Skip to main content.
15/06/2006

Συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου στο ραδιόφωνο του "ALPHA" (Βασ. Σκουρής)

Νομίζω ότι ο κ. Βερέμης τράβηξε το χαλί κάτω από τα ίδια του τα πόδια. Θα περίμενε κανείς να πάρει σοβαρά υπόψη μια ομόθυμη διάθεση που εμφανίζεται μέσα στον Πανεπιστημιακό χώρο, και σε διδάσκοντες και σε φοιτητές, να τους ακούσει με ευαισθησία, να ζητήσει τις προτάσεις τους. Αντί γι αυτό, έκανε μια επίθεση εφ΄ όλης της ύλης, όπου τα σκάγια πιάσανε και τον Συνασπισμό, εντελώς άδικα. Γιατί το χαρακτηριστικό αυτού του νέου φοιτητικού κινήματος, γιατί έχουμε «το νέο φοιτητικό κίνημα του άρθρου 16», είναι ότι είπε στοπ στην ποδηγεσία από μεγάλες κομματικές παρατάξεις και με έναν τρόπο πάρα πολύ δημοκρατικό διαμόρφωνει τις θέσεις του, την τακτική του, την στρατηγική του.

Υπάρχει πρόβλημα με τον κ. Βερέμη. Και είναι κρίμα, γιατί ως επιστήμονας έχει υπάρξει ένας αξιόλογος άνθρωπος, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί για την ηπιότητά του. Θέλω να ελπίζω ότι το λιγότερο μόνος του θα διορθώσει την παρέμβαση αυτή, την οποία έκανε σε μια στιγμή που είναι εκρηκτική, όσον αφορά στη σύγκρουση ανάμεσα στα δημόσια Πανεπιστήμια, τις κοινότητές τους και την κυβερνητική πολιτική.

Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης έχει μια τρομερή ικανότητα, σαν να είναι συγγραφέας αστυνομικών έργων, να βρίσκει τους δολοφόνους εκεί που υπάρχουν αθώοι και αντιστρόφως. Για παράδειγμα, γι αυτά τα έκτροπα τα οποία έγιναν την περασμένη Πέμπτη, τα οποία ήταν συγκλονιστικά και τα παρακολούθησα και από κοντά την περασμένη εβδομάδα, γιατί ήμουν συνεχώς σε επαφή και με φοιτητές και προσπαθούσα να έρθω σε επαφή με την κυβέρνηση, έβγαλε υπαίτιους τους φοιτητές.

Για την υπόθεση των Πακιστανών, παρά το γεγονός ότι η δικαστική εξουσία κατέληξε ότι υπάρχουν ευθύνες στελεχών της ΕΥΠ, ο υπουργός βρήκε άλλον ένοχο, ότι είναι Πακιστανοί οι οποίοι συνέλαβαν άλλους Πακιστανούς. Μάλιστα στα περιστατικά που ανέφερε στη Βουλή για να τεκμηριώσει την άποψή του είπε ότι 2 Πακιστανοί κατάφεραν πριν από κάποιους μήνες να απαγάγουν 92 Πακιστανούς στην Ελλάδα. Αυτά δεν είναι μόνο αστυνομικά μυθιστορήματα αλλά και μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας.

Ελπίζω ότι σήμερα τουλάχιστον θα αντιμετωπίσει με σοβαρότητα την μεγάλη κινητοποίηση και θα αποφύγει κάθε πρόκληση από μέρους των Σωμάτων Ασφαλείας, ώστε ειρηνικά οι φοιτητές να μπορέσουν να εκδηλώσουν τις απόψεις τους, τα οράματά τους, μαζί τους οι καθηγητές και να περάσουμε μια μεγάλη μέρα για τη δημοκρατία και το ελεύθερο Πανεπιστήμιο στη χώρα μας.

Η κυβέρνηση φαίνεται να μετακινήθηκε από την τοποθέτηση που είχε ότι θα το περάσει μέσα στο καλοκαίρι, που σήμαινε μια μεγάλη προσβολή προς τη δημοκρατία, προς την πανεπιστημιακή κοινότητα να περάσει μέσα από το θερινό τμήμα της Βουλής, το οποίο έχει ως αρμοδιότητα να αντιμετωπίζει μόνο κατεπείγουσες, περιορισμένες και εξειδικευμένες νομοθετικές ρυθμίσεις κι όχι να κάνει αλλαγές σε θεμελιώδη ζητήματα που άπτονται του Συντάγματος.

Η ουσία όμως των προβλημάτων παραμένει. Νομίζω ότι αυτό που έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση είναι να πει «δώστε μου τις προτάσεις σας, δώστε μου τις σκέψεις σας» και προς τους φοιτητές και προς τους πανεπιστημιακούς και να προσπαθήσει να βάλει σε ένα άλλο κλίμα και σε μια άλλη ατμόσφαιρα την σχέση της με τα Πανεπιστήμια.

Μην ξεχνάτε ότι πίσω απ΄ όλα επίσης είναι ένα θέμα το οποίο έχει εξαιρετική σημασία για τον φοιτητικό και το διδακτικό κόσμο της χώρας μας. Η αναθεώρηση του άρθρου 16, δηλαδή κατά πόσον θα στηριχθούμε στο ελεύθερο, δημόσιο, αποτελεσματικό, ποιοτικό Πανεπιστήμιο ή θα ανοίξουμε και τα Πανεπιστήμια στο χώρο της κερδοσκοπίας. Το μήνυμα των φοιτητών αλλά και των καθηγητών είναι «Ο αγώνας συνεχίζεται».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ

Εμείς είμαστε αντίθετοι σ΄ αυτή τη διαδικασία, όσες επιχειρήσεις ακόμη, και ειδικά στον στρατηγικής σημασίας τραπεζικό τομέα, έχουν μείνει κάτω από έναν στοιχειώδη έστω δημόσιο έλεγχο, να προσπαθούμε να τις ξεπουλήσουμε όσο-όσο και όπου-όπου.

Θα μπορούσαν να αναζητηθούν λύσεις ώστε η παρέμβαση του δημοσίου να γίνει πιο αποτελεσματική, όπως για παράδειγμα μία σκέψη, την οποία έχει εκφράσει ο αρμόδιος βουλευτής μας γι αυτά τα ζητήματα, ο Γ. Δραγασάκης. Θα μπορούσε η Εμπορική Τράπεζα ενδεχομένως να συνεργαστεί, να συντονιστεί, να ενοποιηθεί με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και να γίνει ένα συγκρότημα το οποίο θα είναι κάτω από μία εποπτεία του Δημοσίου και το οποίο θα μπορεί να δίνει ιδιαίτερο βάρος στις αποταμιεύσεις των λαϊκών στρωμάτων, να εξασφαλίζει καλύτερους όρους για καταθέσεις και χορηγήσεις, να παίξει αναπτυξιακό ρόλο. Ή άλλες παρόμοιες λύσεις.

Αντίστοιχο πρόβλημα και ίσως ακόμα μεγαλύτερης διάστασης βλέπουμε στην Εθνική Τράπεζα, όπου είναι ο κεντρικός μοχλός σήμερα του τραπεζικού συστήματος. Κι εδώ κινδυνεύει να χαθεί η παρουσία της πολιτείας μέσα από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, το οποίο θα υποβάθμιζε την συμμετοχή των Ταμείων και άλλων φορέων, οι οποίοι ασκούν τελικά τον έλεγχο ακόμα στην Εθνική. Θα οδηγούσε τελικά να περάσουν τα μεγάλα τραπεζικά συγκροτήματα στα ξένα funds, δηλαδή στις ενώσεις κερδοσκοπικών κεφαλαίων, που αυτές τις ημέρες είδαμε με ποιον τρόπο λειτουργούν. Αγοράζουν, ειδικά από τις λεγόμενες «ανερχόμενες αγορές» σαν τη δική μας, μετοχές εδώ κι εκεί για λόγους εξασφάλισης προσωρινών κερδών και με τον ίδιο τρόπο μπορούν να τις ξεφορτωθούν και να οδηγήσουν σε κατάρρευση μεγάλες επιχειρήσεις οι οποίες έχουν σοβαρή σημασία για την σταθερότητα και του πιστωτικού συστήματος στη χώρα μας αλλά και γενικά όλης της αναπτυξιακής υποδομής της οικονομίας.

Εμείς έχουμε εκφράσει την αντίθεσή μας στην αγορά αυτή. Ζητάμε να υπάρξει μία εκτίμηση της όλης κατάστασης. Ιδιαίτερα σημαντικό για μας είναι η Εθνική να μην περάσει στον έλεγχο των ξένων κερδοσκοπικών κεφαλαίων και να μείνει κάτω από την εποπτεία του δημοσίου.

Για το ασφαλιστικό

Η κυβέρνηση νομίζω επιδιώκει σ΄ ένα βαθμό κάτι το οποίο επιδιώκονταν και από την κυβέρνηση Σημίτη. Θυμάστε την Επιτροπή Σπράου. Επιδιώκει να διαμορφώσει ένα κλίμα τεχνοκρατικής στήριξης και συναινετικής πολιτικής σχετικά με κάποιες αλλαγές στο ασφαλιστικό, οι οποίες κατευθύνονται από τη δική της φιλοσοφία.

Εμείς δεν λέμε ότι δεν πρέπει να υπάρξουν αλλαγές, αλλά είναι αλλαγές άλλου τύπου. Για παράδειγμα, θέτουμε πολύ έντονα το ζήτημα της συμμετοχής των μεταναστών στη νόμιμη αγορά εργασίας, ώστε να καλυφθούν με έσοδα νέων δυνάμεων εργασίας οι πόροι των ασφαλιστικών Ταμείων. Θέτουμε το πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής. Θέτουμε το πρόβλημα ειδικών μέτρων για την ανεργία, τα οποία την ίδια στιγμή είναι μέτρα στήριξης του ασφαλιστικού συστήματος, διότι βελτιώνουν την σχέση νέων εργαζομένων και συνταξιούχων.

Νομίζω ότι αυτά τα δύο μέσα, δηλαδή μία τεχνοκρατική, μονόπλευρη όμως, στήριξη και από την άλλη μεριά μια προσπάθεια πολιτικής συναίνεσης, είναι οι τεχνικές που χρησιμοποιούν σήμερα οι κυβερνήσεις και με τις οποίες εμείς ως ΣΥΝ δεν συμφωνούμε. Γι αυτό δεν συμμετέχουμε σ΄ αυτό το είδος διαλόγου. Προσπαθούμε να προωθήσουμε και να αναδείξουμε τους δικούς μας στόχους και τις δικές μας απόψεις, οι οποίες αποβλέπουν και στην εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος αλλά και στην στήριξη των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Οι προτάσεις του Ν. Κωνσταντόπουλου και οι σκέψεις του είναι μέσα στο πλαίσιο ενός αποθέματος πολιτικής γνώσης και σοφίας που υπάρχει στον ΣΥΝ. Τώρα είμαι στο γραφείο μου με τον Λ. Κύρκο και ακούω τις πολύτιμες συμβουλές του για διάφορα ζητήματα.. Όλες οι σκέψεις αξιοποιούνται. Είμαστε, πιστεύω, ένα συγκροτημένο κόμμα, ελεύθερου πολιτικού διαλόγου για τη διαμόρφωση της πολιτικής του.

Ο ΣΥΝ ίσως από τα τρία κοινοβουλευτικά κόμματα της αντιπολίτευσης είναι το κόμμα της γέννησης, διαμόρφωσης, προώθησης προτάσεων για κοινές δράσεις και συνεργασίες πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα. Έκφραση αυτού είναι και η χθεσινή κοινή πρωτοβουλία βουλευτών του ΣΥΝ και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για το θέμα της σύστασης εξεταστικής επιτροπής για το θέμα των απαγωγών των Πακιστανών.

Νομίζω ότι πάρα πολλές φορές δυστυχώς από την πλευρά της ηγεσίας του ΚΚΕ καταργούνται και τα όρια της ευγένειας, της ευπρέπειας, της σύνεσης και δεν πρόκειται να ακολουθήσω σ΄ αυτό το δρόμο. Δεν μ΄ ενδιαφέρει αυτός ο δρόμος. Δεν οδηγεί πουθενά.

Εμείς έχουμε απλωμένο το χέρι μας για κοινή δράση όλων των δυνάμεων, όλων των πολιτών που κατανοούν ότι στη σημερινή δύσκολη εποχή οι δυνάμεις της ευρύτατης Αριστεράς πρέπει να έχουν έναν κοινό βηματισμό προκειμένου να απαντήσουμε στις μεγάλες προκλήσεις και τις μεγάλες επιθέσεις που δέχεται το κοινωνικό κράτος, η δημοκρατία, το Πανεπιστήμιο.

Πάρτε για παράδειγμα, το θέμα της απαγωγής των Πακιστανών. Κι εδώ το ΚΚΕ δεν συνεργάστηκε στην πρωτοβουλία μα για κοινή δράση όλης της αντιπολίτευσης προκειμένου να αποδειχθεί και να αναδειχθεί η τεράστια ευθύνη της κυβέρνησης της Ν.Δ. Δεν κατανοώ γιατί το κάνει. Ενώ είχαμε μια ευκαιρία συντονισμού όλης της αντιπολίτευσης, με τις προτάσεις που ξεκίνησε ο ΣΥΝ, να αναδειχθεί η μεγάλη συγκάλυψη της Ν.Δ. στο διεθνές παρακράτος, το οποίο λειτούργησε και με τις απαγωγές των Πακιστανών, βλέπουμε το ΚΚΕ να δραπετεύει από την κοινή δράση ενάντια στη Ν.Δ. ενάντια σ΄ένα τόσο σοβαρό για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες θέμα.

Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού