Skip to main content.
27/09/2006

Συνέντευξη του Προέδρου του Συνασπισμού Αλ.Αλαβάνου στον ALPHA RADIO

Eνώ, δυστυχώς, ο ανταγωνισμός έχει γίνει η σημαία στις πολιτικές της Ν.Δ., την ίδια στιγμή εκεί που θάπρεπε να λειτουργεί ο ανταγωνισμός, δηλαδή να μην δημιουργούνται καταστάσεις μονοπωλιακές, ολιγοπωλιακές, καρτέλ κι έτσι να προστατεύονται οι Έλληνες καταναλωτές, να μειώνονται οι τιμές, δεν γίνεται σχεδόν τίποτε. Και υπάρχουν μια σειρά λόγοι γι αυτό το θέμα. Ανάμεσα στους οποίους είναι ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού υπολειτουργεί, δεν είναι στελεχωμένη με το απαραίτητο προσωπικό που χρειάζεται, πολλές υποθέσεις οι οποίες θάπρεπε να παραπεμφθούν δεν έχουν αντιμετωπιστεί. Υπάρχει μεγάλη χρονική καθυστέρηση για την έρευνα των διαφόρων υποθέσεων, με συνέπεια, αυτή τη στιγμή η Ελλάδα να είναι μία χώρα όπου τα καρτέλ ζουν και βασιλεύουν και όπου εμείς έχουμε την εξής χαρακτηριστική ιδιότητα, να έχουμε τους χαμηλότερους μισθούς στην Ε.Ε. των «15» και να είμαστε μια από τις χώρες που έχουμε τις υψηλότερες τιμές στην Ε.Ε. των «15».

Σας δίνω ένα παράδειγμα, επειδή είναι τρέχον και έχει σημασία: Οι Γερμανοί δάσκαλοι παίρνουν τριπλάσιες αποδοχές από τους Έλληνες δασκάλους, 12.000 € ετησίως ο νεοδιοριζόμενος Έλληνας, 37.000 € ο Γερμανός. Και την ίδια στιγμή, με βάση τις στατιστικές της EUROSTAT, οι τιμές στην Αθήνα είναι υψηλότερες από τις τιμές των ίδιων προϊόντων στο Βερολίνο.

Από την Επιτροπή Ανταγωνισμού είπαν αυτά που και δημόσια έχουν πει σε ένα βαθμό, ότι θα θέλανε στήριξη, θα θέλανε πιο πολλές αρμοδιότητες, θα θέλανε πιο πολλά πρόσωπα.

Εν πάση περιπτώσει εμείς ως ΣΥΝ αποφασίσαμε να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα. Και τι θα θέλαμε;.. Θα θέλαμε, μέσα απ΄ αυτό το τοξικό νέφος που έχει καθίσει στη χώρα μας, το δηλητηριώδες νέφος, που υπάρχει βέβαια αντικειμενική βάση από κάτω, να βγει κάτι θετικό. Εμείς θα θέλαμε, μέσα απ΄ αυτές τις διαδικασίες, να αντιμετωπιστούν και τα θέματα διαφθοράς αλλά και κυρίως τα θέματα των υψηλών τιμών που οφείλονται στις συνεννοήσεις, τις καταστάσεις καρτέλ κ.λπ..

Κι αποφασίσαμε ως ΣΥΝ, επειδή μας δίδει ο νόμος αυτή τη δυνατότητα, να αρχίσουμε να ζητάμε οι ίδιοι την παραπομπή ορισμένων ζητημάτων - ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, θέματα στον κλάδο της διατροφής, θέματα πιστωτικών καρτών, θέματα τραπεζικά, όπου έχουμε τη μεγαλύτερη διαφορά επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων- να τα παραπέμψουμε εμείς οι ίδιοι στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Παράλληλα, να ζητήσουμε μια πολύ μεγαλύτερη εποπτεία και παρέμβαση της Βουλής στις εργασίες της Επιτροπής Ανταγωνισμού.

Η Επιτροπή Ανταγωνισμού έχει σχέση με τη Βουλή και όχι με την κυβέρνηση. Η Βουλή δίνει την έγκριση για τον επικεφαλής. Επομένως θα μπορούσε να κάνει κάτι πολύ περισσότερο από το απλώς να παίρνει τυπικά μια φορά τον χρόνο την έκθεση που δίνει η Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Υπάρχει ένα πρόβλημα, διότι, τα πρόστιμα τα οποία έχουν μπει είναι πολύ χαμηλά και ας φαίνονται ότι είναι ψηλά. Και το περιβόητο πρόστιμο στα σούπερ-μάρκετ, ενώ μας φαίνεται μεγάλο σε απόλυτους αριθμούς, είναι πολύ χαμηλό σε σχέση με τον τεράστιο τζίρο που έχουν αυτές οι μεγάλες επιχειρήσεις. Ήταν κάτω από το 1% του τζίρου των σούπερ-μάρκετ.

Ποιο είναι το κακό; Ότι, επειδή έχουν τη δυνατότητα να εφεσιβάλουν ακόμα κι αυτές τις αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού, τελικά φτάνουμε σε ευτελή πρόστιμα, σε πρόστιμα τα οποία δεν έχουν κανένα αντίκρισμα και δεν αποτελούν αντικίνητρο.

Έτσι γίνεται. Δυστυχώς έτσι γινόταν, έτσι γίνεται κι έτσι δεν πρέπει να γίνεται. Εμείς ως ΣΥΝ θα θέλαμε απ΄ αυτή την πολύ νοσηρή κατάσταση τουλάχιστον να βγει κάτι καλό. Απ΄ αυτή την άποψη χρειάζονται και θεσμικά μέτρα και ρυθμίσεις σχετικά με τη λειτουργία της Επιτροπής Ανταγωνισμού, να εξετάζονται γρήγορα οι υποθέσεις και να υπάρχει δυνατότητα επιβολής ισχυρότατων προστίμων και ποινών, ώστε να σπάσει αυτή η κατάσταση καρτέλ η οποία κυριαρχεί πάνω σ΄ όλη την Ελλάδα.

Όποιον μεγάλο τομέα παραγωγής και να πάρετε, ο οποίος σχετίζεται με τη λαϊκή κατανάλωση, από πετρέλαια μέχρι πλοία, μέχρι αεροπλάνα, μέχρι οτιδήποτε άλλο, θα δείτε ότι αυτή η κατάσταση υπάρχει. Συγκρίνετε μόνο τις τιμές των εσωτερικών αεροπορικών πτήσεων μικρής απόστασης με τις τιμές που βρίσκει κανείς να κινηθεί στην Ευρώπη και στον κόσμο.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Έχετε απόλυτο δίκιο και την πληρώνουν οι μαθητές και οι γονείς. Καταλαβαίνω τους γονείς που δουλεύουν και οι δύο… Αν έρθετε στα γραφεία του ΣΥΝ θα δείτε ότι είναι και παιδικός σταθμός. Διότι πολλοί εργαζόμενοι και κυρίως εργαζόμενες του ΣΥΝ έχουν φέρει τα παιδιά τους. Καταλαβαίνω την τεράστια αναταραχή. Και πρέπει να βρούμε και ποιος έχει την ευθύνη και πώς μπορούμε να την ξεπεράσουμε. Όχι απλώς για να καταδικάσουμε κάποιον.

Αυτή η απεργία είχε προαναγγελθεί πριν από το καλοκαίρι. Ήταν υπεύθυνη στάση εκ μέρους της ΔΟΕ ότι δεν είπε ξαφνικά, την άλλη βδομάδα κατεβαίνω σε απεργία, και το έκανε αυτό τρεις μήνες πριν. Δεν έγινε ούτε μία συνάντηση από την Υπουργό Εθνικής Παιδείας με τους δασκάλους. Δεν αναφέρθηκε καθόλου ο Πρωθυπουργός σ΄ αυτό το ζήτημα.

Σας ανέφερα πριν την τεράστια διαφορά που υπάρχει μεταξύ μισθού εδώ και στην Ευρώπη και τιμών. Από την άλλη, όχι μόνο δεν έχει τα οικονομικά μέσα ο δάσκαλος, αλλά αναγκάζεται, πιέζεται να κάνει δεύτερη δουλειά. Και να το πούμε ανοιχτά. Αυτή τη στιγμή το κράτος πιέζει μια σειρά εργαζόμενους να καταφύγουν σε εργασίες οι οποίες ξεφεύγουν από ένα υγιές πλαίσιο. Δηλαδή πιέζει τους δασκάλους να κάνουν παράνομα φροντιστήρια. Πιέζει τους γιατρούς να κάνουν ιδιωτικό ιατρείο. Και κλείνει τα μάτια σ΄ αυτό. Δεν γίνεται έτσι.

Ο δάσκαλος, επειδή έχει μια τεράστια ευθύνη, πρέπει να έχει μία άνεση οικονομική, στα μέτρα του δυνατού, πρέπει να έχει μια αίσθηση αξιοπρέπειας και αυτοσεβασμού, πρέπει να έχει δυνατότητες επιμόρφωσης, γιατί σ΄ αυτόν ακουμπάμε τα μικρά παιδιά σε μια πολύ κρίσιμη ηλικία.

Επί του πρακτέου σημαίνει ότι η κυβέρνηση οφείλει αυτό το μινιμαλιστικό, το ελάχιστο αίτημα των δασκάλων να το ικανοποιήσει. Από μια άποψη το αίτημα των δασκάλων είναι ντροπή. Γιατί τι λένε; Δώστε μας αυτό που η Ε.Ε. έχει θέσει ως όριο φτώχειας. Τα 1400 €, που ζητούν οι εκπαιδευτικοί είναι το όριο της φτώχειας στην Ε.Ε.. Είναι ντροπή. Έχει τεράστιες ευθύνες η κυβέρνηση γι αυτό που κάνει και πρέπει να αλλάξει στάση σ΄ αυτό το ζήτημα.

Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού