Skip to main content.
23/06/2006

Συνέντευξη του Προέδρου του Συνασπισμού Αλέκου Αλαβάνου στο ραδιοσταθμό "Αθήνα 9,84"

Αυτό ήταν μια δημόσια εκτίμηση που έγινε από τον κ. Βερέμη. Ήταν λάθος, νομίζω. Ο ΣΥΝ δεν είναι από τα μεγάλα κόμματα, αλλά νομίζω κανένα κόμμα δεν θα μπορούσε να υποκινήσει τις κινητοποιήσεις αυτές, δεδομένου ότι είναι κινητοποιήσεις που μας έχουν κάνει σ΄ όλους εντύπωση. Και εμένα με έχουν εκπλήξει και για την σταθερότητά τους και για την μαζικότητά τους και για την ενότητά τους, που σημαίνει ότι υπάρχει ένα πολύ σημαντικό υπόβαθρο για τους φοιτητές, το οποίο τους οδηγεί σε αυτές τις καταστάσεις και μερικούς τους οδηγεί να δείξουν και μια μεγάλη ανιδιοτέλεια. Έχω εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι υπάρχουν παιδιά τα οποία είναι στο πτυχίο, τα οποία έχουν κλείσει μεταπτυχιακά με ξένα πανεπιστήμια και στις καταλήψεις σηκώνουν το χέρι να συνεχιστούν οι καταλήψεις.

Νομίζω σε μια από τις πιο ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, κι αυτή είναι η αλλαγή του όλου χώρου των Πανεπιστημίων, δηλαδή η δυνατότητα να λειτουργήσουν στην Ελλάδα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, είναι κάτι που οι φοιτητές είπαν με σαφήνεια, όχι. Δεν θέλουμε αυτή την αλλαγή.

Παρουσιάζεται ένα φαινόμενο πολύ βαθύ και πολύ περίεργο, το οποίο επαναλαμβάνεται κατά καιρούς στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, δηλαδή μερικές βαθιές αξίες της κοινωνίας, όταν μάλιστα άλλες δυνάμεις τις έχουν υπερασπιστεί αλλά χωρίς να το καταφέρουν, έρχεται ξαφνικά η νεολαία, με αυτή την αγνότητα που έχει, με τον ριζοσπαστισμό της, με την απόφασή της να τραβήξει μερικά ζητήματα στα άκρα ώστε να υπερασπιστεί αυτές τις αξίες.

Οι κινητοποιήσεις των φοιτητών εκφράζουν βαθύτερες αξίες και ιδεώδη της κοινωνίας, που σε μια σειρά μάχες των εργαζομένων δεν μπορέσαμε να έχουμε τα αποτελέσματα τα οποία φαίνεται ότι έχουν οι φοιτητές.

Θα πρόσθετα στο σκεπτικό σας ότι, όχι απλώς εκφράζουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος, θα έλεγα ότι εκφράζουν ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, εκφράζανε και την μεγάλη πλειοψηφία του φοιτητικού σώματος. Οι παρατάξεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ πρέπει να φτάνουν ή να ξεπερνάνε το 60% των φοιτητών. Όμως οι διεργασίες που ζούμε αυτές τις μέρες δείχνουν ότι μεγάλο μέρος των ίδιων των οπαδών των δύο κομμάτων στα Πανεπιστήμια τάσσεται με την άποψη της μη αναθεώρησης του άρθρου 16. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε πάρα πολλές σχολές οι αποφάσεις για τις φοιτητικές δράσεις, τις καταλήψεις κ.λπ. πάρθηκαν με την συμμετοχή των οπαδών της ΠΑΣΠ, της φοιτητικής παράταξης που πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ, η οποία ήρθε σε πλήρη αντίθεση με το κόμμα της.

Η κάθε κυβέρνηση έχει το πρόγραμμά της και εγκρίνεται από το λαό και είναι προς εφαρμογή κ.λπ. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί όλο το πρόγραμμά της να το θέτει σε εφαρμογή χωρίς να υπάρχουν διαδικασίες συμμετοχής και δημοκρατικού διαλόγου σε κάθε χώρο. Σ΄ αυτό το θέμα βλέπουμε ότι υπάρχει μεγάλη αντίφαση. Μην βλέπετε μόνο τον φοιτητικό χώρο. Θα έλεγα και τον καθηγητικό χώρο.

Επενδεδυμένα συμφέροντα να πεις για τους φοιτητές;… Ίσως είναι ένας χώρος που με δισταγμό πρέπει να χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη. ..

Το έχουν θέσει πολύ σωστά το θέμα της απαξίωσης των πτυχίων. Πάρα πολλά ελληνικά Πανεπιστήμια είναι εξαιρετικά καλά. Κι αυτό φαίνεται και από την πορεία πολλών Ελλήνων φοιτητών από τις προπτυχιακές σπουδές που γίνονται στην Ελλάδα στις μεταπτυχιακές στο εξωτερικό, όπου γίνονται δεκτοί από πολύ καλά Πανεπιστήμια του εξωτερικού και έχουν μια πάρα πολύ καλή πορεία μετά, που σημαίνει ότι υπάρχει ένα υπόβαθρο από πίσω, δηλαδή δεν «τρώγανε μύγες» τα παιδιά στα 4 και 5 χρόνια που ήταν σε ελληνικά Πανεπιστήμια.

Επομένως, δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι ότι κάπου η κοινωνία αποφάσισε, μέσω των φοιτητών, ότι δεν μπορούμε όλους τους δημόσιους χώρους να τους ανοίξουμε στην ιδιωτική κερδοσκοπία. Αυτό που γίνεται με τις τράπεζες ή αυτό που έγινε με τα τηλεοπτικά μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν μπορεί να γίνει και με τα Πανεπιστήμια. Και νομίζω ότι είναι ένα πάρα πολύ θετικό μήνυμα. Και είναι μια επένδυση δημοκρατική και ελευθεριών της ελληνικής κοινωνίας, την οποία την κάνει με μεσολαβητή σήμερα τους νέους ανθρώπους.

Δεν είπαμε ακριβώς αυτό. Είπαμε εφέτος να μην ισχύσει το όριο του 10. Η δικιά μας άποψη είναι ότι πρέπει να πάμε σε πλήρη αλλαγή του συστήματος εισαγωγών στα Πανεπιστήμια. Δηλαδή, να αυτονομηθεί το Λύκειο από τις πανεπιστημιακές εξετάσεις και να ξαναγίνει το Λύκειο χώρος μόρφωσης. Αυτή τη στιγμή το Λύκειο δεν είναι χώρος μόρφωσης. Είναι ένα γυμναστήριο μόνο και μόνο για τις εξετάσεις για τα Πανεπιστήμια, μαθαίνει μόνο μια τεχνική στα παιδιά και δεν την μαθαίνει καν το Λύκειο, την μαθαίνουν τα φροντιστήρια, με συνέπεια να έχει συρρικνωθεί και το περιεχόμενο και η αξία του και η προσφορά του και να έχουμε τις καταστάσεις αυτές.

Η κυβέρνηση έφερε με σπουδή το θέμα του ορίου του 10, χωρίς να κάνει αναπροσαρμογές στο ίδιο το Λύκειο, χωρίς να πάρει μέτρα ώστε να μην έχουμε αυτό το απίστευτο που είδαμε χθες, σε πάρα πολλά μαθήματα πάνω από το 50% των μαθητών πήραν κάτω από τη βάση. Τόσους πολλούς τεμπέληδες, αδιάφορους, όπως λένε ορισμένοι, ανίκανους έχουμε μέσα στα παιδιά;..

Νομίζω, όχι. Πέρα από τα άλλα ζητήματα που πληρώνουν, όπως είναι πολλές φορές δυσλειτουργικές οικογένειες, προβλήματα στον κοινωνικό χώρο, αδυναμία του συστήματος μάθησης να τα προσελκύσει και να αγαπήσουν την γνώση, νομίζω ότι όλα αυτά τα στοιχεία να τα πάρουμε υπόψη και να δούμε ότι δεν μπορεί να φταίνε τα παιδιά γι αυτό το μεγάλο ποσοστό αποτυχίας. Να μην ισχύσει αυτό το όριο του 10 φέτος και να προχωρήσουμε γρήγορα σε αλλαγή του συστήματος εξετάσεων, όπως πάρα πολλοί παράγοντες μέσα στο χώρο της Παιδείας υποστηρίζουν.

Εμείς τις λέμε αυτές τις θέσεις. Διάλογο κάναμε και χθες και στη Βουλή κάναμε διάλογο. Νομίζω αυτός που χρειάζεται να πάει στο διάλογο είναι η κυβέρνηση. Και να πάει στο διάλογο με την πανεπιστημιακή κοινότητα.

Και είναι σωστή, νομίζω, η τοποθέτηση την οποία εξέφρασαν πολλοί καθηγητές, και οι καθηγητές που δεν ανήκουν με κανέναν τρόπο στο χώρο της Αριστεράς, ίσως προσεγγίζουν ιδεολογικά κ.λπ. απόψεις…

Όπως ο κ. Μπαμπινιώτης, που λέει ότι για τέτοια ζητήματα δεν χρειαζόταν ναρθεί αυτή η νομοθεσία και μπορούσε ο πανεπιστημιακός χώρος να προχωρήσει στις δικές του βελτιώσεις, προτάσεις, μέτρα, προσαρμογές ώστε να έχει καλύτερα αποτελέσματα. Γιατί κι εγώ δεν λέω ότι δεν πρέπει να γίνουν κάποια πράγματα στα Πανεπιστήμια. Πρέπει να τα κάνουν καλύτερα απ΄ ότι είναι σήμερα.

Μέσα στη Βουλή θα διατυπώσουμε τις απόψεις μας.

Για τις πολιτικές εξελίξεις

Τέθηκε και σε μια συνέντευξη που είχα πριν από λίγες μέρες αυτή η ερώτηση και είπα ότι περιθώριο γενικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει. Υπάρχουν πάρα πολύ μεγάλες διαφορές. Παράδειγμα από το άρθρο 16 στο χώρο της Παιδείας μέχρι τα θέματα των ιδιωτικοποιήσεων. Η κριτική που κάνουμε στην κυβέρνηση είναι εντελώς διαφορετική. Εμείς, για παράδειγμα, θέλουμε έναν ισχυρό, αποτελεσματικό, δημοκρατικό δημόσιο τομέα. Οι διαφωνίες του ΠΑΣΟΚ με την κυβέρνηση είναι ποιο είναι το τίμημα της Εμπορικής ή του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και αν το διαχειρίστηκε το θέμα καλά. Υπάρχουν τέτοιες διαφορές που δεν επιτρέπουν μία ευρύτερη συνεργασία με τις δυνάμεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Από κει και πέρα, εμείς είμαστε μία δύναμη η οποία δίνει μεγάλο βάρος στο να υπάρξουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες κοινές δράσεις σε ζητήματα στα οποία θα έπρεπε να εμποδιστεί η πολιτική της κυβέρνησης, να ανοίξουν νέοι δρόμοι, κι εκεί, όπου βρίσκουμε τέτοιο έδαφος με τις δύο άλλες δύο δυνάμεις της αντιπολίτευσης προσπαθούμε να το κάνουμε. Και όχι μόνο όπου βρίσκουμε. Εμείς είμαστε το κόμμα, από τα τρία κόμματα της αντιπολίτευσης, που παίρνουμε συνεχώς πρωτοβουλίες προς τα άλλα δύο κόμματα, για να υπάρξουν κοινές δράσεις. Τελευταία απ΄ αυτές ήταν η πρότασή μας για την εξεταστική επιτροπή για τα ζητήματα των Πακιστανών…

Οι δημοτικές εκλογές έχουν άλλη διάσταση. Δεν πρέπει να τις βάζει κανείς στο χώρο της ευρύτερης πολιτικής συνεργασίας, γιατί θα μπορούσε κανείς να βρει σε κάποιο δήμο δυνάμεις της αριστεράς να συνεργάζονται με δυνάμεις που προέρχονται από τον συντηρητικό χώρο….

Πρώτον, θα δώσουμε την μάχη, και νομίζω ότι σε πολλές περιπτώσεις θα έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε στο δεύτερο γύρο. Από κει και πέρα, εκεί που δεν θα είμαστε, θα είναι οι τοπικές οργανώσεις, οι οποίες με τα τοπικά κριτήρια θα αποφασίσουν. Δεν θα υπάρξει μία γενική γραμμή, τους μεν εναντίον των δε.

Οι δημοσκοπήσεις των τελευταίων δέκα ημερών είναι εντελώς αντιφατικές. Έχουμε σε δημοσκοπήσεις των δέκα τελευταίων ημερών εκτιμήσεις για τη δύναμη του ΣΥΝ οι οποίες έχουν απόσταση 50% η μία από την άλλη….

Είναι σε σχετικά μικρά ποσοστά, φυσικά. Από το 4,5% την περασμένη εβδομάδα, 3,1% αυτή τη βδομάδα.

Εμείς έχουμε τις δικές μας δημοσκοπήσεις, και είναι ο ρόλος του ΣΥΝ κυρίως και, πιστεύω, η κατανόηση από την κοινωνία, που παίζει σε μεγάλα ζητήματα, από την οργάνωση του Κοινωνικού Φόρουμ, που ήταν ένα μεγάλο γεγονός για τη χώρα μας, μέχρι την στήριξη, όχι υποκίνηση βέβαια με κανένα τρόπο, στα εκπαιδευτικά ζητήματα. Εμπνεόμαστε από τους αγώνες και τις αξίες μας. Είναι ψηλά το ηθικό μας και συνεχίζουμε.

Και δυσκολίες έχουν υπάρξει από τη μεριά μου και ενδεχομένως υπάρχουν κάποια λάθη σε επιλογές και εκτιμήσεις. Είμαι ευχαριστημένος γιατί υπάρχει μια αίσθηση αλληλεγγύης μέσα στον ΣΥΝ. Δεν είναι ο ΣΥΝ σήμερα ο οποίος καλύπτει τις στήλες του Τύπου με εσωτερικές διαφορές, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχουμε έναν πλουραλισμό απόψεων, σκέψεων, ιδεών, τις οποίες μπορούμε να αξιοποιούμε. Πιστεύω ότι ο ΣΥΝ μέσα στη Βουλή είναι παρών. Μόνο να δείτε τα στατιστικά στοιχεία των κοινοβουλευτικών στις συζητήσεις της Βουλής, θα δείτε τη συμμετοχή του ΣΥΝ. Δίνει το παρόν στα μεγάλα μέτωπα, παίρνει πρωτοβουλίες. Νομίζω ότι είναι μία δύναμη η οποία προσφέρει στην κοινωνία και θέλω να ελπίζω ότι ακόμα και πολίτες που ερχόμαστε σε αντίθεση ίσως με τις απόψεις τους, με τις σκέψεις τους κ.λπ., κατανοούν αυτή την χρησιμότητα και την συμβολή του ΣΥΝ.

Όλα τα ενδεχόμενα είναι μπροστά. Η πολιτική ειδικά για την Αριστερά είναι μια υπόθεση η οποία έχει τους κινδύνους της, τις δυσκολίες. Εμείς δίνουμε μάχες για μεγαλύτερους στόχους, για να υπάρχει μια Αριστερά η οποία θα έχει πολύ μεγαλύτερη συμβολή απ΄ όση έχει σήμερα. Πάντα υπάρχουν τα ρίσκα, οι δυσκολίες. Κανένας δεν μας έχει εξασφαλίσει τίποτα. Δεν είμαστε εμείς ευνοούμενοι των ΜΜΕ. Τα ιδιωτικά ειδικά τηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης έχουν φτάσει σε μια ακραία αποσιώπηση της δράσης του ΣΥΝ, με συνέπεια ακόμα και πρόστιμα να έχει επιβάλει το ΕΣΡ…

Μόνο να δείτε τις αποφάσεις του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου θα δείτε τα πρόστιμα που έχουν επιβληθεί….

Δεν την έχω μόνο εγώ την αίσθηση αυτή. Την έχει το ΕΣΡ, το οποίο όχι μόνο έχει κάνει παρατήρηση, αλλά έχει επιβάλλει και πρόστιμα. Και επίσης την έχει και ο κόσμος. Παρόλα αυτά, με τη δράση των μελών, την κοινοβουλευτική μας δράση κ.λπ., τελικά καταφέρνουμε να φέρνουμε το μήνυμά μας στην κοινωνία, κάτι το οποίο είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού