Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου
16/11/2002

Κλείσιμο του Προέδρου του ΣΥΝ Νίκου Κωνσταντόπουλου στην έκτακτη Σύνοδο της Κ.Π.Ε. με θέμα το Κυπριακό

Συζητάμε δημοκρατικά με πλήρη συναίσθηση και της ιστορικότητας του προβλήματος και της πολιτικής κρισιμότητας που έχουν οι εξελίξεις. Και αυτό είναι θετικό. Και πρέπει να το αναδείξουμε. Να το αναδείξουμε ως ένα φυσιογνωμικό μας στοιχείο.

Υπάρχει τρόπος για διαφορετική άσκηση της πολιτικής. Υπάρχει τρόπος να παρέμβουμε, υπάρχει τρόπος να καταθέσουμε προτάσεις. Δεν είναι οι ωραιολογίες, οι μοιρολογίες και αφορισμοί. Και υπάρχει τρόπος γιατί τίποτε δεν είναι στατικό σε ένα διεθνές περιβάλλον που αλλάζει με τόσο ραγδαίους ρυθμούς και κυριαρχείται από μεγάλες ανατροπές.

Και κάτι ακόμη. Συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν διαπραγματευόμαστε στο κενό, δεν συζητάμε το πρόβλημα στο κενό. Και μην κάνουμε το λάθος πολλές φορές να νομίζουμε ότι διαπραγματευόμαστε οι Έλληνες με τους Κυπρίους. Γύρω από την αντιμετώπιση αυτού του θέματος υπάρχουν πολλοί παράγοντες. Και ο διεθνής παράγων, και ο Ελληνοκυπριακός και ο Τουρκοκυπριακός, και ο Ελληνικός και ο Τουρκικός. Δεν είναι μονομερούς αποδοχής, απευθύνονται και σε άλλους, οι διαδικασίες που τρέχουν.

Όλοι ξέρουμε ότι η μετεμφυλιακή πολιτική ιστορία στη χώρα μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις διάφορες φάσεις του Κυπριακού προβλήματος. Επίσης, όλοι ξέρουμε ότι η εκκρεμότητα του Κυπριακού προβλήματος δεν ερμηνεύεται μονάχα με τη θεωρία της διεθνούς συνομωσίας. Υπάρχουν και άλλες παράμετροι. Συγκεκριμένες, πολύ συγκεκριμένες. Και έχουν προσδιοριστεί και από εμάς, και από άλλους. Όλοι ξέρουμε, επίσης, ότι και η Κύπρος και η Ελλάδα βρίσκονται μπροστά σε σκληρές διαπραγματεύσεις και σε δύσκολες επιλογές. Κανείς δεν μπορεί, λοιπόν, αυτή τη στιγμή εκ του ασφαλούς να μη συνυπολογίζει αυτά τα δεδομένα. Αυτή η ιστορικότητα του προβλήματος έχει δημιουργήσει αποκρυσταλλώσεις, παραμορφώσεις. Η συνθετότητα του προβλήματος έχει δημιουργήσει αντίπαλες πολιτικές σε αυτήν την περιοχή. Και, επίσης, σήμερα η Κύπρος και η Ελλάδα οφείλουν να αντιμετωπίσουν σε ένα καινούργιο διεθνές περιβάλλον μια νέα κινητικότητα μετά από μια μακρά περίοδο απραξίας. Αυτήν την ώρα, λοιπόν, των κρίσιμων διαπραγματεύσεων και των κρίσιμων επιλογών πρέπει να το πούμε απερίφραστα: δεν υπάρχει περιθώριο για πολιτικές φλυαρίες και για κομματικά συνθήματα. Είναι η ώρα της εθνικής στρατηγικής. Και επειδή αυτό είναι ένα μεγάλο έλλειμμα στην εθνική στρατηγική, οφείλουμε να πούμε ότι εμείς εγκαίρως ζητούσαμε προβλεπτικά να είμαστε έτοιμοι και αλλιώς να έχει ενημερωθεί ο ελληνικός λαός για να διευκολυνθούν και οι σωστές διαπραγματεύσεις.

Μια άλλη κοινή διαπίστωση είναι ότι οι Κύπριοι αποφασίζουν. Οι Κύπριοι αποφασίζουν για το παρόν και το μέλλον της ζωής τους. Αποφασίζουν για τον εαυτό τους και τα παιδιά τους. Για το νησί τους. Για να μην ξαναγυρνάμε σε θεωρίες περί εθνικού κέντρου που ακούστηκαν. Ότι η Ελλάδα αποφασίζει και η Κύπρος ακολουθεί. Και ακούστηκαν με πολύ μεγάλη ευκολία από χειριστές του Κυπριακού προβλήματος. Εάν με αυτή τη λογική χειριζόντουσαν το θέμα όταν ήταν σε θέση ευθύνης, τότε να ένας επιπρόσθετος λόγος που δυσκολεύει τα πράγματα. Θέλουμε οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι να αποφασίζουν για το μέλλον τους και να κοιτάζουν το μέλλον τους μέσα στην Ευρώπη. Να μην μείνει η Κύπρος έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Να μην παραμείνει ο σημερινός de facto διαμελισμός του νησιού γιατί είναι επικίνδυνη εκκρεμότητα, είτε να μείνει και να διαιωνίζεται είτε να αποτελέσει αφορμή για παράμετρα - κατά τη σύγχρονη ορολογία - σενάρια.

Τα προβλήματα της εισβολής και κατοχής: έχουμε πει ότι δεν αντιμετωπίζονται ως διμερές πρόβλημα Ελλάδας - Τουρκίας αλλά ως διεθνές πρόβλημα εισβολής και κατοχής και θέλουμε αυτά τα προβλήματα να αντιμετωπίζονται σε δύο υπαρκτούς διεθνείς οργανισμούς που σήμερα δρουν και παράγουν αποτελέσματα, αρεστά ή μη αρεστά. Και αυτοί είναι ο ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Γι' αυτό και είναι ανάγκη, σε αυτήν την καινούργια περίοδο μιας διπλωματικής κινητικότητας που καταλήγει σε πρόταση του Γραμματέα, να μην πούμε ότι εμείς δεν μετέχουμε. Να στηρίξουμε την απόφαση την οποία έχει πάρει το Εθνικό Συμβούλιο να μην αφήσει αυτήν την πρόταση να πέσει κάτω. Να πει «ναι, διαπραγματεύομαι και διαπραγματεύομαι βάζοντας τα κρίσιμα ζητήματα τα οποία έχουν εντοπιστεί». Να στηρίξουμε τη διαδικασία να ολοκληρωθεί η ένταξη στην Ε.Ε., να μην υπάρξει εμπόδιο στη διαδικασία και τα προβλήματα πια της Κύπρου να είναι προβλήματα ενός κράτους-μέλους της Ε.Ε. ισότιμου. Και έχει πολύ μεγάλη σημασία. Ποιο είναι το πλαίσιο που θα λυθούν τα προβλήματα; Το ελληνοτουρκικό πλαίσιο; Όχι. Το διμερές; Όχι. Το δικοινοτικό; Όχι. Διότι το δικοινοτικό και το ελληνοτουρκικό είναι στη βάση της σημερινής διαιώνισης. Του ΟΗΕ αποκλειστικά;Έχουμε μια απόφαση στη δεκαετία του '80 και έκτοτε ακινησία. Γι' αυτό και λέμε να αξιοποιηθεί και πρέπει να αξιοποιηθεί η διαδικασία της ευρωπαϊκής ένταξης. Και από τις πρώτες προτεραιότητες αυτής της σκληρής διαπραγμάτευσης θα πρέπει να είναι τα χρονικά περιθώρια, τα χρονοδιαγράμματα που είναι ασφυκτικά. Επίσης, η μη αλλοίωση του ευρωπαϊκού κεκτημένου με μονιμοποιήσεις εξαιρέσεων και τρίτον, θα πρέπει να είναι η δυνατότητα του κράτους-μέλους της Ευρώπης να λειτουργεί όπως κάθε κράτος-μέλος: με μια κυριαρχία, με μια διεθνή προσωπικότητα, με μια ιθαγένεια. Οι επιπόλαιες ωραιοποιήσεις και οι ανιστόρητοι αφορισμοί πρώτον, δεν αποτελούν την πραγματική προσέγγιση των δεδομένων και δεύτερον, βλάπτουν τη διαπραγμάτευση. Είναι μεγάλα τα προβλήματα που έχουν επισημανθεί ως προς τη λειτουργικότητα ή μη αυτού του περιγραφόμενου κράτους. Ορισμένα ζητήματα έχουν λυθεί. Ορισμένα ζητήματα είναι αρνητικά. ʼλλα είναι καμουφλαρισμένα. ʼλλα είναι αμφίσημα. Σε αυτή τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης το ζήτημα δεν είναι αριθμητικό και ποσοτικό. Είναι θέμα λειτουργικό, είναι θέμα δυναμικής. Και, επίσης, σε αυτή τη διαδικασία δεν είμαστε μόνο εμείς που λέμε «αυτά είναι καλά και τα άλλα είναι αρνητικά για μας». Υπάρχουν και οι άλλοι που λένε «αυτά τα θεωρούμε απαράδεκτα, αυτά τα θεωρούμε παραδεκτά». Και να ξεκινήσουμε με κάτι το οποίο είναι κοινός τόπος: σε μια τόσο σκληρή διαπραγμάτευση δεν μπορεί κανείς εκ προοιμίου να αφήσει αυτά που θεωρεί ευνοϊκά και να υιοθετήσει κάποια άλλα τα οποία δεν είναι ευνοϊκά.

Αναμφισβήτητα το Κυπριακό πρόβλημα αποτελεί ένα από τα κεντρικά ζητήματα της πολιτικής αντιπαράθεσης. Το πρόβλημα είναι να μην αποτελέσει εστία πολιτικής διχαστικής αντιπαράθεσης. Με αυτήν την έννοια, λοιπόν, πρέπει να επιμείνουμε για την σύγκληση του Συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών. Εκεί ο καθένας να πάρει την ευθύνη του για το τι θα προτείνει και τι σημαίνει η πρόταση που κάνει για σήμερα και για το αμέσως επόμενο διάστημα. Το ΚΚΕ λέει διεθνοποίηση. Το ΔΗΚΚΙ λέει πατριωτικό μέτωπο. Πατριωτικό μέτωπο και διεθνοποίηση, πού και προς ποία κατεύθυνση; Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. δεν θα πρέπει και αυτό το πρόβλημα να το εντάξουν στη δικομματική πόλωση ενόψει επόμενων εκλογών. Έχουμε ευρύ περιθώριο να παρέμβουμε και να τοποθετηθούμε. Εμείς επισημάναμε ότι για τη δίκαιη και βιώσιμη λύση, για τη λειτουργικότητα της λύσης, επισημάναμε ποια ζητήματα εκτιμάμε ότι είναι προς τη θετική κατεύθυνση, ποια ζητήματα εγείρουν μεγάλες αντιρρήσεις ή αμφισβητήσεις για τη λειτουργικότητά του. Μας ενδιαφέρει, κυρίως, να είναι λειτουργικό το κράτος και, κυρίως, μας ενδιαφέρουν ορισμένα ζητήματα τα οποία και πρέπει να τα στηρίξουμε. Δεν έχουμε απαντήσεις σε αυτά τα ζητήματα τα δύσκολα για τη λειτουργικότητα - και πρέπει μέσα στη διαπραγμάτευση να αποσαφηνιστούν. Να ασκήσουμε αυστηρή κριτική για την έλλειψη ενημέρωσης, για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η ενημέρωση του κόσμου και για τον τρόπο με τον οποίο προετοιμάστηκαν οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και η κοινή γνώμη στην Ελλάδα και να ξεκαθαρίσουμε τρία βασικά σημεία της θέσης μας. Και αυτά προτείνω ως συγκεκριμένη συνόψιση των όσων ακούστηκαν:

Σχεδιάζουμε άμεση επίσκεψη στην Τουρκία - και έχουμε άξονες για την Ελληνοτουρκική πολιτική: ευρωπαϊκή πορεία, εκδημοκρατισμός, εξομάλυνση των σχέσεων με αμοιβαία και ισόρροπη μείωση των στρατιωτικών δαπανών, και η αμοιβαία και ισόρροπη μείωση των στρατιωτικών δαπανών θα επιτευχθεί εάν πάψει η Κύπρος να αποτελεί μόνιμη αφορμή casus belli ή επέκτασης της γραμμής του Αττίλα. Θα πάμε στην Κύπρο, εντός της εβδομάδας, να συναντηθούμε με τα τουρκοκυπριακά κόμματα, να προωθήσουμε την πρόταση, που ακούστηκε εδώ, για επιδίωξη συνάντησης από τα κάτω όλων των κοινωνικών μη κυβερνητικών οργανώσεων, οι οποίες συναντώνται επί χρόνια στο Λήντρα Πάλας και τους έχουμε συναντήσει κατ' επανάληψην πηγαίνοντας εκεί για να διαμορφώσουμε αυτό το Κυπριακό Φόρουμ της κοινωνίας των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων. Προωθούμε τις πρωτοβουλίες μας για τη στήριξη που ζητάμε από τα κόμματα της ευρωπαϊκής αριστεράς και από το Ευρωκοινοβούλιο, έτσι ώστε το ευρωπαϊκό κεκτημένο να μην εμφανίζει παγιωμένες εξαιρέσεις, για την Κύπρο.

To Γραφείο Τύπου