Σε συνέντευξη που έδωσε ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέκος Αλαβάνος στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο ΚΟΚΚΙΝΟ 105,5», κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων στο Παρίσι ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης Ντε Βιλπέν στις οποίες και παραβρέθηκε, με αφορμή τη συμμετοχή στις εργασίες του Συνεδρίου Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, δήλωσε τα εξής:
Είναι το πιο ωραίο Παρίσι που έχει δει κανείς τα τελευταία χρόνια γιατί αυτή τη στιγμή γίνεται μια μεγάλη κινητοποίηση και είναι μόνο νεολαία. Είναι τα παιδιά μας. Δεν είναι πια μόνο φοιτητές. Είναι πάρα πολλοί μαθητές Λυκείου, παιδιά 16-17 χρονών. Είναι επίσης τα παιδιά των συνοικιών. Αυτά τα παιδιά που εκφράσανε μια τυφλή διαμαρτυρία πριν μερικούς μήνες, και που τώρα λειτουργούν μέσα σε ένα συγκροτημένο και πλατύ ποτάμι. Η boulevard du Port Royal είναι ένα τεράστιο ποτάμι από νέα παιδιά, ο Σηκουάνας ωχριά μπροστά τους. Γεγονός που καταρρίπτει και το μύθο περί απολίτικης γενιάς στην ευρωπαϊκή νεολαία. Κατά τη γνώμη μου είναι ένα ανοιχτό πανεπιστήμιο τώρα, όπου τα παιδιά του Γυμνασίου και του Λυκείου, αλλά και του Πανεπιστημίου μαθαίνουν να είναι ενεργοί πολίτες οι οποίοι θέλουν να συμμετάσχουν στον καθορισμό της πολιτικής, των νόμων, των ρυθμίσεων. Είναι εντυπωσιακό αυτό που γίνεται.
Έχει αναλογίες, έχει όμως και διαφορές. Το σύνθημα που επικράτησε σήμερα, και που όλα τα παιδιά το έχουν πάνω τους είναι: «Rκve gιnιral». Είναι παραποίηση του γνωστού γαλλικού συνθήματος «Grκve gιnιrale» που σημαίνει γενική, μαζική πολιτικοποιημένη απεργία. Το «Rκve gιnιral» σημαίνει «γενικό όνειρο», όνειρο για όλους. Παίρνει αυτή λοιπόν η κινητοποίηση και πολιτιστικές διαστάσεις και ευρύτερες πολιτικές, και ανοίγει, αν θέλετε, τους ορίζοντές της και γεωγραφικά. Όλη η γαλλική νεολαία είναι σήμερα στις κινητοποιήσεις ενώ είδαμε πολλές καταλήψεις Πανεπιστημίων και Κολεγίων. Και ανοίγεται και πολιτικά γιατί ζητάνε μια άλλη λύση από αυτή που προσφέρει η σημερινή γαλλική κυβέρνηση.
Νομίζω πως είναι πολύ σημαντικός. Τώρα είμαστε μαζί με την Γεν. Γραμματέα του Γαλλικού Κ.Κ. σε ένα μπλόκο που απαρτίζεται από τους αντιπροσώπους του συνεδρίου, και στο οποίο συμμετέχουμε κι εμείς ως αντιπροσωπεία του ΣΥΝ . Νομίζω ότι έχει παίξει σημαντικό ρόλο η συνεργασία των δυνάμεων της Αριστεράς. Δηλαδή, αυτό το «ουράνιο τόξο» που εμφανίστηκε στο δημοψήφισμα και που είχε όλα τα λουλούδια του κάμπου, τροτσκιστές, κομμουνιστές, προωθημένους σοσιαλιστές, ανανεωτικούς αριστερούς, ριζοσπάστες, οικολόγους. Νομίζω ότι αυτή η ενότητα έχει βοηθήσει. Λειτουργεί ακόμα και τώρα, σε ευρύτερη μάλιστα βάση, στις κινητοποιήσεις ενάντια στο νόμο για τα συμβόλαια για την πρώτη πρόσληψη. Υπάρχει, όμως, κι ένα πάρα πολύ ηχηρό στοιχείο αυτενέργειας, αυτονομίας των φοιτητών και των νεολαιών.
Μια μεγάλη διαφορά που υπάρχει εδώ με την Ελλάδα, είναι ότι υπάρχει συντονισμός των πρωτοβουλιών, είναι οργανωμένες οι εκδηλώσεις και αυθόρμητες μαζί. Καθοριστική συμβολή σε αυτό έχει η Εθνική Φοιτητική Ένωση της Γαλλίας. Εδώ υπογραμμίζεται η απουσία ενός αντίστοιχου οργάνου στην Ελλάδα. Η ΕΦΕΕ απουσιάζει, δεν λειτουργεί. Και είναι πολύ σημαντική η ευθύνη, για την κατάσταση αυτή, των τριών κομμάτων, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, με την ακραία παραταξιακή προσκόλληση και τον ευτελισμό που έχουν φέρει στο φοιτητικό κίνημα. Η κατάσταση αυτή πρέπει να περάσει στο παρελθόν. Πρέπει να δημιουργηθεί ενάντια σε αυτή την κομματικοποίηση των τριών, ένα αυτόνομο και δυναμικό φοιτητικό κίνημα. Υπάρχουν μεγάλοι αγώνες και στην Ελλάδα.
Εάν ξεπεραστεί αυτή η «παραταξιοποίηση», αυτή η αδρανοποίηση και κατάλυση των φοιτητικών οργάνων που εκφράζουν τη βάση των φοιτητών νομίζω ότι μπορούμε να περιμένουμε μεγάλους αγώνες και κινητοποιήσεις στη χώρα μας, με μεγάλη φοιτητική παρουσία, ειδικά στο θέμα της στήριξης του δημόσιου χαρακτήρα του Πανεπιστημίου και την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης των Πανεπιστημίων, που στηρίζει τόσο η ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ.
Και η εικόνα που έχω, αλλά και η πληροφόρηση που έχω λάβει, είναι ότι υπάρχουν τρία κύρια συστατικά στοιχεία σε αυτή την τεράστια διαδήλωση. Είναι φοιτητές, είναι η μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών Λυκείου και είναι επίσης, οι άνεργοι νέοι. Αυτοί που έχουν εκδιωχθεί από το εκπαιδευτικό σύστημα των προαστίων. Επικρατεί μια πολυχρωμία. Θυμίζει διαδηλώσεις του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ. Είναι παιδιά μεταναστών από το Βιετνάμ, από πρώην αραβικές και αφρικανικές αποικίες της Γαλλίας. Είναι το στέμμα μια μεγάλης ενότητας. Η γένεση μιας πολιτικοποιημένης γενιάς. Μια νεολαία η οποία συμμετέχει με το δικό της δυναμικό και πρωτότυπο τρόπο στην «επαναγέννηση» της πολιτικής μέσα στις εστίες των νέων ανθρώπων.
Νομίζω ότι είναι σαφώς σε μια κατεύθυνση ανοιχτών οριζόντων, στήριξης των κοινωνικών κατακτήσεων και διεύρυνσής τους και ελευθερίας . Πολλοί από αυτούς που είναι εδώ, είναι οι ίδιοι φοιτητές που ήταν ενάντια στον πόλεμο του Ιράκ, που έχουν αγωνιστεί ενάντια στον ρατσισμό, την ξενοφοβία, τον νεοφασισμό του Λεπέν.
Ναι, είναι ένα εργαστήρι ιδεών, αυτενέργειας, πολιτικής δράσης. Είναι ένα γονίδιο που υπάρχει από την Γαλλική Επανάσταση, την Κομμούνα των Παρισίων, το Γαλλικό μέτωπο, από το Μάη του 68. Η δική μας η γενιά, μέσα από άλλες καταστάσεις και άλλες περιπέτειες που πέρασε η χώρα μας, από την ΕΠΟΝ, από τους Λαμπράκηδες, από την παλιά ΕΦΕΕ, από τη γενιά του Πολυτεχνείου, έχει διαμορφώσει τα δικά της γονίδια. Θα δώσει πολύ σύντομα το δικό της παρόν.
Το ζήτημα είναι να εμπνεύσει ο ένας τον άλλο. Αυτό το ηλεκτρικό ρεύμα να περάσει και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η συμβολή που μπορεί να δώσει σήμερα ο κ. Παπανδρέου, αν θέλει, είναι να προχωρήσει σε μια δημόσια ανάκληση της τοποθέτησής του για την ανασφάλιστη εργασία των νέων. Η οποία, δυστυχώς, τον βάζει, αν επιμείνει, στην άλλη όχθη του ποταμού, με τον Βιλπέν, με την αφαίρεση των δικαιωμάτων των νέων, ενώ νομίζω ότι πολύς κόσμος από το χώρο του ΠΑΣΟΚ είναι στη δικιά μας όχθη.
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS