Κυρία Πρόεδρε κατ αρχήν να πω ότι είναι θετικό το βήμα να μεταδοθεί η σημερινή συζήτηση το απόγευμα από την τηλεόραση, μετά από το αίτημα που είχα κάνει στην προηγούμενη, Προ ημερησίας διάταξης συζήτηση για την Περιφερειακή Ανάπτυξη. Πιστεύω ότι μπορούμε να το ολοκληρώσουμε και νομίζω ότι θα είναι και θέληση όλων των κομμάτων, να γίνεται βραδινή συνεδρίαση και να μπορεί να παρακολουθήσει άμεσα ο πολίτης τις συζητήσεις που γίνονται εδώ, ο εργαζόμενος, ο νέος που είναι στα πανεπιστήμια κλπ. Στο κάτω - κάτω η έρευνα που παρουσιάζεται και σήμερα στο Ευρωβαρόμετρο, έδειξε ότι υπάρχει μια εμπιστοσύνη στη Βουλή διπλάσια, από την εμπιστοσύνη που έχουν οι πολίτες, στους τηλεοπτικούς σταθμούς. Δεν χρειάζεται να περνούν μέσα από φακούς διαστρεβλωτικούς ή να μην περνάνε καθόλου οι θέσεις μας. Εγώ χρησιμοποιώντας μια έκφραση που χρησιμοποιήθηκε πολύ, «δεν το λέω εγώ το λέει» το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, η Αριστερά, ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ., εμφανίζεται στις ειδήσεις σε βαθμό ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την υποχρέωση που έχουν τα κανάλια και σε σχέση με την εκλογική του δύναμη. Είμαι υποχρεωμένος να αναφέρω την ακραία περίπτωση, το λέει το ΕΣΡ χθες, του MEGA CHANNEL, ένα ιδιωτικός σταθμός που χρησιμοποιεί δημόσια συχνότητα, κλέβει ουσιαστικά τα 2/3 του χρόνου, που δικαιούται με βάση το νόμο, ο Συνασπισμός. Και όχι μόνο αυτό, έχουμε φθάσει στην τακτική εβδομαδιαία πολιτική εκπομπή, κάποια κανάλια ν αλλάζουν και τη σύνθεση της Βουλής. Στη σημερινή βουλή υπάρχει η ΝΔ, υπάρχει το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει το ΚΚΕ, υπάρχει κι ο Συνασπισμός. Στην εβδομαδιαία πολιτική εκπομπή του MEGA CHANNEL, υπάρχει η ΝΔ, υπάρχει το ΠΑΣΟΚ, υπάρχει το ΚΚΕ και το ΛΑΟΣ. Κάπου δεν πρέπει να τα αποδεχόμαστε αυτά και κάπου ο πολίτης πρέπει να καταλάβει ότι πραγματικά η πολιτική εικόνα που εμφανίζεται, από ορισμένους - δεν λέω απ όλους-, πολλές φορές είναι πραγματικά εικονική πραγματικότητα.
Τώρα το πρωί οι μόνοι που θα μπορούσαν να μας παρακολουθήσουν, σήμερα, είναι οι γιατροί και οι νοσηλευτές, που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, σε στάση εργασίας, αυτές τις ώρες, γιατί διεκδικούν την κάλυψη των οργανικών θέσεων και διεκδικούν τα βαρέα και τα ανθυγιεινά. Οι άνθρωποι οι οποίοι ζουν στο χώρο με τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις και με χιλιάδες παράγοντες που επιβαρύνουν την υγεία, και οι οποίοι, κύριε Πρωθυπουργέ, δεν έχουν βαρέα και ανθυγιεινά. Και κύριε Πρόεδρε του ΠΑΣΟΚ, επί τόσα χρόνια διακυβέρνήσης του ΠΑΣΟΚ, δεν πήραν βαρέα και ανθυγιεινά. Γι αυτό ακούει κανείς με ενδιαφέρον τις προτάσεις σας κι αν θέλετε δεν θέλει κανείς αν αμφισβητήσει ούτε τις δικές σας προθέσεις ούτε τις προθέσεις του κ. Πρωθυπουργού όταν ήταν επικεφαλής της Ν.Δ. κι έκανε αντίστοιχες ομιλίες. Όμως εδώ βλέπουμε ότι μια σειρά ελλείψεις στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων κληρονομούνται από Κυβέρνηση σε Κυβέρνηση.
Βέβαια, αυτές τις μέρες, έχει ανοίξει μια συζήτηση για την οικονομία που έχει σχέση με την οικονομία, σχετικά με το μοντέλο που θα ακολουθήσει η ελληνική οικονομία. Παλιά τα μοντέλα τα προσδιορίζαμε πολιτικά. Λέγαμε το κομμουνιστικό μοντέλο, το ευρωκομμουνιστικό μοντέλο, το σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο, το χριστιανοκοινωνικό μοντέλο, το ακροδεξιό μοντέλο ή το λέγανε, αν θέλετε, στη δημοσιογραφική γλώσσα. Σήμερα το προσδιορίζουμε με βάση ορισμένες χώρες. Αν δει κανείς όμως πώς διαμορφώθηκε το συγκεκριμένο σύστημα διαχείρισης της οικονομίας στις χώρες αυτές, θα δει ότι διαμορφώθηκε από εναλλαγή κυβερνήσεων. Το σημερινό μοντέλο που λέμε στη Σουηδία, έχει διαμορφωθεί μέσα από εναλλαγές, κυρίως σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, αλλά και κεντροδεξιών κομμάτων. Στην Ιρλανδία το αντίστροφο. Κυρίως δεξιών κομμάτων, αλλά και σοσιαλιστικών δυνάμεων και σοσιαλιστικών κομμάτων. Αυτό νομίζω δείχνει ότι, χάνεται ουσιαστικά η πολιτική επιλογή και τα πολιτικά χαρακτηριστικά αυτού που αναζητούμε. Θα έλεγα ότι είναι πάρα πολύ αρνητικό να βάλουμε σ εμάς το δίλημμα, αν θα επιλέξουμε την ανασφάλεια της εργασίας που υπάρχει στην Ιρλανδία ή το δικαίωμα στις απολύσεις που υπάρχει στη Σκανδιναβία. Ιδιαίτερα σήμερα θα ήταν μια προσβολή προς τους Γάλλους εργαζόμενους προς τη Γαλλική νεολαία, οι οποίοι δώσανε ένα μεγαλειώδες, μαζικό, ενωμένο, δυναμικό, επίμονο κίνημα. Δείξανε ότι δεν υπάρχει πια η νεολαία η απολίτικη, ο μύθος της αλλοτριωμένης νεολαίας, της αδιάφορης νεολαίας, για το θέμα ακριβώς της υπεράσπισης από την ελεύθερη απόλυση, την οποία έχει ο εργοδότης. Μπορούμε να ζητούμε επομένως τέτοια μοντέλα, με τέτοιες συνέπειες στη χώρα μας; Νομίζω πως όχι.
Αν δούμε όμως την κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θα σας έλεγα και σ όλες τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου, στις περισσότερες τουλάχιστον, θα δούμε κοινά χαρακτηριστικά. Η ανατροπή και η απορύθμιση των εργατικών σχέσεων, η υποβάθμιση του δημόσιου τομέα, η κυριαρχία των πολυεθνικών. Όλα καλύπτονται κάτω από έννοιες όπως είναι η ανταγωνιστικότητα, προκειμένου το σύστημα μιας χώρας να ανταγωνιστεί το σύστημα μιας άλλης χώρας. Πίσω όμως από τη λέξη ανταγωνιστικότητα, μια λέξη ουδέτερη, υπάρχει ένα τεράστιο φορτίο, γιατί πίσω από την ανταγωνιστικότητα σημαίνει ότι μειώνω τους μισθούς, κάνω τετράωρους εργαζόμενους, σημαίνει δέχομαι την ανεργία, σημαίνει κατεδαφίζω το κοινωνικό κράτος, σημαίνει δέχομαι μία φτώχεια σε τεράστια έκταση. Αυτό είναι το κυρίαρχο μοντέλο το οποίο διαμορφώνεται στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, χωρίς να μηδενίσω διαφοροποιήσεις που υπάρχουν, αποχρώσεις, διαφορές, οι οποίες οπωσδήποτε έχουν τη σημασία τους.
Υπάρχει όμως ένα καινούργιο χαρακτηριστικό γι αυτό το μοντέλο. Πάρτε το υπόψη κε Πρωθυπουργέ, ότι είναι ένα μοντέλο το οποίο αμφισβητείται σήμερα. Αμφισβητείται και παγκοσμίως, έχουμε δει τις εξελίξεις στην Λατινική Αμερική, Βενεζουέλα, Βραζιλία, Αργεντινή, Χιλή, Βολιβία, είχαμε το Περού πριν δύο ημέρες, σε μια ολόκληρη ήπειρο διαμορφώνεται μία ζώνη αμφισβήτησης της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Στις εκλογές και στο Περού, πριν από δύο τρεις μέρες, οι δύο υποψήφιοι της Αριστεράς είναι αυτοί οι οποίοι μπαίνουνε στο δεύτερο γύρο. Ο πρώτος μ ένα προωθημένο ριζοσπαστικό πρόγραμμα, αλλά το βλέπουμε και στην Ευρώπη πάρα πολύ έντονα. Οι κινητοποιήσεις στη Γαλλία αμφισβήτησαν αυτό το μοντέλο της εργασίας χωρίς προστασία, της ανεργίας, της εύκολης απόλυσης. Μια που αναγκαζόμαστε για τα μοντέλα αυτά να κάνουμε κάποιες αναφορές στον κόσμο μας, να σημειώσω κι ένα στοιχείο το οποίο έχει άμεση σχέση με την υπόθεση της οικονομίας. Το στοιχείο αυτό είναι η αύξηση των τιμών του πετρελαίου. Ζούμε μέρες, όπου οι τιμές του πετρελαίου φθάνουν πάλι τα 70$ και τείνουν να το ξεπεράσουν κι ο βασικός παράγοντας για αυτή την αύξηση είναι η αστάθεια στη Μέση Ανατολή. Τα δύο κύρια στοιχεία της αστάθειας στη Μέση Ανατολή, πέρα από το Ιράκ, είναι πρώτον η απαράδεκτη θέση που πήρε η Ευρωπαϊκή Ένωση απέναντι στη νέα Παλαιστινιακή αρχή και δυστυχώς συμφώνησε και η Ελληνική Κυβέρνηση, για διακοπή των χρηματοδοτήσεων που σημαίνει χρηματοδότηση στους δημόσιους υπαλλήλους. Χρηματοδότηση σ αυτή την στοιχειώδη υποδομή την οποία έχει και λειτουργεί αυτή η αρχή και ουσιαστικά ώθησή της σε μια κατάσταση έκρηξης και έντασης και δεύτερο οι απειλές για στρατιωτική παρέμβάση των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράν. Έχουν δοθεί πλέον τα στοιχεία. Ανάμεσα στα σενάρια του Πενταγώνου και του προέδρου Μπους είναι, προκειμένου να μην προχωρήσει το Ιράν στην αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας, για ειρηνικούς όπως λέει λόγους, να χτυπηθεί ακόμη και με τακτικά πυρηνικά όπλα το Ιράν. Εμείς κρούομαι τον κώδωνα του κινδύνου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι σήμερα 250.000 καταναλωτές που έχουν πάρει καταναλωτικά δάνεια και 40.000 που έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια καθυστερούν να πληρώσουν τις οφειλές τους πάνω από 3 μήνες, με συνέπεια να είναι ήδη φακελωμένοι και για την εφορία και τις άλλες τράπεζες στον Τειρεσία. Έχουμε 650.000 νοικοκυριά που οφείλουν από δανεισμό πάνω από 30% του οικογενειακού τους εισοδήματος, έχουν μπει στο κόκκινο. Έχουμε κατασχέσεις σπιτιών και αυτοκινήτων. Έχουμε έναν κόσμο ο οποίος ζει κάνοντας συλλογή από πιστωτικές κάρτες των Τραπεζών. Εδώ είναι το πρώτο ερώτημα και θα ήθελα κ. Πρωθυπουργέ, αν περισσέψει κάποιος χρόνος πέρα από την αντιπαράθεσή σας με την αξιωματική αντιπολίτευση για να δούμε και τα ζητήματα που απασχολούν τους πολίτες, να μου πείτε : τι μέτρα θα πάρετε σε σχέση με αυτή την υπερεπιβάρυνση από τις πιστωτικές κάρτες , που χθες καταγγέλθηκε ακόμη και από την Επίτροπο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την κα Γκρους. Συγκεκριμένα για τις εταιρίες VISA και MASTER CARD που τις έχουν οι περισσότεροι έλληνες πολίτες, ότι πρόκειται για μια συνεργασία των δύο αυτών πολυεθνικών εταιριών καρτών με τις Τράπεζες, οι οποίες πρώτον αντλούν υπερκέρδη από τους χρήστες των καρτών και αντλούν υπερκέρδη κυρίως από τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που τις χρησιμοποιούν σε τέτοιο βαθμό ώστε να υπάρχει διαφορά επιβαρύνσεων που κάνουν που φθάνει μέχρι το 650%. Τι θα κάνετε γι΄αυτό; Θα περιοριστείτε στο συνήγορο των Τραπεζών που τον έχουν διορίσει οι Τράπεζες και που είναι μια κοροϊδία για τον πολίτη και δεν έχει πει τίποτα; Θα ερευνήσετε αυτή την κατάσταση; Κύριε Αλογοσκούφη, αν ο κ. Πρωθυπουργός δεν μπορεί απαντήστε το εσείς. Τι θα κάνετε για τις κάρτες και την υπερεπιβάρυνση των καρτών;
Την ίδια στιγμή οι Τράπεζες οι οποίες ξανοίγονται στα Βαλκάνια, στην Τουρκία κ.λπ. έχουν εξαπολύσει μια τεράστια επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων: ωράριο, ασφαλιστικά δικαιώματα, μισθοί, νεοπροσλαμβανόμενοι. Τι επιχειρήσεις είναι αυτές και γιατί να πανηγυρίσουμε που η μια Τράπεζα βγαίνει στη Βουλγαρία και η άλλη στην Τουρκία όταν δεν μπορούν να κρατήσουν τα κεκτημένα των εργαζομένων; Να φέρω ένα άλλο παράδειγμα. Εχουμε την βιομηχανία φωσφορικών λιπασμάτων της Θεσσαλονίκης. Κερδοφόρα βιομηχανία, η οποία είναι στα χέρια τριών Τραπεζών εκ των οποίων οι δύο υπό δημόσιο έλεγχο ουσιαστικά και οδηγείται στο κλείσιμο. Με αυτή την έννοια βλέπουμε, όχι μόνο από αυτό αλλά και από άλλες εκδηλώσεις, ότι άλλο είναι το θέμα των ρυθμών και των νούμερων της ανάπτυξης και άλλο είναι ποιος την αξιοποιεί αυτή. Το ίδιο έχουμε ζήσει και με την εξαγωγή κεφαλαίων, αυτό το outsourcing, όπου εγκαταλείπονται ζώνες παρακμής και εργοστάσια φαντάσματα, στη Βόρεια Ελλάδα κυρίως, προκειμένου να αναζητηθεί ο χώρος της φθηνής εργασίας.
Θα έλεγα ότι δυστυχώς την πολιτική σας στον οικονομικό τομέα την διαπερνούν τρεις κυρίως κατευθύνσεις. Πρώτον η απορύθμιση της αγοράς εργασίας. Μιλήσατε για τις συλλογικές συμβάσεις και αμφισβητήσατε αν η κυβέρνηση δέχεται, στηρίζει ή όχι τις συλλογικές συμβάσεις. Θα σας έλεγα να μας πείτε τι γίνεται με τους τραπεζοϋπαλλήλους πάλι; Γιατί δεν αναγνωρίζεται η ΟΤΟΕ; Γιατί η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών δεν θέλει να κάνει τη συλλογική κλαδική σύμβαση με τους εργαζόμενους στις Τράπεζες; Γιατί προσπαθεί να τους διασπάσει; Γιατί φθάνουμε σε ατομικές συμβάσεις, όπως φθάσαμε στον Προαστιακό; Τι γίνεται με τις ΔΕΚΟ οι οποίες λέτε ότι είναι ζημιογόνες; Δεν βγαίνει ο κ. Αλογοσκούφης και εκβιάζει ότι αν δεν συμφωνήσετε με τη διάλυσή σας θα υποταχθείτε στην απόφασή μας και θα περάσουμε τη συλλογική σύμβαση ή ακόμη χειρότερη από αυτή που αποδοκιμάσαμε βαθιά εμείς, ανάμεσα στην εργοδοσία και στη σημερινή πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στις επιχειρήσεις αυτές. Για ποιο λόγο δεν έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης διαπραγμάτευσης; Βρήκατε ότι είναι ζημιογόνες; Ποιος φταίει αν είναι ζημιογόνες; Τι φταίει ο εργαζόμενος στον ΟΣΕ ή σε άλλη επιχείρηση εάν δημιουργήθηκε μια κατάσταση διαρροής χρημάτων, διαφθοράς, έλλειψης στοιχειώδους ικανότητας διαχείρισης, πελατειακής εξάρτησης, κομματικής υποταγής σε αυτή την επιχείρηση; Πράγματα τα οποία επανειλημμένα έχουν καταγγελθεί και έχουν επιβεβαιωθεί και από τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί την ανικανότητα των διοικήσεων του ΟΣΕ να την πληρώσουν σήμερα οι εργαζόμενοι;
Όλα τα νομοθετικά σας μέτρα. Ωράριο καταστημάτων, υπερωρίες και υπερεργασία, νόμοι για τις ΔΕΚΟ, νόμοι για τις Τράπεζες, το άρθρο 13 που είναι οι ρίζες της Ντε Βιλπέν στην Ελλάδα ότι οι νεοπροσλαμβανόμενοι δεν έχουν προστασία απέναντι στις απολύσεις. Καταφέρατε και εφαρμόσατε εσείς το συμβόλαιο προσωρινής πρόσληψης. Συγχαρητήρια.
Όλα αυτά τα μέτρα τείνουν στην απορύθμιση της αγοράς εργασίας και το βλέπουμε σε κάθε υπόθεση η οποία ξεσπά.
Δείτε τώρα τους απεργούς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Τι ζητούν οι άνθρωποι; Λέμε ότι είναι ανθυγιεινό που έχουμε τα σκουπίδια. Αυτοί όλη τους η ζωή, όλη τους η εργασία είναι μαζί με τα σκουπίδια, μέσα στα σκουπίδια είναι. Στους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση συμπεριλαμβάνονται και οι εργαζόμενοι στα νεκροταφεία, οι νεκροθάφτες, που είναι σε επαφή όχι με ακραία κατάσταση αλλά με το νεκρό σώμα και κανείς από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχει βαρύ και ανθυγιεινό. Έχουμε θέσει για το θέμα αυτό ερώτηση και το Υπ. Εσωτερικών μας απάντησε ότι μέχρι τέλους του 2005 θα έχει λυθεί το πρόβλημα και είμαστε στον Απρίλιο του 2006 και εμπαίζετε τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και εμπαίζετε και εμάς και την Αριστερά. Προσπαθείτε να στρέψετε τους άλλους πολίτες ενάντιά τους όταν εσείς είστε υπεύθυνοι όταν δεν ξέρετε να ξεχωρίζετε εργαζόμενους και ανθρώπους από σκουπίδια με αυτό τον τρόπο τον οποίο το κάνετε.
Αυτή η πολιτική στο θέμα της απορύθμισης της αγοράς εργασίας θέλει πλήρη ανατροπή θέλει πλήρη απασχόληση. Δικαίωμα στην πλήρη απασχόληση. Είναι μια θέση που θα θέσουμε και στη Συνταγματική Αναθεώρηση. Επίδομα ανεργίας στο 80% του ανειδίκευτου επί 4ετία. Προσυνταξιοδότηση των μακροχρόνια ανέργων. Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, το οποίο καταψηφίσατε και μια σειρά άλλα μέτρα.
Το δεύτερο μέσο είναι η φορολογία και ο προϋπολογισμός και η αναδιανομή του εισοδήματος που κάνατε τώρα. Είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που έγινε με τα μερίσματα. Τη μείωση στο φόρο στα μερίσματα που ξεκίνησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και από 40% το έκανε 35% και εσείς προχωρείτε και το φθάνετε στο 25% που θα ισχύει από το 2007. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι τα μερίσματα που ήταν 3 δις ευρώ φέτος αντί να φορολογηθούν με 1,2 δις ευρώ θα φορολογηθούν με 750 εκατ. ευρώ, δηλαδή, θα έχουμε και 350 εκατ. ευρώ απώλεια. Στην Ελλάδα η φορολογία εισοδήματος από την εργασία είναι η υψηλότερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 25. Η φορολογία εισοδήματος από το κεφάλαιο από επιχειρηματική δράση είναι η χαμηλότερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 25. Μέσος όρος 28,4 στην Ε.Ε. , 18,1 στην Ελλάδα Με αυτή την ανακατανομή που κάνετε έχετε δημιουργήσει ένα τεράστιο πρόβλημα που το βιώνει ο πολίτης σήμερα κυρίως μέσα από την ακρίβεια, που έχει κάνει τη ζωή αφόρητη και δύσκολη και οδηγεί σε συνεχείς παραιτήσεις από δικαιώματα που έχει σήμερα σε μια σχετικά αξιοπρεπή ζωή.
Είναι χαρακτηριστικό αυτό που βιώνουν οι αγρότες και το είδα σε μια εφημερίδα της πατρίδας μου των Κυκλάδων, που λέει ότι για να πιεις έναν καφέ με γάλα θες να πουλήσεις 6 κιλά γάλα. Έλεγξέ το αυτό. Για να φας μια μερίδα πατάτες φούρνου θες να πουλήσεις ένα σακί πατάτες. Για να πας με τη γυναίκα σου να φας δυο μερίδες παϊδάκια στην ψησταριά θες να πουλήσεις ένα ολόκληρο αρνί. Αυτή είναι η κατάσταση.
Και επειδή ορισμένοι λένε ας μη λέμε γενικά πράγματα, να σας πω για τους αγρότες, για την επιβάρυνση που έχουν οι έλληνες αγρότες στο σημαντικό ζήτημα που είναι το θέμα των δικαιωμάτων σχετικά με τις Κοινοτικές ενισχύσεις. Ο έλληνας ελαιοπαραγωγός που έχει δικαιώματα 1000 ευρώ χρειάζεται να πληρώσει 20 ευρώ για το εθνικό απόθεμα, 27,2 ευρώ για υπέρβαση του εθνικού ανωτάτου ορίου, 40 ευρώ για το ποιοτικό παρακράτημα, 20 ευρώ για το πρόγραμμα οργανώσεων ελαιουργικών φορέων, 83,3 ευρώ χαράτσι για ενεργοποίηση δικαιωμάτων, 25 ευρώ για την ένσταση, μια μεγάλη πλειοψηφία έχουν κάνει ενστάσεις. Σε βάση 1000 ευρώ σημαίνει ότι πρέπει να πληρώσει 215,5 ευρώ ο έλληνας ελαιοπαραγωγός. Την ίδια στιγμή στην Ιταλία τα προσωρινά δικαιώματα είναι 4 ευρώ, τα διευθετούν οι συνεταιρισμοί και τα καλύπτει ο αντίστοιχος ΟΠΕΚΕΠΕ, ο παραγωγός δεν βάζει ούτε ένα ευρώ. Σ΄αυτήν την αθλιότητα έχουμε φτάσει, όσον αφορά τον κοινωνικό χαρακτήρα των πολιτικών της κυβέρνησης. Σε αυτή την κατάσταση απελπισίας η οποία διαμορφώνεται στον αγροτικό χώρο, όπου έχει εγκαταλειφθεί η οικογενειακή εκμετάλλευση, όπου με την αποσύνδεση ουσιαστικά εγκαταλείπονται οι καλλιέργειες, 50.000 ανέργους περιμένει κανείς από το χώρο των καπνοκαλλιεργειών.
Τέλος το τρίτο μέσο που χρησιμοποιείτε στην οικονομική πολιτική είναι η αποσάθρωση και η εγκατάλειψη του δημόσιου τομέα, οι ιδιωτικοποιήσεις, η εγκατάλειψη των δημοσίων επενδύσεων και τελικά η πλοήγηση της ελληνικής οικονομίας με βάση τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων και τις επιλογές των μεγάλων επιχειρήσεων και όχι το σχεδιασμό. Θα αναφέρω το χαρακτηριστικό παράδειγμα του ΟΤΕ. Έχουμε το παράδειγμα της VODAFONE. Ξέρουμε ποιοι είναι μέσα στη VODAFONE και πίσω από τη VODAFONE και τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις ξένες υπηρεσίες κ.λπ. Δεν θα διαθέτει αυτή χώρα μια εθνική επιχείρηση τηλεπικοινωνιών; Τι θα είναι αραβικά κεφάλαια, γερμανικά κεφάλαια, γαλλικά κεφάλαια; Ή στο θέμα της Ολυμπιακής Αεροπορίας με λύπη μας είδαμε ότι στην αναζήτηση επενδυτών έχει συμπεριληφθεί και η εταιρεία Κλες εντ Κόμπανι. Πρώτη στο διαγωνισμό που είχε κάνει η Ν.Δ., επενδυτική εταιρία αποκαλούμενη νεκροθάφτης εταιρειών, η οποία αγοράζει βιομηχανίες εσωρούχων, ένδυσης, υπόδησης, τηλεπικοινωνιών και μετά από λίγο τις πουλάει κομμάτι - κομμάτι. Και εδώ υπάρχει ένα ζήτημα μεγάλο. Υπάρχει σε εκκρεμότητα η δίκη μετά από προσφυγή της Ο.Α. σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου για τα χρέη του Ελληνικού Δημοσίου προς την Ο.Α. Δεν μπορεί να επιβληθεί, πέρα του ότι είναι απαράδεκτο ούτως ή άλλως, απόφαση της Ε.Ε. η οποία στηρίζεται σε μια μονομερή εκτίμηση των χρεών της Ο.Α. προς το Δημόσιο, των παλιών πιστώσεων του Δημοσίου προς την Ο.Α., χωρίς να υπάρξει απόφαση του Δικαστηρίου για τα χρέη του Δημοσίου προς την Ο.Α.. Γι αυτό σας ζητάμε και θεωρούμε ότι έχετε υποχρέωση να το κάνετε, να ζητήσετε το πάγωμα οιασδήποτε απόφασης της Ε.Ε. μέχρις ότου εκδικαστεί τελεσίδικα η υπόθεση της Ο.Α. σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου.
Καταλήγοντας θέλω να πω ότι αυτό το διάστημα η κοινωνία δέχεται ασφυκτικές πιέσεις οι οποίες εκφράζονται μέσα από την ακρίβεια, μέσα από την ανεργία, μέσα από την επισφαλή εργασία και μέσα από τη συρρίκνωση των δικαιωμάτων που θα μπορούσε να δώσει ένας εκσυγχρονισμένος και εκδημοκρατισμένος δημόσιος τομέας. Εμείς πιστεύουμε ότι στα βασικά σημεία οι πολιτικές της σημερινής κυβέρνησης ουσιαστικά κινούνται στο ίδιο μοντέλο με τις πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης. Αυτό πρέπει να σπάσει. Μπορεί κανείς να διαβάσει την ομιλία του κ. Παπανδρέου σήμερα και την ομιλία τη δική σας αντιστοίχως όταν ήταν ο κ. Σημίτης Πρωθυπουργός και την επιμονή γύρω από τα καθημερινά προβλήματα, τα οποία είναι μεγάλα, αλλά την έλλειψη δεσμεύσεων ώστε να γίνει μια στροφή στη σελίδα της πολιτικής της χώρας μας.
Εμείς πιστεύουμε ότι έχουμε δυνατότητες. Πιστεύουμε ότι η Γαλλία μας δίνει ένα μεγάλο δίδαγμα. Πιστεύουμε στην ενότητα της δράσης των εργαζομένων ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους εκτιμήσεις, τις ηλικίες και τις εργασιακές τους σχέσεις. Και πιστεύουμε ότι μπορεί να ανοίξει ένας καλύτερος δρόμος για τη χώρα μας.
Κύριε Πρωθυπουργέ, προτιμήσατε να κάνετε μία λεκτική και ρητορική αναμέτρηση με την αξιωματική αντιπολίτευση, αντί να δώσετε κάποιες απαντήσεις σε ζητήματα που τέθηκαν απ όλα τα κόμματα και απασχολούν έντονα τον Ελληνικό λαό. Πιστεύω ότι αυτό είναι υποτίμηση, όχι σ εμένα που έθεσα ορισμένα ερωτήματα, είναι υποτίμηση στους πολίτες άνδρες και γυναίκες, νέους και μεγαλύτερες που πιέζονται από καυτά ζητήματα. Ξαναβάζω μια σειρά ερωτήματα και η δευτερολογία μου θα ήθελα να κινηθεί στο να ανοίξει μία συζήτηση ανάμεσα στη Βουλή, τα κόμματα και το λαό, όχι για το παρελθόν ούτε για το μέλλον, αλλά για το παρόν και το τι θα γίνει με ορισμένα ζητήματα.
Το πρώτο θέμα. Είπα ότι χαίρεται η Κυβέρνηση για την Εθνική Τράπεζα, η οποία εξαγόρασε την FINANCE BANK στην Τουρκία και κλαίνε οι πολίτες κάθε μήνα, που έχουν να πληρώσουν τις δόσεις για τα δάνεια τους από τις Τράπεζες. Ανάφερα ότι έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο σκάνδαλο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, και αυτό δόθηκε στη δημοσιότητα και σήμερα ακόμη κι από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τη Νέλλυ Κρους, την αρμόδια επίτροπο, σχετικά με την καταλήστευση από τις Τράπεζες και από τις εταιρίες των πιστωτικών καρτών του κοινού, όσων πολιτών χρησιμοποιούν τις πιστωτικές κάρτες και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Όταν μιλάμε για πολίτες που χρησιμοποιούν πιστωτικές κάρτες, το ξαναλέω, υπάρχουν 650.000 νοικοκυριά που πάνω από 30% του μηνιαίου προϋπολογισμού απορροφάται για την εξόφληση δανείων. Σ αυτούς απαντήστε. Μην απαντήσετε σε έμενα. Μην απαντήσετε στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ, απαντήστε σ αυτούς τους 650.000 πολίτες που μπορεί να μας ακούνε. Μπροστά σ αυτές τις καταγγελίες, μπροστά στο γεγονός ότι είναι 16% το επιτόκιο για τις κάρτες, όταν είναι 1% το επιτόκιο για τις καταθέσεις. Μπροστά στο γεγονός ότι άλλαξαν τη μέθοδο και από την πρώτη στιγμή της αγοράς αρχίζουν και τοκίζουν τα ποσά και όχι από τη στιγμή που θα έπρεπε να πληρώσει και δεν πληρώνει ο κάτοχος της πιστωτικής κάρτας.
Ρωτάμε, εάν η κυβέρνηση, πρώτον, πάρει τα μέτρα εκείνα για άμεσο έλεγχο της κατάστασης και δεύτερον τι μέτρα συγκεκριμένα θα πάρει, για να σταματήσει την καταλήστευση του μεγάλου αριθμού νοικοκυριών στην Ελλάδα.
Δεύτερο θέμα. Ζούμε μέσα σε μια βρώμικη Αθήνα. Σ ένα ανθυγιεινό περιβάλλον. Υπάρχει η απεργία των εργαζομένων στους ΟΤΑ, οι οποίοι διεκδικούν το βαρύ και ανθυγιεινό επίδομα. Δεν είναι κάτι παράλογο. Αυτός που ζει όλη τη ζωή του εργαζόμενος στα σκουπίδια, ζητάει βαρύ και ανθυγιεινό. Αυτός που ζει τη ζωή του ως εργαζόμενος στα νεκροταφεία και τους τάφους ζητάει βαρύ και ανθυγιεινό, κάτι που υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα.
Κύριε Παπανδρέου, είπατε ότι κρινόμαστε απ αυτό που κληροδοτούμε. Αναφέρατε τις κυβερνήσεις όπως πέρασαν του Ανδρέα Παπανδρέου, του Κων/ου Σημίτη κλπ. Ξέρετε από πότε υπάρχει το αίτημα για βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα σ αυτό το χώρο; Ξέρετε από πότε υπάρχει το αίτημα για βαρέα και ανθυγιεινά στους νοσηλευτές, στους εργαζόμενους μέσα στα νοσοκομεία με τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις και με όλους αυτούς τους παράγοντες επίθεσης ενάντια στην υγεία τους; Και όμως το διεκδικούν και σήμερα και ενώ γίνεται αυτή η κινητοποίηση σε όλη την Ελλάδα, δεν ακούσαμε μία τοποθέτηση από τον Πρόεδρο της Κυβέρνησης και από την αξιωματική αντιπολίτευση ότι, πρέπει να ισχύσουν τα βαρέα και ανθυγιεινά σ αυτό το χώρο. Και όχι μόνο αυτό, ξαναλέω, μας έχετε εμπαίξει, εμένα, Πρόεδρο ενός από τα 4 κοινοβουλευτικά κόμματα. Βγήκε το Υπουργείο Εσωτερικών, κύριε Παυλόπουλε και είπε ο κ. Ανδρεουλάκος ότι στο τέλος του 2005 θα έχει καθιερωθεί το βαρύ και ανθυγιεινό για το δημόσιο. Εμπαίζεται όχι μόνο τους εργαζόμενους, αλλά και εμάς. Θέλω μία τοποθέτηση κύριε Πρωθυπουργέ, γι αυτό κάνουμε τη συζήτηση εδώ. Είναι μικρό το θέμα; Είναι μικρό το θέμα των σκουπιδιών, είναι μικρό το θέμα των βαρέων και ανθυγιεινών; Είμαι Πρόεδρος κόμματος και απευθύνομαι στον πρωθυπουργό, ζητώντας μια απάντηση για μια απεργία που είναι το κεντρικό θέμα στην εσωτερική επικαιρότητα.
Τρίτο ζήτημα, σχετικά με τα διαφορετικά μοντέλα. Συμβασιούχοι. Αυτή τη στιγμή, κρίνεται το θέμα των συμβασιούχων στα ΚΕΠ στον ΄Αρειο Πάγο. Ποιος έχει παρέμβει, ενάντιά τους στον Αρειο Πάγο; Η κυβέρνηση της Ν.Δ. Από τη θέση εφαρμογή της Οδηγίας 70/99, περάσατε στην πρακτική της προηγούμενης Κυβέρνήσης. Μέσα από τα δικαστήρια θα περιορίσουμε ή θα αποκλείσουμε το δικαίωμα των συμβασιούχων. Κι έχετε φθάσει σ αυτές τις παρεμβάσεις. Τι ζητάνε; 'Ανθρωποι οι οποίοι ουσιαστικά καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, είναι συνεχώς εργαζόμενοι, που είχατε πει ότι, «θα βρούμε κι εμείς μέτρα και αν δεν υλοποιηθεί το Π.Δ. 164, θα τους ενισχύσουμε» σήμερα είστε στα δικαστήρια. Μια εξέλιξη αυταρχισμού, που στο ακραίο της σημείο φθάνει στην Πολιτική Επιστράτεύση και περνάει μέσα από τα ΜΑΤ και το ξύλο και τους τραυματισμούς.
Τέταρτο ζήτημα. Είναι το ζήτημα των αμυντικών δαπανών. Υπάρχει το ζήτημα των αμυντικών δαπανών και πώς καταγράφονται στον Προϋπολογισμό, αλλά υπάρχει και το θέμα αυτό καθεαυτό των αμυντικών δαπανών, των στρατιωτικών δαπανών ,τις οποίες υποστηρίζουν και τα δύο μεγάλα κόμματα. Με έρευνα που έχει γίνει από το Ινστιτούτο Μελέτης Εξοπλισμών και Έρευνας - για τους εξοπλισμούς - της Στοκχόλμης, υπολογίζεται ότι η Ελλάδα είναι τρίτη χώρα στην κατά κεφαλήν επιβάρυνση για τις στρατιωτικές δαπάνες. 470 δίνει αυτό το Ινστιτούτο της Σουηδίας, κατά κεφαλή, σχεδόν 1,5 πληρώνει κάθε Έλληνας πολίτης, από 2 ημερών μέχρι τα 110, για τις στρατιωτικές δαπάνες. Εμείς το θεωρούμε αυτό μια τεράστια σπατάλη και εκροή πόρων. Με πολύ λιγότερους πόρους και πιο προγραμματισμένη πολιτική, θα μπορούσαμε να έχουμε πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Γι αυτό εμείς θεωρούμε ότι, σήμερα κάθε προσπάθεια εθνικισμού, κάθε προσπάθεια έντασης με τους γείτονες, κάθε σημαία που ανεβαίνει, δήθεν, να πάρουμε την Κόκκινη Μηλιά και τα Σκόπια, ουσιαστικά στρέφεται ενάντια στους πιο φτωχούς πολίτες. Σ αυτούς που έχουν ανάγκη το κοινωνικό κράτος, το οποίο δεν αφήνει ν αναπτυχθεί, αυτή η τεράστια σπατάλη για τις ένοπλες δυνάμεις. Σπατάλη τρομερή, η οποία μας φέρνει πρώτους στην Ευρώπη και πρώτους στο ΝΑΤΟ.
Ένα σημείο ακόμη που θα θελα να θέσω. Είναι το θέμα της ανεργίας των νέων. Είναι ένα από τα κεντρικά ζητήματα και βλέπουμε ότι όχι μόνο δεν λύνεται, αλλά βλέπουμε νέα στοιχεία. Βλέπουμε την επιβάρυνση νέων ανθρώπων που αναζητούν εναγωνίως δουλειά, που η δουλειά του νέου έχει γίνει το κεντρικό θέμα της οικογένειας, το υπαρξιακό πρόβλημα της οικογένειας. Τώρα να επιβαρύνονται με παράβολα για αίτηση, που φθάνει 15 ως 25, ή να επιβαρύνονται με ανταγωνισμό από πλαστά πτυχία, από διάφορες ιδιωτικές δήθεν τεχνικές σχολές ή δήθεν ΙΕΚ. Σ αυτό το θέμα πρέπει να δώσετε μια απάντηση και πρέπει να γίνει το επίκεντρο και ο Συνασπισμός ζήτησε, αλλά χωρίς να βγει αποτέλεσμα, από την άποψη των κυβερνητικών πολιτικών, και έγινε αυτή η συζήτηση για την ανεργία.
Θα ήθελα να πω επίσης και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, επειδή αναφέρθηκαν διάφορες δραστηριότητες που έχουμε στον αθλητικό ή στον πολιτιστικό τομέα. Πληρώνονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Πληρώνονται ακριβά. Δικαιώνεται ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς με την αντίθεση, την οποία είχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Διότι αν έχει λειτουργήσει το αθηνοκεντρικό μοντέλο στην ακρότητά του, αν δεν υπάρχουν επενδύσεις για τον Έβρο για τις πλημμύρες, για την ανεργία στην Δράμα, για την ανεργία στο Κιλκίς που θα επισκεφθείτε, για την ανεργία στην Ημαθία, που δεν θα επισκεφθείτε, σε μεγάλο βαθμό υπάρχει ως αιτία αυτή η κατασπατάληση πόρων που έγινε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Θα ήθελα τέλος να καταλήξω, λέγοντας ότι έγινε εδώ μια πρόσκληση από τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προς τον κ. Πρωθυπουργό, για κοινές περιοδείες. Ουσιαστικά μια περιοδεία στα προβλήματα όλων μας είναι και η συζήτηση μέσα στη Βουλή. Αυτή εξατμίστηκε μέσα σε κάποιες ρητορικές αντιπαραθέσεις, όμως εγώ τη βρίσκω μια ενδιαφέρουσα ιδέα. Νομίζω ότι ο κ. Παπανδρέου δεν είναι ευαίσθητος μόνο στο τι λέγεται και υποστηρίζεται από τα δεξιά του, αλλά και από τα Αριστερά του. εγώ προτείνω και στον κ. Πρωθυπουργό και στον κ. Παπανδρέου και στην κα Παπαρήγα, να πάμε στα Πανεπιστήμια και να γίνει μια συζήτηση σχετικά με το δημόσιο ή το ιδιωτικό Πανεπιστήμιο και πώς το αντιλαμβάνεται κανείς. Σας προτείνω και όχι ρητορικά. Θα ακολουθήσει και επιστολή. Να πάμε στο Σκαραμαγκά, να συζητήσουμε για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Να συζητήσουμε γιατί ενώ μπορούσε κανείς να βάλει ένα φράγμα στην πολιτική της ακρίβειας και την περιοριστική εισοδηματική πολιτική της Ν.Δ. ουσιαστικά την ευλόγησε. Σας προτείνω να πάμε στους εργαζόμενους της Ο.Α. για να συζητήσουμε για το μέλλον της. Αν τη θέλουνε ιδιωτική, δημόσια, πώς τη θέλουνε κι αν συμφωνούνε με το σχέδιο της Ν.Δ. Σας προτείνω να πάμε στα Χανιά να μιλήσουμε για τους συνεταιρισμούς και γιατί κατάρρευσαν και τι πρέπει να γίνει. Και όπου αλλού θέλετε εσείς και όποιος άλλος πολιτικός αρχηγός.
Θέλω να καταλήξω λέγοντας ότι πιστεύουμε ότι, αυτό το μοντέλο το οποίο στηρίζεται στη φθηνή εργασία, στην απορύθμιση των κατακτήσεων και τη διάβρωση του κοινωνικού κράτους, στη συρρίκνωση και την εκποίηση του δημόσιου τομέα οδηγεί αναγκαστικά στις εξελίξεις τις οποίες βιώνει ο λαός μας. Αντίθετα αυτό το μοντέλο μπορεί να αμφισβητηθεί. Καταλήγω αναδείχνοντας τις μεγάλες κινητοποιήσεις στη Γαλλία. Είναι σημαντικό. Να πάρουμε όλοι μαθήματα για την ενότητα δράσης των εργαζομένων. Είναι σημαντικό ότι σε μια μεγάλη χώρα της Ευρωπαϊκή Ένωσης, με υψηλό βαθμό ανάπτυξης, την ισχυρότερη τώρα μεγάλη οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε ένα μέτρο το οποίο προσπαθούσε να στερήσει τους νέους από το δικαίωμά τους σε σχέση με την αυθαίρετη απόλυση από τον εργοδότη, σ ένα τέτοιο πλαίσιο αναπτύχθηκε μια πρωτοφανής κινητοποίηση, η οποία μετά το Ευρωσύνταγμα, μετά τις κινητοποιήσεις των προαστίων, ανέτρεψε τελικά τις πολιτικές της κυβέρνησης. Υπάρχει ελπίδα κι αυτή την ελπίδα νομίζω μπορούμε να τη βιώσουμε στις αρχές του Μάη με τον ερχομό μιας μεγάλης βεντάλιας, αριστερών, προοδευτικών δυνάμεων, συνδικάτων, οικολογικών οργανώσεων από όλη την Ευρώπη στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ στην Αθήνα.
Πριν κατέβω από το βήμα, κύριε Πρωθυπουργέ, θα περίμενα να δώσετε απαντήσεις σε κάποια ζητήματα που αφορούν μεγάλη κατηγορία των συμπολιτών μας.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS