Skip to main content.
05/11/2005

Πρόταση Π. Τριγάζη στην ΚΠΕ. Συνεδρίαση Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, 5-6/11/2005, ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ, θέμα: Δημοτικές & Νομαρχιακές Εκλογές 2006.

Επειδή θα απουσιάσω από την πρώτη μέρα των εργασιών της Κ.Π.Ε., λόγω από καιρό προγραμματισμένης εκδήλωσης στον Πύργο για την παρουσίαση του βιβλίου μου, θέλω να καταθέσω γραπτά ορισμένες σκέψεις μου.

1. Η σημασία των αυτοδιοικητικών εκλογών του Οκτωβρίου 2006 μεγαλώνει, καθώς τα κοινωνικοοικονομικά και περιβαλλοντικά προβλήματα οξύνονται από τις νεοφιλελεύθερες κυβερνητικές πολιτικές. Εμμένοντας στην ανάδειξη του αυτοδιοικητικού χαρακτήρα των εκλογών και μαζί με το στόχο της εξασφάλισης της μεγαλύτερης δυνατής παρουσίας μας στο επίπεδο των αιρετών, επιδιώκουμε την ευρύτερη δυνατή συσπείρωση των δυνάμεων της αριστεράς μέσα και από τη μάχη αυτή. Μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ σαν κάτι το στατικό, ενώ η έμφαση πρέπει να είναι στη διεύρυνση με δυνάμεις της οικολογίας, του χώρου του ΠΑΣΟΚ, κ.ά.

2. Η διαδικασία που ως τώρα ακολουθήθηκε για το πρόσωπο που θα προτείνουμε ως υποψήφιο Δήμαρχο Αθήνας ήταν λάθος. Η συζήτηση έπρεπε να είχε αρχίσει «από τα κάτω». Να είχε προηγηθεί η δημιουργία μιας ευρύτερης δημοτικής κίνησης σε συνεννόηση και με κορμό την «'Αλλη Αθήνα».

3. Θέση του τελευταίου Συνεδρίου μας, που υποστηρίχθηκε με έμφαση, είναι ότι θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για την εφαρμογή της καταστατικής πρόβλεψης ότι «ο ΣΥΝ είναι κόμμα των μελών του». Αν αυτό δεν εφαρμόζεται στις επιλογές για τις δημοτικές εκλογές, αν στο θέμα αυτό οι οργανώσεις δεν είναι «το κόμμα στο χώρο τους», που αλλού θα γίνει πράξη;

4. Η άποψή μου, την οποία υποστήριξα και στην Π.Γ., είναι ότι η ΚΠΕ δεν πρέπει να πάρει απόφαση για το πρόσωπο που θα προταθεί από την πλευρά μας ως υποψήφιος Δήμαρχος Αθήνας. Να αναζητεί λύση μέσα από ευρύτερες συμμετοχικές διαδικασίες. Λύση που μπορεί να περιλαμβάνει και τους δύο μέχρι τώρα προτεινόμενους, συντρόφους Παπαγιαννάκη και Τσίπρα.

Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ σ. Αλ. Αλαβάνος διατύπωσε κάποιες ιδέες με τη συνέντευξή του στην «Αυγή». Δεν στερείται πολιτικής τόλμης (όπως έδειξε και στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική), η οποία μας χρειάζεται και για μια ενωτική διέξοδο στις επιλογές μας για το Δήμο Αθήνας.