Skip to main content.
18/05/2007

Τηλεμαραθώνιος Mega... χορηγοί... και κοινωνική πολιτική, άρθρο του Γιάννη Τόλιου, μέλους Π.Γ. του ΣΥΝ στην ΑΥΓΗ

Την τελευταία βδομάδα διοργανώθηκε τηλε-μαραθώνιος φιλανθρωπίας, με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων για κατασκευή ογκολογικού νοσοκομείου για παιδιά. Η πρώτη «ανάγνωση» στο γεγονός δεν σηματοδοτεί κάτι αρνητικό,  αλλά αντίθετα ένα μήνυμα ευαισθητοποίησης για πάσχοντα παιδιά. Ωστόσο το όλο «στήσιμο» του τηλε-μαραθώνιου ήταν στην ουσία ένα show προβολής εκπροσώπων του οικονομικού κατεστημένου και του δικομματισμού, ενώ οι υπόλοιποι συμμετέχοντες είχαν το ρόλο του «αρχαίου χορού». Παρότι το οικονομικό αποτέλεσμα του τηλε-μαραθώνιου ήταν οριακό, το ιδεολογικό-πολιτικό αποτέλεσμα εξωραϊσμού προσώπων και πολιτικών επιλογών,  ήταν δυσανάλογα μεγάλο!

Πρώτα απʼ όλα έγινε προσπάθεια ταύτισης της ανιδιοτελούς και σεμνής κοινωνικής προσφοράς, με τις χορηγίες και την ιδιωτική πρωτοβουλία.! Ωστόσο η πραγματικά ανιδιοτελής κοινωνική προσφορά και ο γνήσιος εθελοντισμός, αποτελούν έκφραση ουμανισμού χωρίς στοιχεία ανταποδοτικότητας. Σε αυτό έγκειται άλλωστε και το μεγαλείο τους. Στην περίπτωση των γνήσιων χορηγιών υπάρχει δωρεάν παραχώρηση διαθέσιμου εισοδήματος για κοινωνικά ωφέλιμους σκοπούς. Αντίθετα στην περίπτωση αφαίρεσης της δαπάνης-χορηγίας από το φορολογητέο εισόδημα, αποτελεί «κουτοπονηριά» και προσπάθεια να μπει κάποιος στο τραίνο της κοινωνικής προσφοράς ως λαθρεπιβάτης ή όπως λέει ο λαός μας «να κάνει μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα».! Δυστυχώς σήμερα, η πλειοψηφία των μεγάλων χορηγών (φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις) εμπίπτει σε αυτήν την κατηγορία.!

Ωστόσο δεν πρόκειται μόνο γι΄ αυτό. Οι εκπρόσωποι της οικονομικής και πολιτικής ελίτ, με περισσή υποκρισία στα τηλεοπτικά show, προσπαθούν να εμφανίσουν, πρόσωπο «κοινωνικής ευαισθησίας», ενώ έχουν τεράστιες ευθύνες για μέτρα και πολιτικές που οξύνουν ή διαιωνίζουν κοινωνικά προβλήματα μεταξύ αυτών και της υγείας. Όπως έχει δείξει η πολύχρονη εμπειρία, οι φιλανθρωπίες, αγαθοεργίες, κλπ, στην καλύτερη εκδοχή τους, αμβλύνουν κάπως τα προβλήματα χωρίς να τα λύνουν, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούν σύγχυση για τον τρόπο αποτελεσματικής αντιμετώπισης τους. Ειδικότερα οι εισφορές από στον τηλε-μαραθώνιο έφθασαν περίπου 10 εκατ.?, ενώ για την κατασκευή του νοσοκομείου θα χρειαστούν πολλαπλάσια τη στιγμή που το σχεδιαζόμενο ογκολογικό νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη θα κοστίσει 350 εκατ. ?. Ποιος θα βάλει τα υπόλοιπα; Το κράτος ή θα γίνει με «συνεργασία δημόσιου-ιδιωτικού» (τα γνωστά ΣΔΙΤ) που είναι μοχλός ενίσχυσης των κερδών μεγάλων κατασκευαστικών εταιριών; Κρίσιμο επίσης ερώτημα είναι πως θα στελεχωθεί το νοσοκομείο και ποιος θα πληρώνει για τη λειτουργία του (το κόστος κατασκευής ανέρχεται περίπου όσο ένα έτος λειτουργίας του). Θα πληρώνει το δημόσιο ή οι οικογένειες των νοσηλευόμενων παιδιών; Στη δεύτερη περίπτωση θα πρόκειται για νοσοκομείο παιδιών από οικογένειες με οικονομική άνεση! Σήμερα υπάρχουν πολλές σύγχρονες δημόσιες μονάδες υγείας κλειστές, με νέα κτήρια και σύγχρονο εξοπλισμό (πτέρυγες Αττικού, Παπανικολάου, κά), που δεν λειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού. Το ίδιο ισχύει και για 150 μονάδες εντατικής θεραπείας. Αν δημιουργηθεί ογκολογικό νοσοκομείο (έστω με συμπλήρωμα τα 10 εκατ. του τηλεμαραθώνιου), θα μπορέσει να λειτουργήσει; Θα γίνουν προσλήψεις; Τι λέει ο υπουργός Υγείας κ.Αβραμόπουλος, που χειροκροτούσε στις πρώτες θέσεις του τηλεμαραθώνιου;

Θα θέσουμε ένα ακόμα ερώτημα που γεννήθηκε από το τηλεοπτικό show. Η προσφορά κρίσιμων υπηρεσιών υγείας (όπως ογκολογικό νοσοκομείο παίδων), θα είναι υπόθεση της Πολιτείας ή θα γίνει υπόθεση «φιλανθρωπικών» τηλε-μαραθώνιων, με λόγια παρηγοριάς και πολλά «σουλάτσα»; Το κοινωνικό κράτος θα παίξει το ρόλο του (όπως έχει δείξει η ιστορική εμπειρία) ή η κοινωνία θα ξαναγυρίσει στις αρχές του προηγούμενου αιώνα; Δυστυχώς η κυβέρνηση της ΝΔ και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού, υποβαθμίζουν συνειδητά το δημόσιο σύστημα υγείας-πρόνοιας, θέτουν οικονομικό «βρόγχο» στη λειτουργία του, σπρώχνουν τον κόσμο στον ιδιωτικό τομέα και όσοι έχουν να πληρώσουν καλώς. Για όλους τους υπόλοιπους θα ισχύει η φιλανθρωπία με «μπόλικους» τηλε-μαραθώνιους, για απόκρυψη μιας απάνθρωπης πολιτικής.

Ωστόσο υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, πολύ απλές και «εν πολλοίς» γνωστές. Με αύξηση της φορολογίας «των εχόντων και κατεχόντων», να διπλασιαστούν οι δαπάνες υγείας-πρόνοιας, να λειτουργήσουν οι σύγχρονες μονάδες υγείας που είναι κλειστές, να δημιουργηθεί το ογκολογικό νοσοκομείο για παιδιά, να λειτουργήσει σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας για όλους τους πολίτες και πολλά άλλα αναγκαία που δεν είναι στους στόχους του παρόντος σημειώματος να αναπτύξουμε. Τέλος όσοι θέλουν να κάνουν γνήσιες χορηγίες για κοινωνικούς σκοπούς, μπορούν σε ένα ειδικό κοινό λογαριασμό δημοσίου φορέα, να στέλνουν σεμνά τις ενισχύσεις τους και μια φορά το χρόνο να δημοσιεύεται κατάλογος με όσους και όσα έχουν εισφέρει.