Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
28/07/2005

Συνέντευξη Τύπου ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μετά την ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου για την ανατροπή του 8ώρου

Συνέντευξη Τύπου έδωσε σήμερα ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, μετά την ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου για την ανατροπή του 8ώρου.

Στη συνέντευξη μίλησαν οι:

Στις ομιλίες τους οι εισηγητές τόνισαν μεταξύ άλλων τα εξής:

Γιάννης Δραγασάκης: «Από τη ψήφιση του νομοσχεδίου για τα εργασιακά προκύπτουν ορισμένα συμπεράσματα. Ένα από τα βασικά συμπεράσματα είναι ότι η κυβέρνηση αυτή δεν έχει θετικούς στόχους. Ο στόχος για σύγκλιση του βιοτικού επιπέδου, των μισθών και των συντάξεων με την υπόλοιπη Ευρώπη έχει αντικατασταθεί με μέτρα και πολιτικές τα οποία οδηγούν σε μια σύγκλιση προς τα κάτω στα Βαλκανικά επίπεδα. Ο στόχος για μείωση της ανεργίας, για βελτίωση της παραγωγικότητας, για ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη έχει αντικατασταθεί με αντεργατικά ημίμετρα τα οποία επιδεινώνουν τα προβλήματα αυτά. Με αυτή την έννοια τα μέτρα που συζητάμε σήμερα υπάρχει κίνδυνος να αποδειχθούν ο πρόλογος για άλλα χειρότερα μέτρα.
Το δεύτερο που θα ήθελα να παρατηρήσω, είναι ότι τα μέτρα αυτά πλήττουν το εισόδημα αλλά και την αξιοπρέπεια των εργαζομένων. Σ’ αυτή την τελική φάση της συζήτησης στη Βουλή η έμφασή μας είναι σε ορισμένα ζητήματα που έχουν υποβαθμιστεί.
Το πρώτο ζήτημα είναι τι γίνεται στις επιχειρήσεις που δεν έχουν σωματείο. Το πρόβλημα αυτό δεν αφορά μόνο τις μικρές επιχειρήσεις κάτω των 20 ατόμων, διότι υπάρχουν και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις όπως η γαλακτοβιομηχανία ΔΕΛΤΑ, όπως οι κλωστές ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ και πολλές άλλες με εκατοντάδες εργαζόμενους που δεν έχουν σωματεία. Αυτό λοιπόν πρέπει να αντιμετωπισθεί. Η αντιμετώπιση είναι ότι στις περιπτώσεις που δεν υπάρχει σωματείο πρέπει το κλαδικό σωματείο ή το εργατικό κέντρο να μπορούν να εκπροσωπήσουν τους εργαζόμενους και η δεύτερη ακόμη πιο ριζική λύση είναι εκεί που δεν υπάρχει σωματείο να υπάρξει σωματείο και να αντιμετωπισθούν οι παρεμβάσεις της εργοδοσίας που τα εμποδίζουν.
Το δεύτερο αφορά στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας είναι σκληρή για όλους τους εργαζόμενους, είναι ακόμη πιο σκληρή όμως για άτομα με αναπηρίες. Η κυβέρνηση λέει ότι το θέμα το καλύπτει το νομοσχέδιο. Το νομοσχέδιο όμως δεν καλύπτει αυτές τις περιπτώσεις και επομένως χρειάζεται και σ’ αυτή την περίπτωση, να υπάρξει μια ιδιαίτερη ευαισθησία.
Το τρίτο βεβαίως είναι ότι τα μέτρα αυτά ακόμη και αν ψηφισθούν δεν πρέπει και δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη και πιστεύουμε ότι θα υπάρξουν από το Σεπτέμβριο και κινητοποιήσεις αλλά και η όλη στάση των εργαζομένων και της κοινωνίας, συνειδητοποιώντας το περιεχόμενο αυτών των μέτρων, θα αποτρέψει την εφαρμογή τους για τους λόγους που ήδη έχουμε επισημάνει. Είναι κοινωνικά άδικα, οικονομικά αναποτελεσματικά και αποθρασύνουν και ορισμένα τμήματα της εργοδοσίας που έχουν μάθει να εκβιάζουν, να πιέζουν, ένα καπιταλισμό της αρπαχτής θα έλεγα με τη λογική του ό,τι αρπάξουμε από τη μια κυβέρνηση, ότι αρπάξουμε από την άλλη. Και αυτό ακριβώς ζούμε και σήμερα.»

Ασημίνα Ξηροτύρη: «Πρόκειται για μια οικονομική πολιτική, κοινωνικά άδικη, ανισοκατανομής του εισοδήματος σε βάρος της μισθωτής εργασίας, όταν μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία της EUROSTAT, το ποσοστό του συνολικού εισοδήματος που κατείχε το πλουσιότερο 20% του πληθυσμού της χώρας το 1993 ήταν 6.5 φορές μεγαλύτερο, από εκείνο που κατέχει το φτωχότερο 20% της χώρας και παραμένει και το 2003 -μάλιστα αυξάνεται κατά κάτι- στο 6.6 φορές περισσότερο, όταν η Ελλάδα ήταν και είναι στη δεύτερη θέση μετά την Πορτογαλία στην ανισοκατανομή του εισοδήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15 και στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 25, όταν στις πρωτιές για τις εισοδηματικές αυτές ανισότητες προστίθενται και οι περιφερειακές ανισότητες, οι υψηλότεροι δείκτες φτώχειας στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15, ανεργίας και δημόσιου χρέους.»

Δημήτρης Στρατούλης: «Με την έγκριση σήμερα από την κυβερνητική πλειοψηφία του αντεργατικού νομοσχεδίου για τις εργασιακές σχέσεις έκλεισε ένας πρώτος κύκλος από τον περασμένο Δεκέμβρη, που η κυβέρνηση της Ν.Δ. εγκατέλειψε την λεγόμενη πολιτική της «ήπιας προσαρμογής».
Με προπομπό τον κρατικό προϋπολογισμό του 2005 η κυβέρνηση έκτοτε προώθησε με αποφασιστικότητα σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Εν συνεχεία κατεδάφισε τις εργασιακές σχέσεις των νεοπροσλαμβανομένων στον ΟΤΕ
Προχώρησε με αντισυνταγματικό τρόπο σε ρυθμίσεις που σφαγιάζουν τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των τραπεζοϋπαλλήλων
Αμέσως μετά κατέθεσε με διαδικασίες κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος μέσα στο καλοκαίρι το νομοσχέδιο για τις εργασιακές σχέσεις που ψηφίζεται σήμερα.
Με αυτό ως νόμο πλέον ικανοποιεί τα χρόνια αιτήματα των επιχειρήσεων για τέντωμα του ημερήσιου ωραρίου των εργαζομένων είτε μέσω υποχρεωτικής διαιτησίας είτε μονομερώς από τις ίδιες μέχρι τις 10 ώρες, για να πληρώνουν λιγότερο, από όσο προβλεπόταν μέχρι τώρα, τις υπερωρίες των εργαζομένων τους και για μεγαλύτερη απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων. Ταυτόχρονα με αυτές τις αντεργατικές ρυθμίσεις αφαιρεί εισοδήματα και δικαιώματα από τους εργαζόμενους, καταργεί ουσιαστικά το 8ωρο και τους αναστατώνει την προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική ζωή.»

Μάκης Μπαλαούρας: «Το εργασιακό περιβάλλον στην Ελλάδα , απ’ όποια πλευρά και να το κοιτάξει κανείς, είναι το χειρότερο στην Ευρώπη των 15. Μοιάζει, αν και από ορισμένες πλευρές είναι χειρότερο, με το εργασιακό καθεστώς που ισχύει στα νέα κράτη μέλη της ΕΕ. Βέβαια, από άποψη νομοθετικών ρυθμίσεων, δεν είναι από τα χειρότερα. Όμως το ελληνικό κεφάλαιο, με την ευλογία, το σιγοντάρισμα και την ανοχή του κράτους έχει βρει τους πλέον απίθανους τρόπους εκμετάλλευσης και ομηρίας των εργαζομένων. Ενοικίαση εργασίας, συμβάσεις έργου με δελτία παροχή, εργολαβία εργασίας, συμβάσεις ημέρας, άτυπες και ανασφάλιστες μορφές εργασίας. Συμπληρωματικά σε αυτό το καθεστώς, έρχεται και η απόλυτη δυνατότητα απολύσεων που στην Ελλάδα είναι αναιτιολόγητη ή για τα μάτια του κόσμου, με μη ελέγξιμες δικαιολογίες.»

To Γραφείο Τύπου