Skip to main content.
21/10/2004

Χαιρετισμός του Προέδρου του Συνασπισμού Νίκου Κωνσταντόπουλου στο ετήσιο τακτικό Συνέδριο της ΚΕΔΚΕ

Κυρίες και κύριοι,
Αγαπητοί φίλοι,

Μιλώντας στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, έχω συνείδηση ότι απευθύνομαι σε ένα ακροατήριο με μεγάλη πολιτική εμπειρία.

Η εξασφάλιση της λαϊκής συναίνεσης στο άμεσο επίπεδο του Δήμου είναι μια διαδικασία που προϋποθέτει και γνώση και ικανότητα και πολιτικό αισθητήριο.

Κι όταν κανείς απευθύνεται σε ένα τόσο έμπειρο και πεπαιδευμένο πολιτικά ακροατήριο πρέπει να είναι σαφής, ειλικρινής και κυρίως εντός θέματος. Να μιλά για τα καίρια και επί αυτού να διατυπώνει τις θέσεις του.

Με τέτοια διάθεση λοιπόν, στα πλαίσια αυτού του σύντομου χαιρετισμού, θέλω να διατυπώσω προς το συνέδριό σας ορισμένες βασικές σκέψεις.

Αγαπητοί φίλοι,

Το συνέδριο σας πραγματοποιείται σε ένα νέο πολιτικό περιβάλλον. Έχουμε μια νέα κυβέρνηση και περιμένουμε όλοι τις πρωτοβουλίες της στον χώρο της Αυτοδιοίκησης.

Η δική μου άποψη είναι ότι η εκτελεστική εξουσία στην Ελλάδα - ανεξαρτήτως πολιτικού χρώματος - είναι βαθιά επιφυλακτική προς την Αυτοδιοίκηση. Είναι ποτισμένη μέχρι το μεδούλι από την συγκεντρωτική αντίληψη, θέλει να αποφασίζει για όλα τα κρίσιμα θέματα αυτή και βεβαίως θέλει να διαχειρίζεται κατ� αποκλειστικότητα και χωρίς πολλούς ελέγχους το σύνολο των πόρων. Υπ΄αυτήν την έννοια έχω μια αυθόρμητη επιφύλαξη για το κατά πόσο και η νέα κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει με άλλο πνεύμα την Αυτοδιοίκηση.

Βεβαίως, πρέπει να κρίνουμε με βάση τα συγκεκριμένα μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση και όχι με τις αυθόρμητες τάσεις μας.

Όμως πρέπει να είναι απολύτως σαφή τα κριτήρια με τα οποία θα αξιολογηθεί η κυβερνητική πολιτική.

Σε ότι μας αφορά αυτά τα κριτήρια είναι πολύ συγκεκριμένα:

(1) Η κρίσιμη θεσμική αλλαγή που εκκρεμεί είναι η καθιέρωση της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ αρνήθηκαν πεισματικά να κάνουν αυτό το αποφασιστικό βήμα γνωρίζοντας ότι στο σημείο αυτό βρίσκονται τα ανελαστικά όρια του σημερινού συγκεντρωτικού κράτους.

Η νέα κυβέρνηση της Ν.Δ. θα τολμήσει;

Τα όσα λέγονται περί αιρετού Περιφερειακού Συμβουλίου είναι μεν σημαντικά, αλλά δευτερεύοντα. Το κύριο είναι το θέμα του Περιφερειάρχη.

Το πραγματικό δίλημμα είναι: Αιρετός περιφερειακός ως η κορυφή μιας περιφερειακής δομής εξουσίας ή διορισμένος περιφερειάρχης ως ο εκπρόσωπος του κεντρικού κράτους στην περιφέρεια;

Πρόκειται για δύο ριζικά διαφορετικές αντιλήψεις για το μοντέλο του κράτους και της ανάπτυξης.

Θα τολμήσει η Ν.Δ. εκεί που δεν τόλμησε το ΠΑΣΟΚ;

Κι αν η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν το τολμήσει η Αυτοδιοίκηση θα αγωνιστεί για αυτήν την αλλαγή διεκδικώντας τη δική της αυτόνομη φωνή;

(2) Η δεύτερη κρίσιμη θεσμική αλλαγή αφορά τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης.

Δεν αναφέρομαι στα χρωστούμενα, δεν αναφέρομαι στο αυτονόητο, ότι δεν μπορεί να προστίθενται νέες αρμοδιότητες χωρίς νέους πόρους.

Πάω ένα βήμα πιο πέρα. Θα υπάρξει επί τέλους μια κυβέρνηση που θα τολμήσει μια φορολογική αλλαγή που θα αναδιανέμει τους πόρους και θα κατοχυρώνει ένα σεβαστό μερίδιο στην Αυτοδιοίκηση;

Κυρίες και κύριοι,
|Φίλες και φίλοι,

Αυτές τις μέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για ορισμένες πτυχές του πολιτικού μας συστήματος.

Κύριε Υπουργέ,

Εμείς θα στηρίξουμε κάθε βήμα που πάει να γίνει προς την κατεύθυνση της κατοχύρωσης διαφανών διαδικασιών και στην καταπολέμηση φαινομένων διαπλοκής.

Όμως σας επισημαίνουμε ότι η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στον υπερσυγκεντρωτικό χαρακτήρα της πολιτικής εξουσίας στην Ελλάδα και στην απουσία άλλων κέντρων εξουσίας που να εξασφαλίζουν μια εξισορρόπηση.

Και γι αυτό όταν μιλάμε εδώ για θεσμικές αλλαγές που θα αναβαθμίζουν το ρόλο της Αυτοδιοίκησης μιλάμε για το κεντρικό πολιτικό πρόβλημα της χώρας σήμερα. Δηλαδή για το πρόβλημα ανασυγκρότησης του όλου πολιτικού συστήματος ώστε να βρεθεί σε αντιστοιχία με τις σημερινές ανάγκες της χώρας.

Προφανώς, φαινόμενα αδιαφάνειας και αυτοδιοίκησης υπάρχουν και στο χώρο της Αυτοδιοίκησης. Όμως το ζητούμενο είναι ένα πολιτικό σύστημα που θα υπάρχει ισορροπία ανάμεσα σε διάφορα επίπεδα εξουσίας και κυρίως όταν θα υπάρχει δυνατότητα αλληλοελέγχου.

Σήμερα η εκτελεστική εξουσία κατέχει το σύνολο των εξουσιών και διαχειρίζεται το σύνολο σχεδόν των πόρων.

Η διάθεσή της να αντιμετωπίζει όλους τους άλλους ως ύποπτους κακοδιαχείρισης ενώ η ίδια βαρύνεται με μείζονες αμαρτίες δεν οδηγεί σε λύσεις.

Η λύση βρίσκεται σε μια νέα σύλληψη. Μια αναδιανομή εξουσιών και πόρων ανάμεσα σε κεντρικό, περιφερειακό, τοπικό επίπεδο και στην καθιέρωση διαδικασιών που να διαμορφώνουν συνθήκες συναποφάσεων και αλληλοελέγχων.

Κυρίες και Κύριοι,
Φίλες και φίλοι,

Μ΄ αυτές τις σκέψεις θέλω να χαιρετίσω το συνέδριο σας.