε.

Βέβαια εδώ μας αιφνιδίασε ο κύριος Υπουργός λέγοντας στην ουσία ότι δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί και στρατηγικό σχεδιασμό έχουμε και τα μέσα διαθέτουμε και πρόοδο έχουμε.

Δεν είναι αυτή η πραγματικότητα. Εμείς για να ετοιμαστούμε μιλήσαμε βεβαίως και με φορείς, με άτομα συγκεκριμένα. Έχω εδώ μαζί μου εκθέσεις και δελτία τύπου από το Σύλλογο Βιοκαλλιεργητών Λαϊκών Αγορών Αττικής, από την Ένωση Αγροτών Βιοκαλλιεργητών Βορείου Ελλάδος, από το Σύλλογο Βιοκαλλιεργητών Κρήτης, από την Πρόεδρο της Ένωσης Βιοκαλλιεργητών Κυθήρων. Όλοι αυτοί λένε ότι έχουν προβλήματα. Εμείς από εδώ θα τους διαψεύσουμε και θα τους πούμε ότι δεν έχουν προβλήματα;

Επειδή πολλές φορές τίθεται και το θέμα των προτάσεων κ.λπ., πρέπει να επισημάνω ότι από τα κείμενα τουλάχιστον που έφθασαν στα δικά μου χέρια, όλοι αυτοί οι φορείς και τα άτομα διατυπώνουν και συγκεκριμένες προτάσεις.

Επομένως, απέναντί σας δεν είναι ο Συνασπισμός και η αντιπολιτευτική του διάθεση, απέναντί σας είναι μια πραγματικότητα, είναι άνθρωποι, είναι φορείς και σʼ αυτούς πρέπει να απαντήσετε.

Εκείνο το οποίο εμείς λέμε ξανά, διότι αναπτύχθηκαν από την εισηγήτριά μας αναλυτικά, είναι ότι η πιστοποίηση πρέπει να γίνει ακόμη πιο αξιόπιστη και να είναι και φθηνή για να μην πω δωρεάν για τους αγρότες. Η ενημέρωση των καταναλωτών πρέπει να γίνει πιο πλήρης και πιο έγκυρη απʼ αυτή που είναι σήμερα. Το κόστος παραγωγής των καλλιεργειών, των προϊόντων που παράγονται με βιολογικό τρόπο, πρέπει να μειωθεί. Και αυτό το μειωμένο κόστος πρέπει να το δει ο καταναλωτής. Είναι ακριβά ακόμη πολλά βιολογικά προϊόντα. Πρέπει να ελεγχθούν οι μεσάζοντες και οι εισαγωγές. Πρέπει και μπορεί και το προτείνουμε εμείς, κύριε Υπουργέ, με αυστηρή τήρηση αυτών και άλλων κριτηρίων, να εφαρμοστούν πιλοτικά προγράμματα, δοκιμαστικά προγράμματα, προμήθειας βιολογικών προϊόντων σε ορισμένους ευαίσθητους χώρους όπως είναι τα νοσοκομεία και τα σχολεία. Μπορεί να γίνουν ειδικά τέτοια προγράμματα, να μπει το βιολογικό προϊόν στο σχολείο -που η υγεία των παιδιών μας ενδιαφέρει όλους- να μπει στο νοσοκομείο, να επιτρέψει αυτό να διαμορφωθούν δίκτυα. Δεν υπήρξε καινούργιος κλάδος που να αναπτύχθηκε παγκοσμίως ιστορικά χωρίς κάποια ενίσχυση, χωρίς κάποιο σπρώξιμο. Αυτό ισχύει και στη βιομηχανία και στην αγροτική οικονομία.

Εδώ, λοιπόν, μιλάμε για έναν κλάδο που υποθέτω ότι υπάρχει μία γενικότερη συμφωνία ότι μας ενδιαφέρει να τον ενισχύσουμε. Δεν είναι κάτι που λέμε, ε, ας υπάρξει. Πριν από δέκα χρόνια θυμούμαι και εγώ, όταν το συζητούσαμε στον κόσμο, υπήρχε μια αίσθηση μήπως όλα αυτά είναι κάτι το αφηρημένο, μήπως είναι όνειρα άπιαστα, μήπως είναι φούμαρα, όπως έλεγαν ορισμένοι αγρότες εκεί στην Κρήτη. Υπήρχαν ακόμη επιφυλάξεις. Σήμερα η ένταση που υπάρχει, η αγωνία που καταλαμβάνει πληθυσμούς και λαούς διεθνώς για τη διατροφική ασφάλεια, δεν πρέπει να μας αφήνει καμία αμφιβολία ότι αυτός είναι ένας τομέας που πρέπει θετικά, για να μην πω επιθετικά, να αναπτύξουμε.

Με αυτή την έννοια λοιπόν γίνονται και αυτές οι προτάσεις. Κι αν γίνει αυτό που λέμε, τι θα επιτρέψει αυτό; Θα επιτρέψει στους βιοκαλλιεργητές να οργανωθούν έχοντας κάποια σιγουριά σε ό,τι αφορά την κατανάλωση των προϊόντων, να διαμορφωθούν δίκτυα, να ελεγχθούν –επιμένουμε εμείς πολύ σʼ αυτό- όλα αυτά τα ποιοτικά κριτήρια, ποιότητα, πιστοποίηση, ό,τι εν πάση περιπτώσει προσδιορίζει την ποιότητα αυτών των προϊόντων, έτσι ώστε να διευκολυνθεί και μετά η διάδοσή τους στην ευρύτερη αγορά.

Τέλος, στο θέμα αυτό πιστεύω ότι θα επανέλθουμε εκ των πραγμάτων, δεν είναι κάτι το οποίο θα λυθεί με μία συζήτηση. Ο κύριος Υπουργός είπε ότι υπάρχουν προγράμματα και αναφέρθηκε στα προγράμματα τα οποία έχουν καταρτιστεί στα πλαίσια της τέταρτης περιόδου, όπως το λέμε απλά, για την απορρόφηση του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης. Υπάρχουν αυτά και θετικό είναι που υπάρχουν, κύριε Υπουργέ, αλλά αυτά είναι προγράμματα απορρόφησης των ευρωπαϊκών πόρων.

Θέλω με την ευκαιρία αυτή και να ολοκληρώσω μʼ αυτήν την παρατήρηση, παρʼ όλο που πια έχουμε φτάσει ίσως στο τελευταίο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, έστω και τώρα πρέπει να δούμε ότι αυτά τα χρήματα που παίρνουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να τα χρησιμοποιούμε ως συμπλήρωμα των εθνικών πόρων και όχι ως υποκατάστατα των εθνικών πόρων. Αυτό είναι από τα μεγάλα λάθη που έκαναν οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και έχει οδηγήσει σε τεράστιες στρεβλώσεις. Η λογική των ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων είναι ότι έχουμε τους εθνικούς μας πόρους, με βάση αυτούς καταρτίζουμε ένα πρόγραμμα εθνικής ανάπτυξης συνολικό ή αγροτικής ανάπτυξης και για τη συμπληρωματική του χρηματοδότηση χρησιμοποιούμε και τους ευρωπαϊκούς πόρους. Όταν χρησιμοποιούμε τους ευρωπαϊκούς πόρους ως υποκατάστατο των εθνικών πόρων, πρώτον, υπάρχουν ανάγκες και δαπάνες που δεν είναι επιλέξιμες από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν τους ενδιαφέρει, δεν θέλουν, στο κάτω-κάτω να το πω έτσι, είναι δικαίωμά τους. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς. Εδώ, λοιπόν, το ζητούμενο είναι ένα πρόγραμμα για την προώθηση της βιολογικής καλλιέργειας, το οποίο θα θέτει στόχους ότι μέχρι το 2015 μέχρι το 2020 θέλουμε να είμαστε σʼ αυτή τη θέση, θα προσδιορίζει τα μέσα, θα εξασφαλίζει χρηματοδοτήσεις και αυτό το πρόγραμμα που εμείς το αντιλαμβανόμαστε να έχει τη δομή και τη μορφή ενός επιχειρησιακού σχεδίου συγκεκριμένου δηλαδή, να δοθεί στους ενδιαφερόμενους φορείς, να το συζητήσουν, να γίνει κοινωνικός διάλογος. Αυτό θα είναι και μια καλή αφορμή για την ενημέρωση και των αγροτών και των καταναλωτών, εν ανάγκη να έρθει και στο Κοινοβούλιο ένα τέτοιο σχέδιο. Αν μπορούμε, μακάρι να συμφωνήσουμε σε αρκετά σημεία ούτως ώστε μετά να μπορέσει να υλοποιηθεί και να ελέγχεται η υλοποίησή του. Μέχρις ότου φτάσουμε σʼ αυτό το σημείο, κύριε Υπουργέ, εμείς χωρίς τάση μηδενισμού ακούμε με μεγάλη επιφύλαξη αυτή την εξωραϊσμένη εικόνα που μας δώσατε και θα συνεχίσουμε να φέρνουμε εδώ στη Βουλή τα αιτήματα και την αγωνία του κόσμου που προσπαθεί να ανοίξει καινούργιους δρόμους με μεγάλα εμπόδια και δυσκολίες.