27/03/2003

Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού Ν.Κωνσταντόπουλου στη συζήτηση της Βουλής για την πρόσφατη Σύνοδο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τον πόλεμο του Ιράκ

27 Μαρτίου 2003

Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού Ν.Κωνσταντόπουλου στη συζήτηση της Βουλής για την πρόσφατη Σύνοδο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τον πόλεμο του Ιράκ

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τα αθώα θύματα που βρίσκονται άταφα σήμερα μπροστά στα μάτια ολόκληρης της ανθρωπότητας τα προκαλεί ένας ένοχος πόλεμος. Σεβασμός και τιμή για τα αθώα θύματα σημαίνει αγώνας για να σταματήσει αυτός ο βρώμικος πόλεμος. Και αυτό είναι το αίτημα Να σταματήσει ο πόλεμος αμέσως.

Όχι να τελειώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα, αλλά να σταματήσει αμέσως.

Όλα τα άλλα είναι υποκρισία.

Ζητάμε να μην κατακρεουργούνται άμαχοι να μην καταστρέφονται χώρες, να μην κουρελιάζονται οι αξίες της ζωής, της δημοκρατίας και του πολιτισμού. Όσοι ψελλίζουν ευχές για το γρήγορο πέρας του πολέμου είναι αυτοί που δεν μπορούν να ορθώσουν την πολιτική τους για να σταματήσει ο πόλεμος. Όσοι περιμένουν να τελειώσει γρήγορα ο πόλεμος, ουσιαστικά περιμένουν από τους εγκληματίες του πολέμου να αποτελειώσουν γρήγορο τα εγκλήματά τους.

Κι εμείς από την πλευρά του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου ζητάμε να μην αφεθεί περιθώριο για τη συνέχιση αυτής της παράνομης, βρώμικης κι εγκληματικής εισβολής,

Ζητάμε να μην αφεθεί η αμερικανική αυτοκρατορία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης να επιβάλει στον κόσμο τον συναινετικό ολοκληρωτισμό με το δόγμα του προληπτικού πολέμου, που σημαίνει ένας διαρκής πόλεμος, πόλεμος κατά βούληση με πεδίο βολής ολόκληρο τον πλανήτη .

Η ανθρωπότητα ολόκληρη βλέπει τα θηριώδη έργα της αμερικανοβρεττανκής εισβολής στο Ιράκ και φρίττει.

Το κέντρο του σύγχρονου κόσμου βομβαρδίζει το κέντρο του αρχαιότερου πολιτισμού.

Ο κόσμος ολόκληρος αντιλαμβάνεται, πολύ καλά τι γίνεται στο Ιράκ.

Είναι ο πρώτος από μια σειρά πολέμων που θα σφραγίσει τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.

Αυτός ο πόλεμος βάζει την ανθρωπότητα ολόκληρη σε μια σκοτεινή περίοδο. Συντελείται μια επικίνδυνη πολιτισμική και πολιτική αναδίπλωση.

Δεν μιλάμε για κρίση στο Ιράκ, για εχθροπραξίες, γι' απελευθερωτικές δυνάμεις και προληπτικές εκστρατείες. Μιλάμε για τον επιθετικό πόλεμο, που είναι η μήτρα των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και τον οποίο επιθετικό πόλεμο ως μήτρα εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας οι κ.κ. Μπους, Ράμσφελντ, Τσένι, Γουλφοβιτς και Περλ, θέλουν να τον κάνουν και μήτρα του "Νέου Αμερικάνικου Αιώνα".

Ο κ.Πέρλ ευχαρίστησε το Θεό για το θάνατο του ΟΗΕ. Ολόκληρη όμως η γελοία και δολοφονική συντεχνία του πολέμου, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πρωτοφανές αντιπολεμικό κίνημα. Και αυτό το αντιπολεμικό κίνημα, το κίνημα υπέρ της ειρήνης, παίρνει τις διαστάσεις και το συμβολισμό μιας πραγματικά παγκόσμιας δύναμης.

Δεν θα ξεμπλέξουν εύκολα από αυτό το ριζοσπαστικό παγκόσμιο κοινωνικό κίνημα οι διαταραγμένοι και εγκληματίες πλανητάρχες, όπως δεν θα ξεμπλέξουν εύκολα και οι μοιραίοι και άβουλοι πρωθυπουργοί όπου γης.

Το αντιπολεμικό κίνημα, το κίνημα υπέρ της Ειρήνης είναι ουσιαστικό και δραστικό πολιτικό κίνημα. Συνδέεται κάθε μέρα και πιο στενά, με το κίνημα εναντίον της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με το κίνημα εναντίον της φτώχειας και της κοινωνικής εξαθλίωσης, με το κίνημα για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων, με το κίνημα για μια νέα αξιόπιστη αντίληψη του διεθνούς δικαίου και της κοινωνίας των εθνών.

Αυτό το πολιτικό και κοινωνικό παγκόσμιο κίνημα, βάζει ανοιχτά πια στην οικουμενική συνείδηση αλλά και στους διεθνείς θεσμούς, όπως το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, θέμα παραπομπής και καταδίκης όλων εκείνων που επέβαλαν τον επιθετικό πόλεμο και διέπραξαν τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Κι εδώ θα πρέπει ν' αναφερθεί κανένας ιδιαίτερα στις αντιδράσεις που συντελούνται στο εσωτερικό των Η.Π.Α. παρά την ολοκληρωτική αντίληψη των Μ.Μ.Ε. είναι ένα συγκλονιστικό φαινόμενο και Δήμος της Ν. Υόρκης, της πόλης που δέχθηκε την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, με ψήφισμά του καταδίκασε τον πόλεμο και έδειξε μια συγκλονιστική έγερση συνείδησης και ανησυχίας για το μέλλον. Στην Αθήνα ακόμα ο Δήμος να τοποθετηθεί πολιτικά για τα μεγάλα ζητήματα που συντελούνται και αφορούν ολόκληρη την ανθρωπότητα

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ο κ. πρωθυπουργός παρουσίασε τη δική του εκδοχή. Ότι τα έκανε όλα, ως συνήθως καλά σ' αυτήν την κρίσιμη στιγμή ως προεδρεύων της Ε.Ε.

Η δική μας άποψη είναι διαφορετική.

Βεβαίως δεν κατηγορούμε την κυβέρνηση ότι δε σταμάτησε την Αμερικανοβρετική εισβολή.

Ασκούμε όμως κριτική σε συγκεκριμένα θέματα.

Η κυβέρνηση σε όλη την περίοδο προπαρασκευής της εισβολής στο Ιράκ οχυρώθηκε πίσω από το ρόλο της ως προεδρίας της Ε.Ε. και ακολούθησε μια γραμμή ισορροπίας ανάμεσα στις ΗΠΑ και τις ευρωπαϊκές χώρες που αντιτάσσονταν στον πόλεμο.

Εδώ σ' αυτήν την αίθουσα, στη συζήτηση που είχε προκαλέσει ο Συνασπισμός, ο κ. Σημίτης επέμενε ότι πρέπει να περιμένει πρώτα να δούμε τι θα πει το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. και ανάλογα να κινηθούμε κι εμείς. Αρνούμενος να συνταχθεί ρητά με τις χώρες εκείνες οι οποίες εκ προοιμίου και για λόγους αρχής είχαν αποδοκιμάσει κάθε πολεμοχαρές σχέδιο. Και εδώ θέλω επίσης να επισημάνω ιδιαιτέρως μια σειρά δηλώσεων ορισμένων κυβερνητικών στελεχών και ιδιαιτέρως του Υπουργού Εξωτερικών, που προφανώς εξέφραζε την κυβερνητική γραμμή, οι οποίες σε όλο εκείνο το διάστημα της προπαρασκευής του πολέμου όχι απλώς κρατούσαν ίσες αποστάσεις αλλά θα μπορούσε να πει κανείς ότι έστρωναν το χαλί στην επιχειρηματολογία της πολεμικής ρητορικής των Η.Π.Α.

Στα πλαίσια του ΝΑΤΟ η Κυβέρνηση υποστήριξε την Αμερικανική θέση για ενίσχυση της Τουρκίας και δεν συμπαρατάχθηκε, όπως εμείς θεωρούμε ότι έπρεπε να κάνει, με τη στάση του Βελγίου, της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Οι εξελίξεις απέδειξαν ότι η Τουρκία όχι μόνο δεν κινδυνεύει να δεχθεί επίθεση από το Ιράκ, ώστε να χρειάζεται βοήθεια, αλλά απεναντίας καιροφυλακτεί να εισβάλλει το Ιράκ και να εκπληρώσει έναν παραδοσιακό στόχο της εξωτερικής της πολιτικής.

Και με την ευκαιρία θέλω να σημειώσω ότι δεν πρέπει να πάρουμε τοις μετρητοίς τις δηλώσεις του κ. Μπους ότι απαγορεύουν στην Τουρκία να εισβάλλει.

Πιστεύω ότι ο κ. Ερντογάν λέει την αλήθεια όταν ισχυρίζεται ότι υπήρξε συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ επ' αυτού του θέματος. Απλώς αυτή η συμφωνία θα υλοποιηθεί σε μια πιο εύκολη για τους Αμερικάνους στιγμή. Όταν θα φοβούνται την αντίδραση των Κούρδων στο Ιράκ και όταν τα πράγματα σε σχέση με το Σαντάμ θα έχουν κριθεί.

Εν συνεχεία, μετά την άρνηση του Συμβουλίου Ασφαλείας να δώσει πράσινο φως για τη χρήση στρατιωτικής βίας και μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση αρνείται να πάρει πρωτοβουλίες για να σταματήσει ο πόλεμος, αρνήθηκε να πάρει πρωτοβουλίες και στο διάστημα μέχρι την έναρξη αλλά μέχρι και σήμερα.

Οι γενικές φράσεις "είμαστε αντίθετοι στον πόλεμο" και "είμαστε υπέρ της ειρήνης", σήμερα δεν λένε τίποτα. Όπως και η αναφορά στην ανθρωπιστική βοήθεια δεν σώζει τα προσχήματα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αυτό που έγινε στο Κόσοβο, αυτό που έγινε στο Αφγανιστάν, αυτό που γίνεται σήμερα στο Ιράκ δείχνει ότι, δυστυχώς, η επιχείρηση ανασυγκρότησης των καταστρεφομένων από επιθετικούς πολέμους περιοχών ενσωματώνεται ως οργανικό μέρος στην πολεμική επιχείρηση. Αυτοί που αποφασίζουν να καταστρέψουν, είναι εκείνοι που από πριν, ως ένα τμήμα του πολεμικού επιχειρησιακού τους σχεδίου, έχουν και το σχέδιο ανασυγκρότησης. Αυτή είναι η οδυνηρή πραγματικότητα.

Η κυβέρνηση δηλώνει ότι δεν συμμετέχει στον πόλεμο και ότι απλώς παρέχει διευκολύνσεις τηρώντας συμβατικές υποχρεώσεις. Εμείς θεωρούμε ότι η κυβέρνηση υποκρίνεται και δεν μιλάει με ειλικρίνεια.

Εάν ο πόλεμος αυτός είναι παράνομος και έξω από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου - και εμείς πιστεύουμε ότι είναι - τότε με βάση το Σύνταγμά μας, αλλά και με το προοίμιο της ίδιας της ελληνοαμερικανικής συμφωνία δεν υπάρχει καμία συμβατική υποχρέωση. Απεναντίας η παραβίαση του κανόνα αναγκαστικού δικαίου που είναι η τήρηση της απαγόρευσης ως προς τη χρήση βίας, δίνει το δικαίωμα στο ασθενές μέρος της σύμβασης να μην εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Διευκολύνσεις σ' έναν παράνομο πόλεμο είναι παράνομες. Και όλους σας καλώ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να διαβάσουμε ξανά το προοίμιο αυτής της συμφωνίας.

Το Σύνταγμά βεβαίως το ξέρουμε όλοι. Αλλά και με βάση το Σύνταγμα και με βάση το ίδιο το κείμενο δεν έχει καμία συμβατική υποχρέωση η χώρα μας, απεναντίας η χώρα μας, πιστεύοντας, αν πιστεύει ο κ. Σημίτης, ότι είναι παράνομος ο πόλεμος, όφειλε να επισημάνει ότι παραβιάζει μονομερώς βασικές αρχές Αναγκαστικού Δικαίου η συμπεριφορά της αμερικανικής κυβέρνήσης.

Η Κυβέρνηση παρέχει τις διευκολύνσεις που παρέχει όχι από συμβατική υποχρέωση, να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι πολιτική επιλογή.

Είναι τυχοδιωκτική πολιτική σε μια κοινωνία, από τη μια να καταναλώνει ρητορείες κατά του πολέμου, κι από την άλλη να δίνεις όλες τις διευκολύνσεις ώστε να γίνεται αυτή η σφαγή, να προωθεί και να ολοκληρώνεται.

Επικαλείται η κυβέρνηση το εθνικό συμφέρον.

Κύριε Πρωθυπουργέ, κάνετε έτσι ένα επικίνδυνο βήμα. Να διαχωρίσετε τις πολιτικές δυνάμεις και το λαό σ' αυτούς που υπερασπίζονται το εθνικό συμφέρον και σε κάποιους οι οποίοι δρουν αντεθνικά και προς βλάβη του εθνικού συμφέροντος.

Και από πότε το εθνικό συμφέρον, λέει ότι η Ελλάδα, η συγκεκριμένη χώρα, θα συμπεριφέρεται κουτοπόνηρα παραβιάζοντας βασικές αρχές και αξίες του πολιτισμού, της δημοκρατίας και της ζωής. Από πότε το εθνικό συμφέρον ταυτίζεται με μια συμπεριφορά αγοραία στο εθνικό προσκήνιο; Από πότε το εθνικό συμφέρον ταυτίζεται με παράνομες διευκολύνσεις, για έναν παράνομο πόλεμο, που λέμε όλοι ότι είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Έτσι θα διαπαιδαγωγήσουμε τον ελληνικό λαό; Μ' αυτή την έννοια του εθνικού συμφέροντος;

Εμείς σας ζητάμε να μιλήσετε με ειλικρίνεια. Να εξηγήσετε ποια συγκεκριμένα ζητήματα διαπραγματευτήκατε κατά την παραχώρηση των παρανόμων αυτών διευκολύνσεων. Ποια πρόσθετα ζητήματα σας ζητήθηκαν και τα οποία τους δώσατε, παραβιάζοντας και αυτές τις συμβάσεις. Και αν υπάρχουν και πρόσθετες. Πρόσφατες συμφωνίες, τις οποίες έχετε τα δύο μέρη κάνει.

Μπορούσαμε να πούμε όχι, θα ρωτήσει κάποιος. Εμείς λέμε ναι. Μπορούμε να πούμε. Όμως ένα τέτοιο όχι σημαίνει μια μεγάλη απόφαση. Σε τέτοιες στιγμές κρίνονται οι πολιτικές ηγεσίες.

Εμείς είδαμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας χώρες απολύτως εξαρτημένες από τις ΗΠΑ να σηκώνουν το ανάστημά τους και να λένε όχι. Και να μην περνάει η πλειοψηφία από το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Η Ελλάδα σήμερα έχει εναλλακτικές λύσεις διαφορετικές από το να προσπαθεί να είναι αρεστή στις ΗΠΑ. Και σε κάθε περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να αντισταθεί και να αντιστοιχηθεί με τα αισθήματα του 90% του ελληνικού λαού.

Ασκούμε, τέλος, κριτική στην ελληνική κυβέρνηση για τον τρόπο που χειρίστηκε την ευρωπαϊκή Προεδρία.

Ιδιαίτερα το άτυπο συμβούλιο κορυφής την ημέρα που ξεκίνησε η παράνομη εισβολή στο Ιράκ. Διπλή ταπείνωση. Και τους παρακολουθούσαν όλους μέσα με μηχανισμούς παρακολούθησης και δε μίλησε κανένας και άρχισε η εισβολή των ώρα που συνεδρίαζε το Συμβούλιο Υπουργών.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η Ε.Ε. εξ' αιτίας του πολέμου στο Ιράκ αντιμετωπίζει μια μεγάλη κρίση.

Οι ΗΠΑ πέτυχαν να διασπάσουν την ενότητα της Ε.Ε. και να την αποδυναμώσουν πολιτικά.

Είναι αυτό ένα πρόβλημα που μπορεί να ξεπεραστεί;

Κατά τη δική μας εκτίμηση αυτή η κρίση δεν μπορεί να ξεπεραστεί με το κουκούλωμα της πραγματικής του ουσίας.

Οι Η.Π.Α. - όσο εξαρτάται από αυτές - ποτέ δεν θα επιτρέψουν στην Ε.Ε. να αποκτήσει πολιτική και στρατιωτική παρουσία ικανή να αμφισβητήσει την αυτοκρατορική ηγεμονία τους. Πάντα θα βρίσκουν μέσα στην Ε.Ε. χώρες διαθέσιμες να τους εξυπηρετήσουν.

Η Ευρώπη θα προχωρήσει μπροστά μονάχα αν συγκρουστεί με αυτήν την πολιτική των ΗΠΑ και μονάχα εάν οι ευρωπαϊκοί λαοί αντιληφθούν την πορεία προς την πολιτική ενοποίηση ως δρόμο για τη χειραφέτηση της Ευρώπης από τις Η.Π.Α.

Ο κ. Σημίτης ισχυρίζεται ότι πέτυχε να δώσει ένα σήμα. Ότι η Ευρώπη εξακολουθεί να προχωράει, ότι δεν είναι θύμα πολέμου. Κάνει λάθος, με τη δική του ατολμία έκανε την Ευρώπη κομπάρσο και παρατηρητή. Γύρισε την πλάτη στους Ευρωπαϊκούς λαούς και αγνόησε το καθολικό αντιπολεμικό κίνημα, που σήμερα αποτελεί το μοναδικό στοιχείο ευρωπαϊκής ταυτότητας, η οποία λείπει από τις κυβερνήσεις. Έδωσε το σήμα της αδυναμίας ότι η Ελληνική Προεδρία μπορεί να ασχοληθεί με όλα τα άλλα εκτός από τον πόλεμο.

Χθες ο κ. Πρόντι δήλωσε με μεγάλη σαφήνεια ότι η Ευρώπη αν θέλει να έχει ουσιαστικό λόγο στις παγκόσμιες υποθέσεις πρέπει να εγκαταλείψει την υπό τις ΗΠΑ συμμαχία του ΝΑΤΟ και να φτιάξει τη δική της άμυνα. Προσχωρεί σε αυτήν την αντίληψη η ελληνική κυβέρνηση. Να προχωρήσει χωρίς διγλωσσίες και χωρίς ισορροπίες.

Είπε ο κ. Σημίτης σήμερα ότι εάν ακολουθούσαμε μια διαφορετική πολιτική από αυτήν που ακολουθούμε σήμερα θα βρισκόμαστε ως χώρα στο περιθώριο. Και επέμενε ιδιαιτέρως ότι θα βρεθούμε στο περιθώριο εάν δεν τηρήσουμε τις διμερείς συμφωνίες. Είπε με έμφαση: "Τηρούμε το διεθνές δίκαιο. Τηρούμε τις διμερείς συμφωνίες."

Κύριε Πρωθυπουργέ ακροβατείτε και ακροβατείτε επικίνδυνα. Εάν η Ελλάδα σέβεται το διεθνές δίκαιο τότε πρέπει να χαρακτηρίσει τον πόλεμο παράνομο και ως εκ τούτου να μην υλοποιήσει τη διμερή συνθήκη με τις ΗΠΑ γιατί η μη υλοποίησή της έχει ως βασική προϋπόθεση τη συμφωνία με το Διεθνές Δίκαιο. Οι ΗΠΑ παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Όποιος τους διευκολύνει στην παραβίαση, παραβιάζει και αυτός το Διεθνές Δίκαιο.

Είναι κρίσιμες στιγμές για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν αρκούν σήμερα πια διγλωσσίες, δημαγωγίες και πρακτικές τοποθετήσεις απέναντι στον πόλεμο. Και αυτό ισχύει και για τη Ν.Δ., ισχύει και για την κυβέρνηση.

ακουσα ότι πρέπει να είμαστε χωρίς συναισθηματισμούς χωρίς ακρότητες με ψυχραιμία, με σύνεση. Δε ζητάμε οδηγό καλής συμπεριφοράς εν καιρώ πολέμου. Ζητάμε πολιτικές πρωτοβουλίες για να σταματήσει αμέσως ο πόλεμος. Και δεν μπορεί ούτε η Ε.Ε. ούτε ο Διεθνής Οργανισμός να μεταπίπτουν στο ρόλο του Ερυθρού Σταυρού ή του λαφυραγωγού. Όταν σήμερα μπροστά στα μάτια όλων μας οι Αμερικανοβρεττανοί με τους συνεταίρους τους βιώνουν ολόκληρο τον κόσμο, ο σύγχρονος κόσμος στρέφεται εναντίον του κέντρου του αρχαιότερου πολιτισμού και δεν υπάρχει καμιά ισορροπία στο Διεθνές Δίκαιο.

Αυτά είναι τα κρίσιμα θέματα πάνω στα οποία και η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να τοποθετηθεί απερίφραστα. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στις επιλογές μας και ουσιαστικά μέσα από την χειραφέτηση της Ευρώπης, από την αμφισβήτηση της ηγεμονίας των ΗΠΑ που, κύριε Πρωθυπουργέ ας το καταγράψουμε, με τη λογική του προληπτικού πολέμου, που ισοδυναμεί με διαρκή πόλεμο, θα επιβάλλουν σε ολόκληρο τον πλανήτη το συγκεντρωτικό ολοκληρωτισμό της αυτοκρατορικής υπερδύναμης.