«Γιατί ο Συνασπισμός δεν φαίνεται να κερδίζει σε απήχηση, ειδικά σε μια φάση που η πολιτική της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ δεν πείθει ακόμη και δικό του κόσμο;»
Αυτό το ερώτημα, ίσως ελλειπτικά διατυπωμένο, τίθεται από πολλές πλευρές και μέσα στο Κόμμα μας.
Με το σημερινό σημείωμα επιχειρείται να δοθεί μια απάντηση στο παραπάνω ερώτημα. Όχι για να ανακυκλωθεί η συνεδριακή συζήτηση, ούτε για να αμφισβητηθούν οι συνεδριακές αποφάσεις, αλλά γιατί η κατάσταση είναι δύσκολη, το ερώτημα υπαρκτό και η ανάκαμψη του Κόμματος μας αφορά όλους.
Είναι επίσης αυτονόητο ότι από την σκοπιά των αριστερών ανανεωτικών ιδεών δεν είναι ικανοποιητικές οι απαντήσεις του τύπου: «για όλα φταίνε οι τάσεις» ή «εμείς καλά αρμενίζουμε, ο γιαλός είναι στραβός».
Υποστηρίζω την άποψη ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, έχουν, κυρίως, σχέση με τη φυσιογνωμία που το Κόμμα αναδεικνύει προς την κοινωνία, με το τι εκπέμπουμε και πως το εκπέμπουμε.
Σ΄αυτήν την κατεύθυνση, θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες οι παρακάτω επισημάνσεις:
1. Να απορρίψουμε έμπρακτα τη λογική «όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα» που, δυστυχώς, εξακολουθεί να μας επηρεάζει.
Η συνολική στάση μας οφείλει να εκπέμπει ενδιαφέρον για τη βελτίωση της πραγματικής ζωής των συμπολιτών μας. Να πιστέψουμε ότι και στη σημερινή, πολύ δυσμενή συγκυρία, δεν είναι όλα μαύρα, μπορούν να επιτευχθούν ορισμένα θετικά βήματα. Να είμαστε στον αντίποδα του λαϊκισμού και του ανέξοδου μαξιμαλισμού. Και να είναι καθαρό ότι με προτάσεις και αλλαγές διαρθρωτικές, εναλλακτικές και ρεαλιστικές και τις αντίστοιχες δράσεις αλλάζουν οι συσχετισμοί και όχι το αντίθετο.
2. Να αποφύγουμε τη διολίσθηση σ΄ένα ιδιόμορφο σεχταρισμό.
Υπάρχουν οι δυσκολίες, οι πολιτικές της κυβέρνησης, η στάση του ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ. Υπάρχει ένα πολιτικό σκηνικό σε ακινησία. Είναι ακόμα νωπές οι πρακτικές ενσωμάτωσης στελεχών μας σε άλλες κατευθύνσεις. Αυτά όμως δεν δικαιολογούν το κλείσιμο, ένα ιδιόμορφο σεχταρισμό, που ως κίνδυνος είναι παρών. Ας αναρωτηθούμε μήπως το γήπεδο της «καθαρότητας» δεν είναι, δεν ήταν ποτέ, το προνομιακό γήπεδο για μια Αριστερά σύγχρονη και ανανεωτική.
Και κάτι ακόμα. Στην πολιτική μας αντιπαράθεση χαρακτηρισμοί του τύπου «το ΠΑΣΟΚ σταυροφόρος του μπερλουσκονισμού» ή «παιδονόμοι του σοσιαλιστικού κόμματος», απωθούν, αντί να εμπνέουν τους φίλους και να πείθουν κάποιους από τους αντιπάλους.
3. Να δούμε με ανοιχτό μυαλό τις βασικές μας επιλογές ως προς τις εκλογές στην Αυτοδιοίκηση.
Η απόφαση, κατά πλειοψηφία, της τελευταίας ΚΠΕ και η άποψη της μειοψηφίας πρέπει να τεθούν συντεταγμένα σε συζήτηση στο Κόμμα, στις οργανώσεις. Έτσι το πανελλαδικό σώμα στα τέλη του Ιούνη και η ΚΠΕ θα έχουν πιο ολοκληρωμένη εικόνα για τις απόψεις των μελών του Κόμματος.
Σε κάθε περίπτωση η τελική απόφαση οφείλει να είναι σαφής. Σε τέτοια μείζονα ζητήματα δεν επιτρέπονται αμφισημίες. Υπάρχει ένα κοινός τόπος: Η στάση μας σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονίκη, Υπερνομαρχία και η απόρριψη μιας συνολικής κεντρικής συμφωνίας με άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Από κει και πέρα οι επιλογές είναι δύο. Η μία, σχήματα ΣΥΡΙΖΑ παντού, καμία παραπέρα συζήτηση για πολιτικές συνεργασίες, ούτε σε τοπικό επίπεδο. Η δεύτερη, να ακολουθήσουμε μια τακτική με βάση τα δεδομένα των τοπικών κοινωνιών και με αποφάσεις που θα πάρουν οι τοπικές οργανώσεις και κινήσεις, χωρίς να αποκλείουμε εξαρχής ενδεχόμενες συνεργασίες και με πολιτικές - αυτοδιοικητικές δυνάμεις.
4. Να προβάλλουμε τη φυσιογνωμία του ΣΥΝ, ως φορέα της σύγχρονης δημοκρατικής και ανανεωτικής αριστεράς.
Να γίνει πράξη η ενίσχυση της δημοκρατικής και αποτελεσματικής λειτουργίας, κύρια στο επίπεδο των οργανώσεων. Στο στόχο αυτό όλες οι δυνάμεις του Κόμματος μπορούν να στρατευθούν και να συμβάλλουν.
Είναι προφανές ότι στα σχήματα συνεργασίας που συμμετέχει, το Κόμμα μας πρέπει να συμβάλλει με το ανανεωτικό του παρελθόν και παρόν, με αντίστοιχο σεβασμό στην αυτονομία και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά συμμάχων και συναγωνιστών.
Όσα πιο πάνω αναφέρθηκαν δεν αποτελούν, φυσικά, συνολικό απολογισμό ή κριτική ολοκληρωμένη σε αποφάσεις που με δημοκρατικό τρόπο έχουν ληφθεί. Είναι όμως επίσης φανερό ότι οι αποφάσεις κρίνονται και επιβεβαιώνονται ή όχι μέσα στην ίδια τη ζωή.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS